Türkçülük

Türkçülüğün üç temel ilkesi şunlardır: 1. Türk milletinin tam bağımsız olması. 2. Milletin siyaset, ekonomi, bilim gibi her alanda yükseltilmesi. 3. Türk dilinin ve kültürünün korunması. Ayrıca, Türkçülüğün temel dinamikleri arasında dilin kutsallığı, tarih bilinci ve kültürel miras da önemli yer tutar.

Ahmet Refik Altınay, Türkçü bir akıma mensuptur. Osmanlı tarihine dair görüşleri, devrin milliyetçilik akımıyla uyumlu bir biçimde Türkçü olarak değerlendirilmektedir.

Millî Edebiyat Dönemi, 1911 yılında Selanik'te Ömer Seyfettin, Ali Canip ve Ziya Gökalp'in çıkarmaya başladıkları Genç Kalemler dergisi ile başlamıştır. Bu dönemin başlamasının bazı nedenleri: Dilde sadeleşme: Yeni Lisan Hareketi ile Türkçenin yabancı dillerin etkisinden arındırılması ve İstanbul Türkçesinin yazı dili olarak esas alınması gerektiği savunulmuştur. Millîlik: Millî bir edebiyatın millî bir dille oluşturulabileceği düşüncesi ön plandadır. Toplumsal konular: Eserlerde toplumun sorunlarına, halkın yaşayışına ve Anadolu'ya yöneliş başlamıştır. Türkçülük: Türkçülük ideolojisinin etkisiyle millî duyguların ve Türk kültürünün öne çıkarılması.

Tunalı Hilmi'nin önemli olmasının bazı nedenleri: Siyasi kariyeri: Tunalı Hilmi, Türk siyaset tarihinde önemli bir yere sahiptir. Yenilikçi çalışmaları: Milletvekilliği sırasında, ilerideki Atatürk devrimlerine kaynaklık eden ilerici kanun teklifi ve önergeleri vermiştir. Eğitim ve kültür alanındaki katkıları: Eğitimin yaygınlaştırılması için ilköğretimin zorunlu olması, matbaaların kurulması ve ders araç gereçlerinin dağıtılması gibi önerilerde bulunmuştur. Anıt cadde: Ankara'nın Çankaya ilçesinde yer alan ve adını taşıyan cadde, şehrin sosyal, kültürel ve tarihî dokusunu yansıtan önemli bir simgedir.

Arif Nihat Asya'nın "Bayrak" şiiri, Milli Edebiyat akımına aittir. Asya'nın şiirlerinde, Milli Edebiyat'ın sade dil kullanımı, yerel unsurların yer alması ve ulusal değerlere vurgu yapma anlayışı açıkça görülür.

Ahmet Vefik Paşa, Milliyetçilik ve Türkçülük akımlarının önde gelen temsilcilerindendir. Ayrıca, ilk ilmî Türkçülerden biri olarak kabul edilir.

İsmail Bey Gaspıralı'nın Türkçülük anlayışı, "dilde, fikirde, işte birlik" sloganıyla özetlenebilir. Bu anlayışın basamakları: Dilde birlik: Tüm Türklerin birbirlerini anlayabilecekleri ortak bir Türkçe oluşturulması hedeflenmiştir. Fikirde birlik: Yazılarıyla ve icraatlarıyla fikir birliğine vurgu yapılmıştır. İşte birlik: İlk etapta dil birliğinin sağlanması gerektiği, fikir ve iş birliğinin dilde birlik olmadan sağlam bir temele oturmayacağı belirtilmiştir. Gaspıralı, Türk ve İslam kavramlarını ayırmayıp bir bütün olarak ele almış ve bu düşüncelerini Tercüman Gazetesi aracılığıyla yaymıştır.

Türkçülüğün esasları, Ziya Gökalp'in 1923 yılında yayımlanan "Türkçülüğün Esasları" adlı eserinde ortaya konmuştur. Bu esaslar iki ana bölümde incelenebilir: 1. Türkçülüğün Özü: Türkçülük nedir?. Millet tanımı. Türkçülüğün dereceleri. 2. Türkçülüğün Programı: Hars ve medeniyet. Türkçülük türleri.

Mehmet Emin Yurdakul, milliyetçi görüşleri savunan şiirleriyle Milli Edebiyat akımının öncü şairleri arasında yer alır. Şiirlerinde Türkçülük akımını savunan Yurdakul, sosyal faydayı ön planda tutar. Ayrıca, Batı'dan gelen sone, terzarima, triyole, ottova-rima, quatrain gibi nazım şekillerini de kullanan Yurdakul, bu nazım şekillerinin kurallarına tam olarak uymamıştır.

Türkçülüğü ilk savunan kişi olarak İsmail Bey Gaspıralı gösterilebilir. Gaspıralı, 1883 yılında çıkarmaya başladığı Tercüman gazetesinde belirgin bir Türkçü vurguyla laik milliyetçiliği savunmuş ve "Dilde, fikirde, işte birlik" sloganını ortaya atmıştır. Türkçülüğü bir fikir olarak savunan diğer önemli isimler arasında Ahmet Vefik Paşa, Şemseddin Sami ve Ahmed Midhat Efendi de bulunmaktadır. Türkçülüğün manifestosu ise Yusuf Akçura'nın 1904'te yazdığı "Üç Tarz-ı Siyaset" adlı makalesi olarak kabul edilir.

