CumhuriyetDönemi

Levent semtinin hikayesi şu şekilde özetlenebilir: 1. Osmanlı Dönemi: Levent semti, Sultan I. Abdülhamit döneminde Kaptan-ı Derya Cezayirli Hasan Paşa'ya verilen bölgede kuruldu. 2. Cumhuriyet Dönemi: 1947 yılında Emlak ve Kredi Bankası'nın toplu konut projeleriyle semtin gelişimi hızlandı. 3. Günümüz: 1980'lerden sonra Levent'te birçok gökdelen ve iş merkezi yapıldı.

Faruk Nafiz Çamlıbel, Cumhuriyet Dönemi'nde sade bir dille ve hece ölçüsü ile şiir yazan şairlerden biridir.

Cumhuriyet döneminde tiyatroda şu akımlar öne çıkmıştır: 1. Batılılaşma Akımı: Batı tiyatrosunun teknik ve dramaturjik yaklaşımlarının benimsenmesi. 2. Epik Tiyatro: Bertolt Brecht'in epik tiyatro anlayışının etkisi, toplumsal sorunlara eleştirel bakış. 3. Absürd Tiyatro: Gerçeklik ve soyutlama arasında gidip gelen oyunlar. 4. Toplumsal ve Politik Tiyatro: Sınıf çatışmaları, işçi hakları ve demokrasi gibi konuların işlenmesi. 5. Köy Tiyatrosu Hareketi: Köylerde ve kırsal alanlarda yaşayan halka ulaşmayı amaçlayan tiyatro. Ayrıca, Devlet Konservatuvarları ve şehir tiyatroları gibi kurumsallaşma adımları da tiyatroyu önemli ölçüde etkilemiştir.

Türkiye'ye özgü mimari tarzlar, tarih boyunca farklı dönemlerde ve kültürlerin etkisiyle şekillenmiştir. İşte bazıları: 1. Osmanlı Dönemi Mimarisi: Klasik ve İslami gelenekleri birleştirerek, özellikle cami mimarisinde kendine özgü bir üslup oluşturmuştur. 2. Selçuklu Dönemi Mimarisi: Taş işçiliği, geometrik desenler ve süslemelerle karakterizedir. 3. Cumhuriyet Dönemi Mimarisi: Modernizm ve millî mimari ruhunu yansıtmış, Anıtkabir gibi simetrik ve işlevsel yapılar inşa edilmiştir. 4. 20. Yüzyıl Sonrası Mimarisi: Uluslararası stil ve postmodern yaklaşımlarla, yüksek katlı yapılar ve modern ofis binaları öne çıkmıştır. 5. Sürdürülebilir Mimarlık: 2000'li yıllarda çevre dostu ve sürdürülebilir yapılar üzerine yoğunlaşılmıştır.

Cumhuriyet dönemi romanında 1923-1950 ve 1950-1960 yılları arasında görülen eğilimler şu şekilde özetlenebilir: 1923-1950 yılları arasında: - Milli Edebiyat Zevkini Sürdürenler: Anadolu'yu, Milli Mücadele Dönemi'ni ve Atatürk ilke ve inkılaplarını konu alan romanlar yazılmıştır. - Bireyin İç Dünyasını Esas Alanlar: Psikanaliz kuramını kullanarak bireyin yalnızlığı, bunalım ve topluma yabancılaşma gibi konuları işlemişlerdir. - Toplumcu Gerçekçiler: Köy enstitülerinden mezun olan yazarlar, köylülerin yaşamları, toprak kavgaları ve göç gibi sosyal sorunları ele almışlardır. 1950-1960 yılları arasında: - Modernist Eğilim: Geleneksel anlatışın dışına çıkarak yeni anlatım yöntemleri geliştirilmiş, bilinç akışı ve iç çözümleme gibi teknikler kullanılmıştır. - Postmodern Roman: Metinlerarasılık ve üstkurmaca gibi yeni anlatım teknikleri yaygınlaşmaya başlamıştır. - Dini ve Milli Duyarlılıkları Yansıtanlar: Milli ve dini değerler, gelenekler ve mitolojiden esinlenerek eserler verilmiştir.

