Azot

Üre ve Amonyum Nitrat Formülasyonları: Üre (Üre, (NH2)2CO): Formülasyon: Organik bir bileşik olup, iki amin (NH2-) ve bir oksijenin (O=) kovalent bağlarla tek karbon atomuna bağlanmasıyla meydana gelir. Azot İçeriği: %46 N içerir. Üretim: Yüksek basınç altında amonyak ve karbondioksitten elde edilir. Amonyum Nitrat (NH4NO3): Formülasyon: Nitrik asidin amonyakla tam nötralleşmesi sonucu elde edilir. Azot İçeriği: %33,5–34 N içerir; bunun yarısı nitrat formunda, yarısı amonyum formundadır. Kullanım: Tarımda yüksek azotlu gübre olarak ve patlayıcı karışımların bir bileşeni olarak kullanılır.

Oksijen ve azot oranının %78 ve %21 olmasının birkaç nedeni vardır: Azot gazının kararlılığı. Atmosferin homojen yapısı. Ağır ve hafif gazların davranışı. Dünya'nın tamamı göz önüne alındığında, tüm azot miktarı tüm oksijen miktarının sadece on binde biri kadardır.

Azotun yanması, üçlü bağların kopması için gereken enerji, oluşan azot oksitlerinin bağ enerjisinden fazla olduğu için endotermik bir tepkimedir. N2 + O2 → 2NO reaksiyonunda: N≡N bağ enerjisi 891 kJ/mol; O=O bağ enerjisi 495 kJ/mol; NO bağ enerjisi yaklaşık 90.2 kJ/mol. ΔH = ∑kırılan − ∑oluşan formülüyle hesaplanan tepkime entalpisi pozitiftir (ΔH = 1389 − 180.4 = 1205.6kJ). Azotun yanması için genellikle elektrik arkı veya yüksek sıcaklık gibi kaynaklardan sağlanan enerji gereklidir.

Asparajin, tarım ilaçlarında bitki büyüme düzenleyicisi olarak kullanılır. Bu amino asit, bitkilerin azot birikimini teşvik eder, hücredeki şeker dengesinin ayarlanmasında rol oynar ve köklerin gelişiminde ve dağılmasında etkin bir madde olarak görev yapar. Ayrıca, kanser tedavisinde de kullanılan asparaginaz enziminin üretiminde de asparajin önemli bir bileşendir.

Azotun en önemli kaynağı havadır. Azot, atmosferde dinitrojen gazı (N2) olarak çok bol miktarda bulunur ve bu form, çoğu organizma için büyük ölçüde erişilemez.

SO2 (kükürt dioksit) ve NH2 (amonyak) birleşmez, çünkü SO2, ametallerin oksijence zengin bir bileşiği olup asidik oksit sınıfına girer ve genellikle asitlerle tepkimeye girer. NH2 ise amonyak molekülünün bir parçası olabilir, ancak bu tür bir birleşme kimyasal olarak mümkün değildir. SO2'nin reaksiyon verebileceği elementler arasında flour ve civa bulunur.

Nitropower, %33 azot içerir.

AgroNitro, tarım sektöründe çeşitli işlevlere sahip ürünler sunan bir markadır. Bazı ürünleri ve işlevleri: Magic: Karışım tanklarındaki yüksek pH'ı düşürür, suyu yumuşatır, kesekleri yumuşatır ve dağıtır, toprak havalanmasını sağlar. Combiforce Micro: Bitki besin elementleri karışımı olup, özellikle meyve ağaçlarında hasat sonrası uygulamalar için uygundur. Bizone: Bor ve çinko içeren, bitki gelişimi için önemli mikro elementleri hızlı bir şekilde tedarik eden bir üründür. Knockout Spray: Hamamböceği, karasinek, kene, sivrisinek ve pire gibi haşereleri öldüren bir böcek ilacıdır. Equamax: Çiçek açtırıcı bir gübredir. Daha fazla bilgi için AgroNitro'nun resmi web sitesi olan agronitro.com ziyaret edilebilir.