Türkçülük, Türk halklarının kültürel ve politik birliğini ve yükselmesini amaçlayan bir harekettir. Bu akım, 1880'lerde Osmanlı İmparatorluğu'nda ve Rus İmparatorluğu'nun bir parçası olan Azerbaycan'da yaşayan Türk aydınları tarafından başlatılmıştır.

Türkçülerin en önemli eseri olarak kabul edilebilecek tek bir eser yoktur. Ancak, Türkçülerin temel eserlerinden bazıları şunlardır: Türkçülüğün Esasları. Türkçülük. İnce Memed.

Türkçülükle ilgili bazı kitaplar: Türkçülüğün Esasları - Ziya Gökalp. Türkçülüğün Tarihi: Türklük Fikri, Türkçülük Cereyanı, Türk Ocakları - Yusuf Akçura. 21. Yüzyılda Türkçülük - Mithat Akar. Çarlik Rusyasinda Türkçülük Hareketleri ve Gaspirali Ismail Bey. Yakın Tarihimizin Büyük Sosyal Depremlerinden 1944 Türkçülük-Turancılık Olayı - Süleyman Kocabaş. Türkismus und Pantürkismus - Tekin Alp. Türk Ruhu - Tekin Alp. İsmet İnönü ile Hesaplaşma. Turan'dan Bozkurt'a: Tek Parti Döneminde Türkçülük (1931-1946) - Günay Göksu Özdoğan. Türk Ocakları (1912-1931) - Füsun Üstel.

Türkçüler, Türk halklarının kültürel ve politik birliğini ve yükselmesini amaçlar. Türkçülerin savunduğu bazı fikirler: Yeryüzündeki tüm Türkleri tek bir yurt ve bayrak altında toplamak. Türk dilinin ve kültürünün geliştirilmesi. Türklüğün yüceltilmesi için halkın eğitilmesi. Milli ve manevi değerlerin kılavuzluğunda sosyal ve teknik modernleşme. Türkçülük, Ural-Altay döneminden gelen Turancılık ile karıştırılmamalıdır.

Ziya Gökalp, "siyasi şiir" akımının bir temsilcisidir. Bu akım, şiirin güncel toplumsal olay, sorun ve arayışlarla ilişki içinde olmasını savunur. Gökalp'in şiir anlayışının diğer özellikleri şunlardır: Şekil çeşitliliği. Düşünce ve duygu dengesi. Halka yönelik eserler. Türkçülük vurgusu.

En iyi Türkçü yazar olarak kabul edilebilecek bir isim bulunmamaktadır. Ancak, Türk edebiyatının önemli yazarlarından bazıları şunlardır: Yaşar Kemal. Orhan Pamuk. Sabahattin Ali. Ahmet Hamdi Tanpınar. Nazım Hikmet Ran.

Ziya Gökalp'in hayatı kısaca şu şekilde özetlenebilir: Doğum ve Aile Hayatı: 23 Mart 1876'da Diyarbakır'da doğdu. Eğitim Hayatı: İlköğrenimini Mercimek Örtmesi İlkokulunda, ortaöğrenimini Mekteb-i Rüştiye-i Askeriye ve Mekteb-i İdadi-i Mülkide tamamladı. Siyasi Faaliyetler: İttihat ve Terakki Cemiyeti'ne katıldı, Diyarbakır şubesini kurdu. Akademik Kariyeri: İstanbul Üniversitesi'nde sosyoloji profesörü olarak görev yaptı. Sürgün ve Tutukluluk: 1898'de tutuklandı, 1919'da İngilizler tarafından tutuklandı ve Malta'ya sürgüne gönderildi. Eserleri: "Türkçülüğün Esasları", "Türkleşmek, İslamlaşmak, Muasırlaşmak", "Yeni Hayat" ve "Kızıl Elma" gibi önemli eserler yazdı. Son Yılları ve Ölümü: 25 Ekim 1924'te İstanbul'da hayatını kaybetti.

Türkçeciler, genellikle Türkçülük akımına mensuptur. Türkçülük akımı, Osmanlı Devleti'nin dağılmasını engellemek amacıyla ortaya çıkmış ve Türk halkının kültürel ve dil birliğinin sağlanmasını hedeflemiştir. Türkçülük akımının bazı temsilcileri: Ziya Gökalp; Yusuf Akçura; Mehmet Emin Yurdakul; Hüseyinzade Ali; Ahmet Ağaoğlu. Ayrıca, Türkçeciler arasında Genç Kalemler dergisinin temsilcileri de bulunmaktadır.

Ali Suavi, Türkçülük akımının ilk eylemcisi olarak kabul edilir. Ayrıca, İslam birliği ve Osmanlıcılık fikirlerini savunmuş, ancak aynı zamanda din ile dünya işlerinin ayrılması ve dinde halifeliğin yeri olmadığını söylemiştir. Suavi, çeşitli düşünce sistemlerinden unsurlar alarak kendine özgü bir siyasi felsefe geliştirmiştir.

Yusuf Akçura, Türkçülük akımının önde gelen temsilcilerindendir.