Bağırsaklar

Evet, peristaltik hareket sırasında enerji harcanır. Peristaltik hareket, düz kasların ritmik kasılması ile gerçekleşir ve bu kasılmalar için ATP (adenozin trifosfat) kullanılır. Peristaltik hareketin yoğunluğuna ve süresine bağlı olarak ATP tüketimi de değişiklik gösterir.

Pankreas, birçok organla komşudur: Mide: Pankreasın ön kısmında mide yer alır. Onikiparmak bağırsağı (duodenum): Pankreasın baş kısmı, onikiparmak bağırsağı ile çevrelenmiştir. Dalak: Pankreasın kuyruk bölümü, dalağa dek uzanır. Karaciğer: Pankreas, karaciğer ile de komşudur. Üst mezanter atardamarı: Pankreas, bu atardamarla da ilişkilidir. Ayrıca, pankreas, bağırsaklar için kritik olan damarlarla da yakın komşuluk içindedir.

Villuslar, ince bağırsağın iç yüzeyinde bulunur. İnce bağırsağın en dışında bağ doku, ortada düz kas doku, en içte ise silindirik epitel doku yer alır.

İntestinal, tıpta "bağırsaklarla ilgili", "bağırsaklara ait" anlamına gelir. Bu terim, sindirim sistemi içinde yer alan bağırsaklarla ilgili bir dizi durumu, süreci veya özelliği ifade eder. Bazı örnekler: İntestinal amfizem. İntestinal faz. İntestinal stazis.

Safra kesesinde üretilen safra, sindirim sırasında bağırsağa salgılanır. Safra, karaciğerde üretildikten sonra safra kesesinde depolanır. Safranın bağırsağa boşaltılmasını engelleyen durumlar, sindirim sorunlarına yol açabilir.

Jejunum, duodenumdan (oniki parmak bağırsağı) sonra başlar. Jejunumun ilk kısmı, pars superior duodeni olarak adlandırılır ve yaklaşık 5 cm uzunluğundadır. Jejunumun tam olarak nerede başladığına dair kesin bir sınır yoktur, çünkü jejenum ve ileum arasında net bir ayrım yapmak zordur.

Kript ve villus terimleri, sindirim sistemiyle ilgilidir. Villus, ince bağırsağın iç yüzeyinde bulunan ince uzantılardır ve besinlerin emilimini sağlar. Kript ise, ince bağırsaklarda villusların dip kısımlarına açılan girintilerdir. Özetle: - Villus: Besinlerin emilimini sağlar. - Kript: Villusların dip kısımlarına açılan girintilerdir; hücre çoğalmasının gerçekleştiği bölgedir.

İnce bağırsaktaki enterogastrin hormonu, mide hareketlerini yavaşlatır ve midenin öz suyu salgılamasını önler. Bu sayede, onikiparmak bağırsağındaki asitlerin ortadan kaldırılması ve diğer bileşiklerin salgılarının azaltılması gibi işlevler yerine getirilir. Enterogastrin hormonu, duodenum mukozası tarafından salgılanır.

Kolesistokinin (CCK) hormonunun uyarılmasına neden olan bazı durumlar şunlardır: Yemekten sonra oniki parmak bağırsağında yağ asitleri ve özellikle fenilalanin ve triptofan başta olmak üzere amino asitlerin bulunması. İnce bağırsağın mukoza tabakasında I hücresi adı verilen enteroendokrin hücreler, beyin nöronları ve enterik sinir sistemi nöronları. Kolesistokinin, sindirim sisteminde peptid hormon olarak görev yapar ve yağ ile protein sindiriminde rol oynar.

Mezenterik ve antimezenterik sınır ifadelerinin ne anlama geldiğine dair bir bilgi bulunamamıştır. Ancak, mezenterik arter hakkında bilgi verilebilir. Mezenterik arter, bağırsakların kan ve lenf damarlarını barındıran yağlı bir doku olan mezenter içinde bulunan arterlerdir. Superior mezenterik arter (SMA), duodenumun ikinci kısmının ampuller bölgesinden kalın bağırsağın splenik fleksurasına kadar orta bağırsağı besler. Drummond marjinal arteri, superior mezenterik arter (SMA) ve alt mezenterik arterin (sigmoid ve sol kolik) distal dallarının kolonu beslediği ve mezenterik damarlardan birinde tıkanıklık olduğunda kolona kolateral kan temini sağlayan bir arteriyel arktır.

İnsan kalın bağırsağı genellikle 1,5 ila 2 metre uzunluğundadır.

