• Buradasın

    1936 iş kanunu nedir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    1936 İş Kanunu, Türkiye Cumhuriyeti’nde işçilerin bir bölümünün çalışma koşullarını düzenleyen ilk kapsamlı kanundur 2. 3008 sayılı İş Kanunu, 15 Haziran 1936 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanmış ve yayımından bir yıl sonra, 15 Haziran 1937 tarihinde yürürlüğe girmiştir 12.
    Kanunun bazı özellikleri:
    • Kapsam: İçeriği itibariyle işlerin yolunda işleyebilmesi için günde en az on işçi çalışmayı gerektiren işyerlerinde çalışan işçiler ve işverenleri kapsar 123.
    • İşçi tanımı: İşçi, başka bir kişinin işyerinde bedenen ya da bedenen ve fikren çalışan kimse olarak tanımlanmıştır 34.
    • Sosyal sigorta: Kanunda, Türkiye’de ilk kez sosyal sigortaların kuruluşu öngörülmüştür 34.
    • Çalışma süresi: Genel olarak iş süresi haftalık 48 saat olarak belirlenmiştir 3.
    • Çocuk işçiliği: 12 yaşından küçük çocuklar hiçbir surette, 16 yaşını doldurmamış çocuklar ise günde 8 saatten fazla çalıştırılamaz 3.
    • İş sağlığı ve güvenliği: İşverenlerin, işçilerin sağlığını korumak ve gerekli önlemleri alması hüküm altına alınmıştır 3.
    • Grev ve lokavt: Grev ve lokavt yasaklanmıştır 4.
    Kanun, 1967 yılında çıkan 931 Sayılı İş Kanununa kadar yürürlükte kalmıştır 3.

    Konuyla ilgili materyaller

    İş kanunu mevzuatları nelerdir?

    4857 Sayılı İş Kanunu, Türkiye'de iş hayatı ile ilgili temel hak ve görevleri düzenler. Bu kanunun bazı maddeleri şunlardır: Amaç ve kapsam. İş sözleşmesi. Çalışma süresi. Ücret. Gece çalıştırma yasağı. Yer ve su altında çalıştırma yasağı. Ayrıca, iş kanunu ile ilgili mevzuatların yer aldığı şu siteler de faydalı olabilir: mevzuat.gov.tr; lexpera.com.tr; tdb.org.tr.

    1937'de çıkarılan iş kanununun temel ilkeleri nelerdir?

    1937'de çıkarılan 3008 sayılı İş Kanunu'nun temel ilkeleri şunlardır: İşçi sağlığı ve güvenliği: İşverenlerin, işçilerin sağlığını koruma ve iş güvenliğini sağlamak için önlemler alması zorunlu kılınmıştır. Çalışma süresi: Haftalık çalışma süresi 48 saat, günlük fazla çalışma süresi ise 3 saat olarak belirlenmiştir. Ücret: Ücretlerin en geç haftada bir ödenmesi ve işçinin muvafakatiyle iki hafta veya bir ay olarak belirlenebilmesi öngörülmüştür. Sosyal yardımlar: İş kazası, meslek hastalığı, analık, ihtiyarlık, hastalık ve ölüm hallerinde sosyal yardım yapılması düzenlenmiştir. İşten çıkarma koruması: İşçilerin haksız yere işten çıkarılması önlenmiş ve işe iade davası açma hakkı tanınmıştır. Grev ve lokavt yasağı: Grev ve lokavt yasaklanmış, işçi haklarının devlet eliyle korunması esası kabul edilmiştir. Zorunlu sigortalılık: İşçilerin zorunlu olarak sigortalı sayılması ilkesi getirilmiştir. Ayrıca, çocuk ve kadın işçilerin korunması için özel düzenlemeler yapılmıştır.

    Hangi işler iş kanunu kapsamında değildir?

    İş Kanunu kapsamında olmayan işler şunlardır: Deniz ve hava taşıma işleri. 50’den az işçi çalıştırılan tarım ve orman işleri. Aile ekonomisi kapsamındaki tarımsal yapı işleri. Aile üyeleri arasında, dışarıdan birinin katılmadığı ev ve el sanatları işleri. Ev hizmetleri. Çıraklar. Sporcular. Rehabilite edilenler. 3 kişinin çalıştığı esnaf işyerleri. İstisnalar: Kıyılarda veya liman ve iskelelerde gemilerden karaya ve karadan gemilere yapılan yükleme ve boşaltma işleri. Havacılığın bütün yer tesislerinde yürütülen işler. Tarım sanatları ile tarım aletleri, makine ve parçalarının yapıldığı atölye ve fabrikalarda görülen işler. Tarım işletmelerinde yapılan yapı işleri. Halkın faydalanmasına açık veya işyerinin eklentisi durumunda olan park ve bahçe işleri. Deniz İş Kanunu kapsamına girmeyen ve tarım işlerinden sayılmayan, denizlerde çalışan su ürünleri üreticileri ile ilgili işler.

    İşçinin hakları nelerdir iş kanunu?

    İş Kanunu'na göre bazı işçi hakları şunlardır: Ücret alma hakkı. İş sağlığı ve güvenliği hakkı. Eşit muamele görme hakkı. Ara dinlenme hakkı. Fazla mesai ücreti hakkı. İş arama izni hakkı. Hafta tatili hakkı. Yıllık ücretli izin hakkı. Ücretsiz izin hakkı. Kıdem ve ihbar tazminatı hakkı.

    İş kanunu hangi iş yerlerini kapsar?

    4857 sayılı İş Kanunu, 4. maddedeki istisnalar dışında kalan tüm işyerlerini, bu işyerlerinin işverenlerini ve çalışanlarını kapsar. İstisnalar: Deniz ve hava taşıma işleri; 50'den az işçi çalıştırılan tarım ve orman işlerinin yapıldığı işyerleri; Aile ekonomisi sınırları içindeki tarımla ilgili her türlü yapı işleri; Bir ailenin üyeleri ve üçüncü dereceye kadar hısımları arasında, dışarıdan başka biri katılmadan evlerde ve el sanatlarının yapıldığı işler; Ev hizmetleri; İş sağlığı ve güvenliği hükümleri saklı kalmak üzere çıraklar; Sporcular; Rehabilite edilenler; 507 sayılı Esnaf ve Sanatkarlar Kanunu'na göre üç kişinin çalıştığı işyerleri.