Eklem

Oynar eklemleri birbirine bağlayan yapılar şunlardır: Ligamentler (bağlar). Kapsül. Eklem bağları. Ayrıca, eklemlerin içinde kemiklerin aşınmasını önleyen hyalin kıkırdak ve eklem boşluğunu dolduran sinoviyal sıvı bulunur.

Hareket kabiliyeti fazla olan eklemlere oynar eklem denir. Oynar eklemler, iki bağlantı kemiğinin, eklem yerlerinde istenen hareketi verecek şekilde oynayabilmesini sağlar. Kol ve bacak kemikleri bağlantı yerlerindeki eklemler, oynar eklemlere örnek olarak verilebilir.

Otoimmün hastalıklar, genellikle eklemleri şu şekilde tutar: Romatoid artrit. Sedef hastalığı (psoriazis). Otoimmün hastalıklar, vücudun farklı bölgelerini etkileyebilir ve hastalığın türüne göre etkilenen doku veya organlar değişiklik gösterebilir.

Destek ve hareket sistemi eklemlerinin çalışma şekli, eklemin türüne göre değişiklik gösterir: Oynar eklemler: Vücuttaki eklemlerin büyük bir kısmı bu gruba girer. Yarı oynar eklemler: Hareket yetenekleri sınırlıdır. Oynamaz eklemler: Kafatası ve kalça kemerini oluşturan kemikler arasında görülür.

Diz, menteşe tipi bir eklemdir. Diz eklemi, ayrıca şu özelliklere de sahiptir: Polisentrik eklem. Fleksiyon ve ekstansiyon eklemi. Dönme eklemi. Diz eklemi; kemikler, eklem kıkırdağı, eklem zarı, menisküsler, kaslar, kirişler ve bağlardan oluşur.

Kafatası ve kuyruk sokumunda oynamaz (sabit) eklemler bulunur. Oynamaz eklemler, kemikleri hareket ettirmeyecek şekilde kaynamış, hareketsiz eklemlerdir. Kafatası ve kuyruk sokumunun yanı sıra, oynamaz eklemler yüz kemikleri ve üst çenede de bulunur.

Kalça kompresyon testi ifadesi, farklı bağlamlarda çeşitli test yöntemlerini ifade edebilir. İşte bazıları: Femur başı kompresyon testi. Kalça ağrısı değerlendirme testi. Kalça testleri. Kalça kompresyon testi hakkında spesifik bir bilgi bulunamamıştır.

Ganglion kistinin tam olarak neden oluştuğu bilinmemektedir. Ancak oluşumunda rol oynayan bazı faktörler şunlardır: Travma ve zorlanma. Osteoartrit. Eklem veya tendon yaralanması. Meslek. Ganglion kistleri genellikle iyi huyludur ve tedavi gerektirmeden zaman içerisinde kendiliğinden iyileşebilir.

Art. coxae (kalça eklemi), art. spheroidea tipi eklemdir. Bu eklem, sagittal, transvers ve vertical olmak üzere üç ana eksende sırasıyla abduction-adduction, flexion-extension ve rotasyon hareketleri yapabilir. Genellikle bu tip eklemlerde, proximaldeki kemik hareketsiz, distaldeki hareketlidir. Art. coxae, caput femoris ile acetabulum arasında bulunur.

Mobilizasyon ve manipülasyon arasındaki temel farklar şunlardır: Hız ve kuvvet: Manipülasyon, hızlı ve kuvvetli hareketlerle yapılır. Mobilizasyon, daha yavaş ve kontrollü hareketlerle uygulanır. Amaç: Manipülasyonun amacı, hareket kısıtlılığı olan eklemi esnetmek ve fonksiyonunu artırmaktır. Mobilizasyonun amacı, eklem hareketini artırmak ve ağrıyı azaltmaktır. Risk faktörleri: Manipülasyon, yanlış uygulandığında ciddi sorunlara yol açabilir. Mobilizasyon, daha düşük risklidir.

Akromioklavikular ve sternoklaviküler eklemler, sinoviyal eklem tipindedir. Sinoviyal eklemlerin özellikleri şunlardır: Eklem yüzleri kıkırdakla örtülüdür. Eklem boşluğu, sinoviyal sıvı ile doludur. Eklemin kapsülle çevrili bir eklem boşluğu mevcuttur. Akromioklavikular eklem ayrıca plana tipi sinoviyal eklem olarak da tanımlanır; bu, eklem kapsülü olduğu, içinde eklem sıvısı bulunduğu ve kayma hareketi yapabildiği anlamına gelir.

