Asitler

Doğal asit-baz belirteçlerinden bazıları şunlardır: Kırmızı lahana suyu. Şalgam suyu. Kiraz suyu. Kuşburnu suyu. Böğürtlen suyu. Gül yaprağı suyu. Patlıcan suyu. Çay. Çilek suyu.

Altın eritme işleminde en yaygın olarak kullanılan asit kral suyudur (aqua regia). Elektrolitik eritme yönteminde ise eritme çözeltisi olarak genellikle sülfürik asit veya klorür asit kullanılır. Altın eritme işlemleri, zehirli ve yanıcı maddeler içerebileceğinden yalnızca profesyonel uzmanlar tarafından gerçekleştirilmelidir.

Tereftalik asidin pH değeri hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, bu maddenin pKa değerleri 3,51 ve 4,82 olarak belirtilmiştir.

Amfoter metaller, hem asitlerle hem de bazlarla tepkime verirler. Tepkimeye girdikleri bazı maddeler: Asitler. Soy metaller. Oksitlenme. Aktif metaller. Amfoter metaller, su ile tepkime göstermezler.

H2CO3 (karbonik asit) zayıf bir asittir çünkü: Kararsızdır. Sulu çözeltilerde sadece kısmen ayrışır, hidrojen iyonları (H+) ve bikarbonat iyonları (HCO3-) oluşturur. Eşlenik bazı olan bikarbonat, nispeten iyi bir bazdır. Asit ayrışma sabiti (Ka) düşüktür, bu da suda tamamen ayrışmadığını gösterir.

Sülfürik asit, camı aşındırıcı etkisi nedeniyle cam kaplarda saklanamaz. Sülfürik asit, metal kaplarda da saklanmamalıdır, çünkü asit metallerle tepkimeye girer. Asitlerin saklanması için polimetilpenten veya teflon gibi korozyona karşı dirençli plastik kaplar tercih edilmelidir.

Evet, MgO (magnezyum oksit) ve H2SO4 (sulfürik asit) birleşir. Bu iki maddenin birleşmesi sonucunda MgSO4 (magnezyum sülfat) ve H2O (su) oluşur. Reaksiyon denklemi şu şekildedir: MgO + H2SO4 → MgSO4 + H2O.

Bütirik asit, hayvansal ve bitkisel yağlarda bulunur. Bazı bütirik asit kaynakları: Tereyağı ve diğer süt ürünleri: Bütirik asit, tereyağında yaklaşık %4 oranında gliserit olarak bulunur. Kırmızı et: Özellikle sığır eti. Bitkisel yağlar: Hindistan cevizi yağı gibi bazı bitkisel yağlar. Fermente gıdalar: Lahana turşusu gibi fermente sebzeler. Anne sütü: Bütirik asit, anne sütünde de bulunur. Bütirik asit miktarı, bu besinlerde bağırsak bakterilerinin ürettiğine kıyasla düşüktür.

Evlerde kullanılan bazı asit ve bazlar: Asitler: Asetik asit (CH3COOH). Formik asit (HCOOH). Benzoik asit (C6H5COOH). Fosforik asit (H3PO4). Bazlar: Sodyum hidroksit (NaOH). Potasyum hidroksit (KOH). Kalsiyum hidroksit (Ca(OH)2). Amonyak (NH3).

Evet, H₂SO₄ (sülfürik asit) akü asididir. Akü sıvısı, genellikle sülfürik asit ve saf su karışımından oluşur.

Nitrik asit (HNO₃) ve su, nitrik asidin su içerisinde iyonlaşarak çözelti içerisinde güçlü bir asidik özellik göstermesi nedeniyle ayrışır. Nitrik asidin su ile tepkimesi şu şekilde ifade edilebilir: HNO₃ (aq) + H₂O (l) ⇌ H₃O⁺ (aq) + NO₃⁻ (aq) Bu tepkimede, nitrik asit su molekülleri ile etkileşime geçerek hidrojen iyonu (H₃O⁺) ve nitrat iyonu (NO₃⁻) oluşturur. Ayrıca, uzun süre depolandığında ve ısıya maruz kaldığında, nitrojen oksitlere ve suya kendiliğinden ayrışma süreci sonucunda nitrik asit sarı bir renk alır.

Asit ve baz ayraçlarından bazıları şunlardır: Turnusol kağıdı. Fenolftalein. Metil oranj. Doğal ayraçlar. Asit ve bazlarla çalışırken dikkatli olunmalıdır; bu maddelerin koklanması, tadına bakılması ve dokunulması tehlikelidir.

Evet, tuz ruhu (hidroklorik asit) aşındırıcıdır. Tuz ruhu, metal, taş ve bazı plastik yüzeyleri aşındırabilir.

Asitlerin tadı ekşidir. Örneğin, elmaya ekşi tat veren, içerdiği malik asittir. Asitleri tatmak çok tehlikelidir, çünkü asitler cilt, göz ve mukoza zarlarına zarar verebilir.

Pul silmede kullanılan bazı asitler şunlardır: Salisilik asit (2-Hidroksibenzoik asit). Glikolik asit. Laktik asit. Mandelik asit. Bu asitleri içeren ürünleri kullanmadan önce bir uzmana danışılması önerilir.

NH2 (amonyak), baz özelliği gösterir. Bir maddenin baz olabilmesi için protonu bağlayacak, herhangi bir kimyasal bağda kullanılmamış bir elektron çifti taşıması gerekir.

Asit ve bazların bazı kullanım alanları: Sülfürik asit (H2SO4): Gübre üretimi, patlayıcı yapımı, boya sanayii, petro kimya sanayi. Formik asit (HCOOH): Gıdalarda koruyucu olarak, karınca salgısında bulunur. Asetik asit (CH3COOH): Sirke yapımı, ilaç ve endüstri maddesi üretimi. Benzoik asit (C6H5COOH): Gıdalarda mikrobik bozulmayı önlemek için kullanılır. Sodyum hidroksit (NaOH): Sabun, kağıt, tekstil, boya, deterjan endüstrisi, petrol rafinerileri. Potasyum hidroksit (KOH): Arap sabunu üretimi, pillerde elektrolit, gübre yapımı. Kalsiyum hidroksit (Ca(OH)2): Asidik gazların uzaklaştırılması, çimento ve kireç yapımı. Amonyak (NH3): Azotlu gübreler, nitrik asit üretimi, boya, ilaç, plastik imalatı. Asit ve bazlar, günlük hayatta sabun, çamaşır suyu, tuz ruhu, bazı ilaçlar, gazoz, sirke, tıraş köpüğü gibi birçok maddede bulunur.

Flor (F) ve hidrojen (H) birleştiğinde, hidrojen florür (HF) olarak da bilinen hidroflorik asit oluşur. H2 + F2 → 2HF. Hidrojen florür, hem gaz hem de sulu çözeltisi (hidroflorik asit) formunda bulunabilen, oldukça aşındırıcı ve toksik bir bileşiktir.

Evet, floroantimonik asit güçlü bir asittir. Floroantimonik asit, %100'lük sülfürik asitten 2×1019 (20 kentilyon) kat daha güçlüdür. Ancak, floroantimonik asit son derece korozif ve tehlikeli bir bileşen olduğundan, kullanımı sırasında gerekli güvenlik önlemlerinin alınması önemlidir.

Evet, HCl (hidrojen klorür) ve CO3 (dioksiran-3-one) birleşebilir. Bu birleşme sonucunda CO2 (karbondioksit), Cl2 (dichlorine) ve H2O (su) oluşur. Reaksiyon denklemi şu şekildedir: CO3 + 2HCl → CO2 + Cl2 + H2O.