• Buradasın

    6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 352 maddesi 1 fıkrası nedir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 352. maddesi 1. fıkrasına göre, kiracı, kiralananın teslim edilmesinden sonra kiraya verene karşı, kiralananı belli bir tarihte boşaltmayı yazılı olarak üstlendiği halde o tarihte boşaltmazsa, kiraya veren, kira sözleşmesini bu tarihten başlayarak bir ay içinde icraya başvurma veya dava açmak suretiyle sona erdirebilir 5.
    Bu hüküm, 6570 sayılı Kanun’un 7. maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinden alınmıştır 5.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    TBK'nın 349 ve 352 maddeleri nelerdir?

    Türk Borçlar Kanunu'nun (TBK) 349. maddesi, aile konutu olarak kullanılmak üzere kiralanan taşınmazlarda, kiracının eşinin açık rızası olmadıkça kira sözleşmesini feshedemeyeceğini düzenler. TBK'nın 352. maddesi ise, kiracının kiralananı belirli bir tarihte boşaltmaması durumunda, kiraya verenin kira sözleşmesini dava yoluyla sona erdirebileceğini belirtir. Daha fazla bilgi için ilgili kanun maddelerinin tam metinlerine aşağıdaki sitelerden ulaşılabilir: mevzuat.gov.tr; tuncok.av.tr; ilhanhelvacidersleri.com.

    6098 Türk Borçlar Kanunu'na göre temerrüt faizi nedir?

    6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'na göre temerrüt faizi, borçlunun ifası mümkün ve muaccel olan bir borcu zamanında ifa etmemesi ve temerrüde düşmesi halinde talep edilebilen bir faiz çeşididir. Temerrüt faizinin bazı özellikleri: Kanunilik: Temerrüt faizi, doğrudan kanuni düzenlemeler ile ortaya çıkar. Koşulları: Borçlunun temerrüde düşmesi ve alacaklının ihtarı gereklidir. Hesaplama: Sözleşmede aksi belirtilmediği sürece, faiz borcunun doğduğu tarihte yürürlükte olan mevzuat hükümlerine göre belirlenir. Miktar: Sözleşme ile kararlaştırılacak yıllık temerrüt faizi oranı, belirlenen yıllık faiz oranının %100 fazlasını aşamaz. Fonksiyonu: Alacaklının muhtemel zararlarını gidermeyi amaçlar.

    Borçlar Kanunu hangi mevzuat?

    6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu, borçlar mevzuatını oluşturan temel kanundur. Bu kanun, 11 Ocak 2011 tarihinde kabul edilmiş ve 4 Şubat 2011 tarihinde Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girmiştir.

    TBK 353 nedir?

    TBK 353, Türk Borçlar Kanunu'nun "Konut ve Çatılı İşyeri Kiralarında Sözleşmenin Sona Ermesi - Dava Yoluyla - Dava Süresinin Uzaması" başlıklı maddesidir. Maddenin içeriği: Kiraya veren, en geç davanın açılması için öngörülen sürede dava açacağını kiracıya yazılı olarak bildirmişse, dava açma süresi bir kira yılı için uzamış sayılır. Bu madde, 818 sayılı Borçlar Kanunu ve 6570 sayılı Kanunda bulunmayan yeni bir düzenlemedir. Madde gerekçesine göre, bu düzenleme, yerleşik uygulama ve görüşleri yansıtmaktadır.

    Borçlar Kanunu'nun gerekçesi nedir?

    Borçlar Kanunu'nun gerekçesine dair doğrudan bir bilgi bulunamamıştır. Ancak, Türk Borçlar Kanunu'nun madde gerekçelerine aşağıdaki kaynaklardan ulaşılabilir: muglabarosu.org.tr; lexpera.com.tr.

    6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu nedir?

    6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu, 11/1/2011 tarihinde kabul edilmiş ve 4/2/2011 tarihinde Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girmiş bir kanundur. Bu kanun, borç ilişkilerinin genel hükümlerini ve sözleşmeden doğan borç ilişkilerini düzenler. Bazı önemli maddeleri: Sözleşme kurulması. Şekil şartı. Sorumluluk. Kanunun tamamına mevzuat.gov.tr, lexpera.com.tr ve tsb.org.tr gibi sitelerden ulaşılabilir.

    TBK'nın 351 ve 352 maddeleri nelerdir?

    TBK'nın 351 ve 352 maddeleri, kira sözleşmesinin sona erdirilmesi ile ilgili iki farklı durumu düzenler: 1. TBK Madde 351: Bu madde, yeni malikin gereksinimi nedeniyle tahliye konusunu ele alır. 2. TBK Madde 352: Bu madde ise kiracının eylemi sonucu tahliye konusunu düzenler. Buna göre: - Kiracı, kiralananın teslim edilmesinden sonra, kiraya verene karşı, kiralananı belli bir tarihte boşaltmayı yazılı olarak üstlendiği hâlde boşaltmamışsa, kiraya veren, kira sözleşmesini bu tarihten başlayarak bir ay içinde icraya başvurmak veya dava açmak suretiyle sona erdirebilir. - Kiracı, bir yıldan kısa süreli kira sözleşmelerinde kira süresi içinde; bir yıl ve daha uzun süreli kira sözleşmelerinde ise bir kira yılı veya bir kira yılını aşan süre içinde kira bedelini ödemediği için kendisine yazılı olarak iki haklı ihtarda bulunulmasına sebep olmuşsa, kiraya veren, kira süresinin ve bir yıldan uzun süreli kiralarda ihtarların yapıldığı kira yılının bitiminden başlayarak bir ay içinde, dava yoluyla kira sözleşmesini sona erdirebilir.