İnce ve kalın bağırsak arasındaki temel farklar şunlardır: Uzunluk: İnce bağırsak yaklaşık 6-7 metre uzunluğunda olup, kalın bağırsak ise ortalama 1,5 metre uzunluğundadır. Konum: İnce bağırsak, mide ile kalın bağırsak arasında yer alır. İşlev: İnce bağırsak, besinlerin ve vitaminlerin emiliminin büyük bir kısmının gerçekleştiği yerdir. Kalın bağırsak, ince bağırsakta başlayan besin ve su emilimini tamamlar, dışkı (atık) maddelerinin oluşumunu, depolanmasını ve vücuttan atılmasını sağlar. Bölümler: İnce bağırsak; oniki parmak bağırsağı, jejunum ve ileumdan oluşur.

Splenik ve hepatik fleksura, kalın bağırsağın (kolon) kıvrım bölgeleridir. Hepatik fleksura, kalın bağırsağın (kolon) karaciğer altında yaptığı kıvrım bölgesidir. Splenik fleksura, transvers kolonun solda dalak alt polüne ve diyaframa yapışıp buradan aşağı doğru keskin bir dönüş yaptığı bölgedir. Ayrıca, aşağıdaki kaynaklarda bu konularla ilgili daha fazla bilgi bulunmaktadır: turkcerrahi.com sitesinde "Kolon Anatomisi" başlıklı makale; youtube.com'da "Çıkan Kolon, Hepatik Fleksura, Transvers Kolon Mezokolik Disseksiyon Planları" başlıklı video; guncel.tgv.org.tr sitesinde "Endoskopik Polipektomi" başlıklı makale; ayhankuzu.com sitesinde "Çıkan Kolon, Hepatik Fleksura, Transvers Kolon Mezokolik Disseksiyon Planları" başlıklı içerik.

İnce ve kalın bağırsağın birleştiği yerde kör bağırsak (çekum) bulunur. Çekum, ileumdan gelen sindirim ürünlerini alır ve kolona geçişini kolaylaştırır.

Kör bağırsağın ucunda apendiks (apandisit) bulunur. Apendiks, yaklaşık 5-10 cm uzunluğunda ve 1 cm çapında, bir ucu kapalı olan bir organdır.

Kalın bağırsakta bulunan kaslar şunlardır: Longitudinal kas lifleri. Düz kas tabakası. Kalın bağırsakta ayrıca, canalis analis’in kaslarını oluşturan m. sphincter ani internus (düz kas) ve m. sphincter ani externus (çizgili kas) bulunur.

İntestinal, "bağırsaklarla ilgili" anlamına gelen Latince kökenli bir tıbbi terimdir. Bu terim, gastrointestinal sistem (sindirim sistemi) gibi ifadelerde de kullanılır; burada "gastro" mideyi, "intestinal" ise bağırsakları temsil eder. Örnekler: Intestinal absorption: Bağırsak absorpsiyonu. Intestinal diseases: Bağırsak hastalıkları. Intestinal flora: Bağırsak florası.

Duodenum, halk arasında oniki parmak bağırsağı olarak bilinen, ince bağırsağın ilk ve en kısa bölümüdür. Latincede "duodenum" kelimesi, organın yaklaşık uzunluğu olan 12 parmağı nitelendirir. Duodenumun bazı işlevleri: Yiyeceklerin parçalanmasına yardımcı olur. Mide asidi ve sindirim enzimlerinin etkisiyle besinlerin sindirimini sağlar. Sekretin ve kolesistokinin gibi hormonların salınımını düzenler. Karaciğer ve safra kesesinin safra, pankreasın ise sindirim enzimleri salgılamasını sağlar.

Tıpta asendan kolon, kalın bağırsağın ilk bölümüdür ve çekumun üstündeki bölümü kapsar. Özellikleri: İnce bağırsağın son kısmı olan ileumun çıkışından başlayarak karın boşluğunda sağ tarafta yer alır. Karaciğerin alt kısmına doğru ilerler. Besinlerin sindiriminde aktif bir rol oynamaz, ancak suyun emiliminde ve elektrolitlerin dengelenmesinde görevlidir. Sindirilmemiş maddelerin depolanması ve kalın bağırsağın diğer bölümlerine geçirilmesi için depo görevi görür. Apendiks adı verilen bir kör bağırsak, asendan kolonun çıkışında yer alır.

Ülserde zarar gören hücreler, mide ve onikiparmak bağırsağının (duodenum) iç yüzeyini koruyan mukus tabakasına ait hücrelerdir. Bu tabakanın azalması sonucu, sindirim asitleri korunmasız kalan dokulara zarar verir ve kanamalı, ağrılı yaraların (ülser) oluşmasına neden olur. Ayrıca, H. pylori bakterisi de ülser gelişiminde rol oynayarak mide astarındaki hücrelere zarar verir.