AntikDönem

Ortası delik paraların kullanımı M.Ö. 7. yüzyıla kadar uzanır. Özellikle Çin’de Zhou Hanedanlığı döneminde bronzdan yapılan ve ortası delik olan para birimleri yaygın olarak kullanılmıştır. Delikli para, Japonya, Kore ve Vietnam gibi Uzak Doğu ülkelerinde de yaygın olarak kullanılmıştır. Osmanlı İmparatorluğu’nda delikli para kullanımı yaygın değildi. Günümüzde bazı ülkelerde hâlâ delikli madeni paralar kullanılmaktadır.

Yunanistan'da kullanılan bazı metal paralar: 1 Euro: Bimetalik, 7,5 gram, 23,25 mm çapında. 2 Euro: 8,5 gram, 25,75 mm çapında. Ayrıca, Yunanistan'da geçmişte Bizans katı ve hiperpiron gibi farklı metal paralar da kullanılmıştır. Antik dönemde ise Yunanistan'da gümüş, altın, elektrum (gümüş ve altın alaşımı), bakır ve bronz paralar basılmıştır.

Antik Roma'da eğlence, çeşitli etkinliklerle sağlanırdı: Halk gösterileri: Circus Maximus'ta at arabası yarışları, Kolezyum'da gladyatör dövüşleri ve vahşi hayvan avları gibi etkinlikler düzenlenirdi. Tiyatro ve sanat: Tiyatro, müzik ve dans gösterileri, mim ve pantomim gibi eğlenceli sanat formları popülerdi. Spor ve oyunlar: Yüzme, at binme, güreş, boks, koşu, avcılık, balıkçılık, top oyunları ve çeşitli kutu oyunları (zar, satranç, dama) oynanırdı. Hamamlar: Sosyalleşme ve temizlik için kullanılan hamamlar, aynı zamanda dinlenme ve eğlence mekanlarından biriydi. Bu etkinlikler, toplumun tüm kesimlerini bir araya getirirdi.

M.Ö. 600 yılında dünya şu şekildeydi: Medeniyetlerin Durumu: Mezopotamya, Mısır, Çin, Hindistan, Yunan ve Pers medeniyetleri gelişmişti. Ticaret: Asya, Afrika ve Avrupa arasında ticaret gelişmişti. Yaşam: İnsanlar genellikle tarım ve hayvancılıkla uğraşıyordu; şehir devletleri gelişiyordu. Kültür ve Sanat: Sanat ve mimari alanında ilerlemeler kaydedilmişti. Bilim ve Teknoloji: Felsefe, matematik, tıp ve astronomi alanlarında önemli gelişmeler vardı. Din: Farklı topluluklar farklı tanrılara tapıyor, dini ritüeller günlük yaşamın parçasıydı. Eğitim: Eğitim önemli bir konuydu; gençler mentorlerinden öğrenim görüyordu.

Antikite kelimesi, Fransızca "antiquité" kelimesinden türetilmiş olup, eskilik ve İlk Çağ anlamlarına gelir. Ayrıca, antikiteden kasıt, genellikle Batılılar tarafından özellikle Yunan ve Roma medeniyetlerini ifade etmek için kullanılsa da, Eski Çağ'da mevcut olan tüm kavimlerin medeniyetini kapsar. Bunun yanı sıra, eski çağlardan kalan mimari eserler ve heykel, madalyon gibi çeşitli eşyalar için de antikite terimi kullanılır.

Roma'nın gerçek kurucusu olarak kabul edilen kişi Romulus'tur. Ancak, Roma'nın kuruluşu hem mitolojik hem de tarihsel anlatılarla çevrilidir. Arkeolojik bulgular ise Roma'nın kökenlerinin M.Ö. 10. yüzyıla kadar uzandığını ve şehrin farklı kabilelerin bir araya gelmesiyle doğan bir konfederasyon şehri olarak geliştiğini göstermektedir.

Uplistsikhe'de yaşamış bazı topluluklar: Pagan halklar. Hıristiyanlar. Gürcüler. Ermeniler. Uplistsikhe, en parlak döneminde yaklaşık 20.000 nüfusa sahipti.

