AntikYunan

Tembelliğin felsefesi, zamanın niteliğinin niceliğinden daha önemli olduğunu savunur. Tembelliğin felsefesinin bazı temel noktaları: Zevk ve boş zaman: Çalışmak bir görev olarak görüldüğünde, boş zaman övülmeye değer değildir. Toplumsal normlara karşı duruş: Tembellik, toplumsal normlara karşı sessiz bir başkaldırıdır. Varoluşsal ihtiyaç: Byung-Chul Han'ın "yorgunluk toplumu"nda tembellik, varoluşsal bir ihtiyaçtır. Tembelliğin felsefesi, aynı zamanda tembelliğin manifestosunu yazan Hadiko Tembeliko gibi karakterler aracılığıyla da ele alınabilir.

"Temet nosce" ve "nosce te ipsum" ifadeleri aynı anlama gelir ve her ikisi de Latince "kendini bil" anlamına gelir. Bu sözler, Antik Yunan felsefesinde önemli bir yer tutar ve özellikle Delphi'deki Apollon Tapınağı'nın girişinde yazılıdır. Aralarındaki fark, "nosce te ipsum"un daha yaygın kullanılan ifade olması, "temet nosce"nin ise bazen "zayıf Latince" bir versiyon olarak kabul edilmesidir.

Theseus'un gemisi paradoksu, bir nesnenin tüm parçaları değiştirildiğinde aynı nesne olarak kalıp kalmayacağı sorusunu ele alan bir düşünce deneyidir. Bu paradoks, Antik Yunan tarihçisi Plutarkhos'un "Theseus'un Hayatı" adlı eserinde anlatılan bir efsaneye dayanır? Paradoksun çözümü için çeşitli öneriler ortaya atılmıştır. Theseus'un gemisi paradoksu, kimlikle ve bir nesnenin zaman içinde hangi koşullar altında aynı kaldığıyla ilgilidir.

Ulis'in yolculuğu, farklı bağlamlarda farklı anlamlar taşıyabilir. "Ulis’in Bakışı" filmi, yönetmenin Balkanların ilk sinemacıları Manaki Kardeşler'in kayıp üç bobin filmini bulma arayışını ve bu süreçte yaşadığı içsel yolculuğu anlatır. Amin Maaouf'un "Yolların Başlangıcı" romanı, sürgündeki bir yazarın ülkesine ve ailesine olan hasretini, kökenlerini bulma çabasını konu alır. Opera eseri "Ulis'in Vatana Dönüşü", Ulis'in 20 yıllık yokluktan sonra evine dönüşünü ve eşi Penelope'nin onu tanımamasını işler.

Partenon, Athena'ya adanmıştır. "Parthenon" kelimesi, "bakire" anlamına gelen Yunanca "parthenos" kelimesinden türetilmiştir.

Adramytteion Antik Kenti, Antik Çağ'da birçok uygarlığa ev sahipliği yapmıştır. Lidya Krallığı. Pers hakimiyeti. Makedon egemenliği. Anadolu Selçuklu Devleti ve Osmanlı İmparatorluğu. Adramytteion'un adı zamanla "Edremit"e dönüşmüş ve terk edilen kıyıdaki antik kent yerine iç kısımlara kurulan komşu ilçeye adını vermiştir.

Antik Yunan'da aslan, çeşitli anlamlar ve sembolizmler taşımıştır: Güç ve Asalet: Aslan, gücü, asaleti ve korkuya bağlı saygınlığı temsil etmiştir. Koruyucu ve Mezar Bekçisi: Şehirlerin, sarayların ve önemli kişiliklerin koruyucusu olarak görev yapmıştır. Tanrıların Koruyuculuğu: Mitlerde tanrıların koruyuculuğunu temsil etmiş, örneğin tanrı Apollon'un kutsal hayvanı olarak kabul edilmiştir. Kibele ile İlişki: Tanrıça Kibele'nin hayvanı olarak betimlenmiştir. Ayrıca, aslan sembolü, Antik Yunan'da sikkelerde, tapınaklarda ve çeşitli sanat eserlerinde de yer almıştır.

Antik Yunan dönemine ait olan çoban çizimi, yaklaşık 2500 yıl öncesine dayanmaktadır. Attika bölgesinde yer alan Vari'de bulunan ve bir çobana atfedilen grafiti, MÖ 6. yüzyıla tarihlenmektedir.

Kalandar geleneği, kökeni eski takvimlere ve yılbaşı kutlamalarına dayanan, Türk kültüründe yer alan bir gelenektir. Kalandar kelimesi, Latince "calandae" sözcüğünden gelmekte olup, ayın birinci günü anlamına gelir. Kalandar kutlamalarının ilk olarak ne zaman ve nasıl ortaya çıktığına dair kesin bilgiler bulunmamakla birlikte, bu geleneğin Antik Yunan dönemine kadar uzandığı düşünülmektedir. Kalandar, özellikle Doğu Karadeniz bölgesinde ve Gürcistan'ın batı kesiminde kutlanır.

"Altın Tapınak Amazonları" ifadesi, muhtemelen 1986 yapımı "Golden Temple Amazons" adlı filmi ifade ediyor olabilir. Bu film, Amazon savaşçılarını konu alan bir yapımdır. Amazonlar, Yunan mitolojisinde tamamen kadın savaşçılardan oluşan bir kavimdir ve genellikle savaş, av ve doğa ile iç içe bir yaşam sürerler. Filmin içeriği hakkında spesifik bir bilgi bulunamamıştır. Ancak, Amazonların savaşçı yetenekleri, ata binme ve okçuluktaki ustalıkları gibi temalar genellikle bu tür yapımlarda işlenir. Daha fazla bilgi için filmin orijinal adı veya konusu hakkında daha spesifik detaylar gerekebilir.

