Okyanus

Denizanaları, 9000 metre derinlikte yaşayabilen türleri de dahil olmak üzere, genellikle okyanusların derin bölgelerinde bulunur. Bazı denizanası türleri, yüzeye yakın sığ kıyılarda da görülebilir.

En derin okyanusta yaşayan balık türü, salyangoz balığı (Pseudoliparis belyaevi) olarak kabul edilir. Bu balık, Japonya açıklarındaki Izu-Ogasawara Çukuru'nda 8.336 metrede görüntülenmiştir. Salyangoz balıkları, derin sularda yaşamaya adapte olmuş olup, jelatinimsi vücutları sayesinde yüksek su basıncına dayanabilirler.

Su altı buz saçağı (brinicle) balıklar için tehlikeli olmasa da, deniz yıldızı ve deniz kestanesi gibi bazı canlıların donarak ölmesine neden olabilir. Bu doğa olayı, özellikle kutup bölgelerinde kış aylarında, aşırı soğuk ve yoğun tuzlu su akıntılarının okyanusa ulaşması sonucu oluşur. Dolayısıyla, su altı buz saçağı tehlikeli olarak değerlendirilebilir.

Gelgit dalgası, bir gök cisminin (örneğin Ay ve Güneş) başka bir gök cismine (Dünya) uyguladığı kütleçekimi nedeniyle her iki cisimde meydana gelen şekil bozulmalarını ifade eder. Gelgit dalgasının anlattıkları: Deniz seviyesindeki değişiklikler. Gelgit akıntıları. Gelgit türleri. Gelgitin etkileri.

Denizler ve okyanuslar su döngüsüne şu şekillerde etki eder: Buharlaşma. Yağış. Yüzey akışı. Eriyen karların akarsulara karışması. Tuzluluk. Su döngüsü, suyun okyanus ve denizlerden atmosfere, atmosferden yeryüzüne ve yeniden deniz ile okyanuslara ulaşması şeklindeki genel turudur.

Dünyanın oksijeni en bol olan yeri, okyanuslarda yaşayan fitoplanktonlar ve denizel bitkilerdir. Karasal alanda ise Kaz Dağları, dünyanın Alplerden sonra en fazla oksijene sahip ormanları olarak bilinir.

En korkunç okyanus belgeseli olarak "Okyanusların En Tehlikeli 13 Korkunç Yaratığı!" adlı belgesel öne çıkmaktadır. Ayrıca, "Mavi Gezegen 2" ve "Plastik Bir Okyanus" gibi belgeseller de okyanusların gizemli ve tehlikeli yönlerini keşfetmek isteyenler için uygun olabilir. Belgesellerin içeriği kişisel tercihlere göre değişebilir, bu nedenle izleme kararı verirken dikkatli olunmalıdır.

Pasifik Okyanusu'nun en derin yeri, Mariana Çukuru'ndaki Challenger Deep'tir. Challenger Derinliği'nin derinliği tam 10.929 metre olarak ölçülmüştür.

Av SUP (Stand Up Paddle) ile birçok farklı türde balık yakalanabilir. Tatlı su balıkları: Göl ve nehirlerde başlangıç seviyesi için idealdir. Tuzlu su balıkları: Deniz kenarındaki açık sularda daha büyük balıklar avlanabilir, ancak bu daha fazla deneyim gerektirir. SUP ile balık tutmak için olta, can yeleği, ilk yardım kiti gibi güvenlik ekipmanları ve uygun yemler gereklidir.

Okyanusun en derin yerinde kaç canlı olduğu kesin olarak bilinmemektedir. Ancak, derin okyanuslarda yaşayan bazı canlı türleri şunlardır: Dev yengeç ve karidesler. Olta balığı. Ejderha balığı. Vampir kalamar. Goblin köpek balığı. Bilim insanları, okyanusun derinliklerinde henüz tam olarak keşfedilmemiş birçok canlı türü olduğunu düşünmektedir.

Evet, okyanuslarda yaşam vardır. Okyanuslar, milyonlarca farklı canlı türüne ev sahipliği yapar. Ayrıca, Güneş Sistemi'ndeki bazı uyduların buz tabakalarının altında, yaşam için uygun koşullara sahip okyanuslar bulunmaktadır. Ancak, okyanusların büyük bir kısmı henüz detaylı şekilde araştırılamamıştır.

Okyanus dibi, deniz tabanının en alt katmanıdır. Bu bölge, denizin en derin noktalarını içerir ve genellikle karanın altında yer alır. Örneğin, Mariana Çukuru gibi derin okyanus çukurları, dünyanın en derin noktalarını barındırır ve inanılmaz bir basınç altında bulunur. Ayrıca, okyanusun dibindeki sıcaklık da önemli bir faktördür.

