Farsça

Farsça'da en güzel kelime olarak kabul edilen kelime hakkında kesin bir görüş yoktur. Ancak, Farsça'da güzel kabul edilen bazı kelimeler şunlardır: Gol. Mehr. Şirin. Bahâr. Nûr. Rûyâ. Daryâ. Ayrıca, "şod" ve "bişter" kelimeleri de bazı kullanıcılar tarafından Farsça'daki en güzel kelimeler arasında gösterilmiştir.

Şerare kelimesi, Arapça kökenli olup "kıvılcım" anlamına gelir. Ayrıca, özellikle İran'da kullanılan bir kız ismi olarak da kullanılır ve "hararet" gibi bir anlamı da olabilir.

Chalak kelimesi, Hintçe'de "marifetli" anlamına gelir. Ayrıca, Farsça kökenli bir kelime olan "çalak" Türkçede şu anlamlara gelir: Sıfat, eskimiş: Eline ayağına çabuk, atik, çevik. Zarf: Eline ayağına çabuk, atik, çevik bir biçimde.

Derman kelimesi, Farsça kökenli bir isimdir. "Darmān" (درمان) kelimesinden türetilmiştir ve "ilaç, tedavi, sağaltım" anlamına gelir. Türk kültüründe ise "çare, deva, şifa, güç ve dayanma kuvveti" anlamlarıyla kullanılır.

Farsça'da "canım" kelimesi عزیز olarak okunur. Bazı diğer okunuşlar: جان; دلبر; دلنواز.

Küş kelimesi, Osmanlıca kökenli olup, "öldüren, öldürücü" anlamına gelir. Bu kelime, tamlama yapımında kullanılarak çeşitli terimler oluşturur, örneğin: Düşman-küş: Düşman öldüren. Merdüm-küş: Adam öldüren. Zebûn-küş: Düşkün öldüren, fırsat düşkünü.

"Şeftali" kelimesi Farsça kökenlidir. Farsça'da "şeft" (dolgun) ve "ālū" (erik) sözcüklerinin birleşiminden oluşur.

Segah kelimesi, farklı bağlamlarda çeşitli anlamlar taşır: Müzik terimi: Klasik Türk müziğinde "si" perdesine yakın bir nota ve bu perdeyi karar sesi almış bir makamdır. İsim: Farsça kökenli bir kız ismi olup, "öncesiz ve sonrasız" anlamına gelir. Tarihî anlam: Farsça'da "üçüncü hane" anlamına gelir; çünkü Rast makamı ana dizi kabul edildiğinde, Segah bu dizinin üçüncü sesi olarak yer alır.

Berfin ismi, köken olarak Kürtçeden gelmektedir. Kürtçede "bere" kelimesi "kar", "fin" kelimesi ise "yağmak" anlamına gelir. Ayrıca, Farsça kökenli bir isim olarak da kabul edilir.

Şehmus ismi, Arapça kökenli olup "hükümdar soyundan gelen" anlamına gelir. Ayrıca, Farsça kökenli olarak da "tarikat kurucusu" veya "bir tarikat içerisinde en yüksek dereceye ulaşmış kişinin soyundan gelen" anlamlarını da taşır. Şehmus ismi, Kur'an'da geçmemektedir.

"Kını" kelimesi, Çağatayca dilinde "kenar, sahil, çit" anlamına gelir. Ayrıca, "kini" kelimesi Malayca, Endonezce, Cebuanoca, Türkçe ve Arnavutça gibi dillerde telaffuz edilmektedir. Farsça'da "kini" kelimesi ise "k .ni" olarak çevrilmektedir.

Aslan ismi, Türkçe kökenli bir isimdir. Kelimenin kökeni ile ilgili bazı bilgiler: Eski Türkçede "arslan" şeklinde kullanılmıştır. Orta Türkçede de "arslan" biçimi geçer. Eski Kıpçakçada da "arslan" olarak kullanılır. Ayrıca, farklı dillerde de benzer anlamlar taşır: Arapçada "Esed"; Farsçada "Şir"; İngilizcede "Lion"; Latince kökeninde "Leo".

Deran ismi farklı anlamlara gelebilir: Güzellik. Hediye. Tanrının hediyesi. Derhal, o anda, hemen (Osmanlıca'da "der-an" olarak yazılır). Perişan, garip, biçare (Kürtçe'de). Bir şehirden, bir köyden, bir topluluktan veya bir aileden ayrıştırılan tek kalan kişi.

"Eğer yol yanlış ise rehber bir işe yaramıyor" dizesi, anonim bir Farsça şiirden alıntıdır. Şiirin tamamı şu şekildedir: > "Eğer yol yanlış ise, rehber bir işe yaramıyor Kafeste dünyaya gelirsen, kanat bir işe yaramıyor Yük ağırdır şu divanelerin üzerinde, Başta akıl yok ise baş işe yaramıyor Ey şair daralmış olan gönlün neyi istiyorsa söyle Ama eşeğin kulağına yasin okumak bir işe yaramıyor".

Lizge ismi, farklı anlamlara gelebilir: Çiçek tomurcuğu. Medhedilmiş, övünülmüş, beğenilen kadın. Coşkun, ilhamla dolu. Lizge ismi, Zazaca veya Kürtçe kökenli olup, Kuran'da geçmemektedir.

Hayır, Fendi ve Fend aynı değildir. Fendi, 1925 yılında Roma'da kurulmuş bir lüks moda evidir ve deri ürünler, parfüm ve gözlük gibi çeşitli ürünler sunmaktadır. Fend ise, Farsça kökenli bir kelime olup, "hile", "düzen" ve "kurnazlık" anlamlarına gelir. Bu iki terim farklı alanlarda kullanılmaktadır ve birbirleriyle ilişkili değildir.

Mir kelimesi farklı kökenlere sahiptir: Slav dilleri: "Mir" kelimesi, Eski Slavca'da "barış" ve "dünya" anlamlarına gelir. Farsça: Mir, Farsça kökenli bir kelime olup, "baş", "kumandan", "amir" ve "bey" anlamlarını taşır. Ayrıca, "mir" kelimesi Rus tarihinde kendi kendini yöneten köylü topluluklarını ifade eden "obshchina" anlamında da kullanılmıştır.

Gümrah, Farsça "gum" (kayıp) ve "rah" (yol) kelimelerinden türetilmiş olup, "yolunu şaşırmış kimse" anlamına gelir. Gümrühi kelimesine dair bir bilgi bulunamamıştır.

Merzifon'un adının kökeni hakkında iki ana rivayet bulunmaktadır: 1. Barsevinç Kasaba İnşaatı: M.Ö. 700'lü yıllarda, Merzifon'un 4 km doğusunda, bölge valisi Barsevinç, kendi adını taşıyan bir kasaba inşa ettirmiştir. 2. Mihridat Kalesi: M.Ö. 222'de, bölge valisi 5. Mihridat tarafından, bugünkü Merzifon'un yerinde Merzpond adında bir kale inşa ettirilmiş ve adı Merzban, Merzifon olarak değişmiştir. Merz kelimesi Farsça'da "sınır" veya "kale", fon ise Pont'un Arapçalaştırılmış hali olarak açıklanmaktadır; bu nedenle Merzifon, "Pond karargahı" veya "Pontus sınırı" anlamına gelmektedir.

Yabancı kelimesi, Farsça "yābān" (ıssız yer, çöl) sözcüğünden türetilmiştir. Kelimenin diğer anlamları arasında "başka bir milletten olan, başka devlet uyruğunda olan kişi", "tanınmayan, bilinmeyen" gibi tanımlar da bulunmaktadır.