Varoluşçuluk

Jean-Paul Sartre'a başlamak için aşağıdaki eserler önerilebilir: "Sözcükler" (1963). "Bulantı" (La nausée) (1938). "Varlık ve Hiçlik" (1943). "Varoluşçuluk Bir Hümanizmadır" (L’existentialisme est un humanisme) (1946). Ayrıca, Sartre'ın düşünce dünyasını daha iyi anlamak için François Noudelmann'ın "Bambaşka Bir Sartre" adlı biyografik anlatısı da faydalı olabilir. Sartre, felsefenin yanı sıra edebiyat ve siyasetle de ilgilenmiş bir düşünürdür. Bu nedenle, onun düşünce ve eylemlerini bir bütün olarak değerlendirmek için farklı alanlardaki eserlerinin ve yazılarının incelenmesi önerilir.

Varoluşçu psikoterapi, bireyin kendi tabiatına yabancılaşması ve anlam yoksunluğu çekerek varoluş sorunsalları içinde kaybolması durumunu, varoluşçu izolasyon ve anlam arayışı kavramlarıyla açıklar. Varoluşçu izolasyon, kişinin kendisi ve diğerleri arasındaki uzlaşılmaz uçurumu ifade eder. Anlam arayışı, insanın hayatta bir amaç ve anlam bulma gereksinimidir. Varoluşçu terapi, bireylerin bu sorunlarla yüzleşmelerine ve daha otantik bir yaşam sürmelerine yardımcı olmayı amaçlar.

Duvar öyküsü, toplumcu gerçekçi bir eser olarak kabul edilir. Ayrıca, Adalet Ağaoğlu'nun "Duvar Öyküsü" adlı eseri, modernizm akımından etkilenmiştir.

Jean-Paul Sartre'ın "Varlık ve Hiçlik" adlı eseri, varoluşçuluk ve fenomenoloji çerçevesinde "olmak" kavramını fenomenolojik açıdan açıklayan bir ontoloji denemesidir. Eserde ele alınan bazı temalar: Özgürlük: İnsan, bu yapıtta ilk defa mutlak bir biçimde özgür olarak tanımlanır ve bu özgürlüğün beraberinde getirdiği sorumluluk işlenir. Öznelerarası ilişkiler: Özellikle aşk ilişkilerinde bile çatışmanın kaçınılmaz olduğu ve bu ilişkilerin genellikle sadizm, mazoşizm veya kayıtsızlık şeklinde yaşanabileceği analiz edilir. Başkasının varlığı: Başkasının, kişinin varlığına etkisi ve bu ilişkinin nesneleştirme yoluyla özgürlükten mahrumiyete yol açabileceği incelenir. Sartre, insanın gerçekliğinin varlık ve hiçliğin bir sentezi olduğunu, hiçliğin varlığı kuşattığını ve dünyaya taslak ve konturlarını kazandırdığını savunur.

Sartre'ın varoluşçuluğun temel ilkeleri şunlardır: Varoluş, özden önce gelir. İnsan özgürlüğü. Sorumluluk. Terk edilmişlik. Absürtlük. Sartre, varoluşçuluğu Tanrı'nın yokluğu üzerine temellendirir.

Kant sonrası felsefe, Immanuel Kant'ın fikirlerini takip eden ancak onun felsefesinin bazı sınırlamalarının ve varsayımlarının ötesine geçmeye çalışan filozofları ifade eder. Kant sonrası felsefenin bazı temel özellikleri: Geleneksel metafiziğin eleştirisi. Bireysel deneyime vurgu. Mutlak ahlakın reddi. İnsanlık durumuna odaklanma. Diğer felsefi geleneklerin etkisi. Kant sonrası felsefenin önemli temsilcileri arasında Friedrich Nietzsche, Arthur Schopenhauer ve Martin Heidegger bulunur.