Aristoteles, Atarneus'ta bir süre yaşamış ve önemli düşünceler geliştirmiştir. Atarneus'ta yaptığı bazı faaliyetler: Hermias'ın yeğeni Pythia ile evlenmiştir. Etik üzerine düşüncelerini geliştirmiş ve "Politika" kitabının taslaklarını hazırlamıştır. Hayvanların yaşamı üzerine hazırladığı eserinde Assos ve çevresindeki hayvan türlerini incelemiştir. Büyük İskender'e aktaracağı bilgilerin temellerini atmıştır. Aristoteles, Platon'un Akademisi'nde öğrenciyken Atarneus Beyi Hermias ile arkadaşlık etmiş ve Hermias'ın daveti üzerine Atarneus'a gelmiştir.

Sarissa, eski Makedon ve Helenistik ordularda kullanılan, 5 ila 7 metre uzunluğunda bir mızrak veya pike idi. Başlıca işlevleri: Falanks düzeninin güçlendirilmesi: Sarissalar, düşmana doğru uzanan üst üste binen silah sıralarını uzatarak falanksın gücünü artırdı. Düşman askerleriyle mücadele: Uzunluğu sayesinde, hoplitler ve daha kısa silahlar taşıyan diğer askerlere karşı avantaj sağladı. Savaş taktiği: Sarissa taşıyan falanks, hareketi kolaylaştırmak için genellikle açık düzende savaşa yürürdü. Ancak, sarissa'nın kullanımı sınırlıydı; örneğin, falanks düzeni bozulduğunda veya tek başına yakın dövüşte kullanıldığında etkisiz kalıyordu.

Roma'nın yedi kralı şunlardır: 1. Romulus (MÖ 753 – MÖ 716). 2. Numa Pompilius (MÖ 715 – MÖ 674). 3. Tullus Hostilius (MÖ 673 – MÖ 642). 4. Ancus Marcius (MÖ 641 – MÖ 617). 5. Lucius Tarquinius Priscus (MÖ 616 – MÖ 579). 6. Servius Tullius (MÖ 578 – MÖ 535). 7. Tarquinius Superbus (MÖ 534 – MÖ 509). Bu krallar, Roma'nın erken tarihinde, yaklaşık MÖ 753'ten MÖ 509'a kadar hüküm sürmüşlerdir.

Agora filmi, 4. yüzyılın sonlarında Roma İmparatorluğu'nun Mısır'daki İskenderiye kentinde geçen ve din ile bilim arasındaki ilişkiyi ele alan tarihi bir dramadır. Filmin ana konusu şu şekilde özetlenebilir: Hypatia'nın Hayatı: Film, kendini felsefe ve bilime adamış Hypatia'nın hayatından kesitler sunar. Dini Kargaşa: Hristiyanlık hızla yayılırken, Hristiyanlar ve Paganlar arasında çatışmalar başlar. Kütüphane Tahribatı: Hristiyanlar, kütüphaneyi ele geçirir ve içindeki yüzbinlerce el yazması kitabı yakar. Hypatia'nın Sonu: Hypatia, dinsiz ve cadı olmakla suçlanır, linç edilir ve vücudu parçalara ayrılarak sergilenir. Film, aynı zamanda toplumsal tabakalaşma ve eşitsizliği de ele alır.

Truva Savaşı, on yıl sürmüştür.

Anadolu'da içki kültürünün ne zaman başladığına dair kesin bir bilgi bulunmamakla birlikte, bazı içkilerin Anadolu'da uzun bir geçmişe sahip olduğu bilinmektedir: Bira: Dünyanın en eski içkisi olarak kabul edilir ve Anadolu'da 13 bin yıllık bir geçmişi olduğu düşünülmektedir. Şarap: Anadolu'da ilk olarak M.Ö. 4000 yıllarında üretilmiştir. Ayrıca, Osmanlı döneminde rakı üretimine dair izler 16. yüzyıla kadar uzanmaktadır.

İyonlar, Kral Yolu'na katılmamıştır; aksine, Kral Yolu'nun yapımında rol oynamışlardır. M.Ö. 547 yılında Anadolu'yu işgal eden Persler, Lidyalıların başkenti Sard'ı ele geçirmiş ve İyonlar da dahil olmak üzere Anadolu'daki diğer medeniyetleri egemenlikleri altına almıştır. İyonlar, Kral Yolu'nun Efes'ten başlayıp Mezopotamya'ya kadar uzanan kısmını inşa etmişlerdir.

