KaraciğerHastalıkları

Glial tümör (gliom), beyindeki sinir hücrelerine destek olan glial hücrelerde gelişen tümörlerdir. Glial tümörlerin bazı türleri: Astrositom. Glioblastom. Ependimom. Oligodendrogliom. Glial tümörlerin belirtileri: baş ağrısı; nöbetler; görme bozuklukları; mide bulantısı ve kusma; nörolojik sorunlar. Teşhis için nörolojik muayene, MR, BT taramaları ve bazen beyin biyopsisi yapılır. Tedavi, tümörün özelliklerine ve hastanın durumuna bağlı olarak cerrahi, radyoterapi, kemoterapi ve Gamma Knife radyoterapisi gibi yöntemleri içerebilir.

Göz beyazı sararması (sarılık) tehlikeli olabilir, çünkü bu durum, karaciğer, safra kesesi ve kanla ilgili bazı sistemik hastalıkların belirtisi olabilir. Tehlike arz edebilecek bazı durumlar: Yüksek bilirubin seviyeleri: Kandaki bilirubin miktarı çok yükselirse, beyinde hasar gibi ciddi sorunlara yol açabilir. Altta yatan sağlık sorunları: Hepatit, siroz, safra yolu tıkanıklığı gibi durumlar sarılığa neden olabilir. Tehlike oluşturmayan durumlar: Fizyolojik sarılık: Yenidoğanlarda görülen ve genellikle birkaç gün içinde kendiliğinden geçen bir durumdur. Beta karoten içeren besinlerin tüketimi: Fazla havuç ve kabak gibi besinlerin tüketimi, zararsız ama geçici bir sarılığa neden olabilir. Göz beyazı sararması durumunda, doğru teşhis ve tedavi için bir uzmana başvurulması önerilir.

Siroz, karaciğerin kronik ve ilerleyici bir hastalığıdır. Anlamı: Sağlıklı karaciğer dokusunun yara (skar) dokusuyla yer değiştirmesi. Karaciğerin normal işlevlerini yerine getirememesi. Başlıca nedenleri: Kronik alkol tüketimi; Hepatit B ve C enfeksiyonları; Alkolik olmayan yağlı karaciğer hastalığı (NASH). Belirtileri: Halsizlik ve yorgunluk; İştahsızlık ve kilo kaybı; Mide bulantısı ve kusma; Karında sıvı birikimi (asit); Ciltte sararma (sarılık). Siroz, genellikle geri döndürülemez bir hastalıktır ve karaciğer nakli gerekebilir.

Hepatik koma ve hepatik ensefalopati aynı şeydir, çünkü hepatik ensefalopati, karaciğerin kanı amonyak gibi zehirli maddelerden temizleyememesi sonucu bu toksinlerin beyne ulaşması ve beyin fonksiyonlarını bozmasıdır. Bu durum, uykuya meyil, kişilik değişikliği ve ilerleyen durumlarda komaya kadar gidebilir.

İkter (sarılık), bir hastalık değil, çoğu karaciğerle ilgili olan bazı hastalıkların belirtisidir. İkterin görülebileceği hastalıklardan bazıları şunlardır: Karaciğer hastalıkları. Safra yolları tıkanıklığı. Kırmızı kan hücrelerinin aşırı parçalanması. Yenidoğan sarılığı. İkter belirtileri arasında ciltte ve göz aklarında sarı renk değişikliği, idrarda koyulaşma, dışkıda açılma ve halsizlik bulunur. İkter belirtileri görüldüğünde, doğru teşhis ve tedavi için bir doktora başvurulması önerilir.

