Alan kuramının temel ilkeleri şunlardır: 1. Organizasyon İlkesi: Davranışlar, ortaya çıktıkları çevreden bağımsız olarak düşünülemez ve anlamlarını bu çevreden alırlar. 2. Eşzamanlılık İlkesi: Belirli bir andaki davranış, o andaki alanın bütününe bağlı olarak anlam kazanır; geçmiş ve gelecek, şu anki durumu etkiler. 3. Biriciklik İlkesi: Her durum ve birey kendine özgüdür, eşit şartlarda olsalar bile iki bireyin davranışlarını açıklayacak benzer kurallar yoktur. 4. Süreçte Değişme İlkesi: Alanda süreklilik arz eden bir değişim söz konusudur, hiçbir şey sabit değildir ve yaşantılar birbirlerinden farklıdır. 5. Olası Uygunluk İlkesi: Alandaki her parça, toplam organizasyonla ilgilidir ve anlamlıdır, hiçbir parça önemsiz görülerek dışarıda bırakılamaz.