Kaslar

Farinkste bulunan kaslar: Konstriktör kasları. M. stylopharyngeus, m. salpingopharyngeus ve m. palataopharyngeus. Dilin intrensek kasları. Yumuşak damak kasları. Suprahyoid ve infrahyoid kaslar. Ayrıca, farinksteki kaslar, n. accessorius'a (IX. kranial sinir) ait motor lifler tarafından uyarılır.

Uçmak için kullanılan başlıca kas grupları şunlardır: Omuz kasları. Sırt kasları. Göğüs kasları. Kol kasları. Karın kasları. Bu kas gruplarının koordinasyonu, vücudun dengede kalmasını ve uçuşun sağlıklı bir şekilde gerçekleşmesini sağlar. Kuşlar gibi doğal olarak uçabilen canlılar, güçlü ve evrimsel olarak gelişmiş kas yapılarına sahiptir.

Mekik çekerken çalışan başlıca kaslar şunlardır: Rectus abdominis. External oblique. Internal oblique. Ayrıca, mekik hareketi sırasında psoas kası da çalışabilir. Mekik, vücuttaki neredeyse tüm kas gruplarını çalıştırmaya yardımcı olan etkili bir egzersizdir.

Antagonist ve sinerjist terimleri farklı bağlamlarda kullanılabilir: Beslenme: Antagonist, bazı vitamin ve minerallerin emilimini veya işlevini engelleyebilen mikro besinlerdir. Kaslar: Antagonist, bir hareketin yapılışı esnasında agonist kaslara zıt yönde çalışan kaslardır.

Koşmak, vücudun birçok kas grubunu çalıştırır: Bacak kasları: Quadriceps, hamstring, baldır kasları (gastrocnemius ve soleus) her adımda kasılır ve gevşer, bu da onları güçlendirir ve tonlar. Kalça kasları: Gluteus maximus, medius ve minimus kasları, vücudu ileri doğru itmek için kullanılır. Karın ve sırt kasları: Core bölgesi, dengeyi sağlamak ve vücut postürünü korumak için aktif olarak çalışır. Omuz ve kol kasları: Koşu sırasında kolların ritmik sallanması, omuz (deltoid) ve kol kaslarını (biceps, triceps) düşük seviyede çalıştırır. Koşu, genellikle kas kütlesinde büyük bir hacim artışına neden olmaz, daha çok dayanıklılık geliştirir ve kasları daha yağsız ve sıkı hale getirir.

Diz ekleminin en güçlü kası, quadriceps femoris (dört başlı uyluk kası) olarak bilinir. Bu kas, uyluğun ön tarafında yer alır ve dört ayrı kasın birleşiminden oluşur. Diz sağlığı için, quadriceps ve hamstring (diz bükücüleri) kas grupları arasındaki güç dengesinin korunması önemlidir.

Trakeayı destekleyen kaslar şunlardır: Trakealis kası. Sternohyoid, sternotiroid ve tirohyoid kasları. Ayrıca, trakea, C şeklinde kıkırdaklı halkalarla güçlendirilmiştir.

Bacaktaki üç büyük kas grubu şunlardır: 1. Kuadriseps (Quadriceps Femoris). Bu kas grubu, uyluğun ön kısmında yer alır ve dört kastan oluşur: Rectus Femoris; Vastus Lateralis; Vastus Intermedius; Vastus Medialis. 2. Hamstrings (Hamstring Kasları). Üst bacağın arkasında yer alan bu kas grubu dört kastan oluşur: Biceps Femoris (Uzun Baş); Biceps Femoris (Kısa Baş); Semitendinosus; Semimembranosus. 3. Gluteal Kaslar (Glutes). Kalça kaslarını oluşturan bu grup, üç kastan oluşur: Gluteus Maximus; Gluteus Medius; Gluteus Minimus.

Sternokleidomastoid (SCM) kası, boyundaki en büyük kaslardan biri olması ve başın hareket etmesine, boynun uzatılmasına ve temporomandibular eklemin (çene) kontrolüne yardımcı olması nedeniyle en güçlü boyun kaslarından biri olarak kabul edilir. Boyundaki diğer güçlü kaslar arasında scalenes (nefes alırken kaburgaların hareket etmesini sağlayan üç kas) ve platisma (çene ve ağız hareketlerini kontrol eden, aynı zamanda boyundaki cildi sıkılaştıran kas) bulunur. Boyun kasları, düzenli ve doğru egzersizlerle geliştirilebilir.

Biceps curl hareketi, özellikle ön kolun üst kısmında bulunan biceps brachii kasını çalıştırır. Ayrıca, brachialis ve brachioradialis gibi yardımcı kaslar da bu hareket sırasında devreye girer. Biceps curl hareketinin farklı varyasyonları, bicepsin farklı bölgelerini ve ön kol kaslarını daha yoğun çalıştırabilir.

