SosyalPolitika

Türkiye'de akademide sosyal politika geleneğinin doğuşu ve gelişiminin öncüleri olarak Gerhard Kessler ve Cahit Talas kabul edilir. Gerhard Kessler, 1930'larda İstanbul Üniversitesi'nde sosyal politika derslerini başlatarak bu alanda önemli katkılarda bulunmuştur.

Engellilik farkındalığı önemlidir çünkü bu, engelli bireylerin karşılaştığı zorlukların anlaşılmasını ve toplumun empati kurmasını sağlar. Engellilik farkındalığının önemi şu noktalarda ortaya çıkar: Eğitim ve istihdamda eşitlik: Engelli bireylerin eğitim hayatına katılımını ve iş gücüne katılımını artırır. Erişilebilirlik: Kamusal alanların, ulaşım araçlarının ve teknolojik altyapının engelli bireyler için erişilebilir hale getirilmesini teşvik eder. Toplumsal önyargıların azalması: Engellilik konusunda farkındalığın düşük olması, engelli bireylerin dışlanmasına neden olabilir; farkındalık bu durumu önler. Politika ve yasal düzenlemeler: Hükümetler ve sivil toplum kuruluşları için daha kapsayıcı politikalar geliştirme çağrısı yapar.

Eşitliğin sağlanması için çeşitli adımlar atılabilir: 1. Farkındalık Eğitimleri: Çalışanlara eşitlik konusunda farkındalık eğitimleri düzenlemek. 2. Fırsat Eşitliği: İşe alım süreçlerinde fırsat eşitliğini göz önünde bulundurmak. 3. Cinsiyet Dağılımı: Yönetim kademelerinde cinsiyet dağılımının eşitliğini sağlamak. 4. Eşit Ücret: "Eşit işe eşit ücret" politikasını benimsemek ve uygulamak. 5. Yasal Düzenlemeler: Ayrımcılığı önleyici yasaların çıkarılması ve etkin bir şekilde uygulanması. 6. Şiddet ve Tacizle Mücadele: Kadınlara yönelik şiddet ve taciz olaylarında mağdurlara hukuki destek sağlamak. 7. Medya ve Kültürel Değişim: Medyada pozitif rol modellerin sunulması ve stereotiplerin kırılmasına yardımcı olacak projeler teşvik etmek.

Gelir dağılımında adalet, bir ülkedeki milli gelirin fertler, hane halkları veya üretim faktörleri arasında adil bir şekilde dağıtılmasını ifade eder. Bu kavram, sosyal eşitlik ve sosyal devlet anlayışının bir göstergesidir ve ekonomik kalkınmanın önemli bir ölçütüdür.

Sosyal politikanın sosyal hizmet için önemi şu şekilde özetlenebilir: 1. Temel Hedeflerin Paylaşılması: Sosyal politika ve sosyal hizmetin ortak hedefleri arasında sosyal refah, sosyal adalet ve sosyal sorunların çözümü yer alır. 2. Politika ve Uygulamaların Belirlenmesi: Sosyal politika, sosyal hizmetlerin planlanması, programlanması ve uygulanmasında yasal dayanak ve bürokratik alan sağlar. 3. Dezavantajlı Grupların Desteklenmesi: Sosyal politika, engelliler, yaşlılar, işsizler, düşük gelir grupları ve kadınlar gibi dezavantajlı kesimlerin korunmasını ve güçlendirilmesini hedefler. 4. Eğitim ve Farkındalık: Sosyal hizmet uzmanları, sosyal politika disiplininin bilgi ve kavramlarından yararlanarak, sosyal sorunların analiz edilmesi ve çözüm üretilmesi süreçlerinde etkin rol oynar.

Türkiye'de erken çocukluk eğitimi (EÇE) politikası, çocuğun yüksek yararını gözeten uluslararası ilkeler ve standartlar çerçevesinde yürütülmektedir. Başlıca politika unsurları: - Koordineli mevzuat ve yeterli finansman: EÇE hizmetlerinin nitelikli olarak sunulabilmesi için dörtboyutlu bir model (nitelikli personel istihdamı, kapsayıcı ve güncel program, şeffaf değerlendirme) benimsenmiştir. - Ücretsiz hizmet: Sosyoekonomik düzey gözetilmeksizin EÇE hizmetlerinin tüm çocuklar için ücretsiz olması hedeflenmektedir. - Farklı disiplinlerden uzmanlar: Okul öncesi eğitim, çocuk gelişimi, sosyal hizmet, özel eğitim gibi alanlarda uzmanlaşmış profesyonellerin yetiştirilmesi ve istihdam edilmesi önemlidir. - Erken müdahale sistemi: EÇE programlarına katılımın, programların ücretsiz olduğu yerlerde daha yüksek olduğu göz önünde bulundurularak, erken müdahale sistemi içerisine çocukların güvenlik ve korunma ihtiyaçlarının dahil edilmesi gerekmektedir. - Alternatif eğitim programları: Okulsuz köy yerleşim yerlerinde ve diğer ihtiyaç duyulan alanlarda fiziki mekân ihtiyacının karşılanması ve alternatif eğitim programlarının (yaz anaokulları, ev ziyaretleri vb.) uygulanması önemlidir.

