AntikYunan

Antik Yunan'da Afrodit, aşk, güzellik, şehvet ve cinselliğin tanrıçasıdır.

Şölen Diyaloğu'nun önemli olmasının bazı nedenleri: Güzellik ve sevgi felsefesi: Diyalog, güzellik ve sevginin kaynağını araştırır ve insan varoluşu üzerindeki etkilerini inceler. Eros'un eğitsel işlevi: Eros, erdemli bir yaşam hedefine yönelik eğitimde merkezi bir rol oynar. Ölümsüzlüğe öykünme: Diyalogda, insanın tanrının ölümsüzlüğünü taklit etme çabası işlenir. Kültürel ve sosyal yansıma: Antik Yunan kültürünün sosyal yapısı, diyalogdaki felsefi tartışma içinde ele alınır. Sanat ve felsefe birleşimi: Sanat, bilim ve felsefenin iç içe geçtiği bir eser olarak, insana dair en temel konulardan birini, aşkı ele alır.

Antik Yunan'da banyolar, görkemli mozaikler, heykeller ve fresklerle süslenirdi. Bazı süsleme unsurları: Menderes deseni: Katta ve duvarlarda kullanılabilir. Mitolojik temalar: Fresklerde mitolojik sahneler işlenirdi. Antik Yunan tanrıları ve kahramanları: Minyatür heykeller, vazolar ve amforalar bu figürleri tasvir edebilirdi. Banyolar ayrıca, doğal ışık alacak büyük pencerelerle donatılırdı.

Antik Yunanda yemek yeme şekli şu şekildeydi: Öğünler: Antik Yunanlar günde genellikle üç öğün yerdi: akratismós (kahvaltı), ariston (öğle yemeği) ve deipnon (akşam yemeği). Yeme şekli: Katı yiyecekler elle, sulu yemekler ise büyük kaşıklarla yenirdi. Oturma düzeni: Yunanlar masalarda oturarak yemek yerdi. Yemekler: Tahıllar, özellikle buğday ve arpa, beslenme kültürünün temel öğeleriydi. Sosyal yaşam: Zenginlerin katıldığı sympozion adı verilen akşam yemekleri, aynı zamanda sosyal bir etkinlikti. Antik Yunan'da yemek kültürü, dönemin tarımsal yetersizliğini ve Akdeniz mutfağının üç ana öğesi olan buğday, zeytinyağı ve şarap üzerine kurulu olduğunu yansıtır.

Stoik Kabile, stoacılık felsefesini konu alan bir YouTube kanalıdır. Stoacılık, iç huzuru ve hayatın zorluklarıyla başa çıkmak için güçlü bir karakter geliştirmeye odaklanan Antik Yunan felsefesinin önemli bir okuludur. Stoik kelimesi ayrıca, "acıya dayanıklı, tevekkül sahibi, kaderci" anlamlarına da gelir.

Antik Yunan'da birçok filozof bulunmaktadır. Bazı önemli isimler şunlardır: Thales (MÖ 624-546 civarı). Pisagor (MÖ 580-500 civarı). Herakleitos (MÖ 500 civarı). Parmenides (MÖ 515-450). Anaksagoras (MÖ 500-428 civarı). Demokritos (MÖ 460-370 civarı). Platon (MÖ 428/427 - 348/347). Aristoteles (MÖ 384-322). Bu liste, Antik Yunan'daki tüm filozofları içermemektedir.

Felsefi yazılar, M.Ö. 7. yüzyılda İyonya uygarlığında, özellikle Miletos (Milet) kentinde ortaya çıkmıştır. Bu dönemde, doğa olayları mitolojik açıklamalarla değil, akla dayalı nedenlerle açıklanmaya çalışılmıştır.

Kemerin ilk kullanıldığı mimari yapı olarak MÖ 2. binyılda Mezopotamya'daki yapılar gösterilebilir. Kemerin ilk kullanıldığı bazı örnekler: Mısır'da Saqqara'daki Qa’a mezarının ikincil mezarı: Kerpiç tonoz örneği. Mezopotamya'daki Ur Kraliyet mezarları: Kemer ve tonoz örnekleri. Hattuşa ve Alacahöyük: Yalancı tonoz ve kemer örnekleri. Yunanistan'da Mykenai kenti: Aslanlı giriş kapısı ve Kral Atreus'un tholos mezarı.

Antik Yunan'da yılan motifli yüzükler ve diğer takılar, sembolik ve koruyucu anlamlar taşıyordu. Ayrıca, Antik Yunan'da yılanlı asa, tıbbın simgesi olarak kabul edilen Asklepios'un asası ile ilişkilendiriliyordu. Yılan figürünün anlamı, kültürel bağlama ve kişisel yorumlamaya göre değişiklik gösterebilir.

Meander motifi, yinelenen bir desene sahip, geometrik kıvrımlar yapan şerit biçiminde bir bezemedir. Özellikleri: Köken: Adını, Büyük Menderes Nehri'nin kıvrımlı akışından alır. Kullanım Alanları: Antik Yunan ve Roma sanatında mimari süsleme, seramik, duvar resmi, mozaik, lahit, kumaş, takı gibi çeşitli alanlarda kullanılmıştır. Tipler: Kesik, çengel, ağaç, mazgal gibi farklı tipleri bulunur. Sembolizm: Sonsuzluk ve sürekliliği simgeler. Meander motifi, Türk-İslam sanatında da "aşık yolu" veya "sapak" olarak adlandırılarak kullanılmıştır.

