Bitkibilim

Stipa cinsine ait bitkilerin bazı faydaları: Ekolojik önem: Stipa türleri, ekosistemlerde önemli bir rol oynar ve biyolojik çeşitliliğin sürdürülmesinde kritik öneme sahiptir. Tarım: Mera bitkileri olarak kullanılır ve toprak erozyonunu önlemede yardımcı olurlar. Hayvan beslenmesi: Örneğin, Stipa tenacissima türü, hayvan beslenmesinde kullanılabilir. Peyzaj: Peyzajda dekoratif ve modern bir görüntü sağlar, havuz çevresi ve bordür kenarlarında tercih edilir.

Ovaryum, dişi üreme sisteminin bir parçasıdır ve şu iki anlama gelebilir: 1. Angiosperm çiçeğinde: Dişi organın (pistil) bir kısmı olup, ovaryum, stilus (dişicik borusu) ve stigma olmak üzere üç kısımdan oluşur. 2. İnsanlarda: Yumurtalık olarak bilinir, pelvis boşluğunda bulunan ve oosit üreten, aynı zamanda hormon salgılayan bir çift organdır.

Tıpta AZS kısaltması şu anlamlara gelebilir: Active Zones (Aktif Bölgeler); Abscission Zones (Ablasyon Bölgeleri); Alümina-Zirkon-Silis; Azerbaycan Standardı; Otomatik Sıfıra Ayarla. Ayrıca, AZS, atopik dermatit (AD) olarak da bilinen bir cilt hastalığı olan atopik zoonozun kısaltması olabilir.

Yeni bir bitki keşfedildiğinde ikili adlandırma (binomial nomenclature) yöntemiyle isimlendirilir. İkili adlandırmanın temel kuralları: İki kelimeli sistem. Cins adı. Tür adı. Yazım. Otor. Yeni bir bitki türü keşfedildiğinde şu adımlar izlenir: 1. Toplama. 2. Tanımlama. 3. Sınıflandırma. 4. Adlandırma. 5. Yayınlama.

Doç. Dr. Cüneyt Konuralp'in yazdığı kitaplar: Bağışıklığın Arka Bahçesi; Bağışıklığın Arka Bahçesi 2; Okumanın da Ötesine Geçen Sıra Dışı Bir Çocuk.

Stomalar, genellikle yeşil bitkilerde bulunur. Stomaların bulunduğu bitki türleri: Karada yaşayan bitkiler: Stomalar, bitki yapraklarının alt yüzeyinde bulunur. Su bitkileri: Su içinde yaşayan bitkilerde stomalar, yaprakların üst yüzeyinde bulunur. Stomaların bulunmadığı bitkiler: Tamamen su içinde yaşayan bitkiler: Su içinde tamamen yaşayan bitkilerde stoma bulunmaz.

Bitkilerde yumurta hücresi, dişi organın yumurtalık (ovaryum) kısmında üretilir. Dişi organ, çiçekte en içte yer alan kısımdır ve yumurtalık, dişicik borusu ve tepecikten oluşur.

İletim sistemi olmayan bitkiler, spor oluşturarak ürerler. Bu bitkiler arasında kara yosunları, ciğer otları ve boynuz otları bulunur. Tohumsuz iletim demetli bitkiler ise rizom adı verilen toprak altı gövdeleri aracılığıyla çoğalır. Bazı tam parazit bitki türleri ise fotosentez yapamadığı için hem su ve mineral hem de organik besin ihtiyacını üzerinde yaşadığı bitkiden karşılar.

Dişi ve erkek üreme organı olan bitkilere erselik (hermafrodit) bitki denir. Domates, biber, patlıcan gibi sebzeler ile elma, ayva, kiraz, kızılcık, badem, böğürtlen, armut, erik, şeftali, portakal gibi meyve türlerinde erselik çiçekler bulunur. Ayrıca, papatya familyasına sahip olan bitkilerin büyük çoğunluğu da erselik bitki yapısına sahiptir. Bir bitkinin erselik çiçek yapısına sahip olması, kendi kendine tozlanmayı kolaylaştırır.

Dikotil bitkilerde iki kotiledon bulunur.

