Osmanlı

Seyyid Vehbî, III. Ahmed (1703-1730) ve I. Mahmud (1730-1754) dönemlerinde yaşamıştır. Seyyid Vehbî, III. Ahmed'in şehzadelerinin sünnet düğününü anlatan Surname-i Vehbi adlı eseriyle tanınmıştır.

Pembe İncili Kaftan hikayesinden çıkarılabilecek bazı sonuçlar şunlardır: Onur ve devlet sadakati: Muhsin Çelebi, devlet için tüm servetini harcasa da onurunu kaybetmez ve Şah İsmail'in oyunlarına gelmez. Fedakarlık: Muhsin Çelebi, devletten hiçbir maddi destek beklemeden, tüm giderlerini kendisi karşılayarak elçilik görevini üstlenir. Zenginlik ve fakirlik: Başlangıçta varlıklı olan Muhsin Çelebi, elçilik görevi sonrası maddi servetini kaybeder ancak onuru ve saygınlığı baki kalır. Psikolojik üstünlük: Muhsin Çelebi'nin kaftanı yere sererek oturması, Osmanlı'nın büyüklüğünü vurgulaması ve bu hareketiyle Şah İsmail'e psikolojik üstünlük sağlaması. Devlete karşı fedakarlık: Her milletin insanlarının kendi devletine karşı ödev ve görevleri olduğu, devlet için fedakarlık yapmanın milletin en önemli görevi olduğu sonucu çıkarılabilir.

Osmanlı Devleti, elektriği çeşitli şirketlerden temin etmiştir. Société Générale d’Electricité de Paris (Paris Umumi Elektrik Şirketi). Macar Ganz Electric Company. Ayrıca, Tarsus Belediyesi 1902 yılında Berdan Nehri üzerinde bir hidroelektrik santrali kurarak elektrik üretimi gerçekleştirmiştir.

Topkapı Sarayı'ndaki Aslanhâne'nin neden önemli olduğuna dair bilgi bulunamadı. Ancak, sarayın dördüncü avlusu olan Sofa-i Hümâyûn'un önemli yapıları arasında Bağdat Köşkü ve Revan Köşkü bulunmaktadır. Bağdat Köşkü, Sultan IV. Murad tarafından Bağdat'ın yeniden fethedilmesi anısına yaptırılmıştır. Revan Köşkü ise aynı padişah tarafından, Revan zaferi anısına inşa ettirilmiştir. Ayrıca, dördüncü avlu, padişah ve ailesine adanmış en içteki avlu olup, Bağdat ve Revan köşklerinin yanı sıra İftariye Kameriyesi gibi yapıları da içermektedir.

Osman Bey'in çocukluğu, Söğüt, Söğüt Uç Beyliği'nde geçmiştir. Osman Bey, 1258 yılında Söğüt'te doğmuştur.

Rendekar, İhsan Oktay Anar'ın "Puslu Kıtalar Atlası" kitabında, René Descartes'i temsil eden karakterdir. Ayrıca, "rendekar" kelimesi "rent-a-car" ifadesinin Türkçe okunuşu olarak da kullanılmaktadır.

Osmanlı İtibar-ı Millî Bankası, 11 Mart 1917 tarihinde kurulmuştur. Kuruluşuna dair izin, 1 Ocak 1917 tarihinde yayınlanan bir irade-i seniyye ile verilmiştir.

Dinar, tarih boyunca farklı dönemlerde çeşitli beylik ve devletlere bağlı olmuştur. Anadolu Beylikleri döneminde Dinar, önce merkezi Afyonkarahisar olan Sahipataoğulları Beyliğine, ardından merkezi Kütahya'da olan Germiyanoğulları Beyliğine bağlıydı. Osmanlı döneminde ise Afyon sancağına bağlı bir nahiye olarak yönetilmiştir. 1908 yılında ilçe olan Dinar, 1 Ekim 1995 depremine kadar il olmaya çalışan bir ilçe olarak kalmıştır.

Evet, Osmanlı döneminde kanvas kullanılmıştır. Osmanlı temalı kanvas tablolar, çeşitli konuları işleyen ve genellikle tarihi olayları, padişah portrelerini, arma ve tuğra gibi sembolleri içeren eserler olarak öne çıkar.

Şeker Ahmet Paşa'ya "şeker" denmesinin nedeni, güzel huylu ve hoşsohbet bir kişiliğe sahip olmasıdır. Arkadaşları tarafından bu şekilde çağrılmaya başladıktan sonra, Sultan Abdülaziz'in de onu bu isimle anmasıyla bu lakap yerleşmiştir.

Selim Bey'in kim olduğuna bağlı olarak farklı cevaplar verilebilir. Yavuz Sultan Selim (I. Selim), 22 Eylül 1520 tarihinde 49 yaşındayken vefat etmiştir. Sultan II. Selim (Sarı Selim), 15 Aralık 1574 tarihinde 50 yaşındayken hayatını kaybetmiştir.

