Arkeologiya

İçi toprak dolu mezar odasının ne anlama geldiği ile ilgili kesin bir bilgi bulunmamaktadır. Ancak, zemin altı oda mezarların, kasabaların ve köylerin bitişindeki arazilere, hem hatırlanması ve yad edilmesi için hem de doğal etmenlerden dolayı gidip gelmenin kolay olması amacıyla yapıldığı düşünülmektedir. Ayrıca, içi toprak dolu mezar odalarının, soygun yemiş yerler olabileceği de ifade edilmektedir. Bu tür yapıların anlamlarını kesin olarak belirlemek için bir uzmana danışılması önerilir.

Arkeologlar, çeşitli nedenlerle kemikleri sergiler: Bilimsel Araştırma: Kemikler, osteoarkeoloji merkezlerinde incelenerek, ait oldukları canlı, yaşadıkları ortam ve bulundukları yer hakkında bilgilere ulaşılır. Eğitim ve Tanıtım: Kemik sergileri, arkeolojik alanların ve kazıların önemini vurgulayarak, tarih ve arkeoloji bilincinin oluşmasına katkı sağlar. Kültürel ve Dini Yorum: Bazı kemik sergileri, kültürel veya dini ritüellerle ilişkilendirilen kalıntıları içerebilir. Türkiye'de, İstanbul Üniversitesi bünyesinde kurulan Osteoarkeoloji Uygulama ve Araştırma Merkezi'nde, arkeolojik kazılarda çıkarılan iskeletler sergilenmektedir.

Mimari bir öğe olarak kemer, iki sütun veya ayağı üstten yarım çember, basık eğri, yonca yaprağı gibi biçimlerde bağlayan ve üzerine gelen duvar ağırlıklarını, iki yanındaki ayaklara bindiren bir tonoz bağlantısıdır. Kemerlerin bazı çeşitleri: basık kemer; sivri kemer; at nalı kemer (nalkemer); kaş kemer; su kemeri. Kemerler, ilk olarak MÖ 2. binyılda Mezopotamya mimarisinde görülmüş, sistematik kullanımı ise Romalılar tarafından başlatılmıştır.

Antiokheia Antik Kenti, Pisidya Uygarlığı'na aittir. Kent, Seleukos döneminde MÖ 275 yılında I. Seleukos veya oğlu I. Antiohos tarafından Frigya'da bulunan Galyalılar'a karşı ileri bir karakol olarak kurulmuştur. Roma, Bizans, Selçuklu ve Osmanlı dönemlerini de gören Antiokheia, en parlak dönemini MS 4. yüzyılda, Pisidia Eyaleti'nin başkentliği yaptığı dönemde yaşamıştır.

İlk yerleşim yerlerinin görsel özellikleri hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, ilk yerleşim yerlerinden bazıları ve özellikleri şu şekildedir: Çatalhöyük. Hacılar. Arslantepe. Ayrıca, YouTube'da "İnsanların İlk Dönemleri - İlk Yerleşim Yerleri ve Sogd Devleti" başlıklı bir video bulunmaktadır. Daha fazla bilgi için cografyahocasi.com sitesindeki "İlk Yerleşmeler ve Yerleşmelerin Farklılaşması" başlıklı yazı incelenebilir.

Göbeklitepe'nin logosunda buğdayın yer almasının nedeni, buğdayın atasının ilk olarak Göbeklitepe eteklerinde yetiştirilmiş olmasıdır. Bölgede yapılan araştırmalar sonucunda, yüzlerce genetik varyasyona sahip olan buğdayın ilk olarak bu alanda yetiştirildiği ortaya çıkmıştır.

Azerbaycan'ın eski mezar taşlarının bir kısmı Tebriz Azerbaycan Müzesi'nde bulunmaktadır. Ayrıca, Bakü Tarih Müzesi'nde de üzerinde figürlü tasvirler bulunan iki mezar taşı yer almaktadır. Bazı eski mezar taşları ise Gobustan Tarihi Milli Parkı'nda, kaya üstü tasvirleri arasında görülebilir. Azerbaycan'daki eski mezar taşlarının tam olarak nerede olduğuna dair daha fazla bilgi için yerel tarih müzeleri ve arkeolojik sit alanlarıyla iletişime geçilmesi önerilir.

Evet, Bergama Antik Kenti, antik çağlarda Misya (Mysia) bölgesinin önemli merkezlerinden biriydi. Bergama, günümüzde İzmir iline bağlı Bergama ilçesinin merkezinde yer almaktadır.

Xanthos'ta Harpy Anıtı'nın bulunmasının nedeni, anıtın Likya beylerinden Kybernis’e (Kuprilli) ait bir mezar anıtı olmasıdır. Anıt, adını Yunan mitolojisinde ölülerin ruhunu gökyüzüne taşıyan ölüm melekleri olarak adlandırılan ve burada da bulunan harpylerden (sirenler) almıştır. Ayrıca, Xanthos'un simgesi haline gelen Harpy Anıtı, Likya sanatının ve mitolojisinin önemli örneklerinden biridir.

Amos antik kenti, MS III. yüzyılda bölgede gerçekleşen ardışık depremler nedeniyle terk edilmiştir.

Hititlerin en önemli rölyefi olarak birkaç eser öne çıkmaktadır: İnandık Vazosu. Yazılıkaya Rölyefi. Fraktin Rölyefi.

Antik mezarların derinliği, mezar türüne ve ölen kişinin statüsüne göre değişiklik gösterir. Genel olarak: Basit fakir mezarları ortalama 1 metrede bulunur. Kral tümülüsleri 9 metreden 36 metreye kadar derinlikte olabilir. Lahit mezarların derinliği 30 cm'den 30 metreye kadar değişebilir. Mezarların standart bir derinlik ölçüsü yoktur; coğrafi yapı ve gömüyü zorlaştıran veya kolaylaştıran faktörler derinliği belirler.