Cumhuriyet döneminde bağımsız olarak kabul edilen şairler şunlardır: 1. Yahya Kemal Beyatlı. 2. Mehmet Akif Ersoy. 3. Rıza Tevfik Bölükbaşı. 4. Ebubekir Hazım Tepeyran. 5. Neyzen Tevfik. 6. Ahmet Rasim. 7. Hüseyin Rahmi Gürpınar.

İnci Enginün, Cumhuriyet Dönemi Türk Edebiyatı akımına mensuptur.

Fazıl Hüsnü Dağlarca, Cumhuriyet Dönemi Türk şiirinin önemli bir temsilcisi olarak kabul edilir ve birçok nedenden dolayı önemlidir: 1. Destan Şairi: Dağlarca, yirmi üç destanıyla Türk tarihinin önemli olaylarını şiirlerine taşımış, Malazgirt Savaşı'ndan İstanbul'un fethine kadar olan süreçleri anlatmıştır. 2. Dil ve Tarih Bilinci: Şiirlerinde dil ve tarih bilincine vurgu yapmış, millî edebiyat çizgisine bireysel bir tavır getirmiştir. 3. Ödüller ve Tanınma: Uluslararası Şiir Forumu tarafından "Yaşayan En İyi Türk Şairi" seçilmiş, ayrıca Türk Dil Kurumu Ödülü ve Yeditepe Şiir Ödülü gibi önemli ödüllere layık görülmüştür. 4. Edebi Çeşitlilik: Lirik şiirler, toplumsal-siyasal eleştiriler ve çocuk şiirleri gibi farklı alanlarda eserler vermiş, şiirin tematik çeşitliliğini genişletmiştir. 5. Etkileyici Dil Kullanımı: Asonanslar, tekrarlar ve günlük konuşmalara yer vererek şiirinde özgün bir dil oluşturmuştur.

Cumhuriyet dönemi hukuk inkılabı, laiklik ilkesine dayanır.

Cumhuriyet Dönemi'nde roman türleri dört ana başlık altında toplanabilir: 1. Toplumcu Gerçekçi Romanlar. 2. Milli ve Dini Duyarlılıkları Yansıtan Romanlar. 3. Modernist Romanlar. 4. Bireyin İç Dünyasını Esas Alan Romanlar.

“Han Duvarları” şiiri, Faruk Nafiz Çamlıbel'in Cumhuriyet Dönemi eserlerinden biridir.

Cumhuriyet Dönemi romanında işlenen konular şu şekilde sınıflandırılabilir: 1. Toplumcu Gerçekçi Romanlar: Köy ve kasaba edebiyatı olarak da adlandırılan bu tarzda, toprak kavgaları, tarımın makineleşmesi ve köyden kente göç gibi konular ele alınmıştır. 2. Milli ve Dini Duyarlılıkları Yansıtan Romanlar: Mustafa Necati Sepetçioğlu ve Hüseyin Nihal Atsız gibi yazarlar tarihi olayları ve milli konuları işlemişlerdir. 3. Modernist Romanlar: 1960'lı yıllarda ortaya çıkan bu tarzda, bireyin iç dünyası, bunalımları ve yalnızlıkları ele alınmıştır. 4. Bireyin İç Dünyasını Esas Alan Romanlar: Bu anlayışta, bireyin psikolojisi çözümlenmiş ve psikoloji biliminden yararlanılmıştır. 5. Yanlış Batılılaşma ve Ahlaki Bozukluklar: Ahmet Hamdi Tanpınar, Abdülhak Şinasi Hisar ve Peyami Safa gibi yazarlar, bu temaları işlemişlerdir.

Davutpaşa Kışlası'nda çeşitli dönemlerde farklı gruplar yaşamıştır: Osmanlı Dönemi: Kışla, Fatih Sultan Mehmet döneminden itibaren askeri alan olarak kullanılmıştır. Balkan Savaşları ve I. Dünya Savaşı: Kışla, Balkan Savaşları sırasında onarılıp göçmenlerin ikametine ayrılmış, I. Dünya Savaşı sırasında ise askeri hastane olarak kullanılmıştır. Cumhuriyet Dönemi: 1920'lerden itibaren piyade, topçu, tanksavar ve uçaksavar birlikleri ile II. Süvari Tümeni birlikleri kışlada yer almıştır. Son Dönem: 1999 yılında Yıldız Teknik Üniversitesi'ne devredilmiş ve üniversite öğrencileri ile akademik personel kışlada yaşamaya başlamıştır.

