BitkiBiyolojisi

Bitkilerde kalsiyum oksalat adı verilen fazla kalsiyumu depolayan organel vakuoldür.

Çenek ve endosperm farklı yapılardır. Çenek, tohumlu bitkilerde embriyoyu kaplayan etli kısımdır ve endospermden aldığı besini embriyoya aktarır. Endosperm ise, çift döllenmeden sonra polar çekirdeklerin döllenmesi ile oluşan triploid (3n) hücrelerden oluşan bir dokudur.

Tohumun mikropil ve chalaza'sı şu şekilde tanımlanır: 1. Mikropil: Tohumun dış örtüsündeki küçük açıklıktır ve genellikle ovülün distal ucunda, chalaza'nın karşısında yer alır. 2. Chalaza: Ovülün bazal kısmıdır, nucellus ve integümentlerin birleştiği yerdir.

Gutasyon ve transpirasyon, bitkilerde su kaybının iki farklı yoludur. Gutasyon, bitkilerin yaprak kenarlarındaki porlar vasıtasıyla suyu sıvı halde dışarı atmalarıdır. Transpirasyon ise, bitkinin stomaları ve kütikula tabakası aracılığıyla suyu buhar halinde atmosfere vermesi sürecidir.

Mikoriza, bitkiler ve mantarlar arasındaki simbiyotik ilişkiyi ifade eder ve birçok önemli işlevi vardır: 1. Besin Alımı: Mikorizal mantarlar, bitkilerin fosfor, azot ve mikrobesinler gibi temel besinleri daha verimli bir şekilde almasına yardımcı olur. 2. Su Alımı: Mantarlar, bitkilerin su alımını artırarak kuraklığa dayanıklılıklarını geliştirir. 3. Hastalık Direnci: Mikorizalar, kökleri çevreleyen patojenlere karşı koruyarak bitkilerin hastalıklara karşı direnç kazanmasını sağlar. 4. Toprak Sağlığı: Mikorizalar, toprak yapısını geliştirir, toprak partiküllerini bağlar ve erozyonu önlemeye yardımcı olur. 5. Karbon Depolama: Toprakta karbon depolanmasına katkıda bulunur ve karbon döngüsüne katılır.

Fasulye çimlenirken şu değişimler gerçekleşir: 1. Su Alımı: Tohum, su ile temas ettiğinde şişer ve osmotik basınç nedeniyle suyu emer. 2. Metabolik Aktivite: Su alımı ile birlikte tohum içindeki enzimler aktif hale gelir ve besin maddeleri parçalanmaya başlar. 3. Embriyonun Gelişimi: Embriyo, çim kökünü (radikül) ve çim sapını (hipokotil) oluşturarak topraktan besin alımına başlar. 4. Filizlenme: Tohum kabuğu yarılır ve genç bitki yüzeye çıkar. Ayrıca, fasulye çimlenmesi için uygun sıcaklık (20-30 °C), oksijen ve bazen ışık da gereklidir.

Kabuğun görevi ve özellikleri farklılık gösterebilir, ancak genel olarak şu işlevleri yerine getirir: Görevleri: 1. Koruma: Organizmayı fiziksel zararlardan, patojenlerden ve çevresel faktörlerden korur. 2. Destek: Bitkilerde gövdeyi dik tutarak destek sağlar. 3. Su Kaybını Önleme: Bitkilerde suyun buharlaşmasını azaltarak su tasarrufu sağlar. 4. Yetişme Ortamını Belirleme: Kabuğun yapısı ve bileşimi, organizmanın yaşadığı ortamın özelliklerini belirler. Özellikleri: 1. Bileşim: Bitkilerde genellikle selüloz ve lignin gibi polisakaritlerden, hayvanlarda ise kalsiyum karbonat veya kitin gibi maddelerden oluşur. 2. Kalınlık: Kabuğun kalınlığı, türüne ve bulunduğu yere göre değişir; örneğin, okyanus kabuğunda 5-10 kilometre, kıtasal kabuğunda 30-50 kilometre. 3. Jeolojik Süreçler: Kabuk, levha tektoniği, volkanizma ve erozyon gibi jeolojik süreçlerde önemli bir rol oynar.

Evet, vernalizasyon çimlenmeyi etkiler. Vernalizasyon, bitkilerin çiçeklenmeyi teşvik etmek veya tohum üretimini artırmak için düşük sıcaklıklara yapay olarak maruz bırakılması işlemidir. Bu işlem, bitkilerin belirli bir süre ve çimlenme ile kardeşlenme arasında düşük sıcaklıkta soğutulmalarını gerektirir.

