AnatomikBölümler

İnsan kalbinde dört adet kapakçık bulunur. Bu kapakçıklar şunlardır: Triküspit kapakçık. Pulmoner kapakçık. Mitral (biküspit) kapakçık. Aort kapakçık.

Kalpteki üç kapakçık şunlardır: 1. Triküspit Kapak: Sağ kulakçık (atrium) ile sağ karıncık (ventriculus) arasında bulunur. 2. Pulmoner Kapak: Sağ karıncık ile akciğer atardamarı (pulmoner arter) arasındadır. 3. Mitral (Biküspit) Kapak: Sol kulakçık ile sol karıncık arasında yer alır. Kalpteki dördüncü kapakçık ise aort kapağı olup, sol karıncık ile aort arasında bulunur.

Kısa kemikler, eni ve boyu birbirine yakın olan kemiklerdir. Bazı kısa kemik örnekleri: El bileği kemikleri (karpal kemikler). Ayak bileği kemikleri (tarsal kemikler). Omur kemikleri. El ve ayak parmaklarındaki kemikler. Kısa kemikler, dışarıdan bir kemik zarı ile kaplıdır.

Midenin üç ana bölümü: 1. Kardia (Cardia). 2. Korpus (Gövde, Corpus). 3. Pilor.

Kalbin en iç tabakası endokarddır. Tek katlı yassı epitel hücrelerden oluşan endokard, kalbin iç yüzeyini örten zardır.

En büyük yassı kemik, leğen (pelvis) kemiğidir. Yassı kemikler, ince, yassı ve kavisli yapıdadır.

Evet, kafatası yassı bir kemiktir. Yassı kemikler, eni boyundan fazla olan kemiklerdir.

Boğaz çeşitleri şu şekilde sınıflandırılabilir: Konumuna göre: Türkiye'deki boğazlar. Dünyadaki diğer boğazlar. Stratejik önemine göre: Uluslararası öneme sahip boğazlar. Bölgesel öneme sahip boğazlar. Doğal özelliklerine göre: Dar ve kıvrımlı boğazlar. Düz ve uzun boğazlar.

Dil kemiğinin temel görevleri: Dilin sabitlenmesi: Dilin kafatası içinde sabitlenmesini sağlar. Kaslara destek: Yutma ve konuşmadan sorumlu kaslara destek görevi görür. Hava yolu koruması: Nefes borusunun açılıp kapanmasını kontrol eden kaslar için yapı iskelesi görevi görerek hava yolunun korunmasına katkıda bulunur. Bağlantı noktası: Ağız boşluğu tabanında dil ve diğer kaslar için bağlantı noktası görevi görür.

Kısa kemiklere örnek olarak el bilek kemikleri ve ayak bilek kemikleri verilebilir. Yassı kemiklere örnek olarak ise kafatası kemikleri, kaburga, kalça kemiği ve kürek kemiği verilebilir.

Böbrek kapsülü (renal kapsül), böbreği çevreleyen ve böbreğin adipoz kapsülü olarak bilinen perirenal yağ tabakasıyla kaplı sert bir fibröz tabakadır. Böbrek kapsülünün bazı özellikleri: Koruma: Travma ve hasara karşı bir miktar koruma sağlar. Konum: Böbreğin iç kısmından dışına doğru konumu şu şekildedir: böbrek medullası, böbrek korteksi, böbrek kapsülü. Çevreleyen katmanlar: Böbrek kapsülü, böbrek fasyası ile çevrilidir ve bunun dışında pararenal yağ bölgesi bulunur. Yapısı: Bazen böbrek kapsülünün bir parçası olarak kabul edilen yağ kapsülü (perirenal yağ veya perinefrik yağ) ile de çevrilidir.

Karaciğerin kaudat lobu, karaciğerin arka kısmında bulunan küçük bir lobdur. Kaudat lobun bazı özellikleri: Anatomik yapı: İki bölümden oluşur: sağ ve sol kısım. Konum: İnferior vena kava ile ilişkilidir ve karaciğerin sağ lobunun bir uzantısı olarak kabul edilir. Fonksiyonlar: Metabolizma, detoksifikasyon, safra üretimi ve besin depolama gibi önemli işlevleri vardır. Klinik önem: Hepatit, siroz ve tümörler gibi karaciğer hastalıklarında önemli bir bölgedir. Kaudat lob, Couinaud sınıflamasına göre karaciğerin bir segmenti olarak kabul edilir ve "segment 1" olarak adlandırılır.

Özofagusta dört kas tabakası bulunur: 1. İç kas tabakası: Sirküler ve spiral olarak düzenlenmiştir. 2. Dış kas tabakası: Longitudinaldir. 3. Üst 1/3: Çizgili kastır (istemli). 4. Orta 1/3: Çizgili ve düz kas liflerinin karışımıdır (istemsiz). 5. Alt 1/3: Düz kastır.

Metakarpo, "metakarpus" kelimesinin çoğul halidir ve el iskeletinde parmak kemikleri ile karpal kemikler arasında yer alan beş uzun kemiği ifade eder. Her metakarpal kemik, bir şaft ile distal/dijital uçtaki kafa (parmaklara yakın) ve proksimal/karpal uçtaki taban (bileğe yakın) olmak üzere iki ekstremiteden oluşur. Metakarpal kemikler, ayaktaki metatarsal kemiklere benzer.

Özefagusun (yemek borusu) en uzun bölümü torakal (mediastinal) bölümdür. Bu bölüm, 1-2. torakal vertebralardan başlar ve diyaframdaki özofageal hiatusa kadar uzanır ve yaklaşık 20 cm uzunluğundadır.

Dil anatomisi, üst dil olarak adlandırılan kısımda iki ana bölüme ayrılır: 1. Corpus linguae (dil gövdesi). 2. Radix linguae (dil kökü). Bu iki bölümü ayıran yapı, ters V şeklindeki sulcus terminalis'tir.

Sağ atriyum ve sağ ventrikül arasında triküspit kapakçık bulunur. Bu kapakçık, üç yaprakçıktan oluşur ve sağ ventrikül kasıldığında kapanır, sağ ventrikül gevşediğinde ise açılır.

Alt taraf kemikleri, kalça, uyluk, bacak ve ayak olmak üzere dört bölümde incelenir. Kalça kemikleri (os coxae): Pelvisin ön ve yan duvarlarını oluşturan bu kemikler, üç ayrı kemiğin (os ilium, os pubis, os ischii) birleşmesiyle oluşur. Uyluk kemiği (os femoris): Vücudun en uzun ve en kalın kemiğidir. Bacak kemikleri: Kaval kemiği (os tibia) ve kamış kemiği (os fibula) olarak ikiye ayrılır. Ayak kemikleri: Ayak bileği kemikleri (ossa tarsi), ayak tarağı kemikleri (ossa metatarsi) ve ayak parmak kemiklerinden (ossa digitorum pedis) oluşur. Sağ ve sol alt tarafta 31’er adet, toplam 62 adet kemik bulunur.

Epifiz, metafiz ve diafiz, uzun kemiklerin yapı elemanlarıdır. Epifiz. Metafiz. Diafiz.

Kulakçık ile karıncık arasında atriyoventriküler (AV) kapakçıklar bulunur. Triküspit kapakçık. Mitral kapakçık (biküspit kapakçık). Bu kapakçıklar, kanın tek yönlü akmasını sağlar ve geriye dönüşünü engeller.