Albert Camus'nün denemeler yazmasının birkaç nedeni vardır: Felsefi düşüncelerini paylaşmak: Camus, denemelerinde çağdaş bilinç, özgürlük, demokrasi, politika, yurtseverlik, ahlak ve sanat gibi konulardaki düşüncelerini dile getirmiştir. Varoluşsal ve absürt felsefesini işlemek: "Sisifos Söyleni" gibi eserlerinde absürt felsefesini açıklamış ve bu düşünce akımını geliştirmiştir. Toplumsal ve siyasi konuları ele almak: 2. Dünya Savaşı sırasında Fransız Direnişi’nde aktif bir rol oynamış, savaş sonrası ise Nazizm ve totalitarizme karşı demokrasiyi savunmuştur. Camus, denemelerinde okuyucusunu dualizmle tanıştırmış, mutluluk ve keder, yaşam ve ölüm gibi zıt kavramları işlemiştir.

Nietzsche'nin varoluşçu felsefesi, bireyin özgürleşmesi ve kendini gerçekleştirmesi üzerine kuruludur. Nietzsche'nin varoluşçuluğa etkisi, şu temel düşünceleriyle öne çıkar: Üstinsan: Bireyin kendini aşma ve yeni anlamlar yaratma yeteneğine işaret eder. Bengi Dönüş: Evrenin sonsuz bir döngü içinde olduğunu ve her şeyin tekrarlandığını savunur. Tanrı'nın Ölümü: Geleneksel anlam ve değer kaynaklarının çöktüğü bir dünyayı ifade eder. Nietzsche, varoluşçu düşüncenin öncüleri arasında yer alır ve "absürt dünya" düşüncesinin merkezine yerleşen "Tanrı öldü" ifadesiyle, bireyin bu dünyada nasıl yaşayabileceği sorusunu gündeme getirmiştir.

L'Avventura (Macera) filmi, belirli bir akıma dahil edilmekten ziyade, kendine özgü bir sinema anlayışına sahip olan Michelangelo Antonioni'nin filmleriyle ilişkilendirilir. Bu film, Antonioni'nin II. Dünya Savaşı sonrası İtalyan burjuvasının iletişimsizliğini ve boşlukta kalmalarını ele aldığı "İletişimsizlik Üçlemesi"nin ilk filmidir. L'Avventura, aynı zamanda "iç gerçekçilik" olarak adlandırılan bir akım yaratmış olarak da kabul edilir.

Albert Camus'ye göre birey ve toplum arasındaki ilişki, genellikle yabancılaşma ve uyumsuzluk üzerine kuruludur. Camus'ye göre birey, toplumun ahlaki değerleri ve kurallarıyla uyum sağlayamadığı zaman yabancılaşır. Camus'nün "Yabancı" adlı eserinde, Mösyö Meursault adlı karakter, toplumun ahlaki değerlerinden yoksun, kural dışı ve bağımsız bir yaşam sürer. Camus, bireyin toplumla uyum sağlayamamasını, hayatın anlamsızlığı ve absürtlüğü felsefesiyle de ilişkilendirir.

Vüs'at O. Bener, varoluşçuluk akımının öncülerinden olarak kabul edilir. Ayrıca, Bener'in eserleri, modernist estetiğin etkileri ve bireyin iç dünyasına ağırlık veren bir anlatım tekniği ile karakterizedir.

Dino Buzzati, varoluşçuluk ve büyülü gerçekçilik akımlarına mensuptur. Ayrıca, ilk dönemlerinde gerçekçilik akımına bağlı eserler vermiş, ancak daha sonra bu tarzdan uzaklaşarak simgeci ve hayali bir üsluba yönelmiştir.

Jean-Paul Sartre'ın "cehennem başkalarıdır" sözü, "No Exit" adlı tiyatro oyununda geçer. Sartre'a göre, cehennem, bir kişinin olumsuz davranışlarının sonucu olarak kendi kendine zorunlu kıldığı bir varoluş halidir ve fiziksel bir işkence değil, derin bir psikolojik sıkışmadır. Ayrıca, "cehennem başkalarıdır" ifadesi, biriyle olan ilişki bozulduğunda ve sağlıksız bir hale geldiğinde, o kişinin cehennem gibi olabileceğini de ifade eder. Sartre, bu sözüyle insan ilişkilerinin her zaman kötü olduğu anlamına gelmediğini, ilişkilerin kötüleşmesi durumunda cehennem gibi olabileceğini belirtir.

