HavaTrafiği

Seyrüsefer sistemi, hava araçlarının güvenli ve hava trafiğini aksatmayacak şekilde rotalarında gidip, kalkış yapacakları pistlerden başlayıp uçacakları rota üzerindeki bazı bölgelerde asiste ederek inecekleri havaalanına inmelerini sağlayan yardımcı sistemlerin tamamına denir. Bazı seyrüsefer sistemleri şunlardır: INS (Inertial Navigation System). ILS (Instrument Landing System). VOR (VHF Omni-directional Range/Radio). DME (Distance Measuring Equipment). NDB (Non Directional Beacon). TACAN (Tactical Air Navigation System).

Türkiye'de hangi uçakların takip edildiğine dair kesin bir bilgi bulunmamaktadır. Ancak, genel olarak ADS-B transponder ile donatılmış tüm uçaklar takip edilebilir. Türkiye'de uçak takibi yapabileceğiniz bazı siteler şunlardır: ucusizle.dhmi.gov.tr; tr.flightaware.com; flightradar.flights; ligarbatravel.com.

ILS (Instrument Landing System - Aletli İniş Sistemi), uçağın piste hassas bir şekilde inmesini sağlayan bir navigasyon sistemidir. Başlıca işlevleri: Emniyetli iniş: Bulut tavanının alçak ve görüş faktörlerinin kötü olduğu hava koşullarında, uçağın alçak bir biçimde piste yaklaşmasını ve emniyetli bir şekilde inmesini sağlar. Kılavuzluk: Yatay ve düşey olarak uçağa kılavuzluk yaparak, piste otomatik iniş imkanı tanır. Mesafe bildirimi: Marker birimleri, pilotun pist başına ne kadar mesafede olduğunu bildirir. ILS sistemi, özellikle sisli, yağmurlu ve karlı havalarda kullanılır.

Bir uçağın nerede olduğunu öğrenmek için aranması gereken bir numara bulunmamaktadır. Ancak, bir uçağın konumunu öğrenmek için aşağıdaki web siteleri ve uygulamalar kullanılabilir: Flugradar24.eu. AirHelp. FlightAware. FlightRadar24. FlightView.

Kartal semalarında uçakların neden olmadığına dair bilgi bulunamadı. Ancak, İstanbul'da uçakların uçmasının bazı nedenleri şunlardır: 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı provaları. İstanbul’un Fethi etkinlikleri. Ayrıca, İstanbul semalarında uçak sesleri, askeri tatbikatlar veya rutin uçuşlar gibi çeşitli nedenlerle de duyulabilir.

Havalimanı pist uzunlukları, bir dizi faktöre bağlı olarak farklılık gösterir: Uçakların performans özellikleri ve çalışma kütlesi. Hava koşulları. Pist eğimi. Çevresel faktörler. Hava trafiği yoğunluğu. Uluslararası Sivil Havacılık Örgütü, pistlerin, operasyon yapılması istenen uçakların inebilmesi için gerekli uzunlukta olmasını şart koşar.

Uçuşların yasak olduğu bazı bölgeler ve bu yasakların nedenleri: Kuzey Kore: İzolasyon ve güvenlik riskleri nedeniyle yabancı uçakların hava sahasına girmesi yasaktır. Mekke ve Medine, Suudi Arabistan: Dini hassasiyetler nedeniyle sivil ve ticari uçuşlara kapalıdır. Beyaz Saray ve Pentagon, ABD: Terör tehditlerine karşı uçuşa yasak bölgedir. Area 51, ABD: Gizli askeri projeler nedeniyle uçuşa kapalıdır. Lhasa, Tibet / Çin: Yüksek irtifa ve zorlu hava koşulları nedeniyle uçuşlar sınırlıdır. Moskova Kremlin, Rusya: Yönetim merkezi olması nedeniyle hava savunma sistemleriyle korunur. Nükleer tesisler (çeşitli ülkelerde): Olası sızıntılar ve sabotaj riskine karşı hava trafiğine kapalıdır. Bu yasaklar genellikle ulusal güvenlik, dini ya da tarihi önem, gizli askeri tesisler, nükleer bölgeler ya da çevresel nedenler gibi gerekçelerle uygulanır.