Tetis Denizi, Paleozoik-Mezozoik-Erken Tersiyer süresince Gondvana ve Lavrasya arasında batı-doğu yönünde uzanan eski bir okyanustur. Özellikleri: İlk oluşum: 417 milyon yıl önce. Kapanma: 200 milyon yıl önce. Günümüzdeki kalıntıları: Akdeniz, Karadeniz, Aral Gölü ve Hazar Denizi. Tetis Denizi, süper kıta Pangea’nın parçalanması ve ardından onu çevreleyen kara kütlelerinin hareketiyle oluşmuştur.

Titanik'in tam olarak nerede olduğu, Kuzey Atlantik Okyanusu'nun derinliklerinde, Kanada'nın Newfoundland ve Labrador bölgesinin yaklaşık 370 mil (595 km) güneydoğusunda yer alan bir koordinatta belirlenmiştir. Titanik'in tam koordinatları: 41° 44' 0″ K, 49° 57' 0″ B.

Okyanuslar hakkında beş ilginç bilgi: 1. Işık, okyanus yüzeyinden yalnızca 200 metre derinliğe kadar inebilir. 2. Okyanusların %95'i henüz keşfedilmemiştir. 3. Okyanuslar, 20 milyon tondan fazla altın içerir. 4. Okyanusların bazı yerlerinde boyları 40 metreye ulaşan denizanaları yaşar. 5. Okyanusların dibindeki su, 400 santigrat dereceye kadar çıkabilir.

Fil kulaklı ahtapot (dumbo ahtapotu), denizin 3000 ila 4000 metre derinliklerinde yaşar. Bu ahtapot türü, dünya genelinde şu bölgelerde bulunur: Avustralya; Yeni Zelanda; Filipinler; Papua Yeni Gine; Azor Adaları; Kaliforniya; Meksika Körfezi.

Hayır, Süveyş Kanalı ve Panama Kanalı Büyük Okyanusu Atlas Okyanusuna bağlamaz. Süveyş Kanalı, Akdeniz ile Kızıldeniz'i birbirine bağlar ve Hint Okyanusu ile Akdeniz üzerinden Avrupa'yı Atlas Okyanusu'na bağlar. Panama Kanalı ise Atlas Okyanusu ile Büyük Okyanusu birbirine bağlar.

Denizin dibinde birçok gizem bulunmaktadır. İşte bazıları: Derin deniz canlıları: Güneş ışığının ulaşamadığı derin denizlerde, biyolüminesansla parlayan ve gezegenin başka hiçbir yerinde bulunmayan canlılar yaşar. Antik fosiller: Tayvan açıklarında bulunan 2 bin yıllık çene kemiği, Denisovanlar gibi nadir insan türlerine ait olabilir. Yeni türler: Okyanusun derinliklerinde keşfedilen ve 24 yıl sonra yeni bir deniz sümüklüböceği türü olduğu anlaşılan jelatinimsi canlılar gibi. Denizin dibinin büyük bir kısmı hala keşfedilmemiş olup, sonar teknolojisiyle donatılmış denizaltılar ve diğer ileri teknolojiler kullanılarak araştırılmaktadır.

Okyanusta ışığın olmamasının birkaç nedeni vardır: Derinlik: Yüzeyden 1.000 metre daha derin olan bölgelerde güneş ışığı tamamen yok olur. Kemosentez: Derin okyanus canlıları, güneş ışığı yerine hidrojen sülfür veya metan gibi inorganik bileşiklerin enerji kaynağı olarak kullanıldığı "kemosentez" adı verilen bir süreçle hayatta kalır. Ayrıca, "okyanus kararması" olarak adlandırılan bir fenomen de ışığın okyanusta yeterince nüfuz edememesine neden olabilir. Bu durum, 2003 ile 2022 yılları arasında okyanusların %21'inde gözlemlenmiştir. Okyanus kararmasının bazı nedenleri: deniz yüzeyi sıcaklığındaki artış; plankton yoğunluğundaki değişimler; tarımsal atıkların denizlere taşınması sonucu besin maddelerinin artması ve plankton patlamalarının yaşanması; aşırı yağışlar.

Büyük Pasifik Çöp Alanı, dünyanın en büyük çöp adası olarak kabul edilir. Konumu: Kuzey Orta Pasifik Okyanusu'nda, kabaca 135° B ila 155° B ve 35° K ila 42° K arasında yer alır. Özellikleri: Büyüklük: Yaklaşık 1,6 milyon kilometrekarelik bir alana yayılmıştır. Bileşim: Plastik ve mikroplastik parçalardan oluşur; bu parçaların %52'sini balıkçılık malzemeleri oluşturur. Köken: Asya, Kuzey Amerika ve Güney Amerika kıyılarından kaynaklanmaktadır.