Kadum Derneği olarak bilinen iki farklı sivil toplum kuruluşu bulunmaktadır: 1. Kalkınan Anadolu Dayanışma ve İlim Derneği (KADİM): Toplumun tüm kesimlerine yönelik sosyal politika üretimi ve uygulanmasını teşvik eder, teknoloji girişimciliği kültürünün yaygınlaştırılmasını sağlar. 2. Kadınlarla Dayanışma Vakfı (KADAV): Toplumsal cinsiyet temelli şiddet ve ayrımcılıkla mücadele eder, kadın emeği ve istihdamı, tasarım ve üretim atölyeleri gibi alanlarda çalışmalar yürütür.

Sosyal Kapsayıcı Yeşil Geçiş Projesi (SoGreen), Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı Kalkınma Ajansları Genel Müdürlüğü koordinasyonunda ve Dünya Bankası iş birliği ile yürütülen bir projedir. Projenin amacı: - Yeşil dönüşüm ve iklim değişikliğine uyum odağında geliştirilen projeleri desteklemek. - Kadınlar ve gençler başta olmak üzere kırılgan grupların ekonomik hayata katılımını artırmak. - Yeşil geçim kaynakları oluşturmak ve sosyal kapsayıcılığı sağlamak. Proje dört ana bileşenden oluşmaktadır: 1. Kapsayıcı ve Yeşil Yatırımlar ile Girişimciliğe Destek. 2. Kapsayıcı ve Yeşil Topluluk Ekonomik Tesisleri. 3. Proje Yönetimi ve Kapasite Geliştirme. 4. Şarta Bağlı Acil Durum Müdahale.

Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi ücretli değildir.

Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO) Türkiye'de şu işleri yapar: 1. Uluslararası Çalışma Standartlarını Belirlemek: Çalışma yaşamında hakları gözetir ve insana yakışır iş fırsatlarını özendirir. 2. Teknik İşbirliği Programları ve Projeleri Geliştirmek: Herkes için insana yakışır işler yaratmak amacıyla hükümet, işçi ve işveren kuruluşlarıyla birlikte çalışır. 3. Sosyal Koruma Programlarını İzlemek: Sosyal koruma programlarının kapsamını ve etkinliğini artırır. 4. Sosyal Diyaloğu Güçlendirmek: Üçlü yapı (hükümet-işçi-işveren) çerçevesinde sosyal diyalogu destekler. 5. Tanıtım ve Savunu Çalışmaları Yürütmek: Türkiye'deki sosyal ve ekonomik gelişmeleri izleyip analiz eder ve tanıtım faaliyetleri gerçekleştirir.

1830 engelli istihdamının ne zaman yapılacağına dair kesin bir tarih belirtilmemiştir. Ancak, Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanı Mahinur Özdemir Göktaş'ın açıklamalarına göre, 2025 yılı içerisinde gerçekleştirilecektir. Başvuru ve tercih süreci ile ilgili detaylar ÖSYM tarafından duyurulacaktır.

Sağlıkta hakkaniyet ve eşitlik kavramları farklı anlamlar taşır: 1. Eşitlik: Matematiksel anlamda eşitlik gibi düşünülebilir; yani toplumda sağlık hizmeti açısından kişilerarası farklılığın olmamasıdır. 2. Hakkaniyet: Adil olma anlamındadır ve sağlık hizmetlerinde ihtiyaç bağlamında eşitlik olarak kullanılır.

Sosyal Politika bölümü 4 yıllık bir lisans programıdır.

Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu, sahipsiz çocuklara bakan kurumdur. Bu kurum, günümüzde Çocuk Hizmetleri Genel Müdürlüğü adıyla faaliyet göstermektedir.