Kyoto Okulu Felsefesi, 20. yüzyıl Japon filozoflarının oluşturduğu bir felsefe ekolüdür. Özellikleri: Doğu ve Batı felsefelerinin birleşimi: Doğu Asya'nın, özellikle Mahāyāna Budizm'inin entelektüel ve ruhani geleneklerini, Batı felsefesinin yöntem ve içeriğiyle eleştirel ve yaratıcı bir diyalog içinde birleştirir. Merkezi kavram: "Mutlak hiçlik" (Nishida) ve "boşluk" (Nishitani) gibi kavramlar üzerine kuruludur. Çeşitlilik: Metafizik, ontoloji, epistemoloji, mantık, etik, politik teori gibi çeşitli felsefi konularla ilgilenmişlerdir. Eurocentrizme eleştiri: Siyasi, kültürel ve felsefi anlamda Eurocentrizmi eleştirmişlerdir. Temsilcileri: Kitarō Nishida; Hajime Tanabe; Jun Tosaka; Keiji Nishitani.

Krzysztof Kieslowski'nin "Üç Renk: Mavi" filmi, belirli bir felsefi akıma dahil edilmekten ziyade, insanların bireysel hayatlarındaki anlam ve özgürlük arayışlarını konu alan bir çalışma olarak değerlendirilebilir. Filmde, bir trafik kazasında eşini ve kızını kaybeden Julie'nin, yaşadığı acıdan ve geçmişinden sıyrılıp özgür olma çabası anlatılır. Ayrıca, filmde mavi rengin kullanımı, kinizm, stoacılık ve budizm gibi öğretilerde yer alan "dünyevi bağımlılıkları reddederek özgürleşme" idealini yansıtır.

"Nihai yaşam formu" ifadesi, "Bir Teorim Var Usta! Nihai Yaşam Formu Sonic mi?" başlıklı YouTube videosunda kullanılmıştır. Nihai yaşam formu ifadesi hakkında başka bir bilgi bulunamamıştır. Yaşam formu ise, özellikle bilimkurgu metinlerde sıkça geçen "life form" teriminin karşılığı olarak kullanılır ve canlı türü anlamına gelir.

Albert Camus'un "Hiçbirimiz suçsuz değilizdir çünkü her insan, geri kalan bütün insanların suçuna tanıklık eder" sözü, insanın tarihsel süreçte gerçekleşen olaylara katılımını ve bu olayların sorumluluğuna ortak olmasını ifade eder. Camus'a göre, insan tarihi başlatmamıştır, ancak tarihi sürdürmüştür ve bu nedenle yaşananların suçuna ortak olmuştur.

Osamu Dazai'nin "İnsanlığımı Yitirirken" kitabının okunmasının bazı nedenleri: İnsan psikolojisini anlama: Kitap, karakterlerin içsel çatışmalarını ve umutsuzluğunu etkileyici bir şekilde ele alır. Evrensel temalar: Aidiyet ve yalnızlık gibi evrensel temalar işlenir. Yazarın yaşam öyküsüyle bağlantı: Eser, yazarın kendi yaşam deneyimlerinden izler taşır. Felsefi derinlik: Dazai, karmaşık düşünceleri yalın bir üslupla ifade eder. Toplumsal bağlam: 20. yüzyıl Japonya'sının toplumsal ve kültürel bağlamı içinde, savaşın yıkıcı etkileri ele alınır. Kitap, depresyon, yalnızlık ve anlam arayışı gibi ağır temaları işlediği için okuyucuları zorlayabilir.

Alican Yücesoy'un "Taş" filminde, toplumsal baskı, merak ve insanların yüklendikleri dertler, sıkıntılar ve korkular anlatılmaktadır. Film, her şeyin tanıdık ve tuhaf olduğu bir dünyaya, Muzaffer isimli bir bebeğin gelişiyle başlar. Ayrıca, filmde toplumsal baskılara, korkulara ve sindirmeye karşı bir baş kaldırının toplumda nasıl karşılandığı da işlenmiştir.

Varlık felsefesi alanındaki yok çağdaş yaklaşımlara örnek olarak nihilizm gösterilebilir. Nihilizm, varlığın var olmadığını, varsa da bilinemeyeceğini, bilinse de anlatılamayacağını iddia eder. Bu görüşü savunan bazı filozoflar: Sofist Gorgias. Nietzsche.