HastaneBakımı

S-0101 infüzyon askısı, intravenöz sıvıların hastaya güvenli ve sabit bir hızda iletilmesini sağlamak amacıyla kullanılan bir medikal ekipmandır. Bu askı, serum veya ilaç gibi sıvıları asarak, hastanın tedavisi sırasında hareket etmesine olanak tanır.

Parenteral ve enteral beslenme arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Beslenme Yolu: - Enteral beslenme: Besin maddeleri, sindirim sistemi kullanılarak mide veya bağırsaklara doğrudan verilir. - Parenteral beslenme: Besin maddeleri, doğrudan dolaşım sistemine enjekte edilir ve sindirim sistemini atlar. 2. Uygulama Yöntemleri: - Enteral beslenme: Genellikle tüp aracılığıyla gerçekleştirilir. - Parenteral beslenme: Kateter veya damar yolundan besinler verilir. 3. Risk Seviyesi: - Enteral beslenme: Genellikle daha az risklidir, çünkü enfeksiyon riski daha düşüktür. - Parenteral beslenme: Damar yolu kullanıldığından, enfeksiyon riski daha yüksektir ve metabolik dengesizliklere yol açabilir. 4. Kullanım Alanları: - Enteral beslenme: Sindirim sistemi çalışan ve belirli durumlar dışında ağızdan beslenme alamayan hastalarda tercih edilir. - Parenteral beslenme: Sindirim sistemi kullanılamadığında veya yeterli beslenmenin mümkün olmadığı durumlarda kullanılır.

Ölüm anksiyetesi hemşirelik tanısı, öleceğini düşünen veya ölümüne kesin gözle bakılan hastalarda görülen bir anksiyete durumunu ifade eder. Bu tanının amaçları: 1. Hastanın kaygılarını ve anksiyetesini minimum düzeyde tutarak, motivasyonunu sağlamak. Hemşirelik girişimleri: 1. Hasta ile anlayabileceği yalın bir dille konuşarak, sorunun faktörlerini saptamak. 2. Aile bireyleri ile iş birliği yaparak, hoşlandığı aktiviteleri desteklemek. 3. Hastanın ağrı varsa giderilmesi için gerekli tedavi programını uygulamak. 4. Hastanın durumu anlayışla karşılanmak ve kötü davranışlar sergilenmemek. 5. Tüm girişimler veya pre-op döneminde gerekli açıklamalar ve bilgilendirmeler yapmak. Ayrıca, hastanın korkularını gidermede umut duygularını sağlamak ve düşünsel aktivitelere teşvik etmek de önemlidir.

Pankreas ameliyatından sonra hastanın ne zaman uyanacağı, ameliyatın türüne, hastanın genel sağlık durumuna ve cerrahi ekibin değerlendirmesine bağlı olarak değişir. Genellikle hastalar ameliyat sonrası birkaç hafta boyunca hastanede kalırlar ve iyileşme süreci birkaç ayı bulabilir.

Fizik tedavi ve rehabilitasyon arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Hedef: Fizik tedavi, ağrı yönetimi ve hareket kabiliyetinin iyileştirilmesi üzerine odaklanır. 2. Yaklaşım: Fizik tedavi, genellikle fizyoterapistlerin uzmanlık alanına giren, daha bireysel ve kısa vadeli bir yaklaşımdır. 3. Süre: Fizik tedavi uygulamaları genellikle 4-12 hafta arasında sürerken, rehabilitasyon süreçleri daha uzun vadeli olabilir. 4. Kapsam: Rehabilitasyon, fiziksel iyileşmenin yanı sıra psikolojik ve sosyal ihtiyaçları da göz önünde bulundurur.

Sarılıklı bebeklerin hastanede kalma süresi, sarılığın şiddetine ve türüne bağlı olarak değişir: Hafif seyreden fizyolojik sarılık durumunda, bebek genellikle herhangi bir tedaviye ihtiyaç duymaz ve hastaneden taburcu edilir. Orta dereceli ve ağır sarılık durumlarında ise bebeğin yenidoğan bakım odasında uzun süre kalması veya fototerapi için hastaneye yatması gerekebilir. Amerikan Pediatri Akademisi, tüm yeni doğan bebeklerin hastaneden taburcu edilmeden önce ve bebek 3 ila 5 günlük olduğunda tekrar sarılık açısından muayene edilmesini önermektedir.

Recovery pozisyonuna ihtiyaç duyulmasının nedeni, bilinci kapalı veya yanıt vermeyen ancak nefes alan bir hastanın hava yolunun açık kalmasını sağlamaktır. Bu pozisyon, kusmuk veya kan gibi sıvıların soluk yoluna gitmesini önleyerek hastanın boğulmasını engeller.

