Psikanaliz

Ego, insanın kişiliğinde bulunan benlik duygusudur. Ego'nun nedenleri arasında: İçgüdüsel arzular. Çevre etkisi. Ego, gerçeklik ilkesi doğrultusunda çalışır ve dürtülerin fayda ve maliyetlerini değerlendirerek uygun zaman ve yerde tatmini sağlar.

A Dangerous Method (Tehlikeli Yöntem) filmi, 1902 yılından I. Dünya Savaşı'nın eşiğine kadar olan dönemde, analitik psikolojinin kurucusu Carl Jung, psikanaliz disiplininin kurucusu Sigmund Freud ve Sabina Spielrein arasındaki çalkantılı ilişkileri konu alır. Filmde, Jung’un hastası olan Spielrein’in zamanla Jung’un ve Freud’un hayatına dahil olması ve bu üç kişi arasındaki karmaşık ilişki anlatılmaktadır. Jung, Spielrein’i Freud’un tartışmalı tedavi yöntemiyle tedavi etmeye başlar ancak tedavi ilerledikçe Jung, Spielrein’e yakınlaşmaktan kendini alamaz. Film, John Kerr’in The Talking Cure adlı oyunundan, Oscar ödüllü senarist Christopher Hampton tarafından sinemaya uyarlanmıştır.

Psikanaliz ve psikoterapi arasındaki temel farklar şunlardır: Amaç: Psikanaliz, bilinçdışındaki dürtü ve düşüncelerin ruhsal belirtilere yol açtığını varsayarak, bu belirtilerin altında yatan nedenleri bulmaya odaklanır. Uygulama Şekli: Psikanalizde hasta, analistine görünmeden divanda yatar ve analist, hastanın anlattıklarını yorumlayarak bilinçdışı ile bağlantı kurmaya çalışır. Seans Sayısı ve Süresi: Psikanalizde seanslar haftada 45’er dakikadan en az 3 seans olarak yapılır. Terapistin Rolü: Psikanalizde analist, hastaya müdahale etmez ve telkinde bulunmaz; sadece dinler ve yorumlar yapar.

Todd McGowan'ın "Keyif: Sol ve Sağ" kitabı, siyasetin en göz ardı edilen ama en güçlü dinamiklerinden biri olan "keyif" kavramını merkeze alarak, sol ve sağ siyasetin keyif anlayışına yaklaşımlarını Lacancı psikanaliz perspektifinden incelemektedir. McGowan, keyfi yalnızca hazla sınırlı bir deneyim olarak değil, hazzı aşan, bilinçdışından beslenen ve aşırılık içeren bir olgu olarak ele almaktadır. McGowan, sol ve sağın siyasi projelerinin, hangi keyif biçimlerinin baskın olacağına dair bir mücadele olduğunu savunmaktadır.

İd, ego ve süperego karikatürleri, Sigmund Freud'un psikanalitik kuramındaki bu üç yapının etkileşimlerini görselleştirerek açıklar. Örneğin, bir karikatürde "id" (örneğin, "Ben birini dövmek istiyorum.") diyen bir karaktere, "ego" (örneğin, "Ama fazla incitme.") şeklinde yanıt verirken, "süperego" (örneğin, "Ne yapıyorsunuz, ayıp denen bir şey var.") diyerek müdahale edebilir. Bu tür karikatürler, Freud'un kuramındaki yapıların sürekli çatışma halinde olduğunu ve ego'nun bu çatışmayı dengelemeye çalıştığını özetler.

Sigmund Freud'un en iyi kitabının hangisi olduğu konusunda kesin bir görüş yoktur. Ancak, Freud'un bazı önemli ve etkili kitapları şunlardır: Rüyaların Yorumu (1900). Günlük Yaşamın Psikopatolojisi (1901). Totem ve Tabu (1913). Cinsellik Teorisi Üzerine Üç Deneme (1905). Uygarlığın Huzursuzluğu (1930). Freud'un kitaplarını okumaya nereden başlanacağı, kişinin ilgi alanlarına ve Freud'un çalışmalarına aşinalık düzeyine bağlıdır.

