Azot

Oksijen ve azotun atmosferdeki oranları %78 ve %21 olarak belirlenmiştir çünkü bu oranlar, Dünya'nın doğal bileşiminin bir sonucudur. - Azotun atmosferde bu kadar fazla olmasının nedeni, doğada bulunan azot gazlarının sayısının fazla olması ve bu gazların uçucu olmasıdır. - Oksijenin oranı ise, organik bileşikler, atomlar ve kayalarla yaptığı reaksiyonlar sonucu su ve karbondioksit gibi dünyadaki yaşamın temelini oluşturan molekülleri oluşturduğu için bu şekildedir.

Azot yanması endotermiktir çünkü azot molekülünü parçalamak ve azot oksitleri oluşturmak için gereken enerji, açığa çıkan ısıdan daha fazladır. Bu süreçte, azot (N2) ve oksijen (O2) reaksiyona girerek ilk olarak NO bileşiğini oluşturur.

Azotun en önemli kaynağı atmosferdir.

Asparajin, tarım ilaçlarında bitki büyüme düzenleyicisi olarak kullanılır. Bu amino asit, bitkilerin azot birikimini teşvik eder, hücredeki şeker dengesinin ayarlanmasında rol oynar ve köklerin gelişiminde ve dağılmasında etkin bir madde olarak görev yapar. Ayrıca, kanser tedavisinde de kullanılan asparaginaz enziminin üretiminde de asparajin önemli bir bileşendir.

Evet, SO2 (kükürt dioksit) ve NH2 (aminil) birleşebilir. Kimyasal denklemi: 2NH2 + SO2 → N2 + S + 2H2O.

Nitropower gübresi %33 azot içerir.

AgroNitro iki farklı alanda faaliyet gösteren bir şirket ve üründür: 1. AgroNitro Kimya San. ve Dış Tic. Ltd. Şti., İzmir merkezli bir tarım şirketi olup, genel kimyasal madde toptan satışı ve zirai ilaç ile gübre dağıtımı yapmaktadır. 2. AgroNitro aynı zamanda sıvı azot satışı yapan bir firmadır ve bu ürün, tarım, hayvancılık, endüstri, tıp ve gastronomi gibi çeşitli sektörlerde kullanılmaktadır.

Azot giderimi için biyolojik yöntemler yaygın olarak kullanılır. Bu yöntemler şunlardır: 1. Nitrifikasyon: Amonyak ve organik azotun, nitrifikasyon bakterileri tarafından nitrata okside edilmesi. 2. Denitrifikasyon: Nitratın, denitrifikasyon bakterileri tarafından azot gazı formuna dönüştürülmesi. Diğer azot giderme yöntemleri ise şunlardır: 3. Anammox prosesi: Havalandırma ve karbon kaynağı maliyetlerinde azalma sağlayan bir yöntemdir. 4. Fizikokimyasal yöntemler: Amonyak sıyırma, kırılma noktası klorlaması, iyon değişimi ve strüvit çöktürmesi gibi yöntemler.

Azotun yanması, endotermik bir kimyasal tepkime olarak gerçekleşir. Tepkimenin denklemi şu şekildedir: N2 + O2 → 2NO. Azotun yanması sırasında ilk oluşan NO bileşiğinin kararlı olmaması nedeniyle, tekrar yanarak NO2'ye dönüşmesi için enerji gerekir.

Evet, azot ve fosfor potasyum birlikte kullanılabilir çünkü bu üç element, bitkilerin büyümesi için gerekli olan temel besin maddeleridir ve genellikle kompoze gübrelerde bir arada bulunurlar.

Techno Green gübre, yeşil gübre olarak adlandırılan ve toprağa faydalı bitkiler yetiştirilerek yapılan bir gübreleme yöntemidir. Bu yöntemin faydaları şunlardır: 1. Toprağa besin maddeleri ve organik madde ekler: Yeşil gübre bitkileri, toprağa azot gibi önemli besinleri serbest bırakarak toprağın kalitesini artırır. 2. Toprak drenajını ve su tutma özelliklerini iyileştirir: Toprağın yapısını düzenleyerek daha iyi su emmesini ve tutmasını sağlar. 3. Erozyonu önler: Toprağı rüzgar ve yağmurun aşındırıcı etkilerinden korur. 4. Yabani ot büyümesini azaltır: Hasattan sonra kalan bitki kalıntıları, yabani otların büyümesini engeller.

En iyi azot gübresi olarak değerlendirilebilecek bazı markalar şunlardır: 1. Gübretaş UAN-32: %32 oranında yüksek azot oranına sahip, sıvı formda bir gübredir. 2. Üre Gübresi: %46 azot içeriğiyle en yüksek azot içeren gübredir. 3. Can (%26): Kalsiyum amonyum nitrat olarak da bilinir ve azot ihtiyacı yüksek bitkiler için uygundur. Gübre seçimi, bitki türüne ve toprağın analiz sonuçlarına göre yapılmalıdır.

