Arif insan, "bilen, bilgide ileri olan, aşina, vakıf; hakkı, hakkı ile bilen; sabırlı ve mütehammil; çok düşünmeye ihtiyaç kalmaksızın, tekellüfsüz gördüğünü bilen ve anlayan; zevki ve vicdani irfan sahibi olan" anlamlarına gelen "arif" kelimesine istinaden tanımlanabilir. Arif insan için şu özellikler de sayılabilir: Allah’a yaklaştıkça halktan uzaklaşır. Yalnız Allah’a ihtiyaç arzeder ve ihtiyaçlarını kimseye söylemez. Allah’a karşı zelil olduğu için halk kendisini sever. Her an nur içinde ve nurla doludur; bu nur, hiçbir şeyin engelleyemeyeceği bir özelliktir. Allah’ın nuru ile aydınlanmış bir kişidir. Arif insanın kim olduğuna dair farklı görüşler bulunmakla birlikte, bu konuda kesin bir tanım yapmak mümkün değildir.