Uçakların inişte yalpalaması birkaç nedenden kaynaklanabilir: Türbülans ve rüzgar kayması (wind shear). Uçağın yapılandırması (flaplar, slatler, iniş takımları). Pilot müdahaleleri ve kontroller. Zeminin etkisi (ground effect). Frenleme ve ters itme (thrust reversers). Bu sallanmalar genellikle normal ve kontrol edilebilir olup, güvenlik açısından herhangi bir risk teşkil etmez.

Pilotların 30 bin fitte uçmasının birkaç nedeni vardır: Yakıt verimliliği: Yüksek irtifalarda hava inceldiği için uçaklar daha az yakıt tüketir, bu da maliyet tasarrufu sağlar. Türbülans: Yüksek irtifalarda türbülans daha az olduğundan uçuşlar daha güvenli ve sorunsuz olur. Hava trafiği: 30 bin fit, yoğun hava trafiğinden kaçınmak için uygun bir yüksekliktir. Acil durumlar: Motor arızası gibi acil durumlarda, yüksek irtifa pilotun durumla başa çıkması için daha fazla zaman tanır. Ticari uçaklar için maksimum uçuş yüksekliği 42 bin fit ile sınırlandırılmıştır.

Uçakta kalkış ve inişin korkutucu olmasının bazı nedenleri: Kalkış: Uçak, kalkış sırasında en ağır halindedir ve yakıt deposu doludur. Kalkışta, pilotun kalkışı tamamlamak veya uçağı tekrar pistte tutmak arasında seçim yapmak için çok az zamanı vardır. İniş: İniş sırasında rüzgar, pist durumu ve hız gibi onlarca değişken devreye girer. Pilotun, iniş için doğru rotayı sağlaması ve frenleme yapması için çok kısıtlı bir süresi vardır. Kaygan pistler, rüzgarlar ve kötü hava koşulları gibi birçok olumsuz etkenle karşılaşılabilir.

Uçakların neden asfalt yerine beton piste indiği ile ilgili bilgi bulunamadı. Ancak, pist yüzeyi seçimi, havalimanı mimarları tarafından iklim, trafik ve hammadde erişimi gibi çeşitli parametreler göz önünde bulundurularak yapılır. Beton ve asfalt pistler arasındaki bazı farklar şunlardır: Maliyet. Dayanıklılık. Çevre dostu olma. Esneklik.

Son yıllarda türbülans vakalarının artmasının temel nedeni iklim değişikliğidir. İklim değişikliği nedeniyle ısınan hava, jet akımlarındaki rüzgar kesmesini artırmaktadır. Ayrıca, artan hava trafiği de türbülans riskini yükseltmektedir. Türbülansların arttığına işaret eden bazı veriler şunlardır: 2023 yılında yapılan bir araştırma, Kuzey Atlantik üzerindeki açık hava türbülanslarının 1979’a kıyasla %55 oranında arttığını ortaya koymuştur. ABD ana karasında da bu oran %41 olarak kaydedilmiştir. 2017 tarihli bir araştırma, bu tür sarsıntıların yüzyılın sonuna kadar dünya genelinde iki ila üç kat artacağını öngörmektedir.

Çanakkale Havalimanı pisti, devam eden orman yangınları nedeniyle 8 Ağustos 2025 saat 20.00'ye kadar tüm uçuşlara geçici olarak kapatıldı. Ulaştırma ve Altyapı Bakanlığı'nın açıklamasına göre, kapatma kararı yangınla mücadele ve acil durum operasyonlarının kesintisiz sürdürülmesi amacıyla alındı.

