BitkiBiyolojisi

Polen ve polinasyon farklı kavramlardır. Polen, bitkilerin erkek üreme hücrelerini taşıyan mikroskobik taneciklerdir. Polinasyon ise, bu polenlerin çeşitli nedenlerle dişi organın tepecik bölümüne yapışması ve döllenmenin sağlanması sürecidir.

Ağaçlar çiçek açar çünkü bu, üreme süreçlerinin bir parçasıdır. Ağaçların çiçek açma nedenleri arasında şunlar da yer alır: Hava koşulları. Gün uzunluğu.

Bitkiler, fotosentez adı verilen bir süreç aracılığıyla kendi besinlerini üretirler. Fotosentez aşamaları: 1. Güneş Işığını Emme: Bitkiler, yapraklarındaki klorofil pigmenti sayesinde güneş ışığını emer. 2. Su ve Karbondioksit Alımı: Kökler aracılığıyla topraktan su alınır ve yapraklardaki küçük gözeneklerden (stoma) karbondioksit çekilir. 3. Şeker ve Oksijen Üretimi: Güneş ışığı, su ve karbondioksit, klorofil yardımıyla şekere ve oksijene dönüştürülür. Bu sayede bitkiler, kendi ihtiyaçlarını karşılamak ve diğer canlılar için temel besin kaynağı olmak üzere besin üretmiş olurlar.

Yer fıstığı sıcağı sever.

Düşük sıcaklıkta ölen bitkiler arasında tropikal ve yarı tropikal kökenli bitkiler bulunur. Örnek olarak, sardunya, domates, tütün, fasulye ve patlıcan gibi bitkiler düşük sıcaklığa karşı hassastır.

Eşeysiz üremede tohum bulunmaz. Eşeysiz üreme, bitkilerin kök, gövde veya yaprak gibi kısımlarından yeni bitkiler oluşturmasıyla gerçekleşir.

Parankim ve parenkimal hücre şu anlamlara gelebilir: 1. Bitki Biyolojisi: Parankim, bitkilerde temel dokuyu oluşturan, ince çeperli, klorofil içeren ve fotosentez ile besinlerin depolanmasında görev yapan hücrelerdir. 2. Hayvan Biyolojisi: Parenkimal hücre, organların temel işlevini gerçekleştiren hücrelerden oluşan dokudur. Parenkimal doku ise, bir organın büyük kısmını oluşturan ve organın şeklini ve işlevini korumaktan sorumlu olan genel terimdir.

Aktif taşıma, bitkilerde su ve mineral taşınmasında rol oynar. Minerallerin taşınması: Mineraller, kök emici tüyler tarafından aktif taşıma ile alınır çünkü kökteki derişim, topraktakinden daha yüksektir. Su taşınması: Su, kök emici tüylerden osmoz ve difüzyon kurallarına göre geçer. Ayrıca, floemde organik madde taşınmasında da aktif taşıma gerçekleşir.

Tundralarda ağaçların yetişmemesinin birkaç nedeni vardır: 1. Permafrost: Tundra toprakları yıl boyunca donmuş halde kalan bir tabaka olan permafrost ile kaplıdır. 2. Kuvvetli Rüzgarlar ve Kısa Büyüme Mevsimi: Tundralarda kuvvetli rüzgarlar ve kısa bir büyüme mevsimi vardır, bu da ağaçların gelişmesi için uygun koşulları sağlamaz. 3. Toprak Besin Bakımından Fakirdir: Tundra toprakları genellikle besin açısından fakirdir.

Bitkilerde sıvı halde su kaybı iki şekilde gerçekleşir: gutasyon ve yaşarma. 1. Gutasyon: Kök basıncının suyu yukarıya doğru itmesi sonucu, bazı bitkilerin yaprak kenarlarında bulunan hidatod adı verilen özel yapılardan suyun damlacıklar halinde dışarı çıkmasına denir. 2. Yaşarma: Özellikle bağ budamasında görülen bu olay, kök basıncı yardımıyla suyun yukarı doğru itilmesi ve itilen suyun, budama ile açılmış olan yaralardan dışarı çıkmasıyla meydana gelir.

Çam ağacının iğne yapraklı olması, iklime uyum sağlama adaptasyonuna bir örnektir.

