Teveccüh kelimesi, Arapça kökenli olup "bir tarafa doğru yönelme, yüzünü o yana döndürme" anlamına gelir. Ayrıca, güler yüzlü davranma, yakınlık hissetme, sevme ve hoşlanma anlamlarında da kullanılır. Tasavvufta ise teveccüh, şeyhin, bütün manevi gücünü müridin kalbi üzerine yöneltmesi ve aktarması anlamına gelir. "Teveccühünüz" ifadesi ise, övülen birinin kendisini öven kimseye söylediği, "bende söylediğiniz meziyet yok, o sizin güzel görüşünüz" anlamında teşekkür sözüdür.