Ankara Men Tapınağı, Frig uygarlığına aittir. Bu tapınak, daha sonra Roma İmparatoru Augustus adına, son Galat Kralı Amintos’un oğlu Kral Pylamenes tarafından bir bağlılık nişanesi olarak yeniden yaptırılmıştır.

İlk tarım devrimi, Neolitik Çağ (Cilalı Taş Devri) olarak da bilinen dönemde, yaklaşık MÖ 9000 yıllarında başlamıştır. Bu dönem, son buzul çağının sona erdiği ve insanların yerleşik yaşama geçerek tarımı ve hayvancılığı uygulamaya başladığı bir zaman dilimidir.

Mısır hiyerogliflerini okumak için şu kurallar takip edilebilir: Okuma yönü: Hiyeroglifler sağdan sola, soldan sağa veya yukarıdan aşağıya yazılabilir ve okunabilir. Tek, iki ve üç harfli hiyeroglifler: Bazı hiyeroglifler bir harfe, bazıları iki, bazıları üç harfe, bazıları ise bir kelimeye karşılık gelir. Belirleyiciler: İdeogramlar, bir kelimenin sonunda o kelimenin anlamını netleştirmek için kullanılır. Sayısal hiyeroglifler: Antik Mısır'da sayma ve matematiksel gösterim için özel işaretler kullanılır. Mısır hiyerogliflerini okumak için Udemy'de "Eski Mısır Hiyerogliflerini Okumak (Başlangıç Seviyesi)" gibi eğitimler bulunmaktadır.

Tanrı heykellerinin ait olduğu bazı uygarlıklar şunlardır: Antik Mezopotamya: Anunnaki tanrı grubu heykelleri. Antik Yunan: Zeus, Athena, Hermes, Ares gibi tanrıların heykelleri. Antik Roma: İmparatorlar, generaller ve devlet adamlarının yanı sıra tanrı ve tanrıçaların heykelleri. Maya Uygarlığı: Hun Hunahpu gibi tanrıların heykelleri. Hinduizm: Vişnu, Şiva, Brahma, Lakshima, Durga, Sarasvati gibi tanrı ve tanrıçaların heykelleri.

Altay Dağları'nda bulunan insan fosillerinin yer aldığı mağara, Denisova Mağarası'dır. Denisova Mağarası, Rusya, Sibirya'da yer almaktadır. Denisova Mağarası'nda bulunan insan fosillerinden bazıları şunlardır: 2010 yılında mağaranın Doğu Galerisi'nin 11.4 katında bir ayak parmağı kemiği. 2018 yılında tüm genom dizilimine dayanarak bir Neandertal/Denisova melezi olduğu bildirilen Denisova 11. Yaklaşık 200 bin yaşında olduğu tahmin edilen üç insan fosili. 2017 yılında bulunan, yaklaşık 200.000 yıllık bir alt çene ikinci büyük azı dişi. Ayrıca, 2021 yılında yapılan bir araştırmada, Denisova Mağarası'nda üç insan fosili daha bulunmuştur.

Ulucak Höyüğü'nde yaşayan topluluklar, Neolitik Dönem'den Geç Roma-Erken Bizans dönemine kadar çeşitli medeniyetlere ev sahipliği yapmıştır. Neolitik Dönem'de (MÖ 6800-5700) höyük, yaklaşık 1100 yıl boyunca kesintisiz olarak iskân edilmiştir. Diğer dönemlerde yaşayan topluluklar hakkında ise şu bilgiler mevcuttur: Erken Tunç Çağı: Bu dönemden bazı binaların taş temel izleri bulunmuştur. Geç Roma ve Erken Bizans dönemi: Bu tabakalar, höyük yüzeyine yakın oldukları için erozyon ve tarımsal faaliyetler nedeniyle büyük ölçüde tahrip olmuştur. Kazılar halen devam etmekte olup, höyüğün her tabakası tam olarak açılmamıştır.

Nemrut Dağı'ndaki heykellerin hikayesi, Kommagene Kralı I. Antiochos'un tanrılara olan saygısını ve iki kültürü birleştirme çabasını yansıtır. Heykellerin yapım süreci ve hikayesi şu şekilde özetlenebilir: Kral I. Antiochos, kendini tanrılarla aynı kategoride görerek Nemrut Dağı’nda bir kutsal alan ve mezar anıtı yaptırır. Heykeller, Yunan ve Pers mitolojisindeki tanrıların görkemini yansıtır. En büyük heykel, Kommagene Kralı I. Antiochos’a aittir. Heykellerin yanında, şans, uğur, bereket tanrısı olan Kommagene (Argande) gibi mitolojik figürler de bulunur. Heykeller, kireçtaşı bloklarından yapılmış olup, doğanın etkilerine karşı dayanıklılığını koruyarak günümüze kadar ulaşmıştır. Nemrut Dağı'ndaki heykellerle ilgili bir şehir efsanesi de bulunur: Efsaneye göre, kendini ilah ilan eden kraldan korkan insanların sınırsız iş gücüyle heykeller yapılmıştır. Nemrut Dağı'ndaki heykeller, 1987 yılında UNESCO Dünya Mirası Listesi'ne dahil edilmiştir.

Salamis'te yaşamış bazı topluluklar: Enkomi halkı. Akalar. Truva savaşçıları. Yahudiler. Salamis, tarih boyunca Asur, Mısır, Pers, Roma gibi çeşitli devletlerin egemenliğinde bulunmuştur.