TanıTestleri

DVT Wells skoru, derin ven trombozu (DVT) olasılığını değerlendirmek için kullanılan bir klinik tahmin aracıdır. Skor, aşağıdaki kriterlere göre hesaplanır: 1. Puanlanan faktörler: - Aktif kanser: Son 6 ay içinde tedavi gören veya palyatif tedavi alan hasta. - Paraliz, pleji veya yakın zamanda alçı immobilizasyonu. - Son 3 gün içinde yatak istirahati veya son 12 hafta içinde büyük cerrahi. - Derin ven sistemi boyunca lokalize hassasiyet. - Tüm bacağın şişmesi. - Tek taraflı calf şişliği (asemptomatik tarafa göre en az 3 cm fark). - Tek taraflı pitting ödem. - Kollateral nonvariköz yüzeysel damarlar. - Önceki DVT öyküsü. - Alternatif tanı (en az DVT kadar olası). 2. Puanlama: Her bir faktör için belirlenen puanlar toplanır. Sonuçların yorumlanması: - 0 puan: Düşük olasılık (DVT şansı <%1). - 1-2 puan: Orta olasılık (DVT şansı %17). - 3 puan veya daha fazla: Yüksek olasılık (DVT şansı %75). Bu skor, diğer tanı testleriyle birlikte kullanılmalıdır ve klinik karar vermede yardımcı olur.

MOXO testi, Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) tanısını koymaya yardımcı olabilir, ancak tek başına yeterli değildir. MOXO, DEHB'nin dört ana belirtisi olan dikkat eksikliği, zamanlama problemi, dürtüsellik ve hiperaktivitenin objektif olarak ölçülmesini sağlayan bir nöropsikolojik testtir. DEHB tanısı için detaylı bir klinik ve gelişimsel değerlendirme gereklidir.

Disleksiye kesin tanı koyan tek bir test yoktur. Disleksi teşhisinde kullanılan bazı testler şunlardır: - Fonolojik İşlemleme Testi (Comprehensive Test of Phonological Processing CTOPP). - Woodcock-Johnson III (WHIII) Başarı Testi. - Kaufmann Kısa Zekâ Testi (KBIT-2). - Okuma, yazma ve dil becerilerini değerlendiren testler. Teşhis için bir doktora başvurulması ve gerekli görülmesi halinde testlerin yapılması önemlidir.

Moxo Dikkat Testi, Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) tanısına yardımcı olmak için kullanılır. Bu test ayrıca zamanlama, dürtüsellik ve hiperaktivite gibi performans düzeylerini de ölçer.

Göğüs hastalıklarında yapılan tahliller, klinik, görüntüleme ve laboratuvar testleri olmak üzere çeşitli kategorilere ayrılır. Görüntüleme testleri arasında en yaygın olanı göğüs röntgenidir ve akciğerlerdeki yapısal değişiklikleri, lezyonları veya patolojileri belirlemeye yardımcı olur. Laboratuvar testleri ise kan testleri, balgam kültürleri ve kan gazı analizlerini içerir: - Kan testleri, enfeksiyon belirtileri, inflamasyon düzeyleri veya otoimmün hastalıklar gibi göğüs hastalıklarına bağlı belirtileri belirlemeye yardımcı olur. - Balgam kültürleri, solunum yolu enfeksiyonlarının nedenlerini belirlemek için kullanılır. - Kan gazı analizleri, kan oksijen ve karbondioksit seviyelerini değerlendirir. Diğer tanı yöntemleri arasında solunum fonksiyon testleri, alerji testleri ve bronkoskopi de yer alır.

Dikkat eksikliği tanısı için çeşitli psikolojik testler ve değerlendirme araçları kullanılır: 1. MOXO Dikkat Testi: Bilgisayar tabanlı olup, dikkat süresi, dürtüsellik, hiperaktivite ve zamanlama gibi parametreleri ölçer. 2. TOVA (Test of Variables of Attention): Görsel ve işitsel uyaranlar vererek dikkat süresini, dürtüselliği ve tepki hızını ölçen bilgisayar destekli bir testtir. 3. CPT (Continuous Performance Test): Uzun süreli odaklanma ve dikkatin sürdürülebilirliğini değerlendirir. 4. WISC-IV (Wechsler Çocuklar için Zeka Ölçeği): Çocuklar için dikkat ve bilişsel becerileri ölçen kapsamlı bir zeka testidir. 5. Burdon Dikkat Testi: Yazılı bir test olup, verilen sayılar veya harfler arasından belirli hedefleri seçmeye dayalıdır. 6. Conners Derecelendirme Ölçeği: Ebeveynler, öğretmenler ve bireyin kendisi tarafından doldurulan bir değerlendirme formudur, DEHB belirtilerini ölçer. 7. DSM-5 Tanı Kriterleri: Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) tanısı koyarken kullanılan resmi tanı kriterlerini içerir. Bu testler, uzman bir psikiyatristin değerlendirmesi olmadan tek başına tanı koymak için yeterli değildir.

