Farsça

Şehr-i, Arapça'da "ay" anlamına gelir. Şehr-i Ramazan ise "Ramazan ayı" demektir. Ayrıca, "şehr-i ayin" şenlik, büyük hakimiyet ve kuvvete ait sürur, sevinç, donanma anlamlarına gelir.

Name kelimesinin kökeni şu şekildedir: Farsça: "Name" kelimesi, Farsça "nāme" sözcüğünden alıntıdır ve "birine hitaben yazılan yazı, mektup" anlamına gelir. Orta İngilizce: "Name" kelimesi, Orta İngilizce "nama" veya "noma"dan türemiştir. Proto-Cermence: "Name", Proto-Cermence namô kelimesine dayanır. Ana Hint-Avrupa dili: Nihai kökeni, Ana Hint-Avrupa dili h₁nómn̥ sözcüğüne kadar uzanır. Ayrıca, Ural dilleri ile de bir bağlantı kurulabilir; Proto-Uralic nime ile ilişkili olduğu düşünülmektedir.

Zülfiye ismi, Farsça kökenli olup birden fazla anlama sahiptir: Yiğit soyundan gelen ve namusuna düşkün kimse. Saçları çok güzel olan. Sevgilinin saçı. Bir tür yabani erik. Yapraklanmış ekin; yeşile bakan mor. Ayrıca, Züleyha veya Zeliha isimlerinin kısaltması olarak da kullanılabilir.

Peştuca ve Farsça aynı değildir, ancak aynı dil ailesine aittir. Peştuca ve Farsça arasındaki bazı benzerlikler: Dil ailesi: Her iki dil de Hint-Avrupa dillerinin İran dilleri grubuna dahildir. Kelime dağarcığı: Farsça'nın tarihi boyunca Arapçadan aldığı birçok kelime, Peştuca'da da kullanılmaktadır. Dilbilgisel yapılar: Her iki dil de SOV (Özne-Öğe-Yüklem) yapısına dayanır ve fiil çekimlerinde benzerlikler gösterir. Bazı farklılıklar: Fonetik ve telaffuz: Peştuca ve Farsça arasında ses değişimlerinden dolayı benzerlikler görülebilir, ancak Peştuca'daki bazı sesler Farsça'da yoktur. Yazı sistemi: Her ikisi de Arap alfabesini kullansa da, bazı yazı biçimsel farklar vardır. Tarihsel gelişim ve dilbilgisel kurallar: Farsça, daha uzun bir tarihe sahip olup daha karmaşık bir dil yapısına sahiptir.

Farsça metin okumak için aşağıdaki kaynaklar kullanılabilir: YouTube. 17-minute-languages.com. SpeechGen.io. Udemy. Farsça, Arap alfabesi benzeri bir yazı sistemine sahiptir ve sağdan sola okunur.

Kağıt kelimesinin okunuşunun farklı olmasının sebebi, Türkiye Türkçesi ağızlarında kelimenin çeşitli şekillerde telaffuz edilmesidir. Örneğin: Rize ilinde "k'aad"; Ordu ili ve yöresinde "kaat"; Güney-Batı Anadolu grubunda "kayıt". Ayrıca, Farsça kökenli olan "kâğıt" kelimesi, TDK'ya göre "ka - ğıt" şeklinde hecelenir.

Eflin isminin kökeni tam olarak belirlenememiş olup, modern ve farklı kültürlerden ilham alınarak türetilmiş bir isim olarak değerlendirilmektedir. Eflin isminin Arapça veya Farsça kökenli olduğu tahmin edilmektedir. Ancak, ismin kökeni konusunda farklı görüşler bulunmaktadır.

Paşm, Farsça kökenli bir kelime olup "ince teller", "iplikler", "yün" veya "kürk" anlamına gelir. Paşm kelimesi, pişmaniye tatlısının yapımında kullanılan şekerli ipliklerin veya tel tel olan yapısal dokunun yüne benzetilmesiyle de ilişkilendirilir. Ayrıca, paşm bir tür kışlık yünlü kumaş olarak da bilinir ve keçi kılından yapılır.

Ali Navab'ın "Mosabeb" şarkısı Farsça dilinde yazılmıştır.

Dilan ismi, Kürtçe ve Farsça kökenli bir isimdir. Kürtçe kökenli olarak, "gönüller, kalpler" anlamına gelir. Farsça kökenli olarak ise "gönül alan", "gönül okşayan" anlamlarına gelir.

Gülhan isminin kökeni Farsçadır. Gülhan ismi, "gül gibi güzel" ve "han, hükümdar" anlamlarına gelir.

Farsça'da izafet kesresi, isim ve sıfat tamlamalarını kurarken kullanılan bir dil bilgisi unsurudur. Özellikleri: Tamlanan (asıl unsur) kelimenin son ünsüzünün esreli okunmasını ifade eder. Ünsüzle biten kelimelerde yazılmaz, sadece okunur. Eğer tamlanan kelime ünlüyle bitiyorsa, izafet kesresi "ye (ى)" veya "hemze (ء)" ile gösterilir. Örnekler: mâh-ı merkûm: adı geçen ay. deryâ-yı siyâh: kara deniz. can-ı canan: sevgilinin canı. ab-ı hayvan: hayvan suyu (ab-u hayvan şeklinde yazılır).

Rık kelimesi farklı anlamlara gelebilir: Kulluk, kölelik, esirlik. Huy (Zazaca). Salya, ağız suyu. Süratli ve kolay yazma ihtiyacından doğmuş bir yazı türü. İnat, kin (Kürtçe).

Mehrab'ın "Alveda 3" şarkısı Farsça dilinde yazılmıştır.

2000 yapımı Kara Tahta (Takhté Siah) filmi Farsça ve Kürtçe dillerinde çekilmiştir.

Cenderme kelimesi, Farsça kökenli bir kelime olup, Anadolu Selçuklu Devleti ve Osmanlı İmparatorluğu dönemlerinde askeri birlik anlamında kullanılmıştır. Günümüzde ise cenderme, bir yerin sınırlarını koruma, kontrol etme veya denetleme görevi gibi anlamlarda kullanılmaktadır. Ayrıca, cenderme kelimesi, halk ağzında jandarma anlamında da kullanılmaktadır.

Farsça harflerin nasıl okunduğunu öğrenmek için aşağıdaki kaynaklar kullanılabilir: tr.wikipedia.org. avys.omu.edu.tr. youtube.com. tr.irna.ir. dergipark.org.tr.

Şenbe, Farsça bir kelime olup "cumartesi" anlamına gelir. Ayrıca, Tacikistan'ın başkenti Duşanbe'nin adı da şenbe kelimesinden türemiştir ve "pazartesi" anlamına gelir. Türkçede çarşamba (car-ı-şenbe) ve perşembe (per-i şenbe) gibi bazı kelimeler de şenbe kelimesini içerir.

Begüm ismi Farsça kökenlidir. Türk Dil Kurumu'na göre, Begüm isminin anlamı “bey kızı” ya da “soylu kadın” şeklinde açıklanmaktadır. Ancak, Arapça'da "Begüm" kelimesinin karşılığı بیگم şeklindedir.

Arapça ve Farsça'da "Kareem" kelimesi "cömert", "asil", "onurlu" anlamlarına gelir.