Kamuran Şıpal'ın "Uygarlığın Huzursuzluğu" adlı eseri, Sigmund Freud'un psikanalitik kuramına dayanmaktadır.

Benliğin yüceltilmesi, bireyin benlik kavramının olumluluğunu sağlama ve bu benlik kavramını olumsuz bilgilerden koruma güdüsünü yansıtır. Benliğin yüceltilmesi, dört farklı düzeyde kendini gösterebilir: 1. Olumlu bir olgu olarak: Devam eden bir süreç, bir kişilik özelliği veya davranışa yön veren bir güdü olarak. 2. Etkisi gözlenen bir olgu olarak: Bireyin başarıları için benliğin olumlu yönlerini destekleyen içsel yüklemeler yapması. 3. Benliği olumlu değerlendirme çabası olarak: Ortalama üstü etkisi, kontrol yanılsamaları ve gerçekçi olmayan iyimserlik gibi stratejilerle. 4. Benliği kandırma süreci olarak: Kendini doğrulama, seçici dikkat ve sosyal karşılaştırmalar gibi yollarla. Benliğin yüceltilmesi, bireyci ve toplulukçu kültürlerde farklı şekillerde ortaya çıkar.

Psikanaliz ve psikodinamik aynı değildir, ancak benzer yöntemleri kullanırlar. Psikanaliz, temelini tamamen Sigmund Freud'dan alır ve cinselliğe daha fazla vurgu yapar. Bazı farklar: Seans sıklığı: Psikanaliz haftada üç ila beş kez yapılırken, psikodinamik terapi haftada bir veya iki kez yapılır. Seans süresi: Psikanaliz genellikle daha uzun sürer. Terapist pozisyonu: Psikanalizde hasta koltuğa uzanır, psikodinamik terapide ise terapist ve hasta yüz yüze oturur.

Bilişsel Davranışçı Terapi (BDT) ve psikanaliz aynı değildir, her ikisi de farklı yaklaşımlar sunar. BDT, düşüncelerin duygular ve davranışlar üzerindeki etkisini vurgular. Psikanaliz, Sigmund Freud tarafından geliştirilmiş bir yaklaşımdır ve bireyin bilinçaltındaki düşünceler ve duygularla ilgilenir. Hangi terapinin daha etkili olduğu, bireyin kişisel ihtiyaçlarına ve tercihine bağlıdır.

Özdeşleşme ve özleştirme, psikanalizde savunma mekanizmaları arasında yer alır. Özdeşleşme. Özleştirme. Özdeşleşme ve özleştirme mekanizmalarının ortak yönleri bulunmakla birlikte; özdeşleşmede kişi kendi değer ve beklentilerine uyan insan veya kavramları benimserken, özleştirmede kişi kendi değerlerine karşıt da düşse bunları kabul eder. Savunma mekanizmaları, bireylerin bilinç dışı olarak ruhsal acılarıyla başa çıkmalarını sağlayan stratejilerdir.

Sigmund Freud'un kitaplarını okuma sırası, ilgi alanlarına ve Freud'un çalışmalarına aşinalık düzeyine bağlıdır. Ancak, psikanalizi anlamak için önerilen bir okuma sırası şu şekildedir: 1. Rüyaların Yorumu. 2. Günlük Yaşamın Psikopatolojisi. 3. Ben ve İd. 4. Totem ve Tabu. 5. Haz İlkesinin Ötesinde. Ayrıca, Louis Breger'in "Freud - Görüntünün Ortasındaki Karanlık" adlı biyografisi de başlangıç için önerilir. Okuma listesi, kişinin ilgi alanlarına göre değişebilir.

Serbest çağrışım, psikanalitik kuram kapsamında bir tekniktir. Bu yöntem, 19. yüzyılın sonlarında Francis Galton tarafından geliştirilmiş, ancak psikanalizin kurucusu Sigmund Freud tarafından popülerleştirilmiştir.

