Kaz

En hafif kaz tüyü, kazın gövdesine en yakın konumdaki en ince tüylerden elde edilen ve "gıdık tüyü" olarak bilinen tüydür. Ayrıca, 800 fill dolum oranına sahip kaz tüyleri de oldukça hafiftir. Kaz tüyü ürünlerin hafifliği, aynı zamanda tüylerin uzunluğuna ve saflığına da bağlıdır. Sürdürülebilir ve etik üretim süreçlerine sahip kaz tüyü ürünleri tercih etmek önemlidir.

Angut kuşları, genellikle göller, barajlar ve nehirler gibi su kaynaklarına yakın yerlerde yayılım gösterir. Yaşam alanları: Avrupa: Güneydoğu Avrupa'dan Baykal Gölü, Moğolistan ve batı Çin'e kadar olan bölgede. Asya: Rusya, Moğolistan, Çin, Bhutan, Hindistan, Kazakistan, Kırgızistan, Tacikistan, Özbekistan, Afganistan, İran, Irak, Suriye ve İsrail. Afrika: Cezayir, Fas, Tunus ve Etiyopya. Diğer bölgeler: Kanarya Adaları ve Kuzey Amerika'nın bazı kısımları. Angut kuşları, ormanlık alanlarda nadiren görülür, ancak acı su karışımlı ve tuzlu lagünlerde de bulunabilir.

Fransız G35 kazları canlı ağırlık olarak erkeklerde 8-9 kg, dişilerde ise 7,5 kg gelmektedir.

Kaz tandırı yapmak için gerekli malzemeler: yaklaşık 4-5 kg bütün kaz; 2 yemek kaşığı kaya tuzu; 1 tatlı kaşığı karabiber; 1 çay kaşığı pul biber (isteğe bağlı); yeteri kadar su. Hazırlık aşamaları: 1. Kazın temizlenmesi: Kazın tüyleri sıcak suya batırılıp yolarak temizlenir, iç organları temizlendikten sonra bol suyla yıkanır. 2. Tuzlama ve baharatlama: Kazın içi ve dışı bolca kaya tuzu ile ovulur, karabiber ve pul biber eklenir. 3. Dinlendirme: Tuzlama işleminden sonra kazı en az 2-3 saat, tercihen bir gece buzdolabında dinlendirilir. 4. Pişirme: Tandırda pişirme: Tandır iyice ısıtılır, kaz içine yerleştirilir. Fırında pişirme: Fırın 180 dereceye ısıtılır, kaz fırın tepsisine yerleştirilir ve üzerine su eklenir. 5. Dinlendirme ve servis: Fırından çıkan kaz en az 20-30 dakika dinlendirilir, ardından dilimlenerek veya parçalara ayrılarak servis edilir. Kaz tandırının yanında Kars yöresine özgü bulgur pilavı, erişte veya patates püresi tercih edilebilir. Kaz tandırı tarifi, yöreden yöreye farklılık gösterebilir; bazı yörelerde kazın içine iç pilav doldurulabilir veya farklı baharatlar kullanılabilir.

En güzel kaz türü kişisel tercihlere göre değişebilir. Ancak, bazı kaz türlerinin estetik açıdan dikkat çekici olduğu düşünülmektedir: Sebastopol Kazı: Uzun ve kıvırcık tüylü yapısı ile zarif bir görünüme sahiptir. Roman (Germen) Kazı: Parlak beyaz tüyleri ile dikkat çeker. Ayrıca, Toulouse Kazı da estetik olarak değerlendirilebilir; bu tür, saf beyaz tüy yapısı ve iri gövdesi ile bilinir. Kaz türlerinin güzelliği dışında, et ve yumurta üretimi gibi farklı özellikleri de dikkate alınmalıdır.

