UluslararasıHukuk

Hava hukukunun kaynakları hem uluslararası hem de ulusal düzeyde çeşitli belgelerden oluşur: Uluslararası Kaynaklar: 1. Chicago Sözleşmesi (1944): Uluslararası sivil havacılığın ana metni. 2. Montreal Sözleşmesi (1999): Yolcu hakları ve tazminat konularında çağdaş düzenleme. 3. Varşova Sözleşmesi (1929): Hava taşımacılığında sorumluluklar. 4. ICAO Annex'leri: Uçuş güvenliği ve standardizasyon belgeleri. 5. Diğer uluslararası anlaşmalar ve sözleşmeler. Ulusal Kaynaklar: 1. 2920 sayılı Türk Sivil Havacılık Kanunu. 2. Ticari Hava Taşıma İşletmeleri Yönetmeliği. 3. İçtihatlar, hukuki yorumlar ve akademik çalışmalar.

Montrö Sözleşmesi'nin 19. maddesi, savaş zamanında Türkiye'nin savaş halinde olmadığı durumlarda savaş gemilerinin Boğazlardan tam geçiş serbestisinden yararlanacağını düzenler. Bu maddeye göre: - Karadeniz'e kıyısı olan devletlerin harp gemileri, Boğazlardan serbestçe geçebilir. - Karadeniz'e kıyısı olmayan devletlerin harp gemileri ise, sadece barış zamanında ve belirli sınırlamalarla Boğazlardan geçebilir.

Sınır kapılarından geçebilecek kişiler, önceden vize zorunluluğu bulunmayan ülkelerin vatandaşlarıdır. Ayrıca, uluslararası koruma başvurusu reddedilenler, uluslararası korumadan hariçte tutulanlar ve sınır dışı etme kararı alınanlar da sınır kapılarından geçmek zorunda kalabilirler.

Vatikan, 1929 yılında İtalya ile imzalanan Lateran Antlaşması sayesinde bağımsız bir devlet statüsü kazanmıştır. Vatikan'ın bağımsızlığı, uluslararası hukuk nezdinde egemen bir tüzel kişilik olarak tanınmasıyla da pekiştirilmiştir.

İstinabe yoluna başvurulmasının başlıca nedenleri şunlardır: 1. Yasal hakların korunması: Tarafların yasal haklarının korunması ve adaletin sağlanması için gerekli bilgilerin temin edilmesi. 2. Uluslararası davalarda köprü kurma: Farklı ülke yasaları arasında köprüler kurarak uluslararası davalarda süreçlerin hızlanmasını sağlamak. 3. Delil ve tanıkların ifadesi: Yargı çevresi dışında bulunan tanıkların veya şüphelilerin ifadesinin alınması gibi durumlarda delil toplama. 4. Usul ekonomisi: Yargılamanın daha ekonomik ve verimli bir şekilde yürütülmesi.

Uluslararası Adalet Divanına (UAD) taraf olmak zorunlu değildir, çünkü UAD'nin yargı yetkisi ihtiyari olup, sadece tarafların Divan önüne götürmeyi kabul ettikleri uyuşmazlıkları kapsar.

Bangladeş'te alkol serbest değildir. Ülkede alkol satışı, depolanması ve tüketimi için devlet izni gereklidir.

Viyana Andlaşmalar Hukuku Sözleşmesi ve 1983 Devletlerin Andlaşmalara Halefiyeti Sözleşmesi'ne göre halefiyet, bir devletin ortadan kalkması ve yerine yeni bir devletin geçmesi durumunda, bu yeni devletin selef devletin hak ve yükümlülüklerine sahip olması sürecidir. Halefiyetin iki ana başlığı vardır: 1. Devletlerin andlaşmalardan doğan hak ve yükümlülüklere halefiyeti: Yeni devlet, selef devletin yaptığı anlaşmaların hangileriyle bağlı olacağını belirler. 2. Devletlerin andlaşma dışı hak ve yükümlülüklere halefiyeti: Bu, devletlerin malları, arşivleri ve borçları gibi konuları kapsar.

Birleşmiş Milletler'in kuvvet kullanma yetkisi, kuvvet kullanmama ilkesine dayanır. Bu ilke, Birleşmiş Milletler Antlaşması'nın 2. maddesinin 4. fıkrasında şu şekilde ifade edilmiştir: "Tüm üyeler, uluslararası ilişkilerinde gerek herhangi bir başka devletin toprak bütünlüğüne ya da siyasal bağımsızlığına karşı, gerekse Birleşmiş Milletlerin amaçları ile bağdaşmayacak herhangi bir biçimde kuvvet kullanma tehdidine ya da kuvvet kullanılmasına başvurmaktan kaçınırlar".

Uluslararası Adalet Divanı'nda 15 yargıç bulunmaktadır.

Milletlerarası tahkim, devlet yargısına alternatif olarak, taraflar arasındaki uyuşmazlıkların tarafsız bir üçüncü kişi veya kurul tarafından çözülmesini sağlayan uluslararası bir çözüm yöntemidir. Özellikleri: - Esneklik: Taraflar, hakemlerin sayısını, tahkim yeri ve dilini serbestçe belirleyebilir. - Gizlilik: Süreç genellikle gizli yürütülür, bu da ticari sırların korunmasını sağlar. - Tarafsızlık ve Uzmanlık: Hakemler, uyuşmazlık konusuna dair uzman kişilerdir. - Hızlı ve Etkin Çözüm: Tahkim süreçleri genellikle daha hızlı sonuçlanır ve kararlar bağlayıcıdır. Türkiye'deki Durumu: Milletlerarası tahkim, 4686 sayılı "Milletlerarası Tahkim Kanunu" ile düzenlenmiştir.

