Osmanlı

Napolyon'un Mısır'dan çekilmesinin birkaç nedeni vardır: Nil Savaşı'nda Fransız donanmasının İngiliz Amiral Horatio Nelson komutasındaki İngiliz donanması tarafından imha edilmesi, ordunun ikmal bağlantısının kesilmesi. Akka Kalesi'nde Cezzar Ahmet Paşa komutasındaki Osmanlı kuvvetlerinin sert direnişi karşısında alınan yenilgi. Avrupa'da Fransa'nın Koalisyon ordularına yenilmesi haberleri. Halk desteğinin azalması ve üretimden çekilen işgücü ile artan vergiler. Napolyon, bu gelişmeler üzerine 23 Ağustos 1799'da Mısır'dan ayrılarak Fransa'ya geri döndü.

Beylikten Devlete Osmanlı Siyaseti ünitesi, 1302-1453 yılları arasındaki siyasi gelişmeleri kapsar ve aşağıdaki konuları içerir: Devletleşme sürecinde Osmanlı-Bizans ilişkileri. Osmanlı Devleti'nin Rumeli'deki iskân ve istimalet politikası. Anadolu'da Türk siyasi birliğini sağlama çabaları. Kuruluş dönemi padişahları (Osman Gazi, Orhan Bey, I. Murat). Gaza ve cihat anlayışı. Merkezi otoritenin bölünmesine izin verilmemesi. Fetihlerde halka uygulanan hoşgörü politikası. Bizans'ın zayıf durumu. Avrupa'da Osmanlı'nın ilerleyişini durdurabilecek güçte devletlerin olmaması. İskân ve tımar sistemlerinin uygulanması. İlk düzenli ordu (yaya ve müsellem) oluşturulması. Kadı ve subaşıların atanması. İlk Osmanlı medresesi ve tersanesinin kurulması.

15. yüzyılda Karaman'da yaşayanlar arasında Karamanoğulları Beyliği'nin üyeleri ve Osmanlı yönetimi altındaki halk bulunmaktadır. Karamanoğulları Beyliği: Karamanoğlu Mehmet Bey: 1277'de Türkçe'nin resmi dil olmasını sağlayan fermanı yayımlamıştır. Şemsüddin Mehmet Bey: 1263-1280 yılları arasında beyliği yönetmiştir. Burhanüddin Musa Bey: 1352-1356 yılları arasında beylik yapmıştır. Osmanlı Yönetimi: Şehzâdeler: II. Bayezid'in oğulları Şehzâde Abdullah, Şehzâde Şehinşah ve Şehzâde Mehmed Karaman'da valilik yapmıştır. Bosnalı Mehmed Paşa: 1474'te Karaman Beylerbeyliği'ne getirilmiştir. Ayrıca, Karaman'da Yunus Emre gibi önemli Türk büyükleri de yaşamıştır.

Endülüs Feryatnamesi, Endülüslü Müslümanların yaşadığı zulüm ve işgallerden dolayı Osmanlı Padişahı II. Bayezid'e yardım talep etmek amacıyla gönderilmiştir. Endülüs, 1492 yılında Hristiyanların eline geçmiş ve Müslümanlara din değiştirme, sürgün veya ölüm seçenekleri sunulmuştur. Osmanlı, İslam dünyasının en güçlü devleti olarak görülmüş ve padişahın, Müslümanları koruma yetkisine sahip bir halife olduğuna inanılmıştır.

Osmanlı'nın gerileme dönemi, Osmanlı tarihinde Karlofça Antlaşması'ndan (1699) başlayarak Yaş Antlaşmasına kadar (1792) geçen süreye denir. Bu dönemin bazı özellikleri: Osmanlı Devleti, ilk kez büyük oranda toprak kaybetmiştir. Batının üstünlüğü kabul edilerek Batı tarzı ıslahatlar yapılmaya başlanmıştır. Temel politika, toprakları koruma ve barış siyaseti olmuştur. En büyük düşmanlar Rusya ve Avusturya'dır ve bu iki devlet birlikte hareket etmiştir. Gerileme döneminin bazı nedenleri: Merkezi yönetimin bozulması. Ekonominin bozulması. Askeri sistemin bozulması. Sosyal alandaki bozulmalar. Eğitim sisteminin bozulması. Dış etkenler (Avrupa'daki gelişmeler).