Azotlu gübre, bitkiler için son derece önemlidir çünkü: 1. Büyüme ve Gelişme: Azot, bitki hücrelerinin büyümesini destekler ve protein sentezi için gereklidir. 2. Fotosentez: Klorofil molekülünün temel bir bileşeni olan azot, bitkinin daha verimli bir şekilde fotosentez yapmasını sağlar. 3. Ürün Verimliliği: Azot eksikliği, ürün miktarını ve kalitesini olumsuz etkiler; doğru miktarda kullanıldığında ürün verimini artırır. 4. Toprak Verimliliği: Azotlu gübreler, toprağın uzun vadede verimli kalmasına yardımcı olur. Ancak, aşırı azot kullanımı toprakta tuzlanma veya asitlenme gibi sorunlara yol açabilir. Bu nedenle, gübreleme uygulamalarının dikkatli bir şekilde yapılması gerekmektedir.

Dalış sırasında azot (nitrojen) gazı artar.

Karbon ve azot döngüleri, ekosistemde sürekli olarak gerçekleşen biyojeokimyasal döngülerdir. Karbon döngüsünün aşamaları: 1. Fosil yakıtların yakılması, solunum, volkanik patlamalar ve orman yangınları sonucu atmosfere karbondioksit (CO2) yayılır. 2. Bitkiler, atmosferdeki CO2'yi fotosentez yoluyla emer ve onu besine dönüştürür. 3. Hayvanlar, bitkileri tüketerek karbonu vücutlarına alır ve enerji ihtiyacını karşılamak için kullanırlar. 4. Canlıların solunumu ve çürümesi sonucu karbon, tekrar atmosfere CO2 olarak geri verilir. Azot döngüsünün aşamaları: 1. Atmosferdeki azot molekülü (N2), yağmurla birlikte toprağa karışır veya topraktaki azot bağlayıcı bakteriler tarafından doğrudan alınır. 2. Bakteriler, azotu sırasıyla amonyak (NH3), nitrit (NO2-) ve nitrata (NO3-) dönüştürür. 3. Bitkiler, topraktan nitratı alır ve amonyuma çevirir. 4. Hayvanlar ve insanlar, bitkileri tüketerek azotu vücutlarına alır ve ihtiyaçları için kullanırlar. 5. Azot, hayvan, bitki artıkları ve dışkılar yoluyla tekrar toprağa geçer. 6. Topraktaki ayrıştırıcılar, azotu amonyağa dönüştürür ve döngü yeniden başlar.

Kirazda azot gübrelemesi erken ilkbaharda yapılır.

Azot gazı üretimi için birkaç yöntem bulunmaktadır: 1. Basınç Değişim Adsorpsiyonu (PSA): Bu yöntem, karbon moleküler elek gibi adsorpsiyon malzemelerini kullanarak azotu oksijenden ayırmayı sağlar. 2. Membran Azot Üretimi: Hava bileşenlerini ayırmak için yarı geçirgen bir membran kullanılır. 3. Kriyojenik Distilasyon: Düşük sıcaklıklarda sıvı hava distilasyonu ile yüksek saflıkta azot elde etmek için kullanılır. Ayrıca, azot jeneratörleri kullanılarak da azot gazı üretilebilir.

N (azot) ve H (hidrojen) elementleri birleşerek NH3 (amonyak) bileşiğini oluşturur.

Monoamonyum fosfat (MAP) ve diamonyum fosfat (DAP) arasındaki temel fark, kimyasal bileşimleridir. - MAP, NH4H2PO4 formülüne sahiptir ve suda kolayca çözünür. - DAP, (NH4)2HPO4 formülüne sahiptir ve su ile çözünürlüğü yüksektir. Diğer farklılıklar: - DAP, azot (%18) açısından daha zengindir, MAP ise fosfora daha yüksek oranda sahiptir. - DAP, bitkilerin kök gelişimini ve çiçek oluşumunu desteklerken, MAP tohumların çimlenmesi ve genç bitkilerin gelişimi için daha uygundur.

Arpa ve buğdayda kullanılan azotlu gübreler şunlardır: 1. Amonyum Nitrat (%33): Üst gübrelemede dekara 18-20 kg/da olarak uygulanır. 2. Üre (%46 N): Kardeşlenme döneminde toprak yüzüne serpilmek suretiyle verilir. 3. Amonyum Sülfat (%21 N): Ekim öncesi veya ekimle birlikte tercih edilir, özellikle tuzlu veya alkali topraklarda kullanılır. Gübreleme yapmadan önce mutlaka toprak analizi yaptırılması önerilir.