Evet, palizat ve sünger parankiması fotosentez yapar. Palizat parankiması, yaprakta üst epidermisin altında bulunur ve fotosentez için gerekli olan kloroplastları bol miktarda içerir. Sünger parankiması ise yaprakta alt epidermisin üstünde yer alır ve fotosentez yapmak için gerekli olan kloroplastları az miktarda içerir.

Androecium ve gynoecium, çiçeklerin üreme organlarıdır. Androecium, çiçeğin üçüncü halkasını oluşturan ve erkek üreme yapılarını (stamen) içeren kısımdır. Gynoecium, çiçeğin dördüncü ve son halkasını oluşturan ve dişi üreme yapılarını (pistil) içeren kısımdır. Çiçekler, hem androecium hem de gynoecium içeriyorsa biseksüel, sadece birini içeriyorsa uniseksüel olarak adlandırılır.

Karadeniz çamlarının sarı renkte olmasının nedeni, yapraklarında bulunan pigmentlerin klorofil miktarının azalmasıdır.

Deplazmoliz, bir bitki hücresinin kendisinden daha az yoğun (çözünmüş madde yoğunluğu az) bir ortama konulduğunda, plazmolize uğramış bir hücrenin su alarak şişmesi olayıdır. Bu şekilde olan ortama hipotonik çözelti adı verilir.

Ağaçta budak oluşumunun birkaç nedeni vardır: 1. Fiziksel Hasarlar: Rüzgar, fırtına veya düşen nesneler gibi fiziksel etkenler, ağacın dal veya gövdesinde hasar oluşturabilir ve bu hasar, ağacın kendini onarmaya çalışması sırasında budakların oluşmasına yol açabilir. 2. Bakteriyel veya Fungal Enfeksiyonlar: Bazı bakteri ve mantar türleri, ağaçların dokularında iltihaplanmaya sebep olarak budakların kaynamış görünümde büyümesine neden olabilir. 3. Genetik Faktörler: Bazı ağaç türleri, genetik olarak budaklara daha yatkın olabilir. 4. Çevresel Koşullar: Toprak kalitesi, su miktarı ve iklim değişiklikleri gibi çevresel faktörler de budakların oluşumunda rol oynar.

Ağaçtaki yaprakların yere düşmesi, doğal bir süreç olan yaprak dökümü olarak adlandırılır.

10-40-10 gübresi, bitkilerin kök gelişimini teşvik eder, çiçeklenme ve döllenme üzerine olumlu etkiler yapar. Bu gübrenin bazı faydaları: Yüksek fosfor içeriği sayesinde, özellikle fosfor eksikliğinin yol açtığı gelişim yavaşlamasını önler. Farklı formülasyonları ile bitkilerin farklı dönemlerinde ihtiyaç duyduğu besin maddelerini dengeli bir şekilde karşılar. Toprakta zor çözünen demir, mangan, bakır ve çinko gibi minerallerin bitkiler tarafından alımını kolaylaştırır. Verim ve kaliteyi olumlu yönde teşvik eder. Gübreleme yapmadan önce bir uzmana danışılması önerilir.

Fındık, yüksek nemi sever.

Fitokrom ve fotoperiyodizm bitkilerin ışıkla ilgili fizyolojik tepkilerini düzenleyen iki önemli kavramdır. Fitokrom, bitkilerde bulunan ve ışığı soğuran özel bir pigmenttir. Fotoperiyodizm ise bitkilerin, gün içindeki ışık miktarını ve süresini hesaplayarak hangi mevsimde olduklarını anlamalarını sağlayan sistemdir.

Tozlaşma için dikilmesi gereken meyve fidanları, kendine verimli olmayan ve meyve verebilmek için başka bir çeşidin tozlayıcısına ihtiyaç duyan türlerdir. Bu tür meyve fidanlarına örnekler: - Elma: Granny Smith, Fuji, Golden Delicious gibi çeşitler. - Armut: Santa Maria, Deveci, Akça, Williams gibi eşleşmeler verimlidir. - Kiraz: Ziraat 0900 için Starks Gold veya Regina gibi tozlayıcılar gereklidir. - Erik: Can eriği ile Papaz eriği gibi eşleştirmeler önerilir. Ayrıca, şeftali, kayısı, nar ve incir gibi bazı türler de tozlaşma amacıyla farklı çeşitlerin birlikte dikilmesinden fayda sağlar.

Plastitlerin birbirine dönüşmesine plastid dönüşümü veya plastid farklılaşması denir.

Doğru. Bir yaprak organında yer alan doku sayısı, hücre sayısından daha azdır.