Şiir

Öğrenci Andı (Andımız), 1933 yılında Reşit Galip tarafından yazılmıştır.

Atatürk için yazılan ilk şiir, Mehmet Emin Yurdakul'a aittir ve "Ordunun Destanı" adlı eserde yer alır. 15 Eylül 1915 tarihli bu şiirde, Mustafa Kemal'in adı şu dizede geçmektedir: > "Ey bu güne şahit olan sarp hisarlar! Ey kahraman Mehmet Çavuş siperleri! Ey Mustafa Kemallerin aziz eri! Ey toprağı kanlı dağlar, yanık yarlar!"

Sone 99, 15 dizeden oluşmaktadır.

"Ayrılık Sevdaya Dahil", Attila İlhan'ın bir şiiridir.

Fahriye Abla'nın gerçek hikayesi, Ahmet Muhip Dıranas'ın şiirindeki Fahriye Abla'nın, şairin annesinin komşusu olması dışında bilinmemektedir. Şiirdeki Fahriye Abla, evli ve çoluk çocuk sahibi bir kadın olup, aynı zamanda başkalarıyla da ilişki yaşayan hafifmeşrep bir karakter olarak tasvir edilir. Şiir, 1984 yılında Yavuz Turgul tarafından sinemaya uyarlanmış ve bu film, Fahriye Abla'nın hikayesini beyaz perdeye taşımıştır.

Garip Akımı (Birinci Yeni), Orhan Veli Kanık, Oktay Rifat Horozcu ve Melih Cevdet Anday'ın 1940'lı yıllarda başlattığı, şiirdeki her türlü kural ve belirli kalıplara karşı çıkan bir edebiyat akımıdır. Garip Akımı'nın bazı özellikleri: Ölçü ve kafiyeye karşı çıkmışlardır. Günlük konuşma dilini şiire uygulamaya çalışmışlardır. Mecaza, süse ve yapaylığa karşı olup sadeliğe önem vermişlerdir. Halk şiirinin anlatım ve deneyimlerinden faydalanmışlardır. O güne kadar şiirde kullanılmayan bazı sözcükleri kullanmışlardır. Sıradan insanlar şiire konu olmuştur. Yaşama sevinçlerini şiirlerine yansıtmışlardır. Garip Akımı'nın temsilcileri: Orhan Veli Kanık; Oktay Rıfat Horozcu; Melih Cevdet Anday.

Vezin (ölçü), şiirin mısralarının hece sayısı veya ses değerleri açısından benzerliğidir. Hece ölçüsü: Mısraların hece sayılarının eşit olduğu ölçüdür. Aruz ölçüsü: Mısralarda hecelerin kısalık-uzunluk veya açıklık-kapalılık özelliklerine göre düzenlenmesidir. Kafiye (uyak), şiirde en az iki dize sonunda tekrarlanan, anlam ve görev bakımından birbirinden farklı ek ve sözcükler arasındaki ses benzerliğidir.

Charles Baudelaire'in en önemli eseri, 1857 yılında yayımlanan Kötülük Çiçekleri (Les Fleurs du Mal) adlı şiir kitabıdır. Bu eser, Baudelaire'in şiirsel üslubunu ve temalarını en iyi şekilde yansıtır.

Hayır, divan şiiri ve divan edebiyatı aynı şey değildir. Divan edebiyatı, Osmanlı İmparatorluğu döneminde gelişen ve özellikle 13. yüzyılın sonlarından itibaren Türkçenin kullanıldığı bir edebiyat anlayışıdır. Divan şiiri ise, divan edebiyatının en önemli ve belirgin türüdür. Dolayısıyla, divan edebiyatı çok daha geniş bir yelpazeyi kapsarken, divan şiiri bunun sadece bir parçasıdır.

Fazıl Hüsnü Dağlarca, herhangi bir edebî akım veya topluluğa mensup değildir. Bağımsız bir şair olarak tanınan Dağlarca, şiirde özgün bir çizgi izlemiştir.

