TürkKültürü

Elazığ halayı, hareketlilik açısından diğer il ve bölgelere göre daha ağır ve estetik olması, zengin ezgi ve figür çeşitliliği sunması nedeniyle meşhurdur. Ayrıca, Elazığ halk oyunları, "halay bölgesi" içinde kendine özgü bir karaktere sahiptir. Elazığ'ın meşhur halk oyunlarından bazıları şunlardır: Çayda Çıra; Avreş; Halay; Üç Ayak; Ağır Halay; Temürağa; Keçike; Bıçak; Kılıç-Kalkan; Delilo.

Eski Türklerde ongun, Tengricilik inancında içinde bir ruhu barındıran bir cisme verilen isimdir. Özellikleri: Tanrı'nın yeryüzündeki varlığı: Eski Türkler, Tanrı'nın yeryüzünde ongunlar aracılığıyla var olduğuna inanırdı. Tapınma: Ongunlara tapınma, putperestlik anlamına gelmezdi; ongunlardan ilham alma ve öldükten sonra ongunların hizmetine girme arzusunu ifade ederdi. Semboller: Ongunlar genellikle boyların türediğine inandıkları kurt, kaplan, dağ keçisi, koç, geyik, boğa, at, kartal, şahin, doğan gibi hayvanların şeklini taşırdı. Toplumsal kullanım: Ongunlar, boylar arasındaki ilişkileri güçlendiren ve birlik duygusunu pekiştiren bir araç olarak da kullanılırdı. Bazı örnekler: Kotuz: İlk Türklerin yaşadığı İç Asya'da boğayı ve tüylü boğa cinslerini bir kuvvet simgesi olarak görme. Sıgun: Türklerde ölümsüzlüğün simgesi olarak kabul edilen geyik ve dağ keçisi cinsi. Ku (Kuğu): Bazı Türk boylarının kültüründe önemli bir yer tutan kuğu.

"Yalvaç" kelimesi farklı bağlamlarda farklı anlamlar taşıyabilir. Gibi dizisindeki Vücutçu Yalvaç, absürt bir komedi karakterini ifade eder. Yalvaç Ural, çocuk kitapları yazarı olup, eserlerinin birçok dile çevrildiği ve yurt içinde ile yurt dışında ödüller aldığı bilinmektedir. "Yalvaç gibi" ifadesinin ne anlattığına dair spesifik bir bilgi bulunamamıştır.

Eski Türk filmlerinde öpüşme sahneleri, dozunu kaçırmadan ve duygusal bir şekilde çekilmeye özen gösterilirdi. Bazı eski Türk filmlerindeki öpüşme sahneleri: Mavi Mavi (1985). Ağır Roman. Propaganda (1999). Ayrıca, 1962 yapımı "Ver Elini İstanbul" filminde iki kadının öpüştüğü bir sahne bulunmaktadır, ancak bu sahne sansüre takılmıştır.

Türk kültürünü dünyaya tanıtan bazı sanatçılar: Müzik alanında: Sezen Aksu. Barış Manço. Mercan Dede. Resim ve heykel alanında: Burhan Doğançay. Fahrelnissa Zeid. İlhan Koman. Diğer alanlarda: Yedi Güzel Topluluğu.

Destanlarda vatan sevgisi, genellikle şu şekillerde anlatılır: Kahramanlık ve fedakarlık: Türk askerleri, vatan uğruna canlarını vermeyi göze alır. Azim ve kararlılık: Düşmana karşı büyük bir azim ve kararlılık gösterilir. Bağlılık: Vatan için her türlü fedakarlığa katlanılır. Tarihî olaylar: Tarihi olaylar ve figürler sıkça konu edilir. Milli birlik: Milletin sıkı bir arada durması ve birlik mesajları verilir. Türkiye edebiyatında "Çanakkale Şehitlerine" (Mehmet Akif Ersoy) ve "Kahraman Türk Askerine" (Fazıl Hüsnü Dağlarca) gibi şiirler, vatan sevgisini anlatan destansı eserler arasındadır.