Sinerjist ve antagonist kaslar şu şekilde açıklanabilir: Sinerjist kaslar. Antagonist kaslar. Antagonist bir kas çiftinde, bir kas kasılırken diğer kas gevşer veya uzar. Örnek: Kol dirsekten büküldüğünde bükücü kas kasılır, açıcı kas ise gevşer.

Gluteal bölge, halk arasında kalça bölgesi olarak bilinir. Gluteal bölge, gluteus maximus, medius ve minimus adı verilen üç ana kas içerir. Ayrıca, "gluteal kavis" terimi, kalça bölgesinin dış hatlarının, yani yuvarlak ve belirgin bir görünüme sahip olmasını ifade eder.

Barfiks, vücudun üst kısmındaki birçok kası çalıştırır: Sırt kasları: Latissimus dorsi, trapez, teres major, infraspinatus. Kol kasları: Biceps brachii, triceps brachii, ön kol kasları. Göğüs kasları: Pectoralis major. Omuz kasları: Deltoid. Karın kasları: Özellikle yan karın kasları (external oblique). Bel kasları: Vücut merkezini sağlam tutar. Ayrıca, barfiks çekmek kardiyovasküler sistemi çalıştırır ve koordinasyonu artırır.

Elmacık kemikleri, mimik kasları ve çiğneme kasları ile hareket eder. Mimik kasları: Zygomaticus major ve zygomaticus minor kasları, elmacık kemiği hareketlerini etkileyen başlıca kaslardır. Risorius kası da elmacık kemiği hareketlerinde rol oynar. Çiğneme kasları: Temporalis ve masseter kasları, çiğneme sırasında elmacık kemiğini etkileyerek hareket etmesine yardımcı olur.

Kalf kası, alt bacağın arka kısmında yer alır ve iki ana kas grubundan oluşur: gastrocnemius ve soleus. Kalf kaslarının bazı işlevleri: Hareket: Yürüyüş, koşu, zıplama ve merdiven çıkma gibi aktivitelerde ayağın yere itilmesini sağlar. Denge ve stabilite: Denge ve stabiliteyi koruyarak vücudun genel hareket kabiliyetine katkıda bulunur. Ağırlık taşıma: Aşil tendonu aracılığıyla topuk kemiği ile bağlantı kurarak yük taşıma sırasında bacağı destekler. Kan dolaşımı: Kasılması, kanın bacaklardan kalbe doğru pompalanmasına yardımcı olur.

Teres kası, farklı bölgelerde bulunan ve çeşitli işlevlere sahip kaslardan oluşur. İşte bazı teres kaslarının işlevleri: Pronator teres kası: Önkolda yer alır ve önkolun pronasyon hareketini sağlar, yani kolu döndürerek el ayasının geriye doğru bakmasını sağlar. Teres major kası: Omuz bölgesinde bulunur ve humerus kemiğinin üst kısmından başlayarak omuz eklemine ve skapula kemiğine bağlanır. Trapezius kası: Sırtın üst kısmında bulunan büyük üçgen kaslardır.

Özofageal sfinkterler, yemek borusu ile ilgili olan ve yiyeceklerin geçişini kontrol eden kas halkalarıdır. Üç ana özofageal sfinkter: 1. Üst özofageal sfinkter (ÜÖS). 2. Özofagus gövdesi. 3. Alt özofageal sfinkter (AÖS). AÖS'nin işlevleri: Yiyeceklerin mideye geçişini kolaylaştırmak. Mide içeriğinin yemek borusuna geri akışını (reflü) önlemek. AÖS, dinlenme halinde yüksek bir basınca sahiptir ve yutma sırasında bu basınç düşer, böylece yiyecekler mideye geçebilir.

Linea alba, insan ve diğer omurgalılarda karnın orta hattında uzanan lifli bir yapıdır. Linea obliquae mandibulae hakkında bilgi bulunamadı.

Addüktör kaslar, bacakların iç kısmında yer alan ve bacağın içe doğru hareket etmesini sağlayan kas grubudur. Addüktör kaslar şunlardır: Addüktör magnus; Addüktör longus; Addüktör brevis; Gracilis; Pectineus; Obturator externus. Bu kaslar, pelvisin iç kısmından başlayarak femurun iç yüzüne yapışır.

Diyafram, çizgili kas dokusundan oluşur. Diyaframın kenarlarını oluşturan kas dokusu, iskelet kası olarak da bilinir. Bununla birlikte, diyafram kası ve solunum, normalde istemsiz olarak (otomatik) çalışır. Ayrıca, diyaframın tendinöz olan orta kısmına "centrum tendineum" (santral tendon) denir.