Tek ve çift çenekli bitkilerde gövde, aşağıdaki özelliklerle ayırt edilir: Tek Çenekli Bitkiler: 1. Gövde Yapısı: Genellikle bir gövdeye sahiptir ve dik, uzun bir yapıya sahiptir. 2. İletim Demetleri: Gövdedeki iletim demetleri dağınık hâldedir. 3. Kambiyum: Kambiyum yapısı bulunmaz, bu nedenle enine büyüme görülmez. 4. Diğer Özellikler: Korteks ve öz bölümleri de yoktur. Çift Çenekli Bitkiler: 1. Gövde Yapısı: Ayrıca bir gövdeye sahiptir ve genellikle daha kısa ve dar bir yapıya sahiptir. 2. İletim Demetleri: Gövdedeki iletim demetleri, kambiyum etrafında düzenli olarak sıralanmıştır. 3. Kambiyum: Kambiyum bulunur, bu sayede enine büyüme gerçekleşir. 4. Diğer Özellikler: Korteks ve öz bölgeleri mevcuttur.

Ksilem, bitkilerde su ve minerallerin taşınmasını sağlayan dokudur. Özellikleri: - Cansız hücrelerden oluşur ve bu hücrelerin çeperleri lignin birikimi ile kalınlaşmıştır. - Trake ve trakeid gibi hücre tipleri içerir. - Tek yönlü (aşağıdan yukarıya) madde taşınması sağlar. - Bitki gövdesine mekanik destek sağlar.

Bitkilerin çiçeklenme sürelerinin geniş zaman dilimine yayılması, fotoperiyodizm olarak adlandırılır. Fotoperiyodizm, bitkilerin 24 saatlik bir gün içerisinde ışık ve karanlıkta kalma sürelerinin uzunluğuna göre verdikleri fizyolojik tepkidir.

Lentisel ve stoma arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Yapısal Farklılık: Stoma, epidermisten farklılaşmış canlı hücrelerden oluşurken, lentisel peridermisten farklılaşmış ölü hücrelerden oluşur. 2. Fotosentez: Stoma kloroplast içerir ve fotosentez yapabilirken, lentisel kloroplast içermez ve fotosentez yapamaz. 3. Bulundukları Yer: Stoma, otsu bitkilerin yaprak ve gövdelerinde bulunurken, lentisel odunsu bitkilerin gövdelerinde yer alır. 4. Açılıp Kapanma: Stoma açılıp kapanma özelliğine sahiptir ve terleme ile gaz alışverişini kontrol ederken, lentisel açılıp kapanma özelliğine sahip değildir ve sürekli gaz alışverişi yapar. 5. Bitki Büyümesi: Stoma, bitkinin primer büyümesi sırasında oluşurken, lentisel bitkinin sekonder büyümesi sırasında oluşur.

Flaveria terimi iki farklı bağlamda kullanılabilir: 1. Botanik Terim: Flaveria, Asteraceae ailesine ait bir bitki cinsidir ve yaklaşık 14 türü bulunur. 2. Bilimsel Çalışmalar: Flaveria cinsi, C3 ve C4 fotosentez türlerini sergileyen bitkileri incelemek için kullanılır ve bu nedenle moleküler genetik ve bitki fizyolojisi araştırmalarında model organizma olarak incelenir.

İletim demeti bulunmayan bitkiler (damarsız bitkiler), tohum oluşturamazlar.

Ağsı damarlanma çift çenekli bitki yapraklarında, paralel damarlanma ise tek çenekli bitki yapraklarında görülür.

Polinasyon, bitkilerin üreme sürecinin önemli bir adımıdır ve erkek üreme hücrelerinin (polen) dişi üreme organlarına taşınması anlamına gelir. Bu süreç, bitkilerin döllenmesini ve tohum oluşumunu sağlar, böylece nesillerinin devam etmesini ve bitki çeşitliliğinin sürdürülmesini mümkün kılar. Polinasyon, böcekler (arılar, kelebekler), kuşlar, rüzgar ve su gibi çeşitli vektörler aracılığıyla gerçekleştirilir.

Flora bölgesi, belirli familyalara bağlı bitkilerin geniş ölçüde yayıldıkları alanlara verilen addır. Bu bölgeler, kendi içlerinde alan ve kesim olarak daha küçük bölümlere de ayrılır.

Sert endosperm, buğday tohumunun (tane) iç kısmında yer alan ve daha fazla protein içeren, daha sert bir yapıya sahip endosperm türüdür.