CA 15-3 kanser antijeni, meme kanseri başta olmak üzere aşağıdaki kanser türlerinde de yükselebilir: Yumurtalık kanseri; Akciğer kanseri; Pankreas kanseri; Karaciğer kanseri; Prostat kanseri. CA 15-3 testi, kanserin teşhisinde tek başına yeterli değildir ve tarama testi olarak önerilmez.

Kolon kanseri tanı kitinde tek çizgi olması, dışkıda gizli kan testinin pozitif çıktığını gösterir.

Hiperparatiroidizm tanısı genellikle aşağıdaki yöntemlerle konur: 1. Kan Testleri: Kandaki kalsiyum, fosfor ve paratiroid hormonu (PTH) seviyeleri ölçülür. 2. İdrar Testleri: İdrardaki kalsiyum seviyesi ölçülür. 3. Görüntüleme Testleri: - Boyun Ultrasonu: Paratiroid bezlerinin görüntülenmesi ve anormalliklerin tespiti için kullanılır. - Sestamibi Sintigrafisi: Paratiroid bezlerinin aktivitesini değerlendirmek için nükleer tıp görüntüleme yöntemidir. 4. Kemik Yoğunluğu Ölçümü: Kemik kaybını değerlendirmek için yapılır. Bu testler, hastalığın nedenini ve şiddetini belirlemeye yardımcı olur. Kesin tanı için bir endokrinoloji uzmanına başvurulması önerilir.

Kalp sintigrafi sonuçları genellikle 1-2 gün içinde çıkar.

Demans tanısı için yapılan testler şunlardır: 1. Hafıza ve Bilişsel Testler: Mini Mental State Examination (MMSE) gibi testler, hafıza, dikkat ve problem çözme becerilerini değerlendirir. 2. Beyin Görüntüleme Yöntemleri: MRI, CT ve PET taramaları, beyin yapısındaki değişiklikleri ve hasarları tespit etmek için kullanılır. 3. Kan Testleri: Vitamin eksiklikleri, enfeksiyonlar, hormon dengesizlikleri ve böbrek veya karaciğer fonksiyonlarını incelemek için yapılır. 4. Psiko-Sosyal Değerlendirmeler: Aile üyeleriyle yapılan görüşmeler aracılığıyla bireyin sosyal ilişkileri, günlük aktiviteleri ve davranışları değerlendirilir. 5. Genetik Testler: Özellikle Alzheimer gibi bazı demans türlerinde genetik yatkınlığı belirlemek için yapılır. Demans tanısı, bu testlerin sonuçlarına göre uzman bir hekim tarafından konur.

SIBO (İnce Bağırsaklarda Aşırı Bakteri Çoğalması) tanısı için iki ana test yöntemi kullanılır: 1. Nefes Testi: Hidrojen ve metan gazlarını ölçen bu test, ince bağırsakta bakteri çoğalmasını tespit eder. 2. Bakteri Kültürü Testi: Endoskopi ile ince bağırsaktan sıvı örneği alınarak kültür yapılır. Ayrıca, kan ve dışkı testleri de SIBO tanısında destekleyici olarak kullanılabilir.

Yenidoğanda hiperinsülinizm tanısı, klinik değerlendirme, laboratuvar testleri ve görüntüleme çalışmaları gibi çeşitli yöntemlerin birlikte kullanılmasıyla konur. Tanı koyma sürecinde kullanılan bazı testler şunlardır: Kan şekeri testleri. İnsülin seviyelerinin ölçümü. Kan amonyak seviyeleri. Genetik testler. Görüntüleme çalışmaları. Teşhisin kesinleştirilmesi ve uygun tedavinin planlanması için bir çocuk endokrinolog veya uzman doktora başvurmak gereklidir.

Deli dana (Creutzfeldt-Jakob) hastalığı testi pozitif çıkarsa, hastalığın kesin tanısı konmuş olur ve bu durum genellikle ölümcül bir sonuçla biter. Deli dana hastalığı için şu anda kanıtlanmış bir tedavi yöntemi bulunmamaktadır.

Depresyon tanısı için yapılan bazı testler şunlardır: 1. Beck Depresyon Envanteri (BDI): Depresyon belirtilerinin sıklığını ve şiddetini değerlendiren, 21 sorudan oluşan bir testtir. 2. Hamilton Depresyon Derecelendirme Ölçeği (HAM-D): Depresyonun şiddetini ölçmek için klinik ortamlarda uygulanan bir testtir. 3. CES-D Ölçeği: Bireyin son haftadaki depresif belirtilerini değerlendiren bir ölçektir. 4. PHQ-9 (Patient Health Questionnaire - 9): Özellikle birinci basamak sağlık hizmetlerinde yaygın olarak kullanılan, depresif belirtileri değerlendirmek için kullanılan kısa bir testtir. 5. Çocuklar İçin Depresyon Ölçeği: Çocuklarda depresyon belirtilerini değerlendirmek amacıyla özel olarak geliştirilmiştir. 6. Yaşlılar İçin Geriatrik Depresyon Ölçeği (GDS): Yaşlı bireylerde depresyon belirtilerini değerlendirmek için kullanılan bir testtir. Bu testler, kesin tanı koymak için yeterli değildir ve bir uzman değerlendirmesi gereklidir.

