Mîzânü’l-İ‘tidâl adlı eser, Zehebî’nin zayıf râvilerle ilgili çalışmalarının en önemlisidir. Eserde, kasten hadis uyduran, duymadığı bir hadisi duyduğunu ileri süren yalancı râviler, hadis uydurmakla itham edilenler ve rivayetlerine güvenilmeyen diğer râvilerin biyografileri yer almaktadır. Ayrıca, kitapta râvilerin tabakasını tespit etmeye yarayacak kadar birkaç hoca ve talebesinin isimleri, cerh ve ta‘dîl âlimlerinin tenkitleri ve bazı rivayetler de bulunmaktadır.