MeslekHastalıkları

Ormancılık sektöründe çeşitli meslek hastalıklarına rastlanmaktadır. Bunlar arasında: 1. Kimyasal Kaynaklı Hastalıklar: Pestisitler ve herbisitlere maruz kalma sonucu solunum yolu, deri ve göz sorunları. 2. Fiziksel Etkenlere Bağlı Hastalıklar: Gürültü, titreşim ve toz gibi fiziksel tehlikeler nedeniyle işitme kayıpları, kas-iskelet sistemi rahatsızlıkları ve katarakt gibi görme sorunları. 3. Biyolojik Tehlikeler: Mantar, kemirgen ve böceklerle mücadelede kullanılan maddelerin neden olduğu hastalıklar. 4. Sıcaklık Kaynaklı Sorunlar: Aşırı sıcak veya soğuk havalarda çalışma nedeniyle ısı bitkinliği, kramplar ve cilt yanıkları. Ayrıca, orman işçilerinin genel olarak iş kazaları da sıkça görülmektedir.

Endüstriyel hastalık, çalışma ortamında belirli faktörlere uzun süreli maruz kalma sonucu gelişen sağlık sorunlarını ifade eder. Bazı yaygın endüstriyel hastalıklar şunlardır: - Asbestoz: Asbest liflerinin solunmasıyla oluşan kronik bir akciğer hastalığı. - Gürültü kaynaklı işitme kaybı: Uzun süreli yüksek gürültüye maruz kalma sonucu ortaya çıkar. - Tekrarlayıcı zorlanma yaralanmaları: Aynı hareketlerin tekrarlanmasıyla oluşan kas ve eklem rahatsızlıkları. - Siyah akciğer hastalığı (kömür işçileri pnömokonyozu): Kömür tozunun uzun yıllar solunmasıyla gelişen solunum hastalığı. Endüstriyel hastalıkların önlenmesi için işverenlerin güvenli çalışma koşulları sağlaması, gerekli koruyucu ekipmanları temin etmesi ve düzenli sağlık kontrolleri yapması gereklidir.

SSK pnömokonyoz raporu almak için aşağıdaki adımlar izlenmelidir: 1. Meslek Hastalığı Tespiti: Pnömokonyoz şüphesi olan kişi, işyeri hekimi veya sağlık hizmeti sunucularına başvurmalıdır. 2. Sağlık Kurulu Raporu: Teşhisin kesinleşmesi için, aynı branştan en az üç uzman hekim veya farklı branşlardan beş uzman hekimin bulunduğu bir sağlık kurulu raporu düzenlenmelidir. 3. SGK'ya Sevk: Rapor, SGK'nın meslek hastalıkları tıbbi tanısında yetkili sağlık kuruluşlarına sevk için sunulmalıdır. 4. Kayıt ve Bildirim: İşveren, meslek hastalıkları ile ilgili tüm kayıtları saklamak ve gerekli bildirimleri yapmak zorundadır.

Tıbbi korunma yöntemleri, meslek hastalıklarından korunmak için üç ana başlıkta incelenir: 1. İşe Giriş Tıbbi Kontrolleri: İşe yeni alınan kişilerin, yapacakları işe fiziksel ve ruhsal olarak uygun olup olmadığının tespit edilmesi amacıyla yapılan tıbbi muayeneyi kapsar. 2. Periyodik Tıbbi Kontroller: Bir işte çalışan kişilerin belirli aralıklarla tıbbi muayeneden geçirilerek, yaptıkları işten etkilenip etkilenmediklerinin tespit edilmesi. 3. Eğitim ve Uyarma: Sakıncalı çalışma şartlarının tespit edilmesiyle, bu şartlardan korunma yollarının çalışanlara öğretilmesi ve gerekli uyarıların yapılması. Ayrıca, sağlık eğitimi de meslek hastalıklarının önlenmesinde etkili bir yöntemdir.

İş yeri kurulmadan önce veya sonra iş sağlığı ve güvenliği tedbirlerine dikkat edilmesi meslek hastalıklarında birincil korunma yöntemi değildir. Birincil korunma yöntemleri arasında ise riskin yok edilmesi, riskin kaynakta kontrolü ve işin iş sağlığı ve güvenliği yönünden yeniden düzenlenmesi ile riskin azaltılması yer alır.

Silikozis, mesleki akciğer hastalıkları (pnömokonyozlar) grubunda yer alan bir meslek hastalığıdır.

