Realizm

Realizm (Gerçekçilik) ve Nominalizm (Adcılık), tümellerin (genel kavramlar) varlığı ve doğası üzerine iki farklı felsefi yaklaşımdır: 1. Realizm: - Tümellerin, hem zihinde hem de dış dünyada nesnel bir gerçekliğe sahip olduğunu savunur. - Platon'un idealar öğretisine dayanır; tümellerin idealar dünyasında yer aldığını iddia eder. - Orta Çağ'da Saint Augustinus ve Aziz Anselmus tarafından temsil edilmiştir. 2. Nominalizm: - Tümellerin gerçek olmadığını, sadece dilsel birer isimden ibaret olduğunu öne sürer. - Gerçek olan tek tek tikel varlıklardır. - Orta Çağ'da Roscelinus ve Ockhamlı William tarafından savunulmuştur. Bu iki yaklaşım, Orta Çağ felsefesinde yoğun tartışmalara yol açmış ve kavramcılık (konseptüalizm) gibi uzlaşı arayışındaki felsefi akımların ortaya çıkmasına neden olmuştur.

Cevat Fehmi Başkut, belirli bir akıma mensup olmaktan ziyade, gerçekçi ve toplumcu anlayışın öncülerinden biri olarak kabul edilir. Ayrıca, 1940-1950 yılları arasında Türk tiyatrosunda yerli oyun eksikliği hissedilen bir dönemde, yazdığı oyunların büyük bir kısmı sahnelenen Başkut, bu boşluğu önemli ölçüde doldurmuştur.

Cumhuriyet dönemi hikaye anlayışlarından bazıları ve örnekleri şunlardır: Milli ve dini duyarlılığı yansıtan hikayeler. Bireyin iç dünyasını esas alan hikayeler. Toplumcu gerçekçi hikayeler. Modernist hikayeler. 1923-1940 yılları arasında öne çıkan bazı hikaye yazarları: Halide Edip Adıvar; Reşat Nuri Güntekin; Sadri Ertem; Kenan Hulusi Koray; Sait Faik Abasıyanık; Sabahattin Ali. 1940-1960 yılları arasında öne çıkan bazı hikaye yazarları: Fakir Baykurt; Orhan Kemal; Yaşar Kemal; Kemal Tahir; Aziz Nesin; Necati Cumalı.

Şemsettin Sami'nin realist olarak değerlendirilmesinin nedeni, köy yaşamını gerçekçi bir şekilde yansıtması ve sıradan insanların yaşantılarından kesitler vermesidir. Şemsettin Sami, "Karabibik" adlı eseriyle Türk edebiyatında realist akımın ilk yerli örneği olarak kabul edilir.

Gustave Flaubert, realizm (gerçekçilik) akımının temsilcisidir.

Celâleddin Harzemşah oyunu romantizm akımının özelliklerini taşır. Bu oyunda duygular çok şiddetlidir ve kahramanlar iyiler ve kötüler olarak ayrılır.

Refik Halid Karay, realist akımına mensuptur. Eserlerinden bazıları: Roman: "İstanbul'un Bir Yüzü", "Ay Peşinde", "Yezidin Kızı", "Çete", "Sürgün". Hikâye: "Memleket Hikâyeleri", "Gurbet Hikâyeleri". Oyun: "Deli". Anı: "Minelbab İlelmihrab", "Bir Ömür Boyunca". Karay, edebiyata Fecr-i Ati topluluğu içinde başlamış, daha sonra Milli Edebiyat topluluğuna geçmiştir.

Halid Ziya Terzi'nin hangi akıma mensup olduğuna dair bilgi bulunamadı. Ancak, Halid Ziya Uşaklıgil, Türk edebiyatının Tanzimat ve Servet-i Fünun akımlarının temsilcilerindendir. Tanzimat Dönemi: 19. yüzyılın ikinci yarısında Osmanlı İmparatorluğu'nda başlayan ve edebiyat, dil ve kültürde reformları amaçlayan bir dönemdir. Servet-i Fünun: 19. yüzyılın sonlarında ortaya çıkan, Batılı edebiyat anlayışını benimseyen bir topluluktur.

Gustave Courbet, gerçekçilik (realizm) akımının öncülerinden ve en önemli temsilcilerinden biridir. Courbet, eserlerinde toplumun alt sınıflarını ve sıradan insanları büyük bir samimiyetle tasvir ederek, doğanın ve gerçekliğin sadelik ve dürüstlüğüne odaklanmıştır.

Karşı gerçekçilik akımı temsilcileri hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, realizm (gerçekçilik) akımının bazı temsilcileri şunlardır: Dünya edebiyatında: Gustave Flaubert, Honore de Balzac, Fyodor Dostoyevski, Emile Zola, George Eliot, Henry James, Charles Dickens. Türk edebiyatında: Yakup Kadri Karaosmanoğlu, Refik Halit Karay, Sait Faik Abasıyanık, Reşat Nuri Güntekin, Ömer Seyfettin.

