AlbertCamus

"Yabancı" (Fransızca: L'Étranger) romanı, Albert Camus tarafından 1942 yılında yayımlanmıştır. Eserde anlatılan konu kısaca şöyledir: Cezayir'de yaşayan orta sınıftan bir Fransız olan Meursault, bir rastlantı sonucu bir Arap'ı öldürür. Roman, Meursault'un topluma, kendine ve hayata yabancılaşmasını yalın bir dille anlatır.

Albert Camus'nün absürtizm anlayışı, insanın varoluşunun anlamsızlığını kabul edip, bu anlamsızlığa rağmen yaşamın tadını çıkarmayı ve anlamı kendi içinde yaratmayı önerir. Camus'nün absürtizm felsefesinin temel unsurları: Anlamsızlık: Dünya, insanların ve olayların karmaşık bir rastgeleliğidir ve insanın varoluşunun temel gerçeği anlamsızlıktır. İsyan: İnsan, bu anlamsızlığa karşı sürekli bir isyan içinde olmalıdır. Özgürlük: Mutlak ve sınırsız bir kavram olmayan özgürlük, burada ve şimdi aranmalıdır. Tutku: Hayat ne kadar anlamsız olursa olsun, her şey tutkuyla yaşanmalıdır. Camus, absürtizmi "Sisifos'un Söyleni" adlı eserinde açıklamış ve "Yabancı" ile "Veba" gibi eserlerinde işlemiştir.

Albert Camus'nün en iyi kitabının hangisi olduğu konusunda kesin bir görüş yoktur. Ancak, en tanınmış ve sıkça anılan kitapları arasında şunlar yer alır: Yabancı. Sisifos Söyleni. Veba. Ayrıca, Caligula ve Başkaldıran İnsan da önemli eserleri arasındadır.

Albert Camus'nün okunması gereken bazı önemli kitapları: Yabancı. Sisifos Söyleni. Veba. Düşüş. Mutlu Ölüm. Caligula. Ayrıca, Tersi ve Yüzü, Yaz, Düğün ve Bir Alman Dosta Mektuplar gibi eserler de okunabilir. Okuma sırası için YouTube'da "Albert Camus Kimdir? | Kitapları ve Okuma Sırası" başlıklı video faydalı olabilir.

Yabancı romanı, Albert Camus tarafından yazılmış olup, insanın varoluşsal sorunlarını, yabancılaşma kavramını ve toplumdaki çelişkileri anlatmaktadır. Romanda, annesinin ölümü dahil hiçbir şeyi umursamayan ve can sıkıntısından insanları öldüren bir karakterin hikayesi üzerinden, adalet sistemi ve bireyin topluma olan yabancılığı da ele alınmaktadır.

Albert Camus, 1957 yılında Nobel Edebiyat Ödülü'nü, "çağdaş insan vicdanının sorunlarını aydınlatan önemli edebi üretimi" nedeniyle almıştır. Camus, özellikle "Yabancı" ve "Sisifos Söyleni" gibi eserleriyle tanınsa da, ödül daha çok özgürlük ve insanlık durumu gibi temalar üzerindeki genel çalışmaları için verilmiştir.

Albert Camus'nün kitaplarını okuma sırası için iki öneri bulunmaktadır: 1. Detaylı okuma sırası: Tersi ve Yüzü (1937); Yaz (1939-1953); Sisifos Söyleni (1942); Mutlu Ölüm (1937, 1971'de yayımlanıyor); Yabancı (1942); Defterler 2 (1942-1951); Denemeler (1944-1950); Başkaldıran İnsan (1951); Veba (1947); Sıkıyönetim Tiyatrosu (1948); Defterler 3 (1951-1954); Düşüş (1956); Sürgün ve Krallık (1957); İlk Adam (1994). 2. Önemli kitaplar odaklı okuma sırası: Tersi ve Yüzü (1937); Yaz (1939-1953); Sisifos Söyleni (1942); Mutlu Ölüm (1937, 1971'de yayımlanıyor); Yabancı (1942); Başkaldıran İnsan (1951); Veba (1947); Sıkıyönetim Tiyatrosu (1948); Düşüş (19

