Düşünce ve ifade özgürlüğünün sınırları, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 26. maddesinde belirtilmiştir: Millî güvenlik, kamu düzeni, kamu güvenliği. Cumhuriyetin temel nitelikleri ve devletin ülkesi ve milleti ile bölünmez bütünlüğünün korunması. Suçların önlenmesi ve suçluların cezalandırılması. Devlet sırrı olarak belirtilmiş bilgilerin açıklanmaması. Başkalarının şöhret veya haklarının, özel ve aile hayatlarının korunması. Yargı görevinin gereğine uygun olarak yerine getirilmesi. Ayrıca, hakaret, iftira, sövme, savaş kışkırtıcılığı, nefret, ayrımcılık, düşmanlık ve şiddet yaratmaya yönelik ifadeler ifade özgürlüğü kapsamı dışında değerlendirilir. İfade özgürlüğüne yapılan müdahalenin hukuka uygun bulunması için, müdahalenin kanunla öngörülmüş olması, amacına uygun olması ve amaca ulaşmak bakımından gerekli ve orantılı olması gerekir.