Kloroplast

Kloroplastta bulunan bazı enzimler şunlardır: Fotosentetik karbon çemberi (Calvin çemberi) enzimleri. Stroma enzimleri. Kloroplast, kendi DNA'sına ve ribozomlarına sahip olup, bu sayede bazı proteinlerini kendisi üretebilir.

Işık reaksiyonları, kloroplastların granumlarını oluşturan tilakoit zarlarda gerçekleşir. Karanlık reaksiyonlar ise kloroplastın stromasında gerçekleşir.

Kloroplastın üç katlı zar organeli olarak adlandırılmasının sebebi, iç kısmında bulunan üç farklı zar sistemidir. Bu zar sistemleri şunlardır: Dış zar. İç zar. Tilakoit zar. Bazı bölgelerde tilakoit zarların sütunlar hâlinde üst üste dizilmesiyle "granum" denilen yapılar oluşur.

Fotosentezde fosforilasyon, kloroplastlarda gerçekleşir. Fotofosforilasyon olarak adlandırılan bu süreçte, ışık enerjisi kullanılarak ATP üretimi yapılır.

Bitki hücrelerinin kloroplast ve koful içermesinin nedenleri şunlardır: Kloroplast. Koful. Hayvan hücrelerinde ise kloroplast bulunmaz ve kofullar küçüktür, sayıları fazladır.

Mitokondri ve kloroplastın endosimbiyotik kökeni, ökaryot hücrelerin, prokaryot atalardan evrimleştiğini açıklayan Endosimbiyotik Teori ile açıklanır. Teoriye göre: 1. İlk endosimbiyotik olay: Ata ökaryot hücre, daha sonra mitokondriye dönüşecek olan aerobik bir bakteriyi yuttu. 2. İkinci endosimbiyotik olay: Ata ökaryot, kloroplasta dönüşecek olan fotosentetik bir bakteriyi yapısına kattı. Bu teori, mitokondri ve kloroplastın şu özellikleriyle desteklenir: DNA ve ribozom: Mitokondri ve kloroplast, kendi dairesel DNA'larına ve 70S tipi ribozomlarına sahiptir. Boyut: Mitokondri ve kloroplastın boyutları, bakterilerle benzerdir. Çift zar: Mitokondri ve kloroplast, iki veya daha fazla zarla çevrilidir ve en içteki katman, prokaryotik hücre zarına benzer. Genom benzerliği: Mitokondri ve kloroplast DNA'sı, bakteri DNA'sı ile benzerlikler gösterir.

"Hamursuz" ifadesi, bitki hücresinde spesifik bir yapıyı veya terimi ifade etmez. Bitki hücreleri genellikle hücre zarı, hücre duvarı, çekirdek ve sitoplazma gibi temel bileşenlerden oluşur. Hücre zarı: Hücreyi dış etkilere karşı korur ve seçici geçirgen bir yapıya sahiptir. Hücre duvarı: Hücre zarının dışında bulunan sert ve dayanıklı bir yapıdır, bitki hücrelerinde bulunur. Çekirdek: Hücrenin yaşamsal faaliyetlerini yönetir. Sitoplazma: Hücresel faaliyetlerin gerçekleştiği jel veya jöleye benzer bir yapıdır. Eğer "hamursuz" terimi bir projede veya ödevde kullanılıyorsa, daha fazla bilgi veya görsel gerekebilir.

Fotosentezde fotoliz, ökaryot canlılarda kloroplastın grana lamellerinde (tilakoit zarlarda) gerçekleşir. Bakterilerde ise kloroplast bulunmadığından fotoliz, sitoplazmada meydana gelir.

Kloroplast amino asit sentezi yapmaz. Kloroplast, fotosentez sırasında ışık enerjisini kullanarak karbondioksit ve suyu organik moleküller olan glikoz ve oksijene dönüştürür. Amino asitlerden protein sentezi, ribozomlar tarafından gerçekleştirilir.

