Biyocoğrafya

Karakulaklar Türkiye'de Doğu Anadolu, Doğu Karadeniz ve Trakya dışında her bölgede yaşarlar. Ancak son zamanlarda yalnızca Toroslar'da görüldükleri kaydedilmiştir.

Carlina bitkisi, genellikle Avrupa, Kuzey Afrika ve Avrasya bölgelerinde doğal olarak yetişir. Türkiye'de ise Çatalca-Kocaeli, Ergene, Güney Marmara, Batı Karadeniz, Asıl Ege, İç Batı Anadolu, Yukarı Sakarya, Orta Kızılırmak, Yukarı Kızılırmak, Antalya ve Adana alt bölgelerinde bulunur. Yetişme ortamı olarak kızılçam ormanları, kuru tepeler ve tarlalar gibi yerleri tercih eder.

Eremopoa mardinensis bitkisi, Türkiye'de sadece Dicle alt bölgesinde yetişmektedir.

Leoparlar, Afrika ve Asya'nın çeşitli bölgelerinde en çok yaşarlar. Özel yaşam alanları ise şunlardır: - yağmur ormanları; - ağaçlıklı savanlar; - çorak çöller; - yaylalar.

Mavi halkalı ahtapotlar Türkiye'de bulunmamaktadır. Bu tür, Hint-Pasifik biyocoğrafi bölgesinde, özellikle Avustralya kıyıları ve Japon Denizi'nde yaşar.

Ormanda yaşayan filler, savan, çayır, orman ve bataklık gibi çeşitli habitatlarda bulunurlar. Geleneksel olarak iki tür fil vardır: Asya fili ve Afrika fili.

En çok çöl bitkisi, Kuzey Amerika, Güney Amerika, Afrika, Orta Asya ve Avustralya gibi sıcak ve kurak bölgelerde yetişir. Belirli çöl bitkileri ve yetiştikleri bölgeler: - Kaktüsler: Kuzey Amerika çöllerinde yaygındır. - Sahra Çalısı: Sahra Çölü'nde bulunur. - Yosunlar ve fıçı kaktüsleri: Atacama Çölü'nde görülür. - Kumlu bitkiler ve tuzcul bitkiler: Gobi Çölü'nde yetişir.

Hint tapiri, Güneydoğu Asya'da yaşar. Daha spesifik olarak, bu tür Kamboçya, Endonezya, Laos, Malezya, Myanmar, Tayland ve Vietnam gibi ülkelerde bulunur.

Uçan sincapları en kolay ormanlık alanlarda ve ağaçlık bölgelerde bulabilirsiniz. Özellikle Kuzey Amerika, Avrupa ve Asya'nın bazı bölgelerinde bu hayvanlara rastlamak mümkündür.

Dulavrat otu, özellikle Avrupa, Asya ve Kuzey Amerika'nın ılıman bölgelerinde yaygın olarak yetişir. Türkiye'de ise Karadeniz ve Marmara bölgelerinde doğal olarak bulunur.

Ozcalık otu, halk arasında üzerlik otu olarak da bilinir ve Orta ve Doğu Anadolu bölgelerinde yetişir. Ayrıca, bu ot Afrika, Asya ve Amerika'da da bulunabilir.

Türkiye'de garig, Akdeniz ve Ege bölgesinin kıyı kesimlerinde makilerin tahrip edildiği alanlarda görülür. Bazı spesifik sahalar: - Akdeniz Bölgesi'nde Mut havzası; - Ege'de Çeşme dolayları ve Karaburun yarımadasının batı bölümü; - İzmir'de Yamanlar Dağı ve Dumanlı Dağ çevresi; - Bodrum ve Bergama dolayları.

Humboldt ve Darwin, bilim tarihine önemli katkılarda bulunmuş iki bilim insanıdır. Humboldt, doğal sistemin parçalarını birbirine bağlama niyetiyle yaptığı çalışmalarla tanınır. Onun önemi: - Biyocoğrafya: Bitkilerin üç kıtadaki dağılımını haritalamış ve ormansızlaşma ile iklim değişikliği arasındaki ilişkiyi gözlemlemiştir. - Evrim düşüncesi: Fosil kayıtları ve coğrafi dağılım gibi konuları araştırmış, ancak türlerin evrimini doğrudan açıklamamıştır. Darwin, evrim teorisini geliştirmesiyle bilinir. Onun önemi: - Doğal seçilim: Canlıların hayatta kalma mücadelesi ve çevreye uyum sağlama süreçlerini inceleyerek doğal seçilim kavramını ortaya koymuştur. - Beagle yolculuğu: Humboldt'un çalışmalarından etkilenerek yaptığı bu yolculuk, evrim teorisinin temellerini atmasına yardımcı olmuştur.

Biyocoğrafyanın üç ana alt dalı şunlardır: 1. Tarihsel Biyocoğrafya: Bitki ve hayvan türlerinin farklı zamanlardaki dağılımlarını ve nedenlerini inceler. 2. Ekolojik Biyocoğrafya: İklim şartlarına bağlı olarak bitki ve hayvanların farklı bölgelere dağılımını ele alır. 3. Analitik Biyocoğrafya: Sayısal veriler kullanarak bitki ve hayvan türlerinin dağılımını ve nedenlerini çok daha etkin bir şekilde ortaya çıkarır.

Şakayık (Paeonia) bitkisi, Asya, Avrupa ve Kuzey Amerika'nın ılıman bölgelerinde doğal olarak yetişir. Ayrıca, şakayık Türkiye'de de yetiştirilmektedir.

Biyocoğrafya için aşağıdaki kitaplar önerilebilir: 1. "Biyocoğrafya 3. Basım" - Prof. Dr. Recep Efe. 2. "Biyocoğrafya: Ekolojik ve Evrimsel Bir Yaklaşım" - C. Barry Cox, Peter D. Moore, Richard J. Ladle. 3. "Bir Paleocoğrafya ve Ekoloji Yaklaşımı" - Murat Türkeş.

Kofa bitkisi, kakao bitkisi olarak da bilinir ve dünyanın sıcak bölgelerinde, özellikle Afrika ve Güney Amerika kıtalarında yetişir.

Semender hayvanı Türkiye'de iki ana bölgede bulunur: 1. Doğu Karadeniz bölgesi: Türkiye'de Kafkas semenderleri bu bölgede yaşar. 2. Antalya ve Muğla illeri: Bu bölgelerde ise endemik bir tür olan Likya semenderi bulunur.

Oklu kirpi (Hystrix indica), Türkiye'de Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nde Adıyaman ve Batman illerinde, Akdeniz Bölgesi'nde Adana, Mersin ve Antalya illerinde, Ege Bölgesi'nde ise İzmir, Aydın, Manisa, Muğla ve Kütahya illerinde görülebilir. Ayrıca, Hatay, Kahramanmaraş, Adıyaman, Mersin, Muğla, Aydın ve İzmir gibi illerde de oklu kirpilere rastlanmaktadır.

Büyük ak balıkçıl (Ardea alba), dünya genelinde ılıman ve tropik bölgelerdeki sulak alanlarda yaşar. Yaşam alanları: göller; göletler; nehirler; akarsular; bataklıklar; kıyılar; tuzlu sular. Coğrafi dağılım: Afrika; Amerika; Hindistan; Güneydoğu Asya; Avrupa; Okyanusya. Büyük ak balıkçıl, kısmen göçmendir; kuzey yarımkürenin ılıman bölgelerinden gelen popülasyonlar kış için güneye doğru hareket eder.