Nöroloji

Afazi, beynin dil ifadesini ve anlamayı kontrol eden bölgesindeki hasar sonucu oluşan bir dil bozukluğudur. Afazi, kişinin konuşma, yazma, başkalarının konuşmasını ve yazmasını anlama yeteneğini etkiler. Afazinin en yaygın nedeni felçtir; beyindeki bir kan damarının tıkanması veya yırtılması, beyin hücrelerinin ölümüne ve dili kontrol eden beyin bölgelerinde hasara yol açar. Afazinin diğer nedenleri arasında şiddetli kafa travması, tümör, enfeksiyon ve dejeneratif hastalıklar yer alır.

Alıcı konuşma bozukluğu, çocuğun konuşulanları, komutları ve duygusal ifadeleri anlama ve yorumlama becerisini kullanamaması durumudur. Alıcı konuşma bozukluğu olan çocuklarda gözlemlenebilecek bazı belirtiler: kelime ve cümlelerin anlamını anlamama, yanlış anlama veya anlamada zorluk yaşama; uzun ve karmaşık talimatları takip edememe; ilgisiz görünme, dinlemiyormuş gibi görünme; kısa dikkat süresi ve çabuk sıkılma. Alıcı konuşma bozukluğu, genellikle 3 yaşından önce başlar ve çoğu zaman ifade edici dil bozukluğu ile birlikte görülür. Alıcı konuşma bozukluğu olan çocuklar, "resmi" bir öğrenme engeline sahip olmasalar bile özel akademik desteğe ihtiyaç duyabilirler. Alıcı konuşma bozukluğu şüphesi durumunda, bir odiyolog, çocuk psikologu, dil ve konuşma terapisti ile görüşülmesi önerilir.

Dorsal ve ventral koklear stria, koklear sinirden çıkan aksonların oluşturduğu üç demetten ikisidir. Ventral akustik stria (Trapezoid cisim), medullayı geçerek üst lateral oliva, üst medial oliva ve alt kollikulusta sonlanır. Dorsal akustik stria (Monakow stria), doğrudan alt kollikulusa gider. Ayrıca, koklear nükleuslar da dorsal ve ventral olmak üzere iki alt gruba ayrılır. Dorsal koklear nükleus (DKN), vertikal düzlemde sesin lokalizasyonundan ve işitsel verinin tanınmasından sorumludur. Ventral koklear nükleus (VKN), horizontal düzlemde sesin lokalizasyonundan ve sesli uyaranlardan gelen zamansal verilerin kodlanmasından sorumludur.

Difüzyon beyin hasarı, beyin dokusundaki su moleküllerinin hareketini ölçen difüzyon manyetik rezonans görüntüleme (MR) tekniğiyle tespit edilen bir durumdur. Difüzyon beyin hasarının bazı nedenleri ve tespit edildiği durumlar şunlardır: İnme. Travmatik beyin hasarı. Tümörler. Enfeksiyonlar. Difüzyon MR, genellikle büyük hastanelerin radyoloji departmanlarında veya özel görüntüleme merkezlerinde yapılır.

Titreyen eller için nöroloji bölümüne başvurulmalıdır. Nöroloji uzmanları, titremenin altında yatan nedenleri belirlemek için sinir fonksiyon testleri, görüntüleme yöntemleri ve klinik değerlendirme gibi tanısal araçlar kullanır. Gerekli durumlarda, titremenin nedenine bağlı olarak endokrinoloji veya psikiyatri gibi diğer bölümlere yönlendirme yapılabilir.

Fizyoterapide motor kontrol, baş, ekstremiteler ve gövdenin motor hareket paternlerini üretme, bu paternlerin koordinasyonunu sağlama ve performans sırasında gövde dengesini koruma yeteneğini ifade eder. Motor kontrol, merkezi sinir sisteminin (MSS) birçok kas ve eklemi koordineli fonksiyonel hareketler için nasıl organize ettiğini ve hareketi seçmek ve kontrol etmek için çevreden ve vücuttan gelen duyusal bilgileri nasıl kullandığını içerir. Fizyoterapide motor kontrolün bazı bileşenleri: Lumbopelvik motor kontrol: Lumbopelvik stabilitenin azalması, postüral dengenin kötüleşmesine ve fiziksel performansın düşmesine neden olabilir. Motor öğrenme: Kullanıma bağlı, öğretici ve pekiştirmeli motor öğrenme gibi mekanizmalar, motor davranışların iyileştirilmesini sağlar. Duyusal-motor adaptasyon: Duyu-motor tahmin hatalarını içeren egzersizler, hareket paternlerinin esnekliğini artırır.