Bacıyân-ı Rûm (Anadolu Bacıları) Teşkilatı, 13. yüzyılda, Anadolu Selçukluları döneminde kurulmuştur. Teşkilatın kesin kuruluş tarihi ve kurucusu hakkında kesin bilgiler bulunmamakla birlikte, örgütün liderinin Fatma Bacı olduğu bilinmektedir.

Darüşşifalar (hastaneler) ve imaretler (aşevleri), külliyelerin sosyal hizmet birimleri arasında yer alır. Darüşşifalar, külliyelerde cami çevresinde, medrese, kütüphane, imaret, mektep, hamam, han, çeşme, bedesten gibi yapılarla birlikte bulunur. İmaretler ise külliyelerin dış avlusunun sol tarafında, aşhane-imaret tesisleri olarak inşa edilir.

Erken dönem Osmanlı mimarisi, 1299 yılında Osmanlı Devleti'nin kurulmasıyla başlayan ve 1505 yılında Bayezid Camii'nin inşasının başlamasıyla sona eren mimari dönemi kapsar. Bu dönemde Bizans ve Selçuklu mimarisinden esintiler taşıyan yapılar inşa edilmiştir. Erken dönem Osmanlı mimarisi ağırlıklı olarak Bursa, İznik ve Edirne'de yoğunlaşmıştır. Bu dönemde inşa edilen bazı yapılar şunlardır: Camiler: Hacı Özbek Camii (İznik, 1333), Yeşil Camii (İznik, 1378), Bursa Ulu Camii (1399), Üç Şerefeli Camii (Edirne, 1410). Medreseler: Lala Şahin Paşa Medresesi (Bursa, 1339), Süleyman Paşa Medresesi (İznik, 1331). Türbeler: Yeşil Türbe (Bursa, 1421), İznik Kırk Kızlar Kümbeti (14. yy.).

Şöklü Melik, 1075 yılında Atsız tarafından Taberiyye'de yapılan bir savaşta ağır bir yenilgiye uğratılmış ve tutsak alınmıştır. Ayrıca, Dede Korkut hikayelerinde de Şöklü Melik'in bir savaşta attan yere düşürülerek öldürüldüğü anlatılmaktadır.

Dolmabahçe Sarayı'nın dünya mirası olarak kabul edilmesinin bazı nedenleri: Mimari ve sanatsal değeri: Saray, Batı etkisi taşıyan neoklasik tarzda inşa edilmiştir ve Fransız Baroku, Alman Rokokosu, İngiliz Neo Klasizmi, İtalyan Rönesansı gibi farklı mimari unsurları karışık bir şekilde uygular. Tarihî önemi: 1856'dan imparatorluğun 1922'deki çöküşüne kadar Osmanlı sultanlarının ikametgahı ve Osmanlı İmparatorluğu'nun yönetim merkezi olarak hizmet vermiştir. Kültürel mirası: Mustafa Kemal Atatürk'ün yaşamının son günlerini geçirdiği ve vefat ettiği yer olarak büyük bir kültürel öneme sahiptir. Ziyaretçi cazibesi: Hem yerli hem de yabancı turistlerin yoğun ilgisini çeken bir mekan olarak, Osmanlı dönemine ait birçok eseri ve tarihi bilgiyi ziyaretçilere sunmaktadır.

Rabia Bala Hatun'un gerçek eşi, Osmanlı İmparatorluğu'nun kurucusu Osman Gazi'dir. Rabia Bala Hatun, Osman Gazi'nin ikinci eşi olup, Şeyh Edebali'nin kızıdır.

Fatih Sultan Mehmet, Kurtçu Doğan'ı Buçuktepe İsyanı'na öncülük ettiği ve Yeniçerilerin disiplinini bozduğu için sürgün etmiştir. 1446 yılında gerçekleşen Buçuktepe İsyanı, Yeniçerilerin maaşlarının düşürülmesi ve küçük yaştaki bir padişahın yönetimde zayıflık yaratacağı endişesiyle çıkmıştır.