Agamemnon ve İfigenia'nın kurban edilmesinin sebebi, Truva Savaşı'na gitmeden önce Agamemnon'un tanrıça Artemis'i öfkelendirmesidir. Agamemnon, bir av sırasında Artemis'in kutsal geyiğini öldürmüştür. İfigenia, Akhilleus ile evlendirileceği bahanesiyle Aulis’e çağrılır ve kurban edilir.

Antik komedi, kökeni Antik Yunan'a dayanan, izleyicilere güldürürken aynı zamanda eleştirel bir bakış açısı sunan bir tiyatro türüdür. Antik komedinin bazı özellikleri: Köken: Dionysos adına yapılan hasat vakti törenlerinden doğmuştur. Yapı: Genellikle beş perdelik olup, diyaloglar ve koro bölümlerinden oluşur. Konu: Konusunu günlük hayattan, sosyal olaylardan ve sıradan insanların birbirleriyle olan ilişkilerinden alır. Üslup: Üslupta kusursuzluk aranmaz, halk arasında kullanılan, herkesin anlayabileceği bir dil kullanılır. Kahramanlar: Kahramanları, toplumun alt tabakasında bulunan eğitimsiz veya sonradan görme kişiler olabilir. Temalar: Kusur, gülünçlük gibi konular işlenir; insanlara ve seyircilere kötü huylara yönelilmemesi gerektiği mesajları verilir. Antik komedinin en önemli temsilcilerinden bazıları Aristophanes, Menandros ve Krates'tir.

Dorik düzen, MÖ 7. yüzyılda ortaya çıkmıştır. Özellikle MÖ 6. ve 5. yüzyıllarda Yunanistan anakarasında, Sicilya ve Güney İtalya’da ve diğer Dor bölgelerinde yaygın olarak kullanılmıştır. Ayrıca, Anadolu'da inşa edilen en eski Dor düzenli tapınak, MÖ 630-620 arasına tarihlenen Assos Athena Tapınağı'dır.

Antik Yunan sanatı hakkında bilgi veren bazı kitaplar: "Antik Yunan'da Sanat ve Mitoloji", Thomas H. Carpenter. "Antik Yunan", Nigel Rodgers. "Antik Yunan'da Din ve Sanat", Ernest Arthur Gardner. "Antik Yunan'da Felsefe, Bilim ve Sanat", Suat Soner Erenözlü. Ayrıca, "Antik Yunan Giriş" başlıklı bir YouTube videosunda kronolojik bir kitap listesi de bulunmaktadır.

Batı tiyatrosunun ilk örneği, Antik Yunan tiyatrosudur. Batılı anlamda ilk Türkçe tiyatro eseri ise İbrahim Şinasi'nin 1860 yılında yazdığı "Şair Evlenmesi" adlı eserdir.

Umberto Eco'nun "Felsefe Tarihi 1 - Antik Yunan" kitabı 328 sayfadır.

Apollon ve Apollyon farklı kavramlardır: - Apollon, Antik Yunan mitolojisinde müziğin, güzel sanatların, şiirin, ateşin ve kehanetin tanrısıdır. - Apollyon ise, Yeni Ahit'in Vahiy kitabında geçen bir isimdir ve yok edici anlamına gelir.

Arkaik dönemde insan figürleri şu şekilde betimlenmiştir: Kouros ve Kore heykelleri. Geometrik dönem figürleri. Arkaik gülümseme. Arkaik dönem insan tasvirleri birçok farklı kültürü temsil etmekte ve anlatmaktadır.

Antik Yunan'ın en önemli eserlerinden bazıları şunlardır: Edebiyat: Homeros'un İlyada ve Odysseia Destanları. Euripides'in Tragedyaları. Herodot'un Tarihleri. Sanat: Geometrik Dönem Vazoları. Klasik Dönem Resimler. Helenistik Dönem Resimler. Heykel: Myron'un Diskobolos Heykeli. Lysippos'un Apoksiyomenos Heykeli.

Solon'un dört büyük reformu şunlardır: 1. Borç Köleliğini Kaldıran Reform: "Seisachtheia" yasası ile borç yüzünden köleliği kaldırdı ve birçok kişinin borcunu sildi. 2. Vatandaşlığı Maddi Varlığa Göre Dört Sınıfa Ayırma: Pentakosiomedimnoi, Hippeis, Zeugitai ve Thetes sınıflarını oluşturarak aristokratların doğuştan gelen ayrıcalıklarını ortadan kaldırdı. 3. Ekonomik ve Ticari Reformlar: Zeytinyağından başka zirai ürünlerin ihracatını yasakladı, ticaret ve sanayiyi kolaylaştırdı, gümüş para basarak ticareti standartlaştırdı. 4. Adalet ve Sosyal Düzen Reformları: Ölülerin arkasından kötü konuşulmasını yasakladı, mahkemeye başvurma hakkını tüm Atina halkına tanıdı ve tarafsız kalan kişilerin vatandaşlık haklarını iptal eden bir yasa çıkardı.