Meslek hastalıkları hastanesi, çalışanların iş yerinde maruz kaldıkları zararlı maddeler, fiziksel ve kimyasal etmenler gibi nedenlerle ortaya çıkan meslek hastalıklarına bakar. Bu hastaneler, aşağıdaki hastalık gruplarına odaklanır: - A Grubu: Kimyasal maddelerden kaynaklanan hastalıklar. - B Grubu: Mesleki cilt hastalıkları. - C Grubu: Pnömokonyozlar ve solunum sistemi hastalıkları. - D Grubu: Bulaşıcı meslek hastalıkları. - E Grubu: Fiziksel etkenlerden kaynaklanan hastalıklar. Ayrıca, bu hastanelerde erken teşhis, tedavi, periyodik muayeneler ve iş yerinde sağlık taramaları da yapılır.

İSG eğitimlerinin amacı, iş sağlığı ve güvenliği konularında çalışanları bilgilendirerek iş kazalarını ve meslek hastalıklarını önlemek için gerekli önlemleri almalarını sağlamaktır. Bu eğitimler ayrıca şu hedefleri de içerir: - Güvenli çalışma ortamı oluşturmak: Çalışanların farkındalığını artırarak güvenli çalışma koşullarını sağlamak. - Yasal uyum: İşverenlerin yasal yükümlülüklerini yerine getirmelerini sağlamak. - Verimlilik artışı: Güvenli bir ortamın çalışanların motivasyonunu ve iş verimliliğini artırması.

C grubu meslek hastalıklarına örnek olarak şunlar verilebilir: 1. Silikozis: Silisyum dioksit (SiO2) solunması sonucu oluşan akciğer hastalığı. 2. Asbestozis: Asbest tozlarının solunmasıyla meydana gelen hastalık. 3. Pnömokonyoz: Kömür madenlerinde çalışan işçilerin kömür tozuyla birlikte silis tozunu da soluması sonucu akciğerlerde hastalık oluşması. 4. Bisinozis (Pamuk Pnömokonyozu): Organik kökenli tozlarla meydana gelen hastalık.

Meslek hastalıklarından korunma ilkeleri şunlardır: 1. Koruyucu Ekipman Kullanımı: Maske, eldiven, kulaklık, gözlük gibi kişisel koruyucu donanımların kullanılması. 2. İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimi: Çalışanların riskler hakkında bilinçlendirilmesi ve iş güvenliği eğitimlerine düzenli olarak katılması. 3. Düzenli Sağlık Kontrolleri: Çalışanların sağlık durumlarının takip edilmesi ve belirli periyotlarla sağlık kontrollerinden geçirilmesi. 4. İş Ortamının İyileştirilmesi: Havalandırma sistemleri, ergonomik çalışma düzenlemeleri ve gürültü seviyelerinin kontrol edilmesi. 5. Kimyasal ve Fiziksel Maruziyetin Azaltılması: Kimyasal maddelerin güvenli bir şekilde saklanması ve kullanımı, çalışma ortamının uygun sıcaklıkta tutulması. 6. Psikososyal Destek Sağlanması: Çalışanların stres yönetimi eğitimi alması ve işyerinde sosyal destek mekanizmalarının oluşturulması.

Ahşap işleme atölyesinde iş sağlığı ve güvenliği (İSG)'nin önemi şu şekilde özetlenebilir: 1. Kazaların Önlenmesi: Atölyede görülen kazaları ve meslek hastalıklarını önlemek, çalışanların güvenli bir ortamda çalışmasını sağlar. 2. Sağlık Risklerinin Azaltılması: Tahta tozları, kimyasallar ve biyolojik tehlikeler gibi risklere maruziyeti azaltarak akciğer kanseri ve diğer sağlık sorunlarını minimize eder. 3. Yasal Uyumluluk: İş sağlığı ve güvenliği ile ilgili yasal düzenlemelere uyum, yasal cezaların önlenmesine yardımcı olur. 4. Verimliliğin Artması: Güvenli bir çalışma ortamı, çalışanların daha verimli ve odaklanmış bir şekilde çalışmasını sağlar. 5. Toplumsal Sağlık: Sağlıklı çalışanlar, toplumun genel sağlığını olumlu yönde etkiler.

KKE'nin (Kişisel Koruyucu Ekipman) amacı, çalışanların iş yerinde maruz kalabileceği fiziksel, kimyasal ve biyolojik risklere karşı korunmasını sağlamaktır. Bu ekipmanlar, iş kazalarını ve meslek hastalıklarını önlemeye yardımcı olur.