Kalsiyum nitrat gübresi, meyve, sebze ve çiçek gibi birçok bitkiye verilebilir. Özellikle aşağıdaki bitkiler için faydalıdır: - biber ve domates bitkileri; - elma ağaçları; - sert ve yumuşak çekirdekli meyveler. Kalsiyum nitrat, bitkilerin sağlıklı büyümesi, meyve kalitesinin artması ve hastalıklara karşı direncin sağlanması için önemli bir besin kaynağıdır.

Apikal dominansi, büyümekte olan apikal tomurcuğun, koltuk altı tomurcuklarının sürmesini engellemesi olarak tanımlanır. Apikal dominansinin kırılması, tepe tomurcuğunun kesilmesi ile bu etkinin ortadan kalkması anlamına gelir. Apikal dominansi ve dormansinin kırılması, budama gibi uygulamalarla sağlanabilir. Apikal kontrol, bir yan dalın büyümesinin, onun üstünde bulunan daha baskın dallar tarafından engellenmesi olarak tanımlanır. Özetle: - Apikal dominansi: Ana gövdenin yan tomurcukların büyümesini engellemesi. - Apikal dormansi: Bu durumun literatürdeki adı. - Apikal dominansinin kırılması: Tepe tomurcuğunun kesilmesi ile yan tomurcukların gelişmesi. - Apikal kontrol: Bir yan dalın, üstündeki daha baskın dallar tarafından engellenmesi.

Can suyu iki farklı bağlamda önemlidir: 1. Fidanlar için: Yeni dikilen fidanların sağlıklı büyümesi için can suyu gereklidir. 2. Akarsular için: Akarsulardaki habitatların sürdürülebilirliği için yeterli akışın sağlanması, yani çevresel can suyu, ekosistemin dengesini korur.

İyi ağacın kolay yetişmeme nedeni, büyüme evresindeki süreçlerin zorluklarına karşı geldikçe daha sağlam bir yapı kazanmasıdır. Ayrıca, ağaçların kolay yetişmemesinin bazı diğer nedenleri şunlardır: İklim koşulları: Yüksek bölgelerde soğuk mevsimlerde düşük sıcaklıklar, ağaçların zarar görmesine ve su alımının azalmasına neden olabilir. Toprak koşulları: Toprağın pH seviyeleri ve besin içeriği, ağaçların sağlıklı büyümesi için önemlidir. Mekanik aşınmalar: Yoğun kar ve şiddetli rüzgarlar, ağaçların dokularına zarar verebilir. Fotosentez süresi: Düşük sıcaklıkların hüküm sürdüğü dönemin uzun olduğu yüksek bölgelerde, ağaçların büyüme dönemi çok kısa olabilir.

Ağaçta suyun taşınmasında kılcallık bir etkendir, ancak tek başına yeterli değildir. Suyun ksilemde taşınmasında etkili olan faktörler şunlardır: 1. Kılcallık: Su moleküllerinin ksilem çeperlerindeki selüloz moleküllerine tutunarak yukarı doğru çekilmesi. 2. Kök basıncı: Kökteki ozmotik basıncın artışı ile suyun bitkiye çekilmesi ve ksilemde yükselmesi. 3. Terleme-çekim teorisi: Yapraklarda su kaybı (terleme) sonucu oluşan emme kuvveti ile suyun ksilemde kopmayan bir sütun şeklinde ilerlemesi.

Çiçekte dişi organın üç ana bölümü vardır: stigma (baş), stilus (sap) ve ovaryum (yumurtalık). İşlevleri şu şekildedir: 1. Stigma: Polenlerin toplandığı ve döllenmenin gerçekleştiği yerdir. 2. Stilus: Stigmayı ovaryumla bağlayan ince bir yapıdır. 3. Ovaryum: Dişi gametlerin (yumurta hücrelerinin) bulunduğu bölümdür.

Çiçekli bitkilerin üreme organına çiçek denir.

Oksin hormonu, bitkilerin sürgün uçlarında, genç yapraklarda, gelişmekte olan meyve ve tohumlarda bulunur.

Şeftalinin kaymak gibi olmasının nedeni, şeftali yaprak kıvrılması hastalığı olabilir. Ayrıca, yaz sıcaklığının düşük olması da şeftali kalitesinin düşmesine ve meyvelerin olgunlaşmasının gecikmesine neden olabilir.