Thomas H. Ogden'in "Şu Psikanaliz Sanatı" kitabı, psikanaliz kuramı ve pratiğini ele alır. Kitapta, Freud, Klein, Winnicott ve Bion'un çalışmaları geliştirilerek, insanın psikopatolojisinin, deneyiminin rüyasını görme yetisindeki bir çöküntünün bir tezahürü olduğu fikri araştırılır. Ogden, psikanalizi sınırları belirlenmiş bir özgürlük alanı olarak tanımlar ve her analitik ilişkinin, analist ve analizanın öznelliklerinin asimetrik bir şekilde bir araya gelmesiyle oluştuğunu belirtir. Kitapta ayrıca, psikanalistin görevinin, hastanın rüya görememe durumunu aşarak, rüya görmesine olanak tanıyan koşullar yaratmak olduğu vurgulanır.

Ruhun Yaralı Şifacısı, analitik psikolojinin kurucusu Carl Gustav Jung'un yaşam öyküsünü, düşünsel serüvenini ve ruhsal dönüşüm sürecini ele alır. Eserde, Jung'un psikoloji kuramının oluşum süreci, kişisel kırılmalar ve spiritüel arayışlarla birlikte yorumlanır. Kitapta, Jung'un Kırmızı Kitap'tan parçalar, Freud'la olan dostlukları, baba-oğul ilişkileri ve kopuşları, çocukluğu, evliliği, aşkı, eşzamanlılık kavramı ve kolektif bilinçdışını keşfi gibi konular işlenir. Ayrıca, Jung'un doğuya yaptığı yolculuklarda edindiği kadim bilgileri batıdaki bilimle birleştirmesi de ele alınan konular arasındadır.

Psikanalitik terapi seansları, genellikle haftada bir veya iki kez yüz yüze görüşmelerle yapılır. Seansların temel adımları: Terapi ilkelerinin anlaşılması. Serbest ifade ortamı oluşturulması. Rüyaların ve serbest ifadelerin analizi. Tranferans ve karşıtransferans. Bilinçaltı içeriklerin çözümlenmesi. Terapötik ilerleme. Terapinin sonlandırılması. Psikanalitik terapi, uzun vadeli ve yoğun bir süreç olabilir. Psikanalitik terapi almak için bir uzmana danışılması önerilir.

Ödipus karmaşası, genellikle 5-7 yaş arasında azalır ve çocuğun karşı cins ebeveyne olan bağlılığı normal seviyelere iner. Bu süreç, çocuğun cinsel kimlik ve rol modeli geliştirme sürecinin doğal bir parçasıdır. Ancak, bazı durumlarda, karmaşanın etkileri yetişkinlik dönemine kadar sürebilir.

En thérapie (Terapide) dizisinin konusu şu şekilde özetlenebilir: Paris, 2015 sonbaharı, 13 Kasım terör saldırılarının ertesi günü. Bölümler, bir haftalık randevuları temsil eden beş seri halinde birbirini takip eder: Pazartesi. Salı. Çarşamba. Perşembe. Cuma. Dizi, 2015'te Paris'te gerçekleşen terör saldırılarından etkilenen karakterleri konu alır.

Simgesel gerçeklik, Jacques Lacan'ın psikanaliz teorisinde yer alan bir kavramdır. Simgesel gerçeklik, şu şekilde açıklanabilir: Simgesel, kültürel düzen ve simge sistemini ifade eder. Gerçeklik, simgesel yapının ötesinde, bilinçdışı arzunun ve eksikliğin yeridir. Simgesel bastırma, gerçekliğin erişilmez olmasına yol açar; bu nedenle bilinçdışı arzunun doyumu mümkün değildir. Simgesel gerçeklik, aynı zamanda gösterenlerin, yani seslerin anlamlı olduğu alanı da ifade eder.

Ego kelimesinin yanlış kullanılmasının sebebi, psikolojide bir terim olarak kullanılan "ego"nun, günlük hayatta genellikle "kibir", "kendini beğenmişlik" veya "bencillik" gibi kavramlarla eşdeğer tutulmasıdır. Oysa ego, kişiliğimizi düzenleyen, hedeflerimize ulaşmamızda muhakeme, gözlem ve karar verme kapasiteleriyle destek veren bir kısımdır. Ayrıca, "ego şişmesi" tabiri de yanlış bir kullanıma örnektir; bu, kişinin çok fazla egosu olması değil, sosyal dünyaya dönük kısmın (süperego) kişiyi mükemmeliyetçi bir baskıyla muma döndürmesidir.