"Uluslararası sözleşmeler kanun hükmündedir" ifadesi, Anayasa'nın 90. maddesinin son fıkrasına göre, usulüne uygun olarak yürürlüğe konulmuş milletlerarası anlaşmaların kanunlarla aynı yasal değere sahip olduğunu belirtir. Bu, uluslararası sözleşmelerin iç hukukta doğrudan hüküm doğurduğu ve Anayasa Mahkemesi'ne başvurulamayacağı anlamına gelir.

Tenfize konu karar, yabancı bir mahkeme tarafından verilmiş olan ve Türkiye’de icra edilebilir hale getirilmesi istenen karardır. Bu tür bir karar, tanıma ve tenfiz süreci ile Türk hukuk düzenine uygun olarak kabul edilir ve uygulanır.

Montrö Boğazlar Sözleşmesi'ne göre Türkiye'nin boğazlar üzerindeki yetkileri şunlardır: 1. Boğazlar Bölgesi Askerileştirilmesi: Türkiye, boğazlar bölgesine yeniden asker konuşlandırma hakkına sahiptir. 2. Boğazlar Komisyonu Yetkilerinin Devri: 1923'te kurulan Boğazlar Komisyonu'nun yetkileri Türkiye'ye devredilmiştir, bu da egemenliğin kurulmasını sağlar. 3. Savaş ve Yakın Savaş Halinde Kısıtlama: Türkiye, savaş ve yakın savaş halinde yabancı savaş gemilerinin geçişine kısıtlama koyma yetkisine sahiptir. 4. Geçiş Sınırlamaları: Bir seferde geçebilecek savaş gemisi, tipine, sayısına ve ağırlığına sınırlama getirilmiş ve önceden haber verme şartı konulmuştur.

Yurtdışında yapılan evlilik Türkiye'de geçerlidir, ancak boşanma kararlarının Türkiye'de geçerli olabilmesi için tanıma ve tenfiz davası açılması gereklidir. Tanıma davası, yabancı mahkemenin boşanma kararının Türkiye'de tanınmasını sağlar. Tanıma ve tenfiz davası için gerekli şartlar: - Boşanma kararını veren mahkemenin yetkili olması. - Mahkeme kararının kesinleşmiş olması. - Kararın Türk kamu düzenine açıkça aykırı olmaması.

Uluslararası hukukta yatırım kavramı, bir gerçek veya tüzel kişinin kâr elde etmek amacıyla kaynak temin etmesi olarak tanımlanır. Yatırımın kapsamına dahil olan unsurlar ise şunlardır: - maddi ve gayrimaddi mallar; - şirket hisseleri ve tahvilleri; - fikri mülkiyet hakları; - enerji sektöründeki ekonomik faaliyetler; - kredi ve ödünç gibi değerler. Yatırımın tanımı, çok taraflı ve iki taraflı antlaşmalar ile uluslararası hakem kararlarında da yer alır.

Mandater ve manda arasındaki farklar şunlardır: 1. Mandater: Bir devletin, başka bir devletin yönetimini geçici olarak üstlendiği kişidir. 2. Manda: Çöküş halindeki bir devletin siyasi ve idari yönetiminin başka bir devlet tarafından üstlenilmesi durumudur.

Uluslararası hukukun kaynakları beş ana kategoriye ayrılır: 1. Uluslararası Antlaşmalar: Devletler arasında veya devletlerle uluslararası örgütler arasında yapılan yazılı anlaşmalardır. 2. Uluslararası Örf ve Adet Hukuku: Devletlerin yaygın ve süreklilik gösteren uygulamalarından doğan yazılı olmayan kurallardır. 3. Hukukun Genel İlkeleri: Medeni ülkelerce tanınan, benimsenen genel hukuk ilkeleridir. 4. Yargı Kararları: Uluslararası hukuk uygulanacak hukuk kurallarının saptanmasında yargı kararlarına yer verir. 5. Doktrin: Uluslararası hukuk uzmanlarının ortaya attığı görüş ve teorilerdir.

Marka tescil hakkı üç temel aşamadan oluşan bir süreçle korunur: 1. Başvuru Aşaması: Türk Patent ve Marka Kurumu'na (TPMK) yapılan başvuru ile süreç başlar. 2. İnceleme Aşaması: Kurum, başvuruyu şekli ve esasi yönden inceler. 3. Tescil Aşaması: İnceleme sonucunda herhangi bir engel tespit edilmeyen başvurular, gerekli ücretlerin ödenmesi halinde tescil edilerek Resmi Marka Bülteni'nde yayımlanır. Marka hakkının korunması ayrıca uluslararası düzeyde de önemlidir. Marka sahiplerinin markalarını aktif olarak kullanmaları ve olası ihlallere karşı gerekli önlemleri almaları büyük önem taşır.

Beyaz bayrak, teslimiyet sembolü olarak kabul edilir çünkü tarih boyunca çeşitli kültürlerde bu anlamı taşımıştır: 1. Çin'de MS 2. yüzyılda beyaz bayrak, savaş sonrası matem tutmak için kullanılmıştır. 2. Roma tarihçisi Cornelius Tacitus yazılarında, beyaz bayrağın savaşta rehin alınanlara "size zarar vermeyeceğiz" mesajı verdiğini belirtir. 3. 1625 yılında Hugo Grotius, uluslararası hukukun temel metinlerinden birinde beyaz bayrağı tarafsızlığı veya teslimiyeti simgeleyen bir işaret olarak tanımlar. 4. 1899 ve 1907 Lahey Sözleşmelerinde beyaz bayrak, teslimiyetin sembolü olarak kabul edilir ve günümüzde bu bayrağın uygunsuz kullanımı savaş suçu olarak görülür.