Ali Dinçer, organ bağışı konusunda Belçika modelini önermiştir. Dinçer'in organ bağışıyla ilgili bazı sözleri: "Organ bağışında bulunacakların değil, vermeyeceklerin kayda alınması gerekir." "Belçika'da her vatandaş organlarını bağışlamış durumda." "Türkiye'de organ bağışı konusunda gönüllülerin sayısı 140-150'yi geçmiyor." "Organ nakli, aslında bir vatan görevidir." "Bu konuda üzerime düşeni yapacağım ve konuyu yasa teklifi olarak TBMM gündemine getireceğim."

CAL2106 kodu, Sosyal Politika dersini ifade etmektedir.

Devletçiliğin temel ilkeleri şunlardır: 1. Müdahalecilik: Devletin ekonomik, sosyal ve kültürel alanlara müdahalesi gereklidir. 2. Planlılık: Kalkınmada belirli bir planın uygulanması ve yatırımların genel çıkar doğrultusunda olması esastır. 3. Gerçekçilik: Eldeki olanakların değerlendirilmesi ve hayaller peşinde koşulmaması öngörülür. 4. Eşitlikçilik: Sınıf ayrımcılığının karşısında olup, sosyal adaletin sağlanması hedeflenir. 5. Bağımsızlıkçılık: Ulusal bağımsızlığın ekonomik bağımsızlık ile sağlanması esastır. 6. Açık rejim: Özgürlükçü ve demokratik ilkelerin yer aldığı bir siyasal içerik içerir. 7. Hümanizm: Ekonomide insan öğesini ön planda tutar ve tüketicinin korunmasını benimser. 8. Sömürücü olmama: İç ve dış sömürüye karşı olup, emeğin önemine inanır.

Sol ve sağ liberteryenizm arasındaki farklar şu şekilde özetlenebilir: 1. Ekonomik Özgürlük: Sağ liberteryenizm, serbest piyasa ekonomisini ve özel mülkiyet haklarını vurgularken, sol liberteryenizm sosyal adaleti ve devletin ekonomik hayata müdahalesini savunur. 2. Sosyal Meseleler: Sağ liberteryenizm, sosyal konularda genellikle geleneksel değerlere dayanır ve bireysel özgürlüklerin korunmasına odaklanır. 3. Dış Politika: Bazı sağ liberteryenler, savaş karşıtı ve barışçıl dış politikaları desteklerken, sol liberteryenler bu konularda sol kanatla örtüşen bir perspektife sahip olabilirler. Bu farklılıklar, liberteryenizmin genel olarak geleneksel siyasi spektrumun dışında yer almasına rağmen, hem sağ hem de sol görüşlere yakın noktalar içermesinden kaynaklanmaktadır.

Sosyal adaleti sağlamak için aşağıdaki adımlar atılabilir: 1. Eğitime Destek Vermek: Eğitim, sosyal adaletin en önemli unsurlarından biridir. 2. Fırsat Eşitliği Sağlamak: İş hayatında ve toplumsal yaşamda her bireyin eşit fırsatlara sahip olması teşvik edilmelidir. 3. Sosyal Yardımları Artırmak: Yoksulluk sınırında yaşayan bireyler için sosyal yardım ve destek programları oluşturulmalıdır. 4. Cinsiyet Eşitliğini Desteklemek: Kadınların iş gücüne katılımı artırılmalı ve toplumsal cinsiyet eşitliği sağlanmalıdır. 5. Sürdürülebilir Kalkınmaya Yatırım Yapmak: Ekonomik büyümenin herkes için adil olmasını sağlamak amacıyla sosyal projeler desteklenmelidir. 6. Hukuki Düzenlemeler Yapmak: Ayrımcılığı önlemek, insan haklarını korumak ve eşitlik ilkesini desteklemek amacıyla etkili yasal düzenlemeler yapılmalıdır. 7. Toplumsal Katılımı Artırmak: Sivil toplum kuruluşları, aktivistler ve bireylerin sosyal adaleti savunmak için bir araya gelmesi ve seslerini duyurması önemlidir.

Sosyal politikanın dört temel ilkesi şunlardır: 1. Sosyal Adalet: Bireyler arasında ekonomik, siyasal ve kültürel farklılıkları en aza indirmeyi hedefler. 2. Eşitlik: Her bireyin toplumsal ve ekonomik olarak eşit fırsatlara sahip olmasını ve ayrımcılığa maruz kalmamasını amaçlar. 3. Sürdürülebilirlik: Sosyal politikaların uzun vadeli etkilerini ve kaynakların gelecek nesiller için korunmasını gözetir. 4. Erişilebilirlik: Coğrafi, ekonomik veya sosyal engellerin ortadan kaldırılmasını ve herkesin ihtiyaç duyduğu hizmetlere eşit erişiminin sağlanmasını ifade eder.