Dalak büyümesi (splenomegali) doğrudan siroz yapmaz, ancak bazı durumlarda dalak büyümesine neden olabilir. Siroz, dalak büyümesine yol açabilecek durumlardan biridir. Dalak büyümesinin diğer nedenleri arasında enfeksiyonlar, kan hastalıkları, metabolik bozukluklar, iltihaplanma ve otoimmün hastalıklar bulunur. Dalak büyümesi durumunda bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Kasai ismi, farklı bağlamlarda önemli olabilir: Kasai Nehri: Kongo Nehri'nin en büyük kollarından biridir ve Fimi, Kwilu/Kwango, Loange, Sankuru ve Lulua gibi önemli yan kolları bulunur. Kasai Antik Kenti: Antalya'nın Manavgat ilçesinde, yüksek bir tepenin üzerine kurulu olan bu kent, Roma Dönemi'nde Akseki'ye bağlı topraklarda hak sahibi dördüncü kent olarak kabul edilir. Dr. Morio Kasai: Biliyer atrezi tedavisinde önemli bir operasyon, onun adını taşır.

Hepatopulmoner sendrom (HPS) tanısı için aşağıdaki yöntemler kullanılır: Arteriyel kan gazı analizi: Hipokseminin derecesini belirlemek için yapılır. Alveolo-arteriyel oksijen gradiyenti (P(A-a)O2) hesaplanması: Artan gradiyent, HPS'nin göstergesidir. Kontrast ekokardiyografi: İntrapulmoner şantların varlığını gösterir. Teknesyum 99 makroaggregat albümin (MAA) sintigrafisi: Ekstrapulmoner organlarda radyonüklid maddelerin görüntülenmesiyle şantların değerlendirilmesini sağlar. Pulmoner anjiografi: Dağınık ince veya yamalı vasküler konfigürasyonu gösterir, ancak genellikle gereksiz bir yöntemdir. HPS şüphesi olan tüm hastalarda bu yöntemler uygulanmaz; örneğin, %100 oksijen uygulamasına yetersiz yanıt veren şiddetli hipoksemisi olan hastalarda tercih edilir. HPS tanısı, karaciğer hastalığı, artmış alveolo-arteriyel oksijen gradiyenti ve intrapulmoner vasküler dilatasyon triadı ile konur.

Anti-M2 antikoru, mitokondri iç membranında yer alan 2-oxoacid dehidrogenaz kompleksini oluşturan enzim proteinlerine karşı oluşan bir antikordur. Kullanım amacı: Primer biliyer siroz (PBC) olasılığının değerlendirilmesi. Diğer kronik karaciğer hastalıklarıyla ayırıcı tanı. Anti-M2 antikorları, kronik aktif hepatit, ekstrahepatik biliyer obstrüksiyon, Wilson hastalığı, hemokromatosis ve alkolik siroz gibi karaciğer hastalıklarında çok seyrek olarak rastlanır. Anti-M2 testi için koldan alınan venöz kan örneği kullanılır ve test her gün yapılabilir.

Beyaz karaciğer hastalığı, diğer adıyla hepatik lipodistrofi veya yaygın hepatik lipidozis, kobalt eksikliği nedeniyle ortaya çıkar. Beyaz karaciğer hastalığının diğer nedenleri arasında: rasyondaki protein eksikliği; karaciğeri etkileyen küf-mantar toksinleri; çayırda bulunan bazı otların (kanyaş, su kanyaşı, ayrık otu, çayır salkım otu, salkım otu) hayvanlar tarafından yenmesi sayılabilir. Angora (Ankara) keçilerinde tüyler için gerekli olan kobalt miktarının daha yüksek olması nedeniyle bu türün beyaz karaciğer hastalığına yatkınlığı daha fazladır. Beyaz karaciğer hastalığı, insanlarda görülen bir durum değildir.

Hepatomegali (karaciğer büyümesi), genellikle başka bir sağlık sorununun belirtisi olarak ortaya çıkar. Karaciğer büyümesinin görülebileceği hastalıklardan bazıları şunlardır: Hepatit. Siroz. Enfeksiyon. Karaciğer yağlanması. Karaciğer yetmezliği. Genetik bozukluklar. Kalp yetmezliği. Mononükleoz. Safra yolları hastalıkları. Karaciğer büyümesi şüphesi durumunda mutlaka uzman bir değerlendirme yapılmalı ve altta yatan neden araştırılmalıdır.