Hickam kateter bakımı şu adımları içerir: 1. El Hijyeni: Kateter kullanımından önce ve sonra eller yıkanmalı veya alkol bazlı el ovma solüsyonu kullanılmalıdır. 2. Kateterin Temizlenmesi: Kateterin yerleştirildiği bölge ve tüp düzenli olarak temizlenmelidir. 3. İdrar Yolu Bakımı: Kateter yerleştirilen hastalar, idrar yollarında enfeksiyon riski taşır. İdrar yolu bakımı, tıkanıklıkları engeller ve idrarın serbestçe akmasını sağlar. 4. Kateterin Durumunun Kontrol Edilmesi: Kateterin düzgün çalışıp çalışmadığı, yerinden kayıp kaymadığı, tıkanıp tıkanmadığı düzenli olarak kontrol edilmelidir. 5. Cilt Bakımı: Kateterin çevresindeki cilt, tahriş veya kızarıklık açısından izlenmeli, gerektiğinde tedavi edilmelidir. 6. Enfeksiyon Belirtilerinin İzlenmesi: Kateter yerleştirme bölgesinde kızarıklık, iltihaplanma, ağrı veya sıvı akıntısı gibi enfeksiyon belirtilerine dikkat edilmelidir. Kateter değişimi de uzman hemşireler tarafından yapılmalı ve hastanın sağlığına dikkat edilerek gerçekleştirilmelidir.

NANDA hemşirelik tanıları şu şekilde sınıflandırılabilir: 1. Sendrom Hemşirelik Tanıları: Belirli bir durum veya olay sonucu bir grup gerçek veya risk hemşirelik tanısının bulunması. 2. Gerçek NANDA Hemşirelik Tanıları: Bireyin mevcut durumunu tanımlayan tanılardır. Örnekler: - Sosyal İzolasyon: Bireyin başkalarıyla birlikte olma isteğini gerçekleştirememesi. - Akut Ağrı: Ani ve şiddetli olarak başlayan, altı aya kadar süren ağrı. 3. Risk NANDA Hemşirelik Tanıları: Bireyin bir sağlık sorunu geliştirme riskini tanımlayan tanılardır. Örnekler: - Enfeksiyon Riski: Bireyin endojen veya ekzojen kaynaklı bir ajan nedeniyle hastalık geliştirme riski. - Düşme Riski: Bireyin düşme olasılığını belirten tanı. 4. İyileşme Hemşirelik Tanıları: Bireyin sağlık durumunu daha iyi hale getirme isteğini ifade eden tanılardır. Örnekler: - Etkili Emzirme: Anne ve bebeğin emzirme sürecinde yeterli performansı göstermesi. - Sıvı Dengesini Güçlendirmeye Hazır Oluş: Bireyin sıvı dengesinin sağlandığı fakat daha da iyileştirilebileceği durum.

Pembe bileklik, meme kanserinde koltuk altı lenf bezleri alınan hastalara şu nedenlerle takılır: 1. Lenfödem riskini hatırlatmak: Lenf bezlerinin alınması, lenfatik sistemi bozarak ödem oluşmasına neden olabilir. 2. Sağlık personelini uyarmak: Bilinç kaybı veya kaza durumunda, sağlık personeline hastanın o kolundan işlem yapmaması gerektiğini bildirir.

Ventilasyon takibi, mekanik ventilasyon uygulanan hastaların durumunu izlemek ve gerekli müdahaleleri yapmak için çeşitli parametrelerin izlenmesini içerir. Bu parametreler şunlardır: 1. Frekans (Solunum Hızı): Hastanın dakikada kaç kere soluyacağını belirler. 2. İnspire Edilen Oksijen Konsantrasyonu (FiO2): Oksijen satürasyonunu ve güvenli sınır olan %60'ın altına çekilmesini izler. 3. Tidal Volüm (Vt): Hastaya bir solunum siklusunda verilecek hava miktarını belirler. 4. İnspiriyum:Ekspiriyum Oranı (I:E): Soluk süresinin takibini ve ayarlanmasını sağlar. 5. Havayolu Basınçları: PEEP (Positive End-Expiratory Pressure), Ppeak/PIP (Tepe İnspiratuar Basıncı) ve Pplat (Plato Basıncı) gibi basınçların izlenmesi. Ayrıca, klinik bulguların takibi de önemlidir ve bu, hastanın bilinç durumu, kalp debisi, gastrointestinal sistem fonksiyonları ve beslenme durumu gibi parametreleri içerir. Ventilasyon takibinde, hastanın durumuna göre ayarlamalar yaparak komplikasyonları önlemek ve tedavi başarısını artırmak için multidisipliner bir yaklaşım gereklidir.

Nutrisyonu desteklemek için yapılabilecekler şunlardır: 1. Multidisipliner Ekip Çalışması: Beslenme desteğine gereksinim duyan hastalara en etkili desteği sağlamak için farklı meslek gruplarından sağlık personelinin birlikte çalışması. 2. Beslenme Değerlendirmesi: Hastanın nutrisyon durumunun değerlendirilmesi ve malnütrisyon riskinin belirlenmesi. 3. Beslenme Yolunun Seçimi: Enteral veya parenteral beslenme yöntemlerinin belirlenmesi ve uygulanması. 4. Eğitim ve İzlem: Hasta ve yakınlarına beslenme süreci hakkında bilgi verilmesi, tedavinin izlenmesi ve kayıtların tutulması. 5. Özel Beslenme Ürünleri: Oral destek, enteral ve parenteral beslenme için uygun besin ürünlerinin kullanılması. Bu süreçler, hastanede yatan hastaların beslenme ihtiyaçlarını karşılamak ve iyileşme süreçlerini hızlandırmak için önemlidir.