Sisifos'a dönüş ve Sisifos Söyleni farklı kavramlardır: 1. Sisifos'a dönüş: Yunan mitolojisinde Sisifos, tanrılara karşı kurnazlık yaptığı için cezalandırılmış ve sonsuza kadar bir kayayı tepeye yuvarlamakla görevlendirilmiştir. 2. Sisifos Söyleni: Fransız yazar Albert Camus'nün 1942 yılında yayımlanan deneme kitabıdır.

Albert Camus'un "Hiçbirimiz suçsuz değilizdir çünkü her insan, geri kalan bütün insanların suçuna tanıklık eder" sözü, insanın tarihsel süreçte gerçekleşen olaylara katılımını ve bu olayların sorumluluğuna ortak olmasını ifade eder. Camus'a göre, insan tarihi başlatmamıştır, ancak tarihi sürdürmüştür ve bu nedenle yaşananların suçuna ortak olmuştur.

Albert Camus'nün "İlk Adam" (Le premier homme) romanı, yazarın ölmeden önce üzerinde çalıştığı ancak bitiremediği bir eserdir. Camus, 4 Ocak 1960'ta geçirdiği bir trafik kazasında hayatını kaybettiğinde, "İlk Adam"ın taslak yazımları çantasında bulundu.

"Mutlu Ölüm" romanı, Fransız yazar Albert Camus tarafından 1937 yılında yazılmış ve yazarın ölümünden sonra 1970 yılında yayımlanmıştır. Eserin konusu, Patrice Mersault adında, liman idaresinde memurluk yapan bir adamın hayatını anlatır. Roman iki ana bölümden oluşur: 1. "Doğal Ölüm": Mersault'un, iki bacağı kesilmiş ve iş göremez hale gelmiş zengin bir adam olan Zagreus'u öldürmesini ve ardından Zagreus'tan aldığı parayla yeni bir hayata başlamasını konu alır. 2. "Bilinçli Ölüm": Mersault'un, Avrupa'da yaptığı yolculukları, bir kadınla evliliğini ve sonunda Cezayir'de basit ama mutlu bir hayat sürmesini anlatır. Camus, bu eserde mutluluğun sırrını "özgürlük" olarak verir ve hayatın değerini vurgular.

Albert Camus, varoluşçulukla ilgili olarak şunları söylemiştir: Absürd kavramı: Camus'ye göre absürt, doğrudan Tanrı'nın yokluğunun bir sonucudur. Başkaldırı: Camus, bireyin absürt durumdan kaçamayacağını, ancak onunla uyum içinde yaşamayı öğrenebileceğini ve bunun yolunun başkaldırı olduğunu savunur. Hayatın anlamı: Camus, hayatın anlamsız olduğunu, ancak anlamsız bir şeyi anlamlı yaşamanın bir sakıncası olmadığını belirtir. İntihar ve umut: Camus, intihar ve umut yerine, yaşamın anlamsızlığını kabul etmeyi ve buna rağmen yaşamayı önerir. Camus, kendini bir varoluşçu olarak tanımlamaz ve bu etiketten hoşlanmaz.

Yabancı romanında birey, Albert Camus tarafından toplumsal ve bireysel boyutta "kim" olduğunu bilmemesinden kaynaklanan bir paradoks içinde olarak tanımlanır. Bu paradoks, bireyi kendi benliğine ve topluma yabancılaştırır, yalnızlığa iter ve onu sosyal değerlerden uzaklaştırır.