Azot giderimi için kullanılan bazı yöntemler şunlardır: Biyolojik azot giderimi: Bu yöntem, nitrifikasyon ve denitrifikasyon süreçleriyle gerçekleştirilir. Kimyasal eleme: Magnezyum-amonyum-fosfat (MAP) çökeltme veya hava stripping gibi yöntemlerle amonyum iyonlarının giderilmesi. Alternatif biyolojik prosesler: Doğal arıtma yöntemleri, sucul bitkiler ve mikroalgler kullanılarak uygulanır. Anammox (anaerobik amonyum oksidasyonu): Anaerobik koşullarda amonyumun azot gazına oksidasyonu. SHARON prosesi: Yüksek amonyak ve düşük organik madde içeren atık suların arıtımında kullanılır. Azot giderimi için kullanılan yöntem, atık suyun bileşimine ve çevresel koşullara bağlı olarak değişir.

Evet, azot, fosfor ve potasyum birlikte kullanılabilir. NPK gübreleri, bitkilerin uygun şekilde büyümesi için gerekli besinleri içerir. Ancak, gübreleme yapmadan önce toprak testi yapılması önerilir.

Azotun yanması, endotermik bir reaksiyon olarak gerçekleşir; yani reaksiyonun başlaması için dışarıdan enerji sağlanması gerekir. Reaksiyon denklemi: N2 + O2 → 2NO. Bu süreçte, iki azot molekülü (N2) ve bir oksijen molekülü (O2), iki azot oksit molekülü (NO) oluşturur.

Azotlu gübrenin önemli olmasının bazı nedenleri: Bitki gelişimi: Azot, bitkilerin kök, yaprak, gövde, dal, sürgün ve meyve gelişimlerini destekler. Çiçeklenme: Azot, çiçeklenmeyi artırır. Verim ve kalite artışı: Yeterli azot alımı, bitkilerin daha fazla çiçek ve meyve vermesini, meyvelerin daha iri ve lezzetli olmasını sağlar. Fotosentez: Azot, klorofilin yapı taşıdır ve bitkilerin güneş enerjisinden yararlanmasını sağlar. Hastalıklara karşı direnç: Azot, bitkilerin dış etkenlere, hastalıklara ve zararlılara karşı daha dirençli olmasına yardımcı olur. Ancak, azotun fazla verilmesi de bitkilerde ve çevrede olumsuz etkilere yol açabilir.

Dalış sırasında azot (nitrojen) gazı artar. Bunun nedeni, dalınan derinlikle birlikte ortam basıncının artması ve azotun kısmi basıncının, karışımdaki yüzdesiyle orantılı olarak yükselmesidir. 30 metre derinlikteki ortam basıncı 4 atmosfer (ATM) olduğunda, azotun kısmi basıncı yaklaşık 3,2 ATM olur. Azot, vücut sıvılarıyla tepkimeye girmeyen bir gazdır.

En iyi azot gübresi, bitkinin türüne, toprak koşullarına ve tarımsal uygulamaya bağlı olarak değişir. İşte bazı popüler azot gübreleri: Üre (Üre Nitrat): %45-46 azot içeriğiyle en yüksek azot içeren azotlu gübredir. Kalsiyum Amonyum Nitrat (CAN): %26 azot içerir ve çeltik hariç tüm bitkilerin gübrelenmesinde yaygın olarak kullanılır. Amonyum Sülfat: %21 azot ve %24 kükürt içerir, özellikle kükürt gereksinimi yüksek olan bitkiler için uygundur. Gübre seçimi yaparken toprak analizi yaptırmak ve bir tarım uzmanına danışmak önemlidir.

Techno Green gübre, yeşil gübre olarak adlandırılan ve toprağa faydalı bitkiler yetiştirilerek yapılan bir gübreleme yöntemidir. Bu yöntemin faydaları şunlardır: 1. Toprağa besin maddeleri ve organik madde ekler: Yeşil gübre bitkileri, toprağa azot gibi önemli besinleri serbest bırakarak toprağın kalitesini artırır. 2. Toprak drenajını ve su tutma özelliklerini iyileştirir: Toprağın yapısını düzenleyerek daha iyi su emmesini ve tutmasını sağlar. 3. Erozyonu önler: Toprağı rüzgar ve yağmurun aşındırıcı etkilerinden korur. 4. Yabani ot büyümesini azaltır: Hasattan sonra kalan bitki kalıntıları, yabani otların büyümesini engeller.