Beşiri ilçesi, Cumhuriyet Dönemi'nde Siirt iline bağlı bir köy iken, 1926 yılında ilçe statüsüne kavuşarak Siirt iline bağlı bir ilçe olmuştur.

Necip Fazıl Kısakürek, Cumhuriyet Dönemi sanatçısıdır.

Cumhuriyet Dönemi'nde ilk hikaye örnekleri arasında şunlar yer alır: 1. "Letaif-i Rivayet" - Ahmet Mithat Efendi (1870). 2. "Küçük Şeyler" - Sami Paşazade Sezai (Servet-i Fünun dönemi). 1923-1940 yılları arasında ise öne çıkan ilk hikaye örnekleri şunlardır: 3. "Leyla ile Mecnun" - Reşat Nuri Güntekin. 4. "Telak-ı Selase" - Fahri Celalettin Göktulga. 5. "Teravihten Sahura" - Ercüment Ekrem Talu. 6. "Eski Resimler" - Nahid Sırrı Örik. 7. "Bacayı İndir Bacayı Kaldır" - Sadri Ertem.

Eğlence kavramının modern anlamda eğlence haline gelmesi, Cumhuriyet'in ilk yıllarına denk gelmektedir.

İsmail Habip Sevük, Cumhuriyet dönemi sanatçısıdır.

Cumhuriyet Dönemi Türk resminde işlenen konular şunlardır: 1. Milli Mücadele ve İnkılaplar: Cumhuriyetin ilk yıllarında, milli mücadele ve devrimler temalı resimler ön plana çıkmıştır. 2. Anadolu Görüntüleri: Ulusal değerlerin vurgulanması ve kültürel kimlik oluşturma amacıyla Anadolu görüntüleri tasvir edilmiştir. 3. Toplumsal Sorunlar: Sanatçılar, yaşam koşulları, eşitsizlik, yoksulluk, işsizlik gibi toplumsal sorunları ele almışlardır. 4. Doğa ve Günlük Yaşam: Manzara, iç mekan, portre, nü ve ölü doğa gibi konular da yoğun olarak işlenmiştir. 5. Batı Etkisi: Batı tarzı resim anlayışı benimsenmiş, modern teknikler ve akımlar Türk resmine yansıtılmıştır.

Türkiye'de 19. ve 20. yüzyıllarda tıp tarihinin ana hatları şu şekilde özetlenebilir: 1. Modern Tıp Eğitiminin Başlangıcı: 14 Mart 1827'de İstanbul'da kurulan Tıphane-i Amire ve Cerrahhane-i Mâmure, çağdaş tıp eğitiminin başlangıç noktası olarak kabul edilir. 2. Tanzimat Fermanı ve Tıp Eğitimi: 1839'da ilan edilen Tanzimat Fermanı ile tıp eğitiminde yeniden yapılanma ve yenileşme çalışmaları başlatıldı. 3. Galatasaray Tıbbiyesi: Tıp Okulu, 1838'de Galatasaray'daki binaya taşınarak Mekteb-i Tıbbiye-i Adliye-i Şâhâne adını aldı ve burada anatomi, fizyoloji gibi dersler verilmeye başlandı. 4. Kadın Tıp Eğitimi: İlk kez 1848'de Galatasaray Tıbbiyesi'nde kadın adaylara yönelik Ebelik Okulu açıldı. 5. Türkçe Tıp Eğitimi: 1867'de Mekteb-i Tıbbiye-i Mülkiye'nin açılması ile Türkçe eğitim veren ilk sivil tıp okulu kuruldu ve 1870'de Mekteb-i Tıbbiye'de de tıp eğitimi Türkçeleştirildi. 6. Bakteriyoloji ve Halk Sağlığı: Osmanlı yönetimi, mikrobiyoloji ve bakteriyoloji alanlarında çağdaş gelişmeleri takip etti, bu tekniklerin ülkeye getirilmesi için Avrupa'ya hekim ve sağlıkçılardan oluşan ekipler gönderdi. 7. Dezenfeksiyon Sistemi: 19. yüzyılın ikinci yarısında dezenfeksiyon sistemi (tebhirhaneler) uygulamaya konuldu. 8. Cumhuriyet Dönemi: 1933'te gerçekleştirilen Üniversite Reformu ile tıp eğitimi modernize edildi.