OtoimmünHastalıklar

Göz kuruluğu durumunda zarar gören organlar şunlardır: Gözler: Göz kuruluğu, gözlerin yeterince nemlenemediği bir durumdur ve bu durum, göz yüzeyinde tahrişe, yanmaya, kaşınmaya ve bulanık görmeye yol açabilir. Kornea: Uzun süreli ve şiddetli göz kuruluğu, kornea yüzeyinde hasara neden olarak görme bozukluğuna yol açabilir. Ayrıca, tedavi edilmeyen göz kuruluğu, göz enfeksiyonu ve kornea yaraları gibi ciddi komplikasyonlara da neden olabilir. Göz kuruluğu belirtileri varsa, bir göz doktoruna başvurulması önerilir.

Lupus antikoagülan pozitif, antifosfolipid sendromu adı verilen bir durumun belirtisi olabilir. Lupus antikoagülan testinin pozitif çıkması, aşağıdaki durumlarda da görülebilir: otoimmün hastalıklar; açıklanamayan tromboz; tekrarlayan düşük. Lupus antikoagülan testi, konusunda uzman bir doktor tarafından yapılmalıdır. Lupus hastalığının kesin bir tedavisi yoktur, ancak uygun tedavi ile semptomlar kontrol edilebilir ve yaşam kalitesi iyileştirilebilir. Herhangi bir sağlık sorununda doğru teşhis ve tedavi için bir sağlık profesyoneline danışılması önerilir.

SCZ hastalığı, muhtemelen şizofreni anlamına gelmektedir. Şizofreni, düşünce, duygu ve davranışlarda ciddi bozukluklarla karakterize edilen bir psikiyatrik hastalıktır. Bu hastalık, genellikle gerçeklikle bağlantı kaybı, sanrılar, halüsinasyonlar ve düşünce bozuklukları ile kendini gösterir. Belirtiler: Gerçeklikle bağlantı kaybı; Sanrılar; Halüsinasyonlar; Düşünce bozuklukları. Nedenler: Kesin nedeni bilinmemekle birlikte, genetik yatkınlık, çevresel faktörler ve viral enfeksiyonlar gibi etmenler rol oynar. Tedavi: Tedavi, genellikle ilaç tedavisi ve psikoterapi ile yapılır. Şizofreni şüphesi durumunda, bir psikiyatriste başvurulması önerilir.

En tehlikeli otoimmün hastalık olarak değerlendirilebilecek tek bir hastalık yoktur, çünkü her hastalığın ciddiyeti ve etkileri kişiden kişiye değişebilir. Bazı ciddi ve yaygın otoimmün hastalıklar şunlardır: Romatoid artrit: Eklemlerde iltihap ve ağrıya neden olur, ayrıca kalp, akciğer ve gözler gibi diğer organları da etkileyebilir. Lupus (Sistemik Lupus Eritematozus - SLE): Cilt, eklemler, böbrekler, beyin ve diğer organları etkileyebilir, iltihaplanma organların fonksiyonlarını bozabilir. Tip 1 diyabet: Pankreasın insülin üreten hücrelerine saldırı sonucu kan şekeri düzenlenemez, bu da birçok organda hasara yol açabilir. Multipl skleroz (MS): Sinir hücrelerinin etrafındaki miyelin kılıfın zarar görmesine neden olur, uyuşma, güçsüzlük ve denge sorunlarına yol açabilir. Hashimato tiroiditi: Tiroid bezinin yeterince hormon üretememesine yol açar, bu da metabolizma üzerinde ciddi etkiler yaratabilir.

TSH reseptör bloke edici antikor ara değer ifadesinin ne anlama geldiğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, TSH reseptör antikorları hakkında genel bilgi mevcuttur. TSH reseptör antikorları, Graves hastalığının teşhisi ve tedaviye alınan cevabın izlenmesi amacıyla kullanılır. TSH reseptör antikorlarının normal değeri 0-10 U/L'dir. Test sonuçlarının doğru yorumlanması için bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Orta dereceli kronik inflamatuar hastalık ifadesi, spesifik bir hastalık adını belirtmediği için genel kronik inflamatuar hastalıklar hakkında bilgi verilebilir. Kronik inflamasyon, vücudun uzun süreli ve düşük seviyeli bir savunma yanıtıdır. Kronik inflamasyonun bazı belirtileri: Karın ve göğüs ağrısı; Yorgunluk veya uykusuzluk; Ateş; Eklem ağrısı veya tutukluk; Ağızda yaralar, cilt döküntüleri; Sindirim sistemi sorunları (örneğin, ishal, kabızlık veya reflü); Kilo alımı veya kilo kaybı. Kronik inflamatuar hastalıklar arasında romatoid artrit, inflamatuar bağırsak hastalığı ve astım bulunur. Kronik inflamatuar bir hastalığınız olduğundan şüpheleniyorsanız, doğru teşhis ve tedavi için bir uzmana danışmanız önerilir.