Sünger parankimasında kloroplast sayısı azdır. Sünger parankiması, genellikle palizat parankimasının altında yer alan, değişik şekillere sahip olabilen, hemen hemen izodiyametrik hücrelerden oluşur.

Kloroplast ve koful her hücrede bulunmaz. Kloroplast, sadece bitki hücrelerinde bulunur. Koful, hem hayvan hem de bitki hücrelerinde bulunur, ancak bitki hücrelerindeki kofullar büyük ve az sayıda, hayvan hücrelerindeki kofullar ise küçük ve çok sayıdadır.

Kromoplast ve kloroplast arasındaki bazı farklar şunlardır: Renk: Kloroplast yeşil renktedir, çünkü klorofil pigmenti içerir. Görev: Kloroplast, fotosentez yaparak glikoz sentezler. Dönüşüm: Kromoplast, diğer plastitlere dönüşemez. Bulunduğu Yerler: Kloroplast, bitkilerin tüm yeşil kısımlarında (yapraklar, genç dallar ve olgunlaşmamış meyveler) bulunur.

Hayır, kloroplast ve plastit aynı şey değildir. Plastitler, bitki ve alg hücrelerinde bulunan, çeşitli görevleri olan çift zarlı temel organellerdir. Kloroplast, plastitlerin bir türüdür ve fotosentezin gerçekleştiği organeldir. Dolayısıyla, tüm kloroplastlar plastittir, ancak tüm plastitler kloroplast değildir.

Karanlık evre, kloroplastın stroma sıvısında gerçekleşir.

Hücre içinde besin ve enerji üretimi, mitokondride gerçekleşir. Mitokondriler, oksijenli solunumun gerçekleştiği organellerdir ve besin maddeleri ile oksijeni yakarak hücre için gerekli enerjiyi, yani ATP'yi (Adenozin Tri Fosfat) üretir. Hücrelerde mitokondri sayıları değişir; bir hücredeki mitokondri sayısı arttıkça ATP üretme kapasitesi de artar.

Kloroplast, fotosenteze birkaç şekilde katkı sağlar: 1. Işık Enerjisinin Emilimi: Kloroplast, klorofil pigmentleri sayesinde güneşten gelen ışığı emer. 2. Karbondioksit ve Su Kullanımı: Emilen ışık enerjisi ile sudan oksijen ve karbondioksitten glikoz üretir. 3. ATP Üretimi: Fotosentez sırasında adenozin trifosfat (ATP) moleküllerinin fosfat bağlarındaki enerjiyi, hücrede kullanılabilecek enerjiye dönüştürür. 4. Enzim ve DNA İçeriği: Kloroplast, fotosentez için gerekli olan enzimleri ve kendi DNA'sını içerir, bu da kendini çoğaltabilmesini ve bazı proteinlerin üretimini gerçekleştirebilmesini sağlar.

Bitkinin fotosentez yapabilmesi için kloroplast içeren hücreler gereklidir.

Kloroplastın içinde aşağıdaki yapılar bulunur: 1. Tilakoit Zarları: İç kısmı yassı keseler şeklinde düzenlenmiş zarlar. 2. Granum: Tilakoit zarları üzerinde para dizilerine benzeyen yapılar. 3. Stroma: Tilakoit zarlarını saran jelimsi sıvı. 4. DNA ve Ribozomlar: Kloroplastın kendini eşlemesini ve bazı proteinlerin üretimini sağlayan yapılar. 5. Enzimler: Fotosentez için gerekli olan biyolojik katalizörler. 6. Lipit Damlacıkları ve Nişasta Granülleri: Stroma içinde bulunabilen diğer bileşenler.

Hem ototrof hem heterotrof beslenen canlılarda kloroplast organeli bulunur.

CO2'den glikoz sentezi, bitkilerde kloroplast organelinde gerçekleşir.