Karbon ve azot döngüleri şu şekilde gerçekleşir: Karbon Döngüsü: 1. Atmosfere Yayılma: Fosil yakıtların yakılması, canlıların solunumu, volkanik patlamalar ve orman yangınları sonucu karbondioksit (CO2) atmosfere yayılır. 2. Fotosentez: Karada bitkiler ve okyanusta fitoplanktonlar CO2'yi kullanarak fotosentez yapar ve besine dönüştürür. 3. Beslenme: Besinler yoluyla karbon, bitkiler ve hayvanlardan diğer canlılara geçer. 4. Solunum ve Çürüme: Canlıların solunumu ve çürümesi sonucu CO2 atmosfere geri döner. 5. Fosil Yakıtlar: Milyonlarca yıl önce yaşamış bitki ve hayvan atıkları kömür, petrol ve doğal gaza dönüşür. Azot Döngüsü: 1. Atmosferden Yeryüzüne: Atmosferdeki azot, yağmurla toprağa karışır veya azot bağlayıcı bakteriler tarafından doğrudan alınır. 2. Organik Bileşiklere Dönüşüm: Azot, bakteriler tarafından sırasıyla amonyak, nitrit ve nitrata dönüştürülür. 3. Besin Zinciri: Bitkiler topraktan nitratı alır, hayvanlar bitkileri tüketerek azotu vücutlarına alır. 4. Ayrışma: Canlı atıkları ve ölüler, ayrıştırıcılar tarafından amonyağa dönüştürülür. 5. Atmosfere Dönüş: Topraktaki azot salan bakteriler, nitratı azot gazına dönüştürür ve atmosfere geri salar.

Azot gazı üretimi, atmosferdeki havanın ayrıştırılması yoluyla yapılır. PSA yönteminde: 1. Yüksek basınçlı hava, özel moleküler eleklerin bulunduğu tanklara yönlendirilir. 2. Bu elekler oksijen ve diğer gazları tutarken, azot gazı serbest kalır. 3. İki ayrı tank kullanılarak, bir tank çalışırken diğeri rejenerasyon yapar ve bu döngü sayesinde kesintisiz yüksek saflıkta azot üretimi sağlanır. Membran teknolojisinde: 1. Basınçlı hava, polimer membranlardan geçirilir. 2. Daha küçük ve hızlı hareket eden gazlar (örneğin oksijen) membranı geçerken, azot geride kalır. Üretilen azot gazı, uygulama ihtiyacına göre doğrudan kullanılabilir veya depolanarak sistemlere iletilebilir. Azot gazı üretimi için bir uzmana danışılması önerilir.

Kirazda azot, erken ilkbaharda birinci dilim olarak verilmelidir. Azotun fazla miktarda kullanılması, aşırı yaprak büyümesine ve meyve veriminin düşmesine neden olabilir. Gübreleme zamanı, bölgesel iklim ve alışkanlıklara göre değişiklik gösterebilir. En doğru zamanlama için bir uzmana danışılması önerilir.

Arpa ve buğdayda kullanılan bazı azotlu gübreler: CAN (üre nitrat). ÜRE (üre nitrat). %33 N amonyum nitrat. Kullanım şekli: Tek defada üst gübreleme yapanlar %26 N CAN veya %46 N ÜRE kullanabilir. İki defada üst gübreleme yapanlar ilk gübrelemede ÜRE veya CAN, ikinci gübrelemede ise %26 N CAN veya %33 N amonyum nitrat tercih etmelidir. Dikkat edilmesi gerekenler: Gübre uygulamasından sonra birkaç gün içinde yağmur yağmaması ve havaların güneşli ve sıcak geçmemesi gerekir. Fazla azot, bitkinin yatmasına ve pas gibi hastalıkların şiddetlenmesine neden olabilir.

Monoamonyum fosfat (MAP) ve diamonyum fosfat (DAP) arasındaki temel fark, kimyasal bileşimleridir: DAP, iki amonyum iyonu içerirken, MAP yalnızca bir amonyum iyonu içerir. DAP, özellikle toprakta pH’ı artırma kapasitesiyle bilinirken, MAP daha nötr bir pH değerinde toprak için tercih edilir. DAP, %18 azot ve %46 fosfor içerirken, MAP azotu daha düşük oranda, fosforu ise daha yüksek oranda içerir. DAP, yüksek çözünürlükte ve bitki besin elementleri açısından zengin bir gübredir. MAP, genellikle DAP’tan daha az amonyak içerir, bu da bazı bitkiler için daha uygun hale getirebilir. Her iki madde de bitkilerin verimliliğini ve sağlığını artırmaya yönelik gübreleme uygulamalarında kullanılır.