Yeşil renkli damar yolu, hastanelerde yetişkinler ve bebeklerde (bebek hasta değilse) kullanılan bir intraket çeşididir. Ayrıca, damar yolu kolay bulunan hastalarda da tercih edilir.

Rekumbert pozisyonu, hastanın sırtüstü yatırılarak dizlerinin bükülüp bacaklarının karına doğru çekilerek verildiği pozisyondur.

Protezli hastaların davranışları, protez türüne ve kişisel özelliklerine göre değişiklik gösterebilir. Hareketli protez kullanan hastalar için bazı öneriler şunlardır: 1. Protez Bakımı: Protezleri her yemekten sonra fırçalamak ve gece çıkarmak gereklidir. 2. Konuşma ve Yeme: Protezlerle rahat konuşmak ve yemek yemek zaman alabilir. 3. Alışma Süreci: Protezlere alışmak birkaç hafta sürebilir. 4. Düzenli Kontroller: Protezlerin vuruk yapması durumunda, kontrol randevularına gitmek ve protezleri düzelttirmek gereklidir. İmplant alternatifi olarak da değerlendirilebilir.

Hasta yatak başı pozisyonu, hastanın yatağında yarı oturma pozisyonu olarak tanımlanan Fowler pozisyonudur. Bu pozisyonda, hastanın üst kısmı 45 ila 60 derecelik bir açıyla yükseltilmiş olarak yatağın yüzeyine yerleştirilir.

Burundan beslenme, ağız yoluyla beslenemeyen bireyler için uygulanan bir beslenme yöntemidir. Uygulama adımları: 1. Malzeme hazırlığı: Nazogastrik sonda, besin mamaları, enjektör veya besleme torbası gibi gerekli malzemeler hazırlanmalıdır. 2. Hastanın pozisyonu: Bebek veya hasta, başı hafif eğimli bir pozisyonda sırtüstü yatırılmalıdır. 3. Sondanın yerleştirilmesi: Sondanın ucu burun deliğine nazikçe yerleştirilerek, yavaş yavaş ve dikkatli bir şekilde mideye kadar ilerletilmelidir. 4. Mama verme: Sonda yerleştirildikten sonra, önceden hazırlanan mama yavaşça verilmelidir. 5. İzleme: Mama verildikten sonra, bebeğin durumu gözlemlenmelidir. Dikkat edilmesi gereken noktalar: - Bu yöntem, sağlık profesyonelleri tarafından uygulanmalı ve yönetilmelidir. - Kullanılan malzemelerin steril olmasına ve hijyen kurallarına uyulmasına dikkat edilmelidir. - Mümkün olan en kısa sürede normal beslenme yöntemlerine geçiş yapılmalıdır.

İTAKİ Düşme Riski Ölçeği, yetişkin yatan hastalarda düşme riskini değerlendirmek için kullanılan bir ölçektir. Bu ölçekle yapılan değerlendirmede, toplam puan: - 0-9 arası ise "düşük riskli"; - 10 puanın üstü ise "yüksek riskli" olarak kabul edilir. Ölçekte değerlendirilen parametreler arasında yaş, bilinç durumu, düşme hikayesi, hastalık sayısı, hareket kabiliyeti, boşaltım ihtiyacı, görme durumu ve ilaç kullanımı gibi faktörler yer alır.

NRS 2002 tarama yöntemi, hastalığa bağlı malnütrisyonda beslenme desteğinin yeterliliğini değerlendirmek için kullanılan bir testtir. Bu testin özellikleri: - İki bölümden oluşur: Beslenme durumu ve hastalık şiddeti değerlendirilir. - Puanlama sistemi: Yok (0), hafif (1), orta şiddette (2) ve ağır (3) olarak yapılır. - Toplam skor 3'ten büyükse, hasta nütrisyonel risk altındadır ve bir nütrisyon destek planı başlatılır. - 70 yaş üzeri hastalarda, skora 1 puan eklenerek değerlendirme yapılır. NRS 2002, ESPEN (European Society of Parenteral and Enteral Nutrition) tarafından hastanede kalan yetişkin hastalar için önerilmektedir.

Hasta düşmesin diye yatak altına korkuluk, kemer veya özel yatak iskeleti gibi güvenlik önlemleri konulabilir. Ayrıca, havalı yatak kullanımı da düşmeleri önlemeye yardımcı olabilir, çünkü bu yataklar bası yaralarının oluşumunu engelleyerek kan dolaşımını destekler ve hastaya konfor sağlar.