Mimar Sinan, Osmanlı İmparatorluğu'nun dört padişah döneminde başmimar olarak görev yapmıştır: 1. Yavuz Sultan Selim (1512-1520). 2. Kanuni Sultan Süleyman (1520-1566). 3. II. Selim (1566-1574). 4. III. Murad (1574-1595). Bu dönemlerde Sinan, önemli mimari eserlerini gerçekleştirmiştir, örneğin: Kanuni Sultan Süleyman döneminde Süleymaniye Camii ve Şehzade Camii'ni inşa etmiştir. II. Selim döneminde Edirne'deki Selimiye Camii'ni tamamlamıştır.

İstanbul'un fethinin bazı nedenleri: Toprak bütünlüğü sağlama: Osmanlı Devleti'nin Anadolu ve Rumeli toprakları arasındaki bağlantıyı kurmak için İstanbul'u alması gerekiyordu. Ticaret yollarının kontrolü: İstanbul, önemli ticaret yollarının üzerinde bulunuyordu; fethiyle Osmanlı, bu yolların kontrolünü ele geçirecekti. Bizans'ın kışkırtmaları: Bizans İmparatorluğu, Osmanlı şehzadelerini destekleyerek taht kavgalarına neden oluyor ve Haçlı Seferleri'ni teşvik ediyordu. Stratejik konum: İstanbul, Avrupa ve Asya arasında bir köprü görevi görüyordu. Dini nedenler: Hz. Muhammed'in "Kostantiniyye elbette fetholunacaktır" hadisi, fethin dini bir görev olarak görülmesine yol açtı.

Ak Sancak, Osmanlı'nın bilinen ilk sancağı olup, Yavuz Sultan Selim'e kadar tek sancak olarak kullanılmıştır. Bu sancağın, Selçuklu hükümdarı III. Alâeddin Keykubad tarafından Osmanlı Devleti'nin kurucusu Osman Gazi'ye gönderildiği bilinmektedir.

Hamidiye Zırhlısı, yeniden inşası mantıklı görülmediği için 1903 yılında hizmetten çıkarıldı. Hamidiye Kruvazörü ise 1966 yılında bir tersanede parçalara ayrılarak fabrikalara gönderildiği için hurdaya çıktı.

Osmanlı dış politikası ve diplomasi ile ilgili bazı kitaplar: "Osmanlı Dünyasında Diplomasi ve Siyaset" - Kemal Beydilli. "Osmanlı'da Milletler ve Diplomasi" - İlber Ortaylı. "Osmanlı İmparatorluğu'nda Diplomasi ve Ağırlama" - A. Melek Özyetgin, Ayşe Ersay Yüksel, Elif Tuğçe Kurt. "İmparatorluk ve Diplomasi: Osmanlı Diplomasisinin İzinde" - Namık Sinan Turan. "Osmanlı Diplomasi Tarihi" - Mehmet Alaaddin Yalçınkaya.

Özdemiroğlu Osman Paşa, Şenb-i Gazan’da (Acısu) karşısına çıkan Safevî ordusunu mağlup etmeye çalışırken 30 Ekim 1585 gecesi vefat etmiştir. Osman Paşa, 1579 yılında Safevîler tarafından kuşatılan Demirkapı’da bir yıl boyunca direnmiştir.

Osmanlı'da dövmenin yasak olmasının nedeni, İslamiyet'in insanın doğal görüntüsünü değiştirmeyi yasaklamasıdır. Ayrıca, II. Mahmut döneminde, dövmenin ahlaki değerlere ve vücut sağlığına zararlı olduğu gerekçesiyle resmi bir yasak da getirilmiştir.

Osmanlı'ya yakın düşman beylikler arasında Karamanoğulları, Memlûkler ve Safeviler bulunmaktadır. Karamanoğulları: Osmanlı'ya katıldıktan sonra da Osmanlı'nın karşısında kim varsa onu desteklemişlerdir; önce Memlûkları, ardından Safevileri desteklemişlerdir. Memlûkler: Osmanlı'nın Anadolu'daki beyliklerle mücadelesinde karşı tarafta yer almışlardır. Safeviler: Karamanoğulları'nın Osmanlı'ya karşı desteklediği devletlerden biridir.

Osmancık'ın ilk yerleşimcileri hakkında kesin bir bilgi bulunmamakla birlikte, bölgenin tarih boyunca farklı medeniyetlere ev sahipliği yaptığı bilinmektedir. Hitit, Pers, Selçuklu ve Osmanlı imparatorlukları Osmancık'ta egemenlik kurmuştur. 1075 yılında Türk egemenliğine girmiş ve bu dönemde Oğuzların Alayuntlu boyundan Sorgun Oymağı bölgeye yerleşmiştir. 1389 yılında Yıldırım Bayezid tarafından Osmanlı topraklarına katılmıştır. Osmancık'ın adının, Osmanlı İmparatorluğu'nun kurucusu olan Osman Gazi'den geldiği düşünülmektedir.