Feokromaositoma tanısı için yapılan testler şunlardır: 1. Tıbbi Geçmiş ve Belirtiler: Doktor, belirtilerin ne zaman başladığını ve ne sıklıkta ortaya çıktığını sorar. 2. Fiziksel Muayene: Kan basıncı ve kalp atış hızı kontrol edilir, cilt solukluğu ve terleme belirtileri gözlemlenir. 3. Kan ve İdrar Testleri: Adrenal hormonların (adrenalin ve noradrenalin) ve onların yan ürünlerinin seviyelerini ölçer. 4. Görüntüleme Testleri: Bilgisayarlı tomografi (BT), manyetik rezonans görüntüleme (MR) ve pozitron emisyon tomografisi (PET) gibi yöntemler tümörün yerini belirler. 5. Genetik Testler: Feokromaositoma genetik sendromlarla ilişkili olabilir, bu nedenle genetik testler yapılabilir. Bu testler, tümörün varlığını ve hormonal dengesizliklerin kaynağını belirlemek için adım adım bir yaklaşım gerektirir.

Borreliozis (Lyme hastalığı) tanısı için aşağıdaki yöntemler kullanılır: 1. Antikor Testleri: Kanda Borrelia burgdorferi bakterisine karşı üretilen antikorların varlığını tespit etmek için ELISA ve Western Blot testleri yapılır. 2. PCR Testi: Borrelia DNA'sını beyin omurilik sıvısı veya eklem sıvısında tespit etmek için kullanılır. 3. Kültür ve Mikroskobi Testleri: Borrelia bakterisi için uygulanamaz. 4. Klinik Bulgular: Eritema migrans (kene ısırığı bölgesinde döküntü) gibi belirtiler ve kene ısırığı öyküsü tanıda önemlidir. Testlerin zamanlaması kritik öneme sahiptir; enfeksiyonun erken dönemlerinde yanlış negatif, geç dönemlerinde ise yanlış pozitif sonuçlar alınabilir.

Ekokardiyografi (EKO) sonuçları, çekim işlemi bittikten hemen sonra çıkar.

Diyabet Tanı ve Tedavi Kılavuzu, diyabet hastalığının teşhisi ve yönetimi için kullanılan temel yöntemleri içerir. İşte bu kılavuzun ana bileşenleri: Tanı Yöntemleri: Diyabet tanısı için en yaygın kullanılan testler şunlardır: 1. Açlık Kan Şekeri Testi: Açlık durumunda kan şekeri düzeyi ölçülür, 126 mg/dl ve üzeri diyabet tanısı koyar. 2. Oral Glukoz Tolerans Testi (OGTT): Açlık sonrası şekerli su içirilerek 2 saat sonra kan şekeri ölçülür, 200 mg/dl ve üzeri diyabet gösterir. 3. Hemoglobin A1c Testi: Son 2-3 aydaki ortalama kan şekeri seviyesini gösterir, %6.5 ve üzeri diyabet tanısını işaret eder. Tedavi Yöntemleri: Diyabet tedavisi, yaşam tarzı değişiklikleri, ilaç kullanımı ve gerektiğinde insülin tedavisini içerir: 1. Tıbbi Beslenme Tedavisi: Diyabet diyeti, sağlıklı ve dengeli beslenme, tam tahıllar, meyveler ve sebzeleri içerir. 2. Düzenli Egzersiz: Haftada en az 150 dakika orta yoğunlukta egzersiz önerilir. 3. Oral Antidiyabetik İlaçlar: Tip 2 diyabette insülin direncini azaltmak için kullanılır. 4. İnsülin Tedavisi: Tip 1 diyabette insülin tedavisi esastır. Önemli Notlar: Diyabet teşhisi ve tedavisi için bir doktora başvurmak gereklidir. Tedavi planına uyum, hastalığın yönetiminde kritik öneme sahiptir.

Vestibüler schwannoma (VS) ve VEMP (Vestibüler Uyarılmış Miyojenik Potansiyel) testinin sonuçları şu şekilde özetlenebilir: 1. VS Belirtileri: VS'nin erken belirtileri genellikle işitme kaybı, kulak çınlaması, dengesizlik ve baş dönmesidir. 2. VEMP Testi: VS tanısında VEMP testi, iç kulaktaki denge organlarının (sakkül ve utrikül) ve vestibüler sinirlerin işlevini değerlendirmek için kullanılır. Bu testin sonuçları: - Normal Yanıt: Her iki kulakta simetrik kas yanıtı beklenir. - Anormal Sonuçlar: Yanıtın olmaması veya zayıf olması, vestibüler sinir hasarı veya iç kulak hastalığını gösterebilir. VEMP testi, VS'nin teşhisinde ve takibinde önemli bir tanı aracıdır.