Doku

İnsanlarda bulunan dört çeşit doku şunlardır: 1. Epitel doku. 2. Bağ doku. 3. Kas doku. 4. Sinir doku.

Doku ve organ arasındaki temel farklar şunlardır: Yapısal farklılık. İşlevsel farklılık. Boyut farkı. Enerji ihtiyacı.

Epitel doku, vücudun iç ve dış yüzeyini örten, araları çok sıkı olan epitel hücrelerinden oluşmuş, altlarında bazal lamina denilen bir tabaka bulunduran, özelleşmiş bir dokudur. Epitel dokusunun bazı özellikleri: Hücre çeşitliliği: Tek katlı veya çok katlı olabilir. İşlevsel çeşitlilik: Örtü veya salgı epiteli olarak görev yapabilir. Kan damarı bulundurmama: Kan damarı yoktur, bu yüzden difüzyon aracılığıyla beslenir. Yenilenme yeteneği: Bazal laminaya yakın hücreler sürekli mitoza girer. Hücre bağlantıları: Hücre yapışma molekülleri ve bağlantı birimleri ile bir arada tutulur. Epitel dokusunun bazı işlevleri: koruma; emilim; salgılama; yüzeyel madde taşınımı; gaz değişimi; uyarıların alınması; kasılma. Epitel dokusu, ektoderm, mezoderm ve endoderm olmak üzere her üç embriyon yaprağından köken alır.

Memenin içinde bulunan bazı yapılar şunlardır: Süt bezleri ve süt kanalları. Bağ dokusu. Yağ dokusu. Kan damarları, lenf bezleri ve sinir dokuları. Ayrıca, meme dokusu içinde enfeksiyon ajanlarının girmesini engelleyen ve yaralanmaya karşı bir engel oluşturan deri ve deri altı bağ dokusu da yer alır.

Görsel sanatlarda doku, bir yüzeyin dokunulduğunda hissedilen dış görünümüdür. Doku, görsel sanatlarda kullanılan bir teknik olup, sanat eserlerine derinlik ve görsel çekicilik katar. Doku, çeşitli şekillerde sınıflandırılabilir: Hissediliş biçimine göre: gerçek doku ve görsel doku. Kimyasal yapısına göre: organik doku ve inorganik doku. Doğada var oluş biçimine göre: doğal doku ve yapay doku. Ortaya çıkış biçimine göre: dinamik doku ve mekânsal doku.

Doku çeşitleri ve görevleri: Epitel doku: Vücudun dış yüzeyini kaplar ve iç organları örter. Bağ dokusu: Hücreleri birbirine bağlar, destek sağlar ve beslenmeyi, korunmayı mümkün kılar. Kas dokusu: Hareketi sağlar. Sinir dokusu: Uyarıları alır, iletir ve yanıt oluşturur. Bitkilerde ise dokular iki ana gruba ayrılır: Meristem doku: Sürekli bölünebilen, büyümeden sorumlu dokulardır. Sürekli doku: Meristem dokudan farklı olarak bölünme yeteneğini kaybetmiş ve görevlerine göre farklılaşmış dokulardır.

Sanatta doku, esere derinlik, görsel çekicilik ve duygusal etki kattığı için önemlidir. Doku kullanımının sanat eserleri üzerindeki bazı etkileri: Dikkati çekme: Doku, izleyicinin dikkatini nesneye çeker. Zenginlik: Sanat eserlerine karakter ve kimlik katarak onları daha unutulmaz hale getirir. Gerçeklik hissi: İzleyiciye gerçekliği ve dokunsal hisleri hissettirir. Ritim ve hareket: Ritim etkisi oluşturur ve iki boyutu üçüncü boyuta taşır. Duygu iletimi: Eserdeki duyguları izleyiciye aktarır; sert dokular dinamik duygular, yumuşak dokular ise sükunet ve rahatlık uyandırır. Anlam derinliği: Sanatçılar, doku kullanarak eserlerinin anlamını derinleştirebilir.

Kontrast, görsel üzerindeki en karanlık ve en aydınlık nokta arasındaki farktır. Kontrast kelimesinin diğer anlamları: Biçim ve renkler arasındaki karşıtlıklar; Bir nesneyi ayırt edebilmek için renk çeşitliliğinin, farkının ve parlaklık derecesinin belirlenmesi. Kontrast, farklı alanlarda şu şekillerde kullanılabilir: Fotoğrafçılık ve görsel sanatlar: Nesnelerin anlatısını yaratır. Grafik tasarım: Tasarımın okunabilirliğini ve görsel çekiciliğini artırır. Sinema: Işık ve gölge oyunlarıyla hikayenin duygusal tonunu belirler. Web tasarımı: Kullanıcı arayüzünün kullanılabilirliğini ve erişilebilirliğini iyileştirir. Televizyon ve bilgisayar ekranları: Renklerin birbirlerine karşı zıtlık durumlarını belirler.

