Kemikler

Epifiz plağı, diğer adıyla büyüme kıkırdağı veya büyüme plağı, uzun kemiklerin uçlarına yakın bölgelerde yer alan ve kemiklerin uzamasını sağlayan kıkırdak dokudan oluşan bir bölgedir. Bu plaklar, doğumdan itibaren aktif olarak çalışır ve vücudun gelişimi boyunca kemik uzunluğunu artırır. Epifiz plağı yaralanmaları, boy uzamasının durmasına veya asimetrik büyümelere yol açabilir.

"Posterior talar reseste" ifadesinin ne anlama geldiğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, "posterior talar" ile ilgili bazı bilgiler mevcuttur. Posterior talar, talus kemiğinin arka kısmı ile ilgili anlamına gelir. Talus kemiği, ayak ve bacağı birbirine bağlayarak yürüme ve koşma gibi hareketlerin gerçekleşmesini sağlar. Ayrıca, posterior talar articular surface (posterior talar eklem yüzeyi), kalkaneus kemiğinin üst yüzeyinde bulunan geniş bir fasettir ve talus ile eklem yaparak subtalar eklemin oluşumuna katkıda bulunur.

Veteriner anatomisinde pelvis kemikleri şunlardır: Os sacrum (sakrum). İki os coxae (kalça kemiği). Pelvis, bu kemiklerin birleşimiyle oluşan geniş bir halka olup, pelvik boşluğu çevreler.

Yassı kemiklere örnek olarak şunlar verilebilir: kafatası kemikleri; kaburga; kalça kemiği; kürek kemiği. Düzensiz şekilli kemiklere örnek olarak şunlar verilebilir: omurlar; çene kemikleri; pelvis kemikleri.

Kaburgalar, uzun kemiklerle karşılaştırıldığında daha kısa ve düz yapıda kabul edilir. Ancak, kaburgaların uzunluğu, vücut yapısına, cinsiyete ve bireyin genel fiziksel özelliklerine göre farklılık gösterebilir. Kaburgalar, anatomik yapıları itibarıyla düz ve ince kemikler olarak tanımlanır.

Radiocapitellar eklem, dirsek ekleminin bir parçasıdır ve yarıçapı (radius) kapitellum (capitellum) ile birleştirir. Radiocapitellar hattı, dirsek radyografisinde hizalamayı değerlendirmek için kullanılan anahtar hatlardan biridir. Radiocapitellar plica, dirsek ekleminin sinovyal zarının bir kalıntısı olup, bazı durumlarda ağrı ve çıtlama gibi semptomlara neden olabilir.

Osteoplastik cerrahi, kemik dokusunu yeniden şekillendirmek veya çıkarmak için kullanılan bir cerrahi tekniktir. Osteoplastik cerrahinin bazı türleri: Osteotomi: Kemiğin yeniden hizalanması ve bir deformitenin veya kırığın düzeltilmesi için kemiğin kesilmesi ve şekillendirilmesi. Kemik grefti: Sağlıklı kemik dokusunun vücudun başka bir bölgesinden alınıp onarılacak bölgeye nakledilmesi. Osteoklazis: Hasarlı veya hastalıklı kemik dokusunun parçalanması ve çıkarılması. Osteoplastik kırık onarımı: Kırık bir kemiğin özel aletler ve tekniklerle onarılması. Osteoplastik cerrahinin amacı, hastanın işlevini yeniden sağlamak, ağrıyı hafifletmek ve genel yaşam kalitesini iyileştirmektir.

Oksipital kemik, kafatasının arka ve alt kısmında bulunur. Aynı zamanda, kranium bölgesinin arka ve alt kısmını koruma görevini üstlenir.

Kasların kemiklere bağlandığı kısma "tendon" denir. Tendonlar, kasları kemiklere bağlayan sert ve esnek fibröz bağ dokusu gruplarıdır. Tendonlar, kasların kasılma gücünü kemiklere ileterek vücudun hareket etmesini sağlar.

Şakaklar, temporal (şakak) kemiği üzerinde yer alır. Temporal kemik, gözlerin yanında, elmacık kemiğiyle başlayarak kafanın sağ ve sol tarafında bulunan çukurumsu bölgede bulunur.

İskelet sisteminde kemiklerin birleşme noktalarına eklem denir. Eklemler, hareket yeteneklerine göre üç ana kategoriye ayrılır: 1. Oynar eklemler: Diz, dirsek ve parmak gibi serbest hareket eden eklemlerdir. 2. Yarı oynar eklemler: Omurga, kaburgalar ve boyun gibi sınırlı hareket eden eklemlerdir. 3. Oynamaz eklemler: Kafatası ve leğen kemiği eklemleri gibi hareket etmeyen eklemlerdir.