Karakter eğitiminin ilk kurucusu olarak kabul edilebilecek kişi hakkında kesin bir bilgi bulunmamaktadır. Ancak, karakter eğitiminin tarihsel temelleri Antik Yunan'a kadar uzanmaktadır. Karakter eğitimi kavramının resmen ilk kez 1860'lı yıllarda Amerika'da ortaya çıktığı kabul edilmektedir. Örneğin, ABD'nin devrim liderleri Franklin ve Jefferson, eğitimin değerleri geliştirmenin yanı sıra demokratik rejim için vatandaş yetiştirmede de önemli bir rol oynadığını savunmuşlardır.

Adatepe Zeus'un hikayesi, Antik Yunan mitolojisine dayanır ve iki ana efsaneyi içerir: 1. Zeus ve Hera'nın Aşkı: Efsaneye göre, Zeus ve ilk eşi Hera'nın aşkı Adatepe'de filizlenmiştir. 2. Troya Savaşı'nın İzlenmesi: Homeros'un İlyada Destanı'nda, Zeus'un Troya Savaşı'nı Gargaros Tepesi'nden, yani İda Dağı'ndan izlediği anlatılır. Bu hikayeler, Adatepe'yi mitolojik ve tarihi bir öneme sahip kılar. Zeus Altarı, hem savaşların tanığı hem de aşkların şahidi olarak kabul edilir.

Anaksagoras, dine karşı geldiği ve Ay ile Güneş'in tanrı değil, birer kütle olduğunu iddia ettiği için sürgün edilmiştir. MÖ 450 yılında, Perikles'in siyasi karşıtları tarafından, yerleşik inanca karşı geldiği gerekçesiyle mahkemeye verilmiştir.

11. sınıf felsefe 1. ünite özeti, felsefenin ortaya çıkışı ve temel özellikleri üzerine odaklanır. Özetin bazı başlıkları: Felsefenin tanımı. Felsefenin ortaya çıkışı. İlk filozoflar. Felsefi düşünce. Temel özellikler. Önemli filozoflar. Ayrıca, bu ünitede çevre sorunları ve felsefe ilişkisi de işlenir.

Antik Yunan mimarisinde üç temel stil, Dor (Doric) nizamı, İyon (Ionic) düzeni ve Korint (Corinthian) mimari üslubu olarak adlandırılır. Dor (Doric) Nizamı: Sütunların kaidesi yoktur ve doğrudan stylobat üzerine oturur. Sütun aşağıdan yukarıya doğru incelir ve sütun gövdesinde dikey yivler bulunur. Sütun başlığı, çanak şeklinde yuvarlak bir yastık ve üzerinde yer alan abakustan meydana gelir. İyon (Ionic) Düzeni: Sütunlar bir kaide üzerinde yer alır. Sütun başlıkları koç boynuzuna benzeyen kıvrımlı bir biçimdedir (volüt). Arşitrav dışa taşkın olarak yapılmış iki veya üç katlıdır. Korint (Corinthian) Mimari Üslubu: Volüt başlık yerine, kenger (akantus) yapraklarıyla oyulmuş süslü başlıklar kullanılır.

Aphrodisia, Eski Yunanca'da "aşk hazları", "aşk şeyleri", "cinsel ilişkiler", "ten eylemleri", "şehvet" anlamlarına gelen bir sözcüktür. Ayrıca, Afrodisias veya Afrodisyas, Tanrıça Afrodit'e adanmış birçok eski çağ kentinin ortak adıdır.

Stymphalian Kuşları, antik Yunan mitolojisinde yer alan, insan yiyen efsanevi mitolojik canavarlardır. Özellikleri: Görünüm: Turna büyüklüğünde, ibis benzeri kuşlardır. Silahlar: Tunçtan yapılmış pençeleri ve tüyleri vardır; bu tüyler ok gibi kullanılabilir. Zehirli dışkı: Gübre olarak kullandıkları dışkıları zehirlidir. Mitolojik Bağlam: Ares'in hayvanları: Savaş tanrısı Ares'in gözde hayvanları arasında yer alırlar. Herakles'in görevi: Herakles'in on iki görevinden altıncısı, bu kuşları Stymphalia Gölü bölgesinden kovmaktı. Kültürel ve Simgesel Anlamlar: Kaos ve tehlike: Yunan halk hikâyelerinde kaosu ve bilinmeyen tehlikeleri simgelerler. İnsan ve doğa mücadelesi: Hem Herakles’in kahramanlık anlatılarında hem de insanın doğaya karşı mücadelesinde önemli bir sembol olmuşlardır.

Eski Yunan tanrılarının hangi dili konuştuğuna dair bir bilgi bulunamamıştır. Ancak, Antik Yunan döneminde kullanılan Dorik, İyonik ve Eolik gibi lehçeler, zaman içerisinde evrilerek günümüzde konuşulan Yunanistan diline dönüşmüştür. Antik Yunan'da kullanılan dil, Grekçe (Antik Yunanca) olarak bilinir.

Apollon'a "Didyma" adının verilmesinin nedeni, Apollon'un ikiz kardeşi olan Ay Tanrıçası Artemis'e dayanmaktadır. Ayrıca, Didyma'daki Apollon Tapınağı'nın "Didymaion" olarak da adlandırılmasının sebebi, tapınağın ünlü bir kehanet merkezi olmasıdır.

Antik Yunan sanatı, dört ana döneme ayrılır: 1. Geometrik Dönem (MÖ 900-700). 2. Arkaik Dönem (MÖ 700-480). 3. Klasik Dönem (MÖ 480-323). 4. Helenistik Dönem (MÖ 323-31).