Osmanlı Devleti, padişahlar tarafından yönetilmiştir. Osmanlı soyundan gelen hükümdarlar, devleti babadan oğula intikal eden bir anlayışla yönetmişlerdir. Osmanlı Devleti'nin yönetiminde padişaha yardımcı olan, "Dîvân-ı Hümâyun" adı verilen bir meclis de bulunmaktaydı.

Soyut ebru sanatının kurucusu olarak kabul edilen bir kişi bulunmamaktadır. Ebru sanatı, tarih boyunca usta-çırak ilişkisi ile geliştirilmiş ve farklı coğrafyalarda çeşitli ustalar tarafından ilerletilmiştir. Önemli ebru ustaları: Necmeddin Okyay: Çiçekli ebrunun geliştiricisi olarak bilinir. Mustafa Düzgünman: Necmeddin Okyay'ın halefi ve birçok sanatçı yetiştirmiş bir ustadır. Ebru sanatı, soyut sanatla benzerlik gösterir ve bu nedenle soyut sanat eleştirmeni Michel Seuphor, ebruyu soyut bir sanat olarak tanımlamıştır.

Evet, Osmanlı Devleti, Söğüt'ü başkent yapmıştır. Osmanlı Devleti, 1299 yılında Osman Bey tarafından Söğüt'te bir beylik olarak kurulmuş ve aynı yıl bağımsızlığını ilan ederek başkent Söğüt olmuştur.

IV. Murad'ın en ünlü sözlerinden biri, Bağdat'ı almaya çalışmak; Bağdat'ın kendisinden daha mı güzeldi ne! sözleridir. Bu söz, 1638'de başlayan Bağdat kuşatması sırasında, daha önce ele geçirilmiş bulunan İmam-ı Azam türbesini ziyaret etmesi istendiğinde söylenmiştir. IV. Murad'ın diğer ünlü sözleri arasında şunlar da yer alır: "Gel beru topal zorba başı! Bre kafir, abdest al!". "Allah, peygamber korkusu bilmez alçaklar! Unutmayın ki, intikam gecikir ama asla yaşlanmaz!".

I. Mahmud, II. Mustafa'nın oğludur. Tam adı Mahmud Han bin Mustafa Hanedan olan I. Mahmud, 2 Ağustos 1696'da Edirne'de doğmuş ve 13 Aralık 1754'te İstanbul'da vefat etmiştir.

Muhteşem Yüzyıl Kösem dizisinde yer alan padişahlar şunlardır: I. Ahmed. Sultan Osman (II. Osman). Sultan Mustafa (I. Mustafa). Sultan Murad (IV. Murad). Ayrıca, dizide III. Murat ve III. Mehmet gibi padişahlar da yer almakta, ancak bu padişahlar daha çok arka planda işlenmektedir.

Malhun Hatun'un gerçek hayatı şu şekilde özetlenebilir: Köken: Malhun Hatun, Selçuklu Veziri Ömer Abdülaziz Bey'in kızıdır ve Türk kökenlidir. Evlilik: 1280 yılında Osman Gazi ile evlenmiştir. Çocuk: Bu evlilikten Osmanlı Devleti'nin ikinci padişahı Orhan Gazi doğmuştur. Ölüm: 1326 yılının Kasım ayında Bilecik'in Söğüt ilçesinde hayatını kaybetmiştir. Unvanlar: Anadolu'nun ilk hanedanları tarafından kullanılan "Bey" unvanı, babasının bir miktar statü ve otorite sahibi olduğunu göstermektedir. Malhun Hatun'un hayatı, Kuruluş Osman dizisinde de işlenmiştir.

Dolmabahçe Sarayı Veliaht Dairesi'nde yaşamış bazı kişiler: Sultan Abdülaziz; Sultan V. Murad; Sultan II. Abdülhamid; Sultan V. Mehmed Reşad; Yusuf İzzeddin Efendi; Sultan VI. Mehmed Vahdeddin; Halife Abdülmecid Efendi.