Sesamoid kemik iltihabının (sesamoidit) başlıca nedenleri: Tendonların aşırı kullanımı ve gerilmesi. Sesamoidler üzerinde artan baskı. Sesamoid kemik kırıkları veya osteonekroz (kemik dokusunun ölümü). Gut hastalığının bir yan etkisi. Sesamoidit, genellikle ayak başparmağı ekleminin altında donuk ve uzun süreli bir ağrı ile kendini gösterir.

Ayak kemikleri, üç ana gruba ayrılır: 1. Tarsal Kemikler (7 adet): Talus (Aşık Kemiği). Kalkaneus (Topuk Kemiği). Naviküler Kemik. Küboid Kemik. Medial, Intermediate ve Lateral Kuneiform Kemikler. 2. Metatarsal Kemikler (5 adet). 3. Falankslar (14 adet). Ayrıca, başparmağın altında sesamoid kemikleri bulunur ve tendonların hareketini kolaylaştırır.

Ayak bileği ve ayak kemikleri toplamda 26 tanedir. Ayak bileği kemikleri: Tibia (kaval kemiği). Fibula (kamış kemiği). Talus (aşık kemiği). Kalkaneus (topuk kemiği). Ayak kemikleri: Tarsus kemikleri (7 adet). Metatars kemikleri (5 adet). Falanks kemikleri (14 adet).

Scapula (kürek kemiği) anatomisi şu şekilde özetlenebilir: Şekil: Üçgen biçimindedir ve yassı bir kemiktir. Yüzler: İki yüzü vardır; iç yüze facies costalis veya facies medialis, dış yüze ise facies lateralis denir. Kenarlar: Üç kenarı bulunur; üstteki kenara margo dorsalis, boyuna bakan ön kenara margo cranialis, arka kenara ise margo caudalis denir. Açılar: Bu kenarların birleşmesiyle oluşan üç açı vardır; margo cranialis ile margo dorsalis’in şekillendirdiği açı angulus cranialis, margo caudalis ile margo dorsalis’in şekillendirdiği açı angulus caudalis, margo caudalis ve margo cranialis’in oluşturduğu son açı ise angulus ventralis adını alır. Çıkıntılar: Spina scapulae adı verilen bir çıkıntı bulunur. Eklem yüzeyleri: Ventral ucunda bulunan eklem çukuruna cavitas glenoidalis (fossa articularis) denir. Scapula ile ilgili daha detaylı anatomik bilgilere aşağıdaki kaynaklardan ulaşılabilir: openaccess.mku.edu.tr; aduvetfak.wordpress.com; radiopaedia.org.

Processus styloideus (stiloid çıkıntı) şu kemiklerde bulunur: Os temporale (temporal kemik). Ulna. Radius. Os metacarpale III.

Sternum (göğüs kemiği), aşağıdaki kemiklerle eklem yapar: Kaburgalar (costae). Köprücük kemikleri (clavicula). Ayrıca, manubrium sterni (sternumun üst kısmı) klavikula ve corpus sterni (sternumun gövdesi) ile de eklem yapar.

Yassı ve uzun kemikler arasındaki temel farklar şunlardır: Uzun Kemikler: Boyları, genişliklerinden çok daha uzundur. Gövde (diafiz) ve iki ucunda bulunan eklem yüzeyleri (epifiz) olmak üzere üç ana bölümleri vardır. Diafiz kısmında yoğun ve sert doku (kompakt kemik) yer alır. Epifiz kısmında süngerimsi kemik doku ve kırmızı kemik iliği bulunur. Vücudun hareketine ve ağırlık taşımaya yardımcı olur. Yassı Kemikler: Kalınlıkları az, geniş ve ince yapıdadırlar. İki ince kompakt kemik tabakası arasında süngerimsi kemik bulunur. Organların korunmasında ve geniş yüzeyli kas bağlantılarının oluşmasında rol oynar. Örnekler: Uzun Kemikler: Uyluk kemiği (femur), kaval kemiği (tibia), pazı kemiği (humerus), radius ve ulna (ön kol kemikleri). Yassı Kemikler: Kafatası kemikleri, kürek kemikleri, kaburgalar, göğüs kemiği.

Bulmacada göz çukuru ve burun boşluğunu ayıran kemik, "etmoid kemik" veya "kalbursu kemik" olarak adlandırılır.

Kalbur kemiği (os ethmoidale), kafatasının iç kısmında, burun boşluğunun üst kısmında ve göz çukurlarının arasında bulunur. Frontal (alın), maksiller (çene), etmoid ve sfenoid kemiklerle komşuluk yapar.