Presinüzoidal siroz, karaciğerdeki sinüzoidlerden önceki damarlarda meydana gelen tıkanıklık veya hasar sonucu gelişen bir siroz türüdür. Siroz, karaciğer dokusunun hasar görerek yerini nedbe dokusuna bırakması sonucu oluşan ilerleyici ve kronik bir hastalıktır. Belirtiler: Halsizlik, yorgunluk; İştahsızlık ve kilo kaybı; Mide bulantısı ve hazımsızlık; Ciltte ve tırnaklarda solgunluk; Göz aklarında ve ciltte sararma; Karın boşluğunda sıvı birikmesi (asit); Bacaklarda şişlik (ödem); Kaşıntı; Kolay morarma veya kanama. Nedenler: Kronik alkol tüketimi; Viral hepatit B ve C enfeksiyonları; Yağlı karaciğer hastalığı; Otoimmün hastalıklar; Genetik bozukluklar. Tedavi, altta yatan nedenin belirlenmesine ve uygun tedavi stratejilerinin uygulanmasına dayanır.

Kronik parankimal karaciğer hastalığı, karaciğer dokusunun uzun süreli iltihaplanması ve hasar görmesiyle ortaya çıkan bir sağlık sorunudur. Başlıca nedenleri: - Virüs enfeksiyonları (Hepatit B ve C); - Aşırı alkol tüketimi; - Yağlı karaciğer hastalığı (obezite ve insülin direnci ile ilişkili); - Toksinler ve ilaçlar; - Genetik bozukluklar (Wilson hastalığı, hemochromatosis). Belirtileri: - Yorgunluk ve halsizlik; - İştah kaybı ve kilo kaybı; - Karın ağrısı veya rahatsızlık; - İdrarın koyu renklenmesi; - Deride sarılık. Teşhis yöntemleri: - Kan testleri (karaciğer enzim seviyelerinin ölçülmesi); - Ultrasonografi; - BT veya MR; - Karaciğer biyopsisi. Tedavi yöntemleri: - Antiviral ilaçlar, iltihaplanmayı azaltmak için steroidler veya bağışıklık sistemini baskılayıcı ilaçlar; - Alkol tüketiminin bırakılması, sağlıklı bir diyet ve düzenli egzersiz; - İleri evre hastalıklarda karaciğer nakli. Erken tanı ve tedavi, hastalığın ilerlemesini önlemek açısından büyük önem taşır.

Siroz hastalığı çeşitli nedenlerle ortaya çıkabilir, bunlar arasında: 1. Kronik alkol kullanımı: Uzun süreli ve aşırı alkol tüketimi karaciğerde hasara yol açabilir. 2. Viral hepatitler: Hepatit B, Hepatit C ve diğer hepatit enfeksiyonları karaciğerde iltihaplanmaya ve zamanla siroz gelişimine neden olabilir. 3. Yağlı karaciğer hastalığı: Karaciğerde yağ birikmesi, ilerlediğinde siroza dönüşebilir. 4. Otoimmün hepatit: Bağışıklık sisteminin karaciğer hücrelerine saldırması sonucu iltihaplanma ve siroz meydana gelebilir. 5. Genetik bozukluklar: Bazı nadir genetik bozukluklar karaciğerin normal fonksiyonlarını yerine getirememesine ve siroza yol açabilir. Ayrıca, toksik maddelere maruz kalma, bazı ilaçların uzun süreli kullanımı ve kronik safra yolu hastalıkları da siroza neden olabilir.

Glypressin, iki ana tıbbi durumda kullanılır: 1. Bleeding Oesophageal Varices (BOV): Karaciğer hastalığının bir komplikasyonu olarak oluşan yemek borusundaki genişlemiş kan damarlarının kanamasını durdurmak için kullanılır. 2. Hepatorenal Syndrome, type 1 (HRS-1): Şiddetli karaciğer hastalığı olan hastalarda böbreklerin aniden çalışmayı durdurduğu durumlarda, karaciğer nakli öncesinde verilir. Bu ilaç, sadece hastanede ve doktor kontrolünde intravenöz enjeksiyon olarak uygulanır.