"Başkaldıran İnsan" kitabı, Albert Camus tarafından 1951 yılında yayımlanmış bir denemedir ve insanın başkaldırı kavramını metafizik ve siyasal boyutlarıyla ele alır. Kitapta anlatılan ana konular şunlardır: 1. Başkaldırının Tanımı: Başkaldıran insan, hem "evet" hem de "hayır" diyebilen kişidir; bu, yaşamın monotonluğuna ve eziciliğine evet, ancak ondan sonraki hayata hayır demek anlamına gelir. 2. Haksızlığa Karşı Duruş: Her başkaldırı, bir haksızlığa karşı duruş ve adalet arayışıdır. 3. Tarihsel Örnekler: Yunan Dönemi, Fransız Devrimi, Hitler Almanya'sı ve Stalin yönetimi gibi tarihsel süreçlerde başkaldırıların incelenmesi. 4. Edebiyatta Başkaldırı: Dostoyevski, Turgenyev gibi yazarların isyankâr karakterlerinin analizi. 5. Birlik ve Dayanışma: Başkaldırının, insanları bir araya getiren ve birlik duygusunu sağlayan bir eylem olduğu.

Albert Camus'nün tek bir Nobel ödülü vardır: 1957 yılında kazandığı Nobel Edebiyat Ödülü.

“İnsan genellikle kimseyi sevmeyerek yola koyuluyor, daha sonra herkesi seviyor, sonra onlardan birkaçını, daha sonra birini, en sonunda hiçbirini” sözünü Albert Camus söylemiştir.

Albert Camus'nün otuzdan fazla kitabı bulunmaktadır. Bazı eserleri: Romanları: "Yabancı", "Sisifos Söyleni", "Düşüş", "Veba", "Mutlu Ölüm", "İlk Adam". Hikâyeleri: "Sürgün ve Krallık". Oyunları: "Asturya'da İsyan", "Caligula", "Sıkıyönetim". Denemeler: "Sisifos Söyleni", "Tersi ve Yüzü", "Başkaldıran İnsan".

Albert Camus'nün absürtizm ve varoluşçuluk görüşleri aynı değildir, ancak bu iki felsefi akım birbiriyle ilişkilidir. Absürtizm, evrenin saçmalığını ve yaşamın anlamsızlığını savunur. Varoluşçuluk ise yaşamın anlamsızlığı görüşünün yanı sıra, bu anlamsızlığın insanın kararları ve tepkileriyle anlamlı hale gelebileceğini savunur. Camus, genellikle absürtçü olarak tanınsa da, "Yabancı" ve "Sisifos'un Efsanesi" gibi eserlerinde varoluşçuluk perspektifiyle absürt karakterleri keşfettiği için bir varoluşçu olarak da kabul edilir.

"Kaybolan Yabancı" ifadesi iki farklı bağlamda değerlendirilebilir: 1. Edebiyat Bağlamı: "Yabancı" adlı eser, Fransız yazar Albert Camus tarafından yazılmış bir romandır. 2. Gerçek Hayat Durumu: Kaybolan bir yabancı, Türkiye'de ikamet izni belgesini kaybeden bir yabancı uyruklu vatandaşı ifade edebilir. Bu durumda, kişinin yapması gerekenler arasında en yakın polis karakoluna giderek zabıt tutturmak ve bu belge ile Göç İdaresi'ne başvurarak yeni kimlik talep etmek yer alır.

Albert Camus'nün aşk hakkında söylediği bazı sözler: "Aşkın kaybı tüm hakların kaybıdır". "Aşk eğer kederli değilse, o başka bir şeydir ve kişi bu nedenle kendini tekrar keder arayışı içerisinde bulur". "Benim için fiziksel aşk dayanılmaz bir masumiyet duygusu ve haz ile iç içedir; bu nedenle gözyaşları içinde sevmem kimseyi; yalnızca coşkunluk içinde akıp giderim". "Aşk acısının ne olduğu bilinebilir ama aşkın ne olduğu bilinemez". "Hayvani bedensel arzu kolaydır. Ama aynı zamanda şefkat de içeren arzu zaman ister. Arzunun alevini duyumsamadan önce aşk ülkesinin tamamını aşmak gerekir".