Plasenta

Desidual hücrelerin bazı işlevleri: Embriyonun beslenmesi. İmmün modülasyon. Hormon üretimi. Fetal gelişimin desteklenmesi. Plasental gelişim. Trofoblastik invazyonun sınırlandırılması. Doğum sonrası uterus duvarında çatlakların onarılması. Desidual hücrelerin işlev bozukluğu, düşük, ektopik gebelik ve plasenta ile ilgili sorunlar gibi komplikasyonlara yol açabilir.

Memelilerde plasenta, hamileliğin erken dönemlerinde embriyonik hücrelerden gelişir. Plasentanın oluşumunda rol oynayan yapılar: Anneye ait kısım. Yavruya ait kısım. Plasenta, iki ana bölümden oluşur: 1. Fetüs kısmı. 2. Maternal kısım. Plasenta, gebeliğin 12. haftasında tam olarak gelişmiş ve işlevsel hale gelir.

Doğumdan sonra plasenta genellikle 5 dakika içinde atılır. Plasentanın atılma zamanlaması bir doğumdan diğerine değişebilir; bazı durumlarda bebeğin doğumundan hemen sonra atılırken, diğer durumlarda 30 dakika veya daha uzun sürebilir.

Plasenta, embriyonik hücrelerden oluşur. Plasentanın iki ana bölümü vardır: 1. Fetüs kısmı (fetal yüz): Kordon bağı ile bebeğe bağlıdır ve besin ile oksijeni bebeğe taşır. 2. Maternal kısım (anne yüzü): Rahim duvarına yapışır ve annenin kan dolaşımına bağlıdır. Plasentanın yapısında ayrıca koryon villusları bulunur; bu villuslar, anne kanı ile bebeğin kanı arasında madde alışverişini sağlar.

Plasenta, yalnızca memelilerde bulunur. Plasentanın bulunmadığı canlılara örnek olarak sürüngenler ve kertenkeleler verilebilir.

Plasentanın yapısı şu şekilde olmalıdır: Disk şeklinde. İki yüzey. Koryon villusları. Kan damarları açısından zengin yapı. Plasentanın sağlıklı olup olmadığı, ultrason ile yapılan kontrollerde büyüklüğü, konumu, yapısı ve kan akışı değerlendirilerek anlaşılır.

"4 düz doğum" ifadesi, Türkçe'de yaygın olarak kullanılan bir terim değildir ve belgelerde bu ifadeye dair bir bilgi bulunmamaktadır. Doğum çeşitleri arasında normal doğum, sezaryen doğum, suda doğum ve epidural doğum gibi yöntemler bulunmaktadır. Eğer bu ifade bir bağlamda kullanılıyorsa, daha fazla bilgi veya farklı bir terim sağlanması gerekebilir.

Koryon villusları, plasentada bulunan ve gebeliğin sağlıklı bir şekilde devam etmesi için önemli rol oynayan mikroskobik yapılardır. Frondoz koryon villusları hakkında bilgi bulunamadı. Koryon villus biyopsisi (CVS), fetüste bulunan genetik bozuklukların nedenini veya doğum kusurlarının nedenini teşhis etmek için kullanılabilen doğum öncesi test türüdür. Koryon villus biyopsisi yaptırmadan önce bir uzmana danışılması önerilir.

Plasentada iki ana hücre tipi bulunur: 1. Koryon frondosum (fetal plasenta): Embriyonik hücrelerden oluşur. 2. Desidua basalis (maternal plasenta): Rahim duvarı dokusundan köken alır. Ayrıca, plasenta oluşumunda rol oynayan trophoblast hücreleri de vardır; bu hücreler plasentanın dış katmanını oluşturur. Plasentada bulunan diğer hücre tipleri hakkında bilgi bulunamadı.

Plasentanın iyi yerleşmesi için yapılması gerekenler: Düzenli doktor kontrolleri: Hamilelik sürecinde doktor ziyaretlerine düzenli olarak gitmek, plasentanın durumunu izlemek açısından önemlidir. Sağlıklı yaşam tarzı: Sigara içmemek, illegal ilaç kullanmamak ve alkol tüketimini sınırlamak, plasenta sağlığını olumlu etkiler. Dengeli beslenme: Anne kanıyla bebek arasındaki madde alışverişini desteklemek için dengeli ve besleyici bir diyet uygulanmalıdır. Fiziksel aktiviteyi kısıtlama: Özellikle plasenta ile ilgili sorunlar tespit edildiğinde, aşırı yorulmaktan ve kanamayı tetikleyebilecek aktivitelerden kaçınılmalıdır. Doktorun talimatlarına uymak: Doktorun yatak istirahati veya belirli aktivitelerin kısıtlanması yönündeki talimatlarına uyulmalıdır. Plasenta ile ilgili sorunlar ciddi sağlık riskleri taşıyabilir; bu nedenle, herhangi bir endişe durumunda bir sağlık uzmanına danışılmalıdır.