Karaciğerin kist yapması, çeşitli hastalıkların belirtisi olabilir. Bu hastalıklar arasında: 1. Polikistik karaciğer hastalığı: Genetik bir bozukluk sonucu karaciğerde çok sayıda kist oluşması. 2. Ekinokokkozis: Parazit (Echinococcus granulosus) enfeksiyonu sonucu oluşan kistler. 3. Basit kistler: Doğuştan gelen veya iltihap kalıntılarından oluşan kistler. Ayrıca, karaciğer sirozu ve diğer karaciğer hastalıkları da kist oluşumuna yol açabilir.

Siroz hastalığı, karaciğerde tekrarlayan veya uzun süreli hasara neden olan çeşitli faktörlerden kaynaklanabilir. En yaygın nedenler şunlardır: 1. Alkol bağımlılığı: Aşırı alkol tüketimi, karaciğerde iltihaplanmaya ve zamanla siroza yol açabilir. 2. Kronik hepatit B ve C: Bu viral enfeksiyonlar, karaciğerde uzun süreli iltihaplanmaya ve siroza neden olabilir. 3. Alkolsüz yağlı karaciğer hastalığı (NAFLD): Karaciğerde aşırı yağ birikmesi, iltihaplanmaya ve siroza yol açabilir. 4. Otoimmün hepatit: Bağışıklık sisteminin karaciğere saldırdığı bir hastalıktır. 5. Safra yolu hastalıkları: Safra akışını engelleyen hastalıklar, karaciğerde hasara ve siroza yol açabilir. 6. Kalıtsal hastalıklar: Hemokromatoz ve Wilson hastalığı gibi kalıtsal hastalıklar siroza neden olabilir. 7. Bazı ilaçlar ve toksinler: Uzun süreli ilaç kullanımı veya çevresel toksinlere maruz kalmak da siroza yol açabilir.

Anti-AMA-M2 antikoru, primer biliyer siroz (PBC) tanısında kullanılan bir mitokondriyal antikordur. Anti-ENA antikoru ise, "Extractable Nuclear Antigens" anlamına gelir ve otoimmün hastalıkların teşhisinde kullanılır. Anti-AMA-M2 ve Anti-ENA antikorlarının varlığı, kesin tanı için diğer laboratuvar testleri ve klinik bulgularla birlikte değerlendirilmelidir.

Anti-mitokondriyal antikor (AMA) seviyeleri, genellikle aşağıdaki hastalıklarda yükselir: Primer biliyer siroz (PBS, primer biliyer kolanjit). Kronik aktif hepatit. Ekstrahepatik biliyer obstrüksiyon. Wilson hastalığı. Hemokromatosis. Alkolik siroz. Sistemik lupus eritematozus, romatoid artrit ve diğer otoimmün hastalıklar. Sjögren sendromu, sistemik skleroz, kadınlarda asemptomatik tekrarlayan bakteriyüri, pulmoner tüberküloz ve leporsi. AMA testi, tek başına tanı koymak için yeterli değildir; genellikle diğer klinik bulgularla birlikte değerlendirilir.

Başka yerde sınıflanmayan karaciğer hastalıkları arasında karaciğer yağlanması ve kronik karaciğer yetmezliği öne çıkmaktadır. - Karaciğer yağlanması, karaciğer hücrelerinde normalden daha fazla yağ birikmesi sonucu ortaya çıkar ve alkol tüketimi dışında obezite ve doymuş yağlı gıdalar ile beslenme gibi faktörlerden kaynaklanabilir. - Kronik karaciğer yetmezliği, karaciğerin temel işlevlerini yerine getirememesi durumudur ve genellikle siroz gibi ileri evrelerde görülür.