Otoimmün hastalıklar, bağışıklık sisteminin vücudun sağlıklı hücrelerine saldırması sonucu ortaya çıkan hastalıklardır. Otoinflamatuar hastalıklar ise, bağışıklık sisteminin aşırı tepki vermesi ve iltihaplanmaya yol açması durumudur. Bazı otoimmün hastalıklar: romatoid artrit; lupus; tip 1 diyabet; multipl skleroz; çölyak hastalığı. Bazı otoinflamatuar hastalıklar: inflamatuar bağırsak hastalığı (Crohn hastalığı, ülseratif kolit); sedef hastalığı; vitiligo. Otoimmün ve otoinflamatuar hastalıkların nedenleri tam olarak bilinmemekle birlikte, genetik yatkınlık ve çevresel faktörlerin rol oynadığı düşünülmektedir.

Anti-mitokondriyal antikor (AMA) testinin pozitif çıkması, kan dolaşımında saptanabilir seviyelerde antikor bulunduğunu ifade eder. AMA pozitifliğinin görülebileceği diğer durumlar arasında otoimmün hepatit, lupus, romatoid artrit ve graft-versus-host hastalığı bulunur. Test sonuçlarının doğru yorumlanması için bir doktora danışılması önerilir.

Otoantikorlar, otoimmün hastalıklarda yükselir. Bu hastalıklardan bazıları şunlardır: Sistemik lupus eritematozus (SLE); Hashimato tiroiditi; Romatoid artrit; Addison hastalığı; Otoimmün hemolitik anemi; Pernisiyöz anemi; Goodpasture sendromu; Myastenia gravis. Ayrıca, bazı endokrin hastalıklarda da otoantikor seviyeleri yükselebilir, örneğin tip 1 diabetes mellitus, lenfositik hipofizitis, Graves hastalığı. Otoantikorların varlığı, tek başına kesin tanı koydurucu değildir; klinik tablo ile birlikte değerlendirilmelidir.

Evet, dermatomiyozit ve juvenil dermatomiyozit aynıdır, ancak farklı yaş gruplarını etkiler. Dermatomiyozit, her yaştan bireyi etkileyebilen bir inflamatuar hastalıktır. Juvenil dermatomiyozit ise çocukluk çağında, 5-15 yaş arasındaki çocuklarda görülen formudur.

ANA (Antinükleer Antikor) testi, genellikle otoimmün hastalıkların tanısında kullanılır ve pozitif sonuç, aşağıdaki hastalıkların varlığını işaret edebilir: Sistemik Lupus Eritematozus (SLE); Skleroderma; Sjögren Sendromu; Polimiyozit ve Dermatomiyozit; Karma Bağ Dokusu Hastalığı; Romatoid Artrit; Juvenil Kronik Artrit; İlaçlara Bağlı Lupus. Ancak, ANA testinin pozitif çıkması doğrudan bir hastalık tanısı koymak için yeterli değildir; klinik bulgular ve diğer testlerle birlikte değerlendirilmelidir.

Yaygın değişken immün yetmezlik modeli olarak TACI eksikliğinin farklı klinik spektrumu, TACI (transmembrane activator and calcium-modulator and cyclophilin ligand interactor) genindeki mutasyonlarla ilişkili olarak ortaya çıkan semptomları içerir. Bu klinik spektrum şu şekilde özetlenebilir: Otozomal resesif ve dominant kalıtım: TACI eksikliği, hem otozomal resesif hem de dominant olarak kalıtsal olabilir. Hipogamaglobulinemi ve tekrarlayan enfeksiyonlar: Antikor eksikliği (hipogamaglobulinemi) ve sinopulmoner enfeksiyonlar gibi tekrarlayan enfeksiyonlar. Otoimmün hastalıklar: Otoimmün hemolitik anemi, trombositopeni, romatoid artrit ve sistemik lupus eritematozis gibi durumlarla birliktelik. Sindirim sistemi bulguları: Karın ağrısı, bulantı, kusma, ishal ve malabsorpsiyon. Kanser riski: Lenfoma ve diğer sindirim sistemi kanserlerinin gelişme riskinin artması. Bu semptomlar, TACI eksikliği olan yaygın değişken immün yetmezlik vakalarında görülebilir. Ancak, her hastada semptomlar farklılık gösterebilir.

Kompleman düşüklüğünün bazı nedenleri: Otoimmün hastalıklar: Özellikle sistemik lupus eritematozus (SLE) ve glomerülonefrit gibi hastalıklar C3 düzeylerinde azalmaya neden olabilir. Enfeksiyonlar: Hepatit ve ciddi sepsis gibi enfeksiyonlar kompleman seviyelerini düşürebilir. Böbrek hastalıkları: Glomerülonefrit ve benzeri böbrek rahatsızlıkları kompleman düşüklüğüne yol açabilir. Beslenme alışkanlıkları: Kalitesiz beslenme de C3 seviyelerini etkileyebilir. Diğer nedenler: Kalıtsal anjiyoödem, böbrek nakli reddi ve Sjögren sendromu gibi sağlık sorunları da kompleman düşüklüğüne neden olabilir.