Eklem sıvısı, eklemlerin içindeki sinovyal zara tutunur. Ayrıca, eklem sıvısı, kıkırdak dokunun yüzeyinde de bulunur ve bu dokuyu besleyerek kayganlık sağlar.

İnsan kafatasında iki ana tip eklem bulunur: 1. Suturalar (Hareketsiz Eklemler): Kafatasının büyük bir kısmını oluşturan kemikler, sutura adı verilen eklemlerle birbirine bağlıdır ve bu eklemler hareketsizdir. 2. Temporomandibular Eklem (TME) (Hareketli Eklem): Alt çene kemiği (mandibula) ile şakak kemiği (temporal kemik) arasında yer alır ve çiğneme, konuşma, yutkunma gibi hareketleri sağlar. Toplamda 22 kafatası kemiği bulunduğundan, tüm eklemler dikkate alındığında kafatasındaki eklem sayısı yaklaşık olarak 24'tür. Bebeklerde ve çocuklarda suturalar daha esnek olup, aralarında "bıngıldak" adı verilen boşluklar bulunur.

Sutura eklem, yalnızca kafatasında görülen, kemiklerin dikiş tarzında birleştiği bir eklem türüdür. Sutura tipi eklemler, ekleme katılan kemiklerin kenarlarındaki girinti ve çıkıntıların şekillerine göre farklı adlar alır: Sutura serrata. Sutura denticulata. Sutura squamosa. Sutura plana. Sutura tipi eklemler, herhangi bir harekete olanak tanımaz.

Diarthrosis (sinoviyal) tip eklem, serbestçe hareket edebilen eklemlerdir. Özellikleri: Serbest hareket kabiliyeti. Sinovyal sıvı. Kıkırdak kaplama. Ligament desteği. Örnekler: Omuz eklemi; Kalça eklemi; Diz eklemi; El bileği. Diarthrosis eklemler, sahip oldukları kılavuz eksen sayısına göre sınıflandırılır. Ekseni yönlendirmeyen eklemler. Yönlendirme eksenli eklemler. İki kılavuz eksenli eklemler. Üç kılavuz eksenli eklemler.

Sternokostal eklemler, sinovyal düzlem eklemler olarak sınıflandırılır. İstisna olarak, birinci sternokostal eklem, kıkırdağın doğrudan sternuma birleştiği bir birincil kıkırdaklı eklem (sinkondroz) olarak kabul edilir ve neredeyse hiç hareket etmez. İkinci ila yedinci sternokostal eklemler ise hafif kayma hareketlerine izin veren eklemlerdir.

Eyer tipi eklem, karşılıklı yüzeylerin içbükey ve dışbükey olduğu bir sinoviyal eklem türüdür. Özellikleri: Hareket: Fleksiyon-ekstansiyon, abduksiyon-adduksiyon ve sınırlı sirkumdiksiyon hareketlerine izin verir, ancak eksenel dönüşe izin vermez. Örnekler: Başparmağın birinci karpometakarpal eklemi, sternoklavikular eklem. Eyer eklemleri, iki eksenlidir; transvers ve sagittal eksenlerde hareket eder.

İskelet sisteminde kemiklerin birleşme noktalarına eklem denir. Eklemler, hareket yeteneklerine göre üç ana kategoriye ayrılır: 1. Oynar eklemler: Diz, dirsek ve parmak gibi serbest hareket eden eklemlerdir. 2. Yarı oynar eklemler: Omurga, kaburgalar ve boyun gibi sınırlı hareket eden eklemlerdir. 3. Oynamaz eklemler: Kafatası ve leğen kemiği eklemleri gibi hareket etmeyen eklemlerdir.

Art. atlantoaxialis (atlantoaksiyal eklem), sinoviyal (eklem) eklemler grubunda yer alır. Sinoviyal eklemler, vücuttaki eklemlerin büyük bir bölümünü oluşturan ve fonksiyonel olarak en önemli olan tam hareketli eklemlerdir. Art. atlantoaxialis ayrıca şu şekilde sınıflandırılır: Eklem yüzeylerinin ve çıkıntısının şekline göre. Hareket derecesine göre.

"Talokalkaneal ve talonavikular eklemler normal olarak değerlendirildi" ifadesi, bu eklemlerin herhangi bir patoloji veya anormallik göstermediği anlamına gelir. Talokalkaneal eklem, topuk kemiğinin (kalkaneus) talusun sonuna bağlandığı eklemdir. Talonaviküler eklem ise talus (ayak bileği kemiği) ile naviküler kemik arasındaki eklemdir.