Başak Toplayan Kadınlar (The Gleaners) tablosu, Realizm akımına aittir. Realizm, 19. yüzyılın ortalarında gelişim gösteren ve toplumsal gerçekliğe, işçi sınıfına ve sıradan insanların günlük yaşantısına odaklanan bir sanat akımıdır.

Edward Hallett Carr (E. H. Carr), Uluslararası İlişkiler disiplininde önemli bir yere sahiptir çünkü: Realizmin gelişimine katkı sağlamıştır. Disiplinin kurucu babalarından biri olarak anılmıştır. Ekonomik konuların siyasi meselelerle birlikte ele alınması gerektiğini vurgulamıştır. Eleştirel teorinin öncülerinden biri olarak görülmüştür. Ayrıca, Carr'ın "Tarih Nedir?" adlı çalışması, tarih felsefesi alanında önemli bir yöntembilim örneği olarak kabul edilir.

Gustave Courbet'nin "Taş Kıranlar" tablosu, köylü sınıfının maruz kaldığı zorlu ve gaddar gerçeklikleri tasvir eder. Dursun Ege Göçmen'in "Taş Kıranlar Göbeklitepe" kitabı ise, okurları Anadolu'da bir yolculuğa çıkarır ve Göbeklitepe'yi konu alır. Ayrıca, Güney Afrikalı sanatçı Nicky Broekhuysen'in "Taş Kıranlar" adlı sergisi, sağlam temellerin değişebilir ve sorgulanabilir olduğunu ifade eder.

Ömer Seyfettin'in "Diyet" adlı hikayesi, Milli Edebiyat akımına aittir. Bu akım, 1910'lu ve 1920'li yıllarda etkili olmuş, Türkçe'nin sadeleştirilmesi ve millî kimliğin öne çıkarılması ilkelerini benimsemiştir.

Servetifünun dönemi ile ilgili çıkmış sorular çeşitli kaynaklarda bulunmaktadır. İşte bazı örnekler: yksedebiyat.org sitesinde 2007, 2009 ve 2010 yıllarına ait çıkmış sorular ve çözümleri yer almaktadır. klasikhoca.com sitesinde de Servetifünun ve Fecriati dönemleriyle ilgili çıkmış sorular PDF formatında sunulmaktadır. arslanhocam.com sitesinde de Servetifünun dönemi ile ilgili çıkmış sorular bulunmaktadır. Ayrıca, wordwall.net sitesinde de Servetifünun dönemi ile ilgili bir test bulunmaktadır.

Hüseyin Rahmi Gürpınar, realizm ve natüralizm akımlarının etkisinde kalmış bir yazardır. Eserlerinden bazıları: Şık (1889); Mürebbiye (1889); İffet (1896); Şıpsevdi (1911); Gulyabani (1913); Hakka Sığındık (1919); Ben Deli Miyim? (1925); Şeytan İşi (1933); Utanmaz Adam (1934); Eşkiya İninde (1935). Hüseyin Rahmi, hiçbir edebi gruba veya akıma bağlı kalmamış, kendine özgü bir edebiyat anlayışı geliştirmiştir.

Materyalizm, farklı açılardan çeşitli kategorilere ayrılabilir: Tarihsel gelişim açısından: Antik materyalizm. 17. yüzyıl materyalizmi. Marx ve Engels'in materyalizmi. Felsefi yaklaşımlar açısından: Sıfatsal materyalizm. Nedensel materyalizm. Eşitleyici materyalizm. Kültürel yaklaşım açısından: Kültürel materyalizm. Ayrıca, "bilimsel materyalizm" ve "klasik materyalizm" gibi ekoller de bulunmaktadır.

Hayır, parnasizm ve realizm aynı şey değildir. Parnasizm, 19. yüzyılda Fransa'da ortaya çıkmış bir şiir akımıdır. Realizm ise, 19. yüzyılın ikinci yarısında romantizme tepki olarak doğmuş bir edebi akımdır. Özetle, parnasizm şiirle, realizm ise edebiyatın geneliyle ilgili bir akımdır.

Kâtip Çelebi, belirli bir akıma mensup olmaktan ziyade, tarih, coğrafya ve bibliyografya alanlarında önemli eserler vermiş bir Osmanlı aydındır. Kâtip Çelebi, Batı kaynaklarını eserlerinde kullanan ilk Osmanlı aydınlarından biri olarak kabul edilir ve bu yönüyle "ilk Osmanlı oksidantalisti" olarak anılır.

Karabibik, Türk edebiyatında gerçekçilik (realizm) ve naturalizm akımlarına aittir. Nabizâde Nâzım, bu eserin önsözünde realizm ve natüralizmin sadece kötü şeyleri değil, gerçekleri yazdığını belirtmiş ve bu akımların esaslarını açıklamıştır. Ayrıca, bazı kaynaklarda Karabibik'in köy romanı olarak da değerlendirildiği görülmektedir.