Rumeli

"Kırmızı gülün alı var" ifadesi, bir Rumeli türküsünde geçen ve "Ali var" anlamına gelen bir deyimdir. Bu türküde, yanlışlıkla oğlunu vuran bir annenin dramı anlatılır. Deyimdeki kırmızı güller, renginden dolayı kanı ve ölümü simgeler.

1372 yılında birkaç önemli olay gerçekleşti: Osmanlı-Bizans Savaşı: Osmanlı Devleti ile Doğu Roma İmparatorluğu (Bizans) arasında Trakya topraklarında yapılan savaş, Osmanlıların kesin zaferiyle sonuçlandı. Köstendil'in Fethi: Osmanlılar, Köstendil şehri ve çevresini ele geçirdi. Yunanistan'ın Fethi: Gazi Evrenos Bey, Batı Trakya'da Gümülcine, İskeçe gibi şehirleri ele geçirdi. Selanik'in Kuşatması: Selânik, Çandarlı Hayreddin Paşa ve Gazi Evrenos'un uzun kuşatması sonucunda alındı.

Osmanlı Devleti'nin ilk Rumeli Beylerbeyi Lala Şahin Paşa'dır. Lala Şahin Paşa, 1362 yılında I. Murad'ın emri ile bu göreve getirilmiştir.

En hüzünlü Rumeli türküsü olarak "Çalın Davulları" gösterilebilir. Diğer hüzünlü Rumeli türküleri arasında "Bir Fırtına Tuttu Bizi", "Bülbülüm Altın Kafeste" ve "Göçmen Kızı" da bulunur.

Balkanlar'ın eski adı "Rumeli"dir. Rumeli, Osmanlı İmparatorluğu'nun Doğu Roma İmparatorluğu'ndan fethettiği topraklara verdiği Türkçe isimdir.

Rumeli türküleri ve Balkan türküleri aynı kavramı ifade eder. Bu türküler, Avrupa yakasından Balıkesir, Çankırı, Ege'nin bir kısmı, Batı Trakya ve Girit adasına kadar uzanan geniş bir coğrafyada söylenir.

Osmanlı Devleti, Rumeli'yi Bizans İmparatorluğu'ndan almıştır.

"Bülbülüm Altın Kafeste" türküsü, Rumeli yöresine aittir.

Yahya Kemal Beyatlı'nın ailesi Rumeli kökenlidir. Babası, Üsküp Belediye Başkanı Nişli İbrahim Naci Bey'dir.

Rumeli, Osmanlı Devleti tarafından 14. yüzyılın başında Orhan Gazi'nin oğlu Süleyman Gazi tarafından fethedilmiştir.

"Sarı Yılan" türküsü, Rumeli yöresine aittir.

"Çalın Davulları Çaydan Aşağıya" türküsü, Rumeli yöresine aittir.

"Ben Bir Göçmen Kızı Gördüm" türküsü, Rumeli yöresine aittir.

"Kadifeden Kesesi" türküsü, Rumeli yöresine aittir.

Osmanlı'da dağlı isyanı, 18. yüzyıl sonu ve 19. yüzyıl başlarında Rumeli'de (Balkanlar'da) III. Selim döneminde başlayan devlete karşı ekonomik, sosyal, askeri ve siyasi nedenlerle ayaklanan eşkıya isyanlarına verilen addır. Bu isyanların adı, dağlarda eşkıyalık yapan kişileri ifade eden "dağlı eşkıya" tabirinden gelmektedir.

Selanik Türküsü, Rumeli yöresine aittir.

Osmanlı Devleti'nin Rumeli'yi fethetmesinin birkaç nedeni vardır: 1. Ekonomik ve Demografik Baskı: Anadolu'daki Türk halkı, Rumeli'yi (Boğazların öte yakasını) yeni yayılma alanları olarak görüyordu. 2. İç Savaşlar ve Zayıf Devletler: Bizans'ın iç savaşları ve diğer Balkan devletlerinin zayıflığı, Osmanlıların bölgeyi kolayca ele geçirmesini sağladı. 3. Stratejik Konum: Gelibolu ve Trakya, Osmanlıların Balkanlar'a ilerlemeleri için stratejik bir öneme sahipti. 4. Diplomatik İlişkiler: Orhan Bey'in, Bizans tahtını ele geçirmek isteyen Kantakuzen'in kızı ile evlenmesi, Osmanlıların Rumeli'ye geçişini kolaylaştırdı. Bu nedenlerle Osmanlılar, Rumeli'de kalıcı bir şekilde yerleşerek hem siyasi hem de askeri açıdan bölgeyi kontrol altına aldılar.

Leman Sam aslen Rumeli kökenlidir.

Osmanlı döneminin Rumeli'de sürdüğü süre yaklaşık 500 yıldır (14. yüzyıldan 18. yüzyıla kadar).

İstimalet ve fetih siyaseti, Osmanlı İmparatorluğu'nun Rumeli'deki fetihlerinde uyguladığı iki önemli politikadır. İstimalet politikası, fethedilen bölgelerdeki yerli halkın gönlünü kazanmayı hedefler. Fetih siyaseti ise, askeri ve stratejik üstünlük sağlayarak Avrupa'da Osmanlı hakimiyetini kurmayı hedefler.