TLV (Threshold Limit Value), iş sağlığı ve güvenliği alanında tehlikeli maddelerin havadaki izin verilen maruz kalma sınırlarını tanımlamak için kullanılan bir terimdir. TLV değerleri, neredeyse tüm işçilerin olumsuz sağlık etkileri yaşamadan maruz kalabileceği ortalama madde konsantrasyonunu ifade eder. Farklı TLV türleri şunlardır: - TLV-TWA (Time-Weighted Average): 8 saatlik bir iş gününde zaman ağırlıklı ortalama olarak kabul edilir. - TLV-STEL (Short-Term Exposure Limit): 15 dakikalık kısa süreli maruz kalma sınırını tanımlar. - TLV-C (Ceiling Limit): Herhangi bir zamanda aşılmaması gereken maksimum madde konsantrasyonunu belirtir. TLV değerleri, işyerlerinde güvenli çalışma ortamlarının sağlanması ve meslek hastalıklarına karşı korunma amacıyla kullanılır.

Meslek hastalıklarına neden olan etkenler genel olarak beş ana kategoride sınıflandırılabilir: 1. Fiziksel Etkenler: Gürültü, titreşim, aşırı sıcak veya soğuk ortamlar, radyasyon gibi faktörler. 2. Kimyasal Etkenler: Solventler, ağır metaller, gazlar ve diğer kimyasallar. 3. Biyolojik Etkenler: Mikroorganizmalar, virüsler, mantarlar ve bakteriler. 4. Ergonomik Etkenler: Yanlış çalışma pozisyonları, ağır yük kaldırma ve tekrarlayan hareketler. 5. Psikososyal Etkenler: Yoğun iş stresi, uzun çalışma saatleri ve işyerinde mobbing gibi faktörler.

Meslek hastalığı tanısı alan işçi sayısının az olmasının birkaç nedeni vardır: 1. Yetersiz Tıbbi Donanım ve Eğitim: Meslek hastalığı tanısı konulabilecek tıbbi donanımın yetersiz olması ve hekimlerin bu konuda yeterince eğitilmemesi. 2. Kayıt Dışı Çalışma: Çalışanların büyük bir kısmının kayıt dışı olması, meslek hastalıklarının tespitini zorlaştırmaktadır. 3. Teşhis Süreçlerindeki Güçlükler: Meslek hastalıklarının teşhisi, iş ile hastalık arasındaki bağlantının kurulması gerektiğinden karmaşık ve uzun bir süreci kapsamaktadır. 4. Periyodik Muayenelerin Sahte Olması: Periyodik muayenelerin sahte yapılması, tanı konulmasını engellemektedir. 5. Yasal ve Örgütsel Eksiklikler: Meslek hastalıkları ile ilgili mevzuatın uygulamada eksik kalması ve gerekli yönetmeliklerin olmaması.

Meslek hastalıkları tanısı için iş yeri ortam ölçümleri önemlidir çünkü bu ölçümler, çalışanların maruz kaldığı tehlikelerin tespit edilmesini sağlar. İş yeri ortam ölçümleri sayesinde: İş kazaları ve meslek hastalıkları önlenir. Çalışan sağlığı korunur. Yasal uyumluluk sağlanır.

Evet, iş güvenliğinde önce "can güvenliği" gelir. İş güvenliğinin amacı, çalışanları iş kazaları ve meslek hastalıklarına karşı koruyarak ruh ve beden bütünlüğünü sağlamak sağlamaktır. Bu, "önce insan" yaklaşımının bir yansımasıdır.

Süreyyapaşa Hastanesi Meslek Hastalıkları Polikliniği, Meslek Hastalıkları Ek Hizmet Binası'nda yer almaktadır.

İş sağlığı ve güvenliği açısından tehlikeli hareketler şunlardır: 1. Makine koruyucularını çıkarmak. 2. Tehlikeli hızla çalışmak. 3. Görevi dışında veya yetkin olmadığı bir işi yapmak. 4. İş disiplinine uymamak. 5. İşe uygun makine ve el aleti kullanmamak. 6. Yetkisiz ve izinsiz olarak tehlikeli bölgelere girmek. 7. Kişisel koruyucuları kullanmamak. 8. Ehliyetsiz ve tehlikeli hızda araç kullanmak. 9. İş sırasında çalışma arkadaşlarıyla şakalaşmak. 10. İş sırasında cep telefonu ile konuşmak, yiyecek yemek, içecek veya sigara içmek. Bu hareketler, iş kazalarına ve meslek hastalıklarına yol açabilir.

Meslek hastalıklarına ait bir özellik, işin özellikleri yüzünden ortaya çıkması ve hastalık ile yapılan iş arasında neden-sonuç ilişkisi olmasıdır.