Demans ve deli dana hastalıklarının belirtileri farklılık gösterir: Demans, beyindeki sinir hücrelerinin hasar görmesi veya kaybolması sonucu ortaya çıkar. Belirtileri arasında: hafıza kaybı; kötü muhakeme ve kafa karışıklığı; konuşma ve düşünce ifade etmede zorluk; denge kaybı ve hareket sorunları bulunur. Deli dana hastalığı, prion adı verilen proteinlerin anormal birikmesi sonucu oluşur. Belirtileri ise: kişilik değişiklikleri; hafıza kaybı; düşünme bozuklukları; bulanık görme veya körlük; uykusuzluk; koordinasyonsuzluk; konuşmada ve yutma güçlüğü; ani ve sarsıntılı hareketler olarak sıralanabilir. Deli dana hastalığının teşhisi, elektroensefalografi (EEG), beyin omurilik sıvısı (BOS) analizi ve manyetik rezonans görüntüleme (MRG) gibi yöntemlerle konur. Her iki hastalığın da tedavisi yoktur; uygulanan tedaviler semptomları hafifletmeye yöneliktir.

İntrakraniyal darlık, beyin arterlerinin daralması anlamına gelir. İntrakraniyal darlığın bazı türleri: İnternal karotid arter (ICA) darlığı. Baziler arter ve vertebral arter anevrizmaları. İntrakraniyal darlıkların tedavisi, medikal ve endovasküler yöntemlerle yapılabilir.

Hiperaktivite, beynin dikkat, davranış kontrolü ve dürtüsellikle ilişkili bölgelerinde daha belirgin olarak görülür. Ayrıca, DEHB (Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu) olan bireylerde kaudat, hipokampus ve putamen gibi subkortikal yapıların hacminde azalma gözlemlenmiştir. Hiperaktivitenin tam olarak hangi beyin bölgesinde en çok görüldüğüne dair kesin bir bilgi bulunmamakla birlikte, bu durumun nörobiyolojik temellerinin beyin işlevlerindeki ve yapısındaki farklılıklarla bağlantılı olduğu düşünülmektedir.

Katatoniye neden olan bazı hastalıklar şunlardır: Şizofreni. Bipolar bozukluk. Majör depresyon. Nörolojik bozukluklar. İlaçlar ve yan etkileri. Yoğun stres ve travma. Somatik hastalıklar. Katatoni, çeşitli nedenlerle ortaya çıkabilen karmaşık bir durumdur ve doğru tanı için bir uzmana danışmak önemlidir.

Hayır, afazi ve yazma yitimi aynı şey değildir. Afazi, beynin dil ifadesini ve anlamayı kontrol eden bölgesindeki hasar sonucu oluşan bir dil bozukluğudur. Yazma yitimi hakkında bilgi bulunamamıştır.

Bebeklerde kafa büyümesinin ne zaman tehlikeli olduğuna dair bilgi almak için bir doktora danışılmalıdır. Bebeklerde kafa büyümesinin tehlikeli olabileceği durumlar şunlardır: Hidrosefali. Kraniosinostoz. Makrosefali. Ayrıca, bebeğin baş çevresinin hızlı büyüdüğü 0-6 aylar arasında, kafatasının düzleşmiş bölgesine uzun süre yatılması, plagiosefali ve brakisefali gibi kafa şekil bozukluklarına yol açabilir.

Ankara Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'nde nöroloji bölümü, B Blok 1. katta bulunmaktadır. İzmir Özel Gazi Hastanesi'nde ise nöroloji bölümü, C Blok zemin katta yer almaktadır.