Kazlarda çiftleşme, iklime ve yaşanılan yere bağlı olarak tipik olarak kışın veya ilkbaharın başında gerçekleşir. Kazların çiftleşme mevsimi, son bahardan itibaren dikkate alınmalı ve yem rasyonu, çiftleşme dönemi başlamadan bir hafta önce mısır taneleri, arpa pudrası veya kış aylarında yonca pudrası olacak şekilde düzenlenmelidir. Ayrıca, çiftleşme dönemi başlamadan bir ay önce erkek ve dişi kazların bir arada tutulması, ailelerin oluşması açısından önemlidir.

En iyi beyaz kaz cinsi olarak Emden kazı kabul edilir. Emden kazlarının bazı özellikleri: Hızlı büyüme. Yüksek yumurtlama oranı. Beyaz tüyleri. Et üretimi için uygunluk. Diğer iyi beyaz kaz cinsleri arasında Lindovskys (Gorky, Linda) ve Kholmogory bulunur.

Kazlarda yumurtlama dönemi genellikle Ocak veya Şubat ayında başlar. Yumurtlama dönemi, kazların ırkına, beslenme durumuna, çevresel faktörlere ve bakım koşullarına bağlı olarak değişiklik gösterebilir. Doğru bakım sağlanarak bu dönem uzatılabilir.

Kars ilinde halk elinde yetiştirilen yerli ırk kazların kesim ve karkas özellikleri şu şekildedir: Kesim ağırlığı: 4,2-4,6 kg. Sıcak karkas ağırlığı: Ortalama 2598,2-2855,5 g. Karkas randımanı: %72,6-73,5. Kan ağırlığı: Ortalama 187,65 g. Tüy ağırlığı: Ortalama 233,0-434,8 g. Baş ağırlığı: Ortalama 167,29 g. Ayak ağırlığı: Ortalama 33,39 g. Kalp ağırlığı: Ortalama 167,94 g. Karaciğer ağırlığı: Ortalama 62,5-76,2 g. Abdominal + iç yağ ağırlığı: Ortalama 173,9-429,8 g. Kazlarda göğüs ve but gibi yüksek değerli parçaların oranı yaklaşık %53, sırt, kanat ve boyun gibi düşük değerli parçaların oranı %40, toplam yağ oranı ise %7 düzeyindedir. Kesim öncesi besiye tabi tutulmamış kazlarda kesim ve karkas ağırlıkları düşük, ancak karkas randımanı yüksek düzeyde belirlenmiştir.

Kazların kendi yumurtalarını yemelerinin birkaç nedeni olabilir: Yanlışlıkla yuvanın etrafında hareket ettirirken yumurtaları çiğnayıp kırmaları. Yumurta yiyen kazlara "gander" denmesi ve bazı kaz türlerinin (örneğin Çin kazları) kendi yumurtalarını yemesiyle ilgili inanışlar. Ancak, tüm kazlar kendi yumurtalarını yemez.

Kaz yavruları, yumurtadan çıktıktan sonraki ilk 24 saat içinde yem yemeye başlamalıdır. Kaz yavrularının doğru beslenmeleri ve sağlıklı gelişmeleri için ilk 30 günlük dönem çok önemlidir.

Beyaz Toulouse kazlarının tercih edilme nedenleri şunlardır: Et ve kaz ciğeri üretimi: Toulouse kazları, büyük ve ağır cüsseleri nedeniyle et ve kaz ciğeri üretimi için yetiştirilir. Kabarık tüyler: Kabarık tüyleri, ticari olarak değerlendirilmesini sağlar. Uysal yapı: Diğer ağır cüsseli kuşlar gibi uysal bir kuş türüdür. Farklı iklimlere uyum: Ilıman iklimlerde daha iyi performans gösterir ve farklı iklim koşullarına kolayca adapte olabilir. Lezzetli et: Yumuşak ve yağlı et yapısı ile kaz eti sevenler tarafından tercih edilir.

Kazlar genellikle gündüzleri aktif oldukları için gece uyumaya eğilim göstermezler. Ancak, kazlar geceleyin daha sessiz bir şekilde dinlenebilirler. Kazların uyku sırasında yırtıcıları izleyebilmeleri için gözlerini kısmen açık tutarak tek yarım beyinleriyle uyudukları da bilinmektedir.