Kazakistan'daki Tamgalı kaya resimleri, farklı dönemlere ait çeşitli sahneleri ve sembolleri yansıtarak eski Türk kültürünün birçok etabını taşlara işlemiştir. Resimlerdeki bazı temalar: Tunç Çağı: Güneş başlı insan figürleri, boğa ve hayvan resimleri. Orta Çağ: 6-7. yüzyıllara ait eski Türk savaşçıları, sancaklar, silahlar ve at teçhizatı. Erken Demir Çağı: Av sahneleri, geyik ve keçilerin avcılar tarafından kovalanması. Modern dönem: Av sahneleri, düello yapan savaşçılar. Tamgalı kaya resimleri, aynı zamanda inanç ve ritüelleri de yansıtabilir; bazı sahnelerin şamanizmle ilişkili olduğu düşünülmektedir. Tamgalı petroglifleri, 2004 yılında UNESCO Dünya Mirası Listesi'ne dahil edilmiştir.

Pınar, farklı bağlamlarda çeşitli anlamlar ve sembolizm taşır: Su kaynağı: Yerden doğal olarak çıkan su anlamına gelir ve bu nedenle yaşamın, canlılığın ve suyun kaynağını temsil eder. Bereket ve saflık: Birçok kültürde ve mitolojide pınarlar, bereketi, saflığı ve yenilenmeyi simgeler. Tarihsel ve kültürel önem: Tarih boyunca medeniyetlerin kurulmasında kritik bir rol oynamış ve Anadolu'da antik yerleşim yerlerinin genellikle pınarların çevresinde kurulmasına neden olmuştur. Ekosistem göstergesi: Debisi mevsimlere ve yağış miktarına göre değişiklik gösterdiği için ekosistemin hassas bir göstergesi olarak kabul edilir. Manevi değer: Ruhsal bir dinginlik ve huzur kaynağı olarak değerlendirilir.

Hacivat Karagöz dekoru yapmak için aşağıdaki adımlar izlenebilir: 1. Malzeme Hazırlığı: Geleneksel tasvir yapımı için: Ihlamurkütüğü üzerinde nevrekân bıçaklarla deri işlenebilir. Kukla yapımı için: Karton veya ince ahşap levhalar kullanılabilir. 2. Silüet Çizimi: Karagöz ve diğer karakterlerin silüetleri çizilir. 3. Kesme: Çizilen silüetler kesilir ve şablonlar hazırlanır. 4. Renklendirme: Farklı renklerdeki kağıtlar kesilerek şablonlar renklendirilir. 5. Birleştirme: Silüetler yapıştırılır ve gerekli detaylar eklenerek karakterlerin canlılığı sağlanır. 6. Ek Parçalar: İsteğe bağlı olarak kıyafet ve aksesuarlar hazırlanabilir. Ayrıca, kartondan basit bir Karagöz-Hacivat sahnesi de yapılabilir. Daha fazla bilgi ve şablon için 10marifet.org ve tr.pinterest.com gibi siteler ziyaret edilebilir.

Eski Türk aile yapısı, çekirdek aile ve geniş aile olmak üzere iki ana kategoriye ayrılır. 1. Çekirdek aile: Karı, koca ve çocuklardan oluşur. 2. Geniş aile: Birden fazla kuşağın bir arada yaşadığı, akrabalar arasında güçlü bağların olduğu ve aile reisinin baba olduğu yapıdır.

1. Uluslararası Türk Folklor Kongresi, Kültür Bakanlığına bağlı Milli Folklor Araştırma Dairesi tarafından düzenlenmiş ve gerçekleştirilmiştir.

Bitlislilerin kökeninin nereden geldiğine dair kesin bir bilgi bulunmamaktadır. Ancak, Bitlis isminin kökeni hakkında bazı bilgiler mevcuttur. Bitlis ismi, Asur dilinde "Bit" (yurt) ve "Bet" (kale) kelimelerinden türetilmiştir. Tarih boyunca Bitlis, farklı medeniyetler tarafından çeşitli isimlerle anılmıştır: Asurlular: Bit-Liz; Persler ve Yunanlılar: Bad-Lis veya Bad-Lais; Bizanslılar: Bal-Lais-on, Babaleison veya Baleş; Araplar: Bad-Lis; Ermeniler: Pageş veya Pagişi. Ayrıca, Makedonya Kralı II. Filip'in ölümünden sonra yerine geçen Büyük İskender'in, Bitlis'te konaklayıp şifa bulduğu ve bu nedenle şehre "Bedlis" adını verdiği, zamanla bu ismin "Bitlis" olarak evrildiği de anlatılan hikayeler arasındadır.