Nasırlı cisim (korpus kallozum), beynin iki yarımküresi arasında bilgi alışverişini sağlayarak bilişsel, hareketlerle ilgili ve duyu işlevlerinin yerine getirilmesini destekler. Başlıca işlevleri: Beyin yarımküreleri arası iletişim: Sol ve sağ beyin yarımküreleri arasındaki bilgi akışını düzenler. Duyusal ve motor bilgi entegrasyonu: Duyusal ve motor bilgilerin birleştirilmesini sağlar. Bilişsel süreçler: Dil, hafıza ve öğrenme gibi bilişsel süreçleri destekler. Göz hareketleri ve görme: Görme alanının ayrı yarılarını birleştirerek görmede rol oynar. Dokunsal yer tayini: Paryetal loblarda işlenen dokunsal bilgiyi beyin yarımküreleri arasında aktararak dokunuşun konumlandırılmasını sağlar. Ayrıca, nasırlı cismin büyüklüğü ve yapısı, bireylerin bilişsel performanslarıyla ilişkili olabilir.

Özel durumlu bebek ifadesi, farklı bağlamlarda farklı anlamlar taşıyabilir. Riskli bebek. Prematüre bebek. Postmatüre bebek. Ayrıca, özel durumlu bebek ifadesi, otizmli, down sendromlu veya rett sendromlu bebekleri de kapsayabilir.

Bakır kertenkelenin doğrudan bir faydası bulunmamaktadır. Ancak, genel olarak kertenkelerin ekosisteme sağladığı bazı faydalar şunlardır: Ekosistem dengeleyici rolü: Kertenkeleler, besin zincirinin bir parçası olarak yırtıcı hayvanlar için besin kaynağı oluşturur ve bu sayede popülasyonları dengeler. Hastalık kontrolü: Böceklerle beslenerek zararlı haşerelerin sayısını azaltır, böylece doğal bir pest kontrol mekanizması oluşturur. Toprak sağlığına katkıları: Toprağın havalandırılmasına yardımcı olur ve organik materyalleri parçalayarak toprağa geri kazandırır, bu da toprağın verimliliğini artırır. Ayrıca, kertenkeler biyoçeşitliliğin korunmasında da önemli bir rol oynar ve çevresel değişikliklere karşı dayanıklılığı güçlendirir. Bakır kertenkele ile ilgili spesifik bir fayda bilgisi mevcut değildir.

Fahr sendromu, genellikle genetik faktörler nedeniyle ortaya çıkar ve otozomal dominant bir şekilde kalıtılır. Genetik olmayan (sekonder) nedenler de olabilir: beynin çok fazla kalsiyum üretmesi; kan-beyin bariyeriyle ilgili sorunlar; tiroid bezini etkileyen altta yatan bir otoimmün hastalık; bazal ganglionlarda yüksek bakır, çinko, magnezyum ve demir seviyeleri; vücudun kalsiyum ve fosforu metabolize etmesindeki sorunlar; AIDS, bruselloz ve toksoplazmoz gibi beyni etkileyen enfeksiyonlar; karbon monoksit gibi toksinlere maruz kalma; lupus gibi otoimmün durumlar. Fahr sendromunun kesin nedeni hala tam olarak anlaşılamamıştır ve daha fazla araştırma gerekmektedir.

İlkel refleksler, doğuştan gelen ve merkezi sinir sistemi kaynaklı istem dışı refleks davranışlarıdır. Başlıca ilkel refleksler şunlardır: Moro refleksi. Arama-emme refleksi. Palmar refleksi. Adımlama refleksi. Babinski refleksi. Tonik boyun refleksi. Galant refleksi. Bu refleksler, zamanla merkezî sinir sisteminin olgunlaşmasıyla kortikal engelleme ortaya çıkar ve kontrollü hareketler haline gelir.

Nöroloji Ders Kitabı'nın sayfa sayısı 484'tür.

Lomber ponksiyon (LP) yapılmasının bazı nedenleri: Enfeksiyonlar. Beyin kanamaları. Nörolojik hastalıklar. Kanserler ve tümörler. Otoimmün hastalıklar. Tanısal amaçlar. Tedavi.