Kazların yuva yaptığı yere "yuva alanı" veya "yuva yeri" denir. Ayrıca, kazların yuva yaptığı yer, bulundukları yere göre farklı isimlerle de anılabilir: Bataklığın sığ suları. Bir tümseğin üzeri. Kazlar, kafes veya kutulara, avluda fıçılara da yuva yapabilirler.

Çizmeli Kedi, Altın Kaz'ı, Humpty Dumpty ve Kitty Softpaw ile birlikte Sihirli Fasulyeler'i çalmak için Jack ve Jill adlı soyguncu ve katil çiftten fasulyeleri alarak elde eder. Fasulyeleri ele geçiren üçlü, devin şatosuna doğru yola çıkar ve burada Altın Yumurtlayan Kaz'ın altın yumurtalarını bulur. Çizmeli Kedi'nin Altın Kaz'ı nasıl aldığına dair daha fazla bilgi, "Çizmeli Kedi: Altın Yumurtlayan Kaz'ın Peşinde" adlı kitapta bulunabilir.

Kazların en çok hangi yemden yumurta yaptığına dair kesin bir bilgi bulunmamaktadır. Ancak, kazların yumurta verimini artırmak için dengeli ve protein açısından zengin bir diyet uygulanması önerilir. Kazların yumurta verimini artıran bazı yemler: Kaz yumurta yemi. Soya küspesi, balık unu ve ayçiçeği küspesi gibi protein içeren yemler. Kalsiyum ve fosfor içeren yemler. Yonca, buğday, arpa gibi tahıllar. Ayrıca, kazların yeterli temiz suya erişimi olması ve yapay ışıklandırma ile yumurtlama döneminin uzatılması da verimi artırabilir.

Toulouse kazının kilosu, cinsiyete göre değişiklik göstermektedir: Dişiler: 7-9 kg. Erkekler: 9-13 kg. Üniversite öğrencilerinin ziyaret ettiği bir çiftlikte, Toulouse kazlarının 14-15 kg ağırlığa ulaşabildiği belirtilmiştir.

Kazların yumurtlama sıklığı, ırk, beslenme, çevresel faktörler ve bakım koşullarına bağlı olarak değişiklik gösterir. Bazı kaz türlerinin yıllık ortalama yumurtlama sayıları: Çin Kazı: 60-80 yumurta. Emden Kazı: 30-40 yumurta. Toulouse Kazı: 35-50 yumurta. Afrika Kazı: 40-60 yumurta. Roman Kazı: 50-60 yumurta. Kazlar genellikle yılda tek bir yumurtlama sezonuna sahiptir.

Kazlar, iyi bakıldıklarında 10 ila 15 yıl, bazı türlerde ise 20 yıla kadar yaşayabilirler. Kazların kesilme nedenleri arasında yetiştirilme amaçları yer alır: Et ve tüy üretimi: Ticari çiftliklerde kazlar, genellikle birkaç yıl içinde kesime gönderilir. Doğal yaşam: Vahşi doğada ise kazların yaşam süresi, avcılar, hastalıklar, doğal afetler ve besin kaynaklarına erişimdeki zorluklar nedeniyle daha kısa olabilir.

1 aylık kaz yavrusu, yüksek kaliteli yemlerle beslenmelidir. Bu yemler arasında çavdar otu, beyaz yonca, lahana ve ısırgan otu gibi besinler bulunabilir. Başlangıç yemi olarak, pelet veya krambıl yem kullanılması önerilir. Bu yemler, %16-18 protein içermelidir. Protein eksikliği durumunda, soya fasulyesi, keten tohumu veya yer fıstığı gibi takviyeler eklenmelidir. Su tüketimi de önemlidir; kaz yavruları ilk 3 haftada yaklaşık 7-8 litre su tüketir. Mutfak yemek artıkları veya bahçe atıkları da bu dönemde kullanılabilir. Not: Kaz yavrularının sağlıklı büyümesi için sıcaklık, hijyen ve kuru bir ortam sağlanması gereklidir.