Yangı (inflamasyon), birçok hastalığın belirtisi olabilir. İşte bazı örnekler: Enfeksiyonlar. Otoimmün hastalıklar. Yaralanmalar. Kronik hastalıklar. Yangının belirtileri arasında kızarıklık, şişlik, ağrı, sıcaklık artışı ve fonksiyon kaybı bulunur. Yangının nedenini doğru bir şekilde belirlemek ve uygun tedaviyi almak için bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

P-ANCA 2, perinükleer anti-nötrofil sitoplazmik antikor (p-ANCA) seviyesinin 2 olduğunu ifade eder. p-ANCA, miyeloperoksidaz (MPO) antikorları olarak da bilinir ve genellikle mikroskobik polianjitis gibi otoimmün vaskülitlerin tanısında kullanılır. p-ANCA pozitifliği, sadece mikroskobik polianjitis değil, aynı zamanda romatoid artrit, ülseratif kolit gibi diğer inflamatuar hastalıklarda da görülebilir. p-ANCA 2 seviyesinin ne anlama geldiğine dair spesifik bir bilgi bulunamamıştır. Ancak, p-ANCA seviyelerinin zamanla değişebileceği ve hastalık aktivitesini veya tedaviye yanıtı izlemek için kullanılabileceği bilinmektedir. Doğru yorum için bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Kelebek bölgesinin ağrımasının nedeni, kelebek hastalığı (lupus) olarak bilinen otoimmün bir hastalık olabilir. Kelebek hastalığının bazı belirtileri: eklem ağrısı ve iltihaplanma; kaslarda ağrı ve iltihaplanma; yorgunluk, halsizlik; deride kabarcıklar, yaralar ve soyulmalar. Tedavi, semptomları hafifletmeye yöneliktir ve cilt bakımı, ağrı yönetimi, yara bakımı ile bazen cerrahi müdahaleleri içerebilir. Ağrı nedeni başka bir durum olabilir; doğru teşhis için bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

Behçet hastalığının tanısı, hastanın anamnezi, fizik muayene bulguları ve bazı laboratuvar testleri ile değerlendirilerek konur. Tanıda kullanılan yöntemler: Patherji testi: Ön kol derisine steril bir iğne batırılarak hasar oluşturulur ve 24-48 saat sonra batma bölgesinde kırmızı, kabarık bir lezyon varlığı değerlendirilir. Kan testleri: Kan sayımı, inflamasyon belirteçleri (ESR, CRP), HLA-B5 ve HLA-B51 gibi testler yapılır. Behçet hastalığının tanısını koymak için özel bir test veya görüntüleme yöntemi yoktur; tanı, klinik bulgulara dayanır. Behçet hastalığı şüphesi durumunda ilk başvurulması gereken bölüm Romatoloji Bölümüdür.

İmmünsüpresif tedavi, etiyopatojenezde immün sistemin yer aldığı hastalıklarda ve doku-organ nakillerinde reddi önlemek için uygulanır. Bazı hastalıklar: Otoimmün hastalıklar: Romatoid artrit, multipl skleroz, myastenia gravis, sedef hastalığı, vitiligo, polianjiitli granülomatozis, sistemik lupus eritematozus, sistemik skleroz/skleroderma, sarkoidoz. Kollojen doku hastalıkları. Sitotoksik kemoterapi. Uzun süreli alerjik astım kontrolü. Böbrek nakli sonrası. Ayrıca, immünsüpresif tedavi, vaskülit tedavisinde de kullanılır.

Anti-ds-DNA antikorlarının pozitif olması, öncelikle sistemik lupus eritematozus (SLE) olasılığını akla getirir. Anti-ds-DNA pozitifliğinin diğer anlamları: Sjögren sendromu vakalarının %20-30'unda, mikst bağ dokusu hastalığı (MCTD) vakalarının %20-25'inde, progresif sistemik skleroz vakalarının ise %5'inden daha azında sonuç pozitif bulunabilir. Hidralazin ve prokainamid gibi ilaçların sebep olduğu lupus tablosunda ise tipik olarak ds-DNA antikorları bulunmaz. Test sonuçlarının, yalnızca bir hekim tarafından yorumlanması ve diğer klinik ve laboratuvar bulgularıyla birlikte değerlendirilmesi gerekmektedir.

Artrite neden olan bazı hastalıklar şunlardır: Romatoid artrit. Osteoartrit (kireçlenme). Psöriatik artrit. Bulaşıcı artrit. Metabolik artrit. Artritin nedeni, artrit tipine göre değişiklik gösterebilir ve bazen tam olarak belirlemek zor olabilir.