Resimde doku, bir yüzeyin dokusunu, desenini veya yapısal özelliklerini tanımlar. Resimde doku türleri: Gerçek doku. Görsel doku. Resimde doku kullanımı: Esere derinlik ve hacim kazandırır. Gerçeklik duygusu katar. Duygusal anlamı ve temayı vurgular. İzleyicinin dokunma isteği uyandırabilir. Kompozisyonu zenginleştirir. Resimde doku, farklı teknikler ve malzemelerle yaratılabilir, örneğin fırça darbeleri, kolaj, farklı boyalar (yağlı, akrilik, sulu boya).

Soluk borusunun yapısında şunlar bulunur: Kıkırdak halkalar. Membranöz duvar. Epitel hücreler. Ayrıca, soluk borusu, gırtlaktan sonra yer alır ve akciğerlere yakın bölgede sağ ve solda bronş adı verilen iki kola ayrılır.

Hücrelerin bir araya gelmesi ile doku, organ ve sistemler oluşur. Doku: Benzer yapı ve işlevlere sahip hücrelerin bir araya gelerek oluşturduğu topluluktur. Organ: Farklı doku türlerinin bir araya gelerek belirli bir görevi yerine getirdiği yapıdır. Sistem: Belirli bir işlevi gerçekleştirmek üzere birlikte çalışan organların oluşturduğu bütündür. Bu organizasyon, canlıların karmaşık yapısını ve işlevselliğini sağlar.

Sert doku, gergin görünümlü esnek bir doku anlamına gelir. Bu terim, anatomi alanında kullanılmaktadır. Sert dirsek ise, dirsek eklemindeki hareket kısıtlılığını ifade eder.

İnterstisyum, vücudun tümünde, dokuların içinde ve arasında bulunan, sıvı dolu boşluk olarak tanımlanır. Daha önce basitçe yoğun bağ dokusu olduğu düşünülürken, yapılan araştırmalar sonucunda, interstisyumun bir organ olarak kabul edilmesi gerektiği öne sürülmüştür. İnterstisyum, cilt yüzeyinin hemen altında, arterleri ve damarları çevreliyor, kaslar arasındaki lifli dokuyu, sindirim sistemi, akciğer ve üriner sistemleri kaplıyor. Varlığı halihazırda bilinen bir yapı olan interstisyumun bir organ olarak ilan edilmesi, daha önce bilinen mezenter isimli bağırsak askısının organ olarak sınıflandırılmasına benzetilmiştir.

Doku resmi yapmak için aşağıdaki yöntemler kullanılabilir: Canva. ArtStation. Resim. Fotoğraf. Doku resmi yapmak için gerekli malzemeler, kullanılan tekniğe göre değişiklik gösterebilir. Örneğin, resim için kağıt ve üç ton kalem veya boya gerekebilir. Doku resmi yapma konusunda daha fazla bilgi ve destek için bir uzmana danışılması önerilir.

Doku, benzer yapı ve görevdeki hücrelerin bir araya gelerek oluşturduğu yapıdır. Örneğin, epitel doku, kas doku, sinir doku gibi farklı doku tipleri bulunur.

Biyolojik organizasyon sıralaması: 1. Hücre. 2. Doku. 3. Organ. 4. Sistem. 5. Organizma. Sıralama: Organizma > Sistem > Organ > Doku > Hücre şeklindedir.

Dalağın iç yüzeyi, kapsül adı verilen bir bağ dokusu ile kaplıdır. Ayrıca, dalak dokusu (parankimi) iki ayrı kısımdan oluşur: Kırmızı pulpa: Geniş, dallı ve ince duvarlı damar sinüsleri ve sinüzoidlerden oluşur. Beyaz pulpa: Lenfosit, plazma hücreleri ve makrofaj gibi savunma sistemi hücreleri içerir. Marjinal zon ise bu iki pulpayı ayıran damarlardan oluşmuş bir aralıktır.

Histolojiye giriş temel kavramlar ve histolojik teknik şu şekilde açıklanabilir: Histoloji (Doku Bilimi). Hücre. Doku. Organ. Sistem. Histolojik Teknik. Histolojik teknik aşamaları: 1. Tespit (Fiksasyon). 2. Yıkama. 3. Dehidrasyon (Suyu Giderme). 4. Saydamlaştırma (Şeffaflandırma). 5. Gömme (Bloklama). 6. Kesit Alma. 7. Boyama.

Damarların iç tabakası (tunica intima), tek katlı yassı epitel dokudan (endotel) oluşur. Bu tabaka, kanın kolayca hareket etmesini sağlayan kaygan bir yüzey oluşturur.

Yapı ve işlevleri benzer hücrelerin oluşturdukları işlevsel hücre topluluğuna doku denir. Dört ana doku tipi vardır: 1. Epitel doku. 2. Bağ (konnektif) dokusu. 3. Kas dokusu. 4. Sinir dokusu.