Erythrai Antik Kenti'nin önemli olmasının bazı nedenleri: Tarihî ve kültürel zenginlik: İzmir'in Çeşme ilçesine bağlı Ildırı köyünde yer alan Erythrai, Antik Çağ'da 12 İyon kentinden biri olarak önemli bir yerleşimdir. Stratejik konum: Çeşme Yarımadası’nın kuzey kıyısında, Sakız Adası’nın karşısında yer alması, stratejik ve ticari bir öneme sahip olduğunu gösterir. Ticari merkez: Doğu Akdeniz, Ege ve Karadeniz’e yönelik ticari faaliyetlerde önemli bir rol oynamıştır. Dini ve kültürel unsurlar: Herakles'e adanmış Herakleion gibi kutsal alanları ve Sibylla kâhinleriyle ünlüdür. Mimari yapılar: Athena Tapınağı ve tiyatro gibi İon mimari düzenlerini yansıtan önemli yapılara ev sahipliği yapar. Kronolojik önem: Kazılarda bulunan kalıntılar, İÖ. 8. yüzyıldan itibaren kesintisiz bir yerleşim olduğunu ve MÖ. 4. yüzyılda İonia'daki sosyal ve politik değişimlerde etkin rol oynadığını ortaya koyar.

Mısır'da firavunluk, M.Ö. 30 yılında Kleopatra VII Thea Philopator'un ölümüyle sona ermiştir.

Yeni Platonculuk, Platon ve Aristoteles öğretilerini uzlaştırarak oluşturulmuş bir felsefi akımdır ve doğasında mistik veya dini unsurlarla tanımlanır. Yeni Platonculuğun temel savunduğu görüşler: Tanrı kavramı: Tanrı, bu dönemde ön plana çıkmıştır. Ruhsal kurtuluş: Felsefenin amacı, ruhun özüne kavuşmasını ve varlığın ana ilkesiyle birleşmesini sağlamaktır. Teorik anlayış: Antik Çağ'da önem verilen yaşam pratiklerinin yerine teorik anlayış geçmiştir. Birlik ve çokluk: Bir yandan her şeyde birlikte var olan birlik ve çokluk düşüncesi savunulurken, diğer yandan bu sınırların ve çokluğun ötesine varılır.

Irak'ın eski haritaları, tarih boyunca çeşitli medeniyetlerin ve dönemlerin etkisiyle farklı şekillerde tasvir edilmiştir. Örneğin, El-İṣṭaḫrī'nin 951'den sonraki Irak haritası, denizde inci avcılığını ve Fars Denizi'ndeki liman şehirlerini gösteren detaylı bir tasvir içerir. Daha spesifik bir örnek olarak, Uruk dönemi haritaları, Mezopotamya'da kentlerin ve devlet kurumlarının gelişimini gösteren izler barındırır. Bu haritalara ulaşmak için 9lib.net ve iStock gibi kaynaklar kullanılabilir.

Antik Yunan'ın fethettiği bölgeler arasında şunlar bulunmaktadır: Anadolu: Batı Anadolu'daki İyon, Aiol ve Dor kavimleri, Karadeniz'in güney kıyılarında Sinope (Sinop), Kerasus (Giresun), Trapezus (Trabzon), Kotyora (Ordu) gibi koloniler kurmuştur. İtalya ve Sicilya: Korint, Megara, Phokis, Khalkis ve Kyklad adalarından gelen Yunanlar, İtalya ve Sicilya'da koloniler kurmuştur. Trakya ve Kıbrıs: Makedonya Kralı II. Filip, Trakya üzerinde Makedon hâkimiyetini kurmuş ve Kıbrıs'ta koloniler oluşturmuştur. Mısır ve Fenike: Büyük İskender, Mısır'ı fethedip İskenderiye şehrini kurmuştur. Mezopotamya ve İran: İskender, Mezopotamya ve İran'ı fethederek Pers İmparatorluğu'na son vermiştir. Ayrıca, Antik Yunanlar, Ege Adaları, Trakya, Propontis, Boğaz ve Karadeniz kıyıları gibi bölgelerde de koloniler kurmuştur.

Antik Yunanistan'ın üç ana bölgesi şunlardır: 1. Kuzey Yunanistan: Epir ve Teselya'dan oluşur. 2. Orta Yunanistan: Aetolia, Locris, Acarnania, Doris, Phocis, Boiotia, Attica ve Megaris'i içerir. 3. Mora Yarımadası: Merkezi bölgesi Arcadia olan ve sıradağlarla çevrili bir platodur. Ayrıca, Yunanistan'ın adaları ve kolonileri de bu üç ana bölgeye dahildir.