Plasentanın iyi olması için kordonun nasıl olması gerektiğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, plasentanın sağlıklı olup olmadığını anlamak için şu yöntemler kullanılır: Ultrason. Doppler ultrason ve kan testleri. Ayrıca, doğum sonrası plasentanın incelenmesi sırasında kordonun boyu, tutunma yeri, damar sayısı ve düğüm varlığı gibi faktörler de değerlendirilir. Plasenta ile ilgili bir sorun olduğundan şüphelenildiğinde bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Plasenta previa, genellikle gebeliğin ikinci veya üçüncü trimesterinde belirti verir. 20. haftadan itibaren vajinal kanama ile başvuran tüm gebelerde plasenta previa şüphesi ile gerekli değerlendirmeler yapılmalıdır. Gebeliğin ilerleyen haftalarında plasenta hâlâ doğum kanalını kapatıyorsa, durumun kendiliğinden düzelme ihtimali düşüktür. Plasenta previa teşhisi, rutin ultrason taramaları sırasında konur.

Doppler ultrasonografide damar direncinin yükselmesinin birkaç nedeni olabilir: Plak ve kireçlenme: Damar duvarında oluşan kireçlenme veya plak yapıları, kan akımını engelleyerek damar direncini artırabilir. Damar tıkanıklıkları: Atardamar veya toplardamarlardaki tıkanıklıklar, kan akışını zorlaştırarak direnci yükseltebilir. Enfeksiyon, travma veya egzersiz: Bu durumlar, damarların genişlemesine yol açarak damar direncini artırabilir. Gebelik komplikasyonları: Gebelik sırasında rahimi besleyen damarlardaki direncin azalmaması ve kan akımının düşük kalması, doppler akım eğrilerinde değişikliklere neden olabilir. Doppler ultrasonografi, damar hastalıklarının tanısında yaygın olarak kullanılan bir yöntemdir ve doğru teşhis için bir uzmana danışılması önerilir.

İnekte plasentanın ayrılmadığının anlaşılması için aşağıdaki belirtilere dikkat edilebilir: Plasentanın parçaları: Plasentanın ayrı parçaları dışarı çıkabilir ve çıplak gözle görülebilir. Rahim içi durum: Veteriner, elini vajinaya sokarak rahim duvarlarını hissedebilir; pıhtı veya zar parçalarının birikmesi plasentanın tutulduğuna işaret eder. Semptomlar: Plasentanın ayrılmaması durumunda, ineğin vajinasından irin parçacıklarıyla karışık mukus gelebilir, hayvan depresyonda olabilir ve ateş, iştahsızlık gibi belirtiler görülebilir. Plasentanın 2-6 saat içinde ayrılması gerekir; bu süre zarfında ayrılmadıysa, plasenta tutulmuştur.

Hayır, 6. ayda düşük riski en yüksek değildir. Düşük riski en yüksek olduğu dönem hamileliğin ilk 12 haftasıdır. Gebeliğin 14-20. haftaları arasında düşük yaşama riski, %1’in altında olmaktadır. Düşük riski, kişiden kişiye değişiklik gösterebilir ve bu konuda bir uzmana danışmak önemlidir.

Bebek, oksijeni anneden alır. Anne karnındaki bebekler, akciğerleri ile solunum yapmazlar.

Ana rahminde gelişen bebek, plasenta ve göbek kordonu aracılığıyla beslenir. Plasenta, annenin kanından bebeğin kanına oksijen ve besinleri aktarır. Göbek kordonu, annenin yiyip içtiklerini plasentaya taşır. Bu sayede bebek, gelişimi için gereken tüm besinleri alır. Anne adayının dengeli ve besleyici bir diyet izlemesi, bebeğin sağlıklı bir şekilde büyümesine katkı sağlar.

Anne karnında bebeğin yukarı çıkması, genellikle gebeliğin ilerleyen dönemlerinde, yaklaşık 20. haftadan itibaren gerçekleşir. Bebeğin yukarı çıkmasının bazı etkileri: Anne karnında daha belirgin bir çıkıntı oluşur ve bebeğin hareketleri daha fazla hissedilir. Solunum ve sindirim sistemine baskı artar; anne adayı daha zor nefes alır ve hazımsızlık gibi sorunlar yaşayabilir. Çeşitli doğum belirtileri ortaya çıkabilir; örneğin, bebek rahim ağzına oturduğunda doğumun yaklaştığı anlamına gelebilir. Her hamilelik farklı olduğu için, bebeğin yukarı çıkmasının etkileri de kişiden kişiye değişebilir. Kesin bilgi ve rehberlik için bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Plasenta, doğumdan sonra rahim içinde parça kalmadığından emin olmak ve tıbbi inceleme için alınır. Doğumdan sonra plasentanın alınması sürecine "plasentanın doğumu" veya "lohusa dönemi" denir. Ayrıca, plasenta kök hücre açısından zengin olduğu için bazı kişiler tarafından saklanmayı tercih edilebilir.

Anne karnındaki bebeğe oksijen, plasenta ve göbek kordonu aracılığıyla gider. Plasenta, hamileliğin başından itibaren bebekle birlikte gelişir ve rahmin iç duvarına yerleşir. Göbek kordonu, plasentadan çıkarak bebeğin göbeğine ulaşır ve anneyle bebek arasında köprü kurar. Anne, solunum, beslenme, kan akışı, alışkanlıklar ve stres yönetimi gibi faktörleri dikkate alarak bebeğin oksijen alımını artırabilir. Hamilelik sürecinde yapılacak egzersizler hakkında mutlaka bir doktora danışılmalıdır.