Eski Türk filmlerinde öpüşme sahneleri, dozunu kaçırmadan ve duygusal bir şekilde çekilmeye özen gösterilirdi. Bazı eski Türk filmlerindeki öpüşme sahneleri: Mavi Mavi (1985). Ağır Roman. Propaganda (1999). Ayrıca, 1962 yapımı "Ver Elini İstanbul" filminde iki kadının öpüştüğü bir sahne bulunmaktadır, ancak bu sahne sansüre takılmıştır.

"Türk Türk sodwe" ifadesinin ne anlama geldiğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, "Sotwe Türk" terimi, Türk kültürü ile modern dijital trendlerin birleşimini ifade eden bir kavramdır. Bu terim, 2010'lu yıllarda sosyal medya platformlarının yükselişiyle ortaya çıkmıştır.

Mankurt, Türk, Altay ve Kırgız efsanelerinde geçen, maruz kaldığı acıyla milli kimlikten uzaklaşan ve içinde bulunduğu topluma yabancılaşan bilinçsiz köledir. Mankurt haline getirilmek istenen kişiye yapılanlar: Kişinin başı kazınır. Başına ıslak deve derisi sarılır. Elleri ve kolları bağlı bir şekilde güneş altında bırakılır. Deve derisi kurudukça gerilir ve kafayı mengene gibi sıkarak kişinin aklını yitirmesine neden olur.

Köçek oyunu, genellikle köy düğünlerinde oynanır ve şu şekilde gerçekleşir: 1. Davulcu ve Köçek: Zurna çalındığında davulcu, köçeğin karşısında yer alır. 2. Kaçış ve Kovalamaca: Bu hareket, köçek kaçıyor, davulcu kovalıyor gibi görünür. 3. Oyun Başlangıcı: Davulcu, sazını savunarak hızlı bir dönüş yapar ve sert bir tokmak vuruşuyla oyuna "hazır" vaziyette olur. 4. Dans: Köçek, göğsünü dışa verir, kollarını yanlara uzatır ve gözlerini yere eğerek göbek atmaya ve titremeye başlar. 5. Kaçış ve Dönüş: Köçek kaçmaya çalışır, davulcu ise önünü keserek yanına yaklaşır ve köçek, davulcuya pervane olmuşçasına daireler çizer. 6. Son: Her ikisi de bir süre hareketsiz kaldıktan sonra oyun, başlarını birbirlerinin omzuna koyarak sona erer. Köçek, kadın kılığına girmiş erkek dansçıdır ve oyunda kadınlığı temsil eder.

Türklerin geleneksel kıyafetlerinin neden uzun elbiseli olduğuna dair bir bilgi bulunamamıştır. Ancak, geleneksel Türk kıyafetlerinden bazıları şunlardır: Kaftan. Bindallı. Şalvar. Geleneksel Türk kıyafetleri, tarih, kültür ve çağdaş modanın zengin bir dokusunu yansıtır. Daha fazla bilgi için aşağıdaki kaynaklar incelenebilir: listelist.com; afyon.ktb.gov.tr; amofashionltd.com; fikriyat.com; okudum.net.

Nasrettin Hoca müzikali, Nasrettin Hoca'nın hem güldüren hem de düşündüren hikayelerinden oluşuyor. Dayanışma, yardımlaşma, dostluk ve sevgi gibi temaların işlendiği tek perdelik müzikli oyun, çocuklar tarafından ilgiyle izleniyor.

Karacadağ'la ilgili birkaç aşk efsanesi bulunmaktadır: Kirîvê Sinan ve Sakine'nin Efsanesi. Karacadağ Efsanesi. Bu efsaneler, aşk, fedakarlık ve doğanın gücü temalarını işler.

Türk geleneklerinden bazıları şunlardır: Kına gecesi. Bayram ziyaretleri. Sünnet töreni. Cenaze töreni. Büyüklerin elini öpmek. Doğum hediyesi. Asker uğurlaması. Kahvaltı. Türk kahvesi. Türk hamamı.