Hayır, şiirin ana fikri ve teması aynı şey değildir. Tema, bir şiirde işlenen, geliştirilen bir buluş, bir görüş veya düşünüştür. Bir şiirde "Aşkın ancak güzellik, samimiyet ve belli bir zorluk ile elde edilecek bir duygu olduğu" ifadesi ana fikir olabilirken, "aşk" kelimesi tema olarak ele alınabilir.

En uzun şiir, Sivas'ta esnaflık yapan 72 yaşındaki Veysel Semih Danişment'e aittir. En kısa şiir ise bir Kızılderili şiiri olarak bilinmektedir. Şiir şu şekildedir: > Ağlama, ölmeyeceğim.

Hüseyin Nihal Atsız'ın şiir anlayışı şu şekilde özetlenebilir: Konu Önceliği: Türk ülküsü ve kahramanlığına önem vermiştir. Üslup: Eserlerini akıcı, berrak ve lirik bir dille yazmıştır. Romantizm: Coşkun bir heyecanın çerçevelediği kuvvetli bir romantizm, şiirlerinin karakteristik özelliğidir. Emredici Üslup: Şiirlerinde seslenme bildiren ifadeler ve emir cümleleri sık sık yer alır. Atsız, şiirlerinde ayrıca vatan, mazi, savaş gibi millî kültür unsurlarına da yer vermiştir.

Dört dizeli manilere örnek olarak şunlar verilebilir: Düz (tam) mani. Kesik (cinaslı) mani. Yedekli (artık) mani. Ayrıca, dizeleri 4-5-8-10-14 heceli kalıplarla söylenmiş maniler de vardır. Mani örnekleri için aşağıdaki kaynaklar incelenebilir: ekitap.ktb.gov.tr; liseedebiyat.com; cokbilgi.com; blog.milliyet.com.tr; turkedebiyati.org.

Halit Fahri Ozansoy, 1921 yılında yazdığı "Aruza Veda" adlı şiiriyle aruzu bırakmıştır. Ozansoy, ilk şiirlerini Fecr-i Âti hareketinin etkisi altında, aruz ölçüsüyle yazmıştır.

Nâbî'nin edebi kişiliği şu şekilde özetlenebilir: Edebî Üslup: Nâbî, hikemî şiir ekolünün divan şiirindeki en başarılı temsilcisi olarak bilinir. Konu Seçimi: Eserlerinde devleti, toplumu ve sosyal hayatı eleştirmiştir. Dil: Eserlerinin herkes tarafından anlaşılması için yalın ve süssüz bir dil kullanmıştır. Etkilendiği ve Etkilediği Şairler: Fuzûlî, Nâ’ilî, Nef’î ve Ruhî gibi şairlerden etkilenmiş, kendi üslubunu geliştirerek "Nâbî üslubu" olarak anılacak bir tarz oluşturmuştur. Önemli Eserleri: En çok meşhur olmuş eseri "Hayriyye"dir.

Şafak Türküsü sözleri, Nevzat Çelik'e aittir. Ahmet Kaya ise bu şiirin bazı bölümlerini besteleyerek şarkı haline getirmiştir.

Fahriye Abla'nın kocası, Ahmet Muhip Dıranas'ın şiirinde geçen kişi, Erzincanlı bir adamdır.

Kafiye bulucu kullanmak için aşağıdaki adımlar izlenebilir: 1. Araç seçimi. 2. Kelime girişi. 3. Öneriler üzerinde çalışma. 4. Yaratıcılığı kullanma. Kafiye bulucular, yazma sürecinde yardımcı olsa da, dikkat edilmesi gereken bazı noktalar bulunmaktadır: İçerik uyumu. Özgünlük. Deneysel olma. Okuyucu dikkati. Ayrıca, kafiye bulmak için Rhymer adlı yapay zeka destekli bir araç da kullanılabilir.

Orhan Veli Kanık'ın "İstanbul'u Dinliyorum" şiirinin ana teması, İstanbul'un duyusal ve duygusal bir deneyim olarak ele alınmasıdır. Şiirin diğer temaları ise şu şekilde incelenebilir: İstanbul'un kozmopolit yapısı. Doğa ve şehir arasındaki uyum. Aşk ve romantizm. Gündelik hayatın sesi. Ayrıca, şiirde nostaljik, hüzünlü ve melankolik bir ton da vardır.