Birgen Air, 6 Şubat 1996 tarihinde gerçekleşen ve 189 kişinin hayatını kaybettiği Birgen Air'in 301 sefer sayılı uçuş kazasının ardından oluşan "kötü imaj" nedeniyle toparlanamayarak faaliyetlerine son verdi. Kazanın bazı nedenleri arasında, pitot tüplerinin kapatılmaması ve bu tüplere arıların yuva yapması, uçuş ekibinin kalkış öncesinde iki hız göstergesi arasındaki tutarsızlığı fark etmesine rağmen uçuşu iptal etmemesi ve kaptan pilotun yardımcı pilotun uyarılarını önemsememesi yer alıyordu.

Askeri jetlerin pistten çıkmasının birkaç nedeni olabilir: Yoğun sis. Pist koşulları. Pilot hatası. Bu tür olayların önlenmesi için hem havada hem de yerde çeşitli güvenlik önlemleri alınır.

Evet, Trabzon'da radar bulunmaktadır. Trabzon Emniyet Müdürlüğü, 9 Ağustos 2025 tarihinde Trabzon ve çevresindeki ana karayollarında trafik güvenliğini sağlamak amacıyla radar denetim uygulamaları yapılacağını duyurmuştur. Ayrıca, 7 Ağustos 2025 tarihinde de şehir genelinde sabit ve gezici radar uygulaması yapılacak noktaları açıklamıştır. Radar denetimlerinin yapıldığı bazı bölgeler: Şehir içi yollar: Sahil yolu ve ana bulvarlar. Şehirler arası yollar: Trabzon-Giresun, Trabzon-Rize ve Trabzon-Gümüşhane güzergahları.

Devlet Hava Meydanları İşletmesi'nde (DHMİ) çalışan bazı personel grupları: Genel Müdür ve yöneticiler. Teknik personel. Memur adayları. Hava trafik kontrolörleri. DHMİ, ayrıca Uluslararası Sivil Havacılık Teşkilatı (ICAO), Hava Seyrüseferinin Emniyeti için Avrupa Teşkilatı (EUROCONTROL) ve Uluslararası Havalimanları Konseyi (ACI) gibi uluslararası kuruluşlarla da ilişkilidir.

2020 yılında Sabiha Gökçen Havalimanı'nda iki uçağın pistten çıkmasının nedenleri arasında şunlar gösterilmektedir: Pist yorgunluğu. İkinci pist inşaatı. Hava koşulları. Pilot kararları. Bu olayların kesin nedenleri, Ulaştırma ve Altyapı Bakanlığı'nın hazırladığı nihai raporla belirlenecektir.

Meno TV adlı bir uçak kazasının ne zaman gerçekleştiğine dair doğrudan bir bilgi bulunmamaktadır. Ancak, iki farklı uçak kazası haberi şu tarihlerde meydana gelmiştir: 1. 23 Mayıs 2025: ABD'nin San Diego kentinde Cessna 550 tipi özel bir jetin yerleşim alanına düşmesi sonucu altı kişi hayatını kaybetmiştir. 2. 17 Şubat 2025: Kanada'nın Toronto Pearson Uluslararası Havaalanı'na iniş yapan Delta Havayolları'na ait bir yolcu uçağı takla atmış ve sekiz kişi yaralanmıştır.

30 Ocak 1975'te Türk Hava Yolları'na ait Fokker F28-1000 Fellowship tipi Bursa uçağının Marmara Denizi'ne düşmesinin nedeni elektrik kesintisi olarak belirtilmiştir. Olay şu şekilde gelişmiştir: İzmir-İstanbul seferini yapan uçak, sorunsuz bir yolculuğun ardından iniş için hazırlanırken İstanbul Atatürk Havalimanı'nda elektrikler kesilmiştir. Pilotlar, pisti göremedikleri için inişi iptal edip yeniden havalanmış, ancak Marmara Denizi üzerinde tekrar iniş yapmaya çalışırken radardan kaybolmuşlardır. Kazanın kesin nedeni ise hala netlik kazanmamıştır.