Plasenta

Pembe villüslü plasenta, plasentanın yapısındaki koryon villuslarının pembe renkte olması durumunu ifade edebilir. Bu villuslar, anne kanı ile bebeğin kanı arasında büyük bir temas yüzeyi oluşturarak madde alışverişini sağlar. Plasentanın normal yapısı dairesel ve disk biçimlidir, ancak bazı durumlarda plasentanın şeklinde ve renginde değişiklikler görülebilir.

Desidual hücreler, gebelik sürecinde rahim iç tabakasında gelişen ve fetüs ile plasentanın sağlıklı bir şekilde büyümesini destekleyen özel hücrelerdir. İşlevleri şunlardır: 1. Plasentanın Gelişimi: Desidual hücreler, plasentanın gelişimi için gerekli olan besin ve oksijenin sağlanmasına yardımcı olur. 2. Bağışıklık Yanıtı: Fetüsün bağışıklık sistemine karşı koruma sağlarlar, fetüsün yabancı bir doku olarak algılanmasını önlerler. 3. Hormon Salgısı: Progesteron başta olmak üzere çeşitli hormonların salgılanmasına yardımcı olurlar. 4. İltihap Kontrolü: İltihaplanma sürecini düzenleyen moleküller salgılarlar, bu da fetüsün sağlıklı bir ortamda gelişmesine olanak tanır. 5. Kan Dolaşımının Düzenlenmesi: Kan damarlarının gelişimini ve düzenlenmesini etkileyerek plasentanın kan akışını artırırlar.

Memelilerde plasenta, döllenmeden hemen sonra oluşmaya başlar. Süreç şu şekilde gerçekleşir: 1. Döllenmiş yumurta (zigot), rahim duvarına yerleşir ve hücreler hızla bölünerek plasentayı oluşturmaya başlar. 2. Bu hücreler, bebeğin ve annenin kan dolaşımı arasında bir bariyer oluşturan ve maddelerin transferini sağlayan özel bir yapı oluşturur. 3. Plasenta, gebeliğin yaklaşık 12. haftasında tamamen gelişir ve fonksiyonlarını tam olarak yerine getirmeye başlar. Plasenta, gebelik süresince bebeğin büyümesi ve gelişmesi için gerekli olan besin ve oksijeni sağlar.

Plasenta, trofoblast adı verilen hücrelerden oluşur.

Plasenta, doğumdan sonra 5-15 dakika içinde atılır.

Plasenta, balıklar, böcekler, kuşlar ve sürüngenler gibi memeli olmayan canlılarda bulunmaz.

Koryon ve frondoz koryon villusları terimleri, gebelik ve plasenta ile ilgili tıbbi kavramlardır. - Koryon villusları, plasentada bulunan ve mikroskobik yapılardır. - Frondoz koryon villusları ifadesi, patolojik incelemelerde kullanılan ve "plasenta" anlamına gelen "koryon" kelimesinin bir çeşidi olabilir.

Plasenta yapısı iki ana bölümden oluşur: anne tarafı ve bebek tarafı. Anne tarafı (maternal yüz), rahmin duvarına yapışır ve annenin kan dolaşımına bağlıdır. Bebek tarafı (fetal yüz), göbek kordonu aracılığıyla bebeğe bağlanır. Sağlıklı bir plasentanın diğer özellikleri şunlardır: - Koryon villusları: Anne kanı ile bebeğin kanı arasında büyük bir temas yüzeyi oluşturarak madde alışverişini maksimum düzeye çıkarır. - Kan damarları: Plasenta, kan damarları açısından zengindir ve anne ile bebek arasındaki madde alışverişini en verimli şekilde gerçekleştirecek şekilde özelleşmiştir.

4. evre doğum, normal doğum sürecinin son aşamasıdır ve plasentanın doğumuyla başlayıp kadının stabil hale gelmesiyle sona erer.

Plasentada iki ana hücre tipi bulunur: 1. Trofoblast Hücreleri: Plasentanın oluşumunu sağlayan ve anne ile bebek arasındaki alışverişi gerçekleştiren hücrelerdir. 2. Koryon Zarı: Plasentanın üzerini örten ve süngerimsi bir yapı oluşturan zardır.

Plasentanın iyi yerleşmesi için yapılması gerekenler şunlardır: 1. Düzenli Doktor Kontrolleri: Gebeliğin normal seyretmesini sağlamak için düzenli olarak doktora gitmek önemlidir. 2. Sağlıklı Yaşam Tarzı: Sigara ve uyuşturucu kullanımından kaçınmak, sağlıklı beslenmek ve yeterli miktarda egzersiz yapmak gereklidir. 3. Risk Faktörlerinden Kaçınma: Önceki gebeliklerde plasenta problemleri yaşanmışsa, tekrarlama riskini azaltmak için doktorla görüşmek gerekir. 4. Fiziksel Aktiviteden Kaçınma: Aşırı fiziksel aktiviteden ve kanamayı tetikleyebilecek hareketlerden kaçınmak önemlidir. Plasentanın yerleşimi ve sağlığı ile ilgili kesin bir değerlendirme için bir sağlık uzmanına danışmak en doğrusudur.

Plasentanın iyi olması için göbek kordonunun merkeze bağlı olması idealdir. Diğer bağlanma türleri, örneğin marjinal veya velamentöz bağlanma, bazı durumlarda komplikasyonlara yol açabilir ve dikkatli takip gerektirir. Göbek kordonunun sağlığı ve plasentaya bağlanma şekli, hamilelik ve doğum sürecinde doktor tarafından düzenli olarak izlenmelidir.

Plasenta previa durumu genellikle gebeliğin 20. haftasından itibaren son haftalara kadar olan dönemde ortaya çıkar.

Doppler'de damar direncinin yükselmesinin nedeni, gebeliğin erken dönemlerinde kan akış miktarının minimum seviyede olması ve plasentanın büyümesiyle birlikte kan ihtiyacının artmasıdır. Bu durum, plasentaya yeterli seviyede kan gitmemesine yol açar ve gebelik riskini artırır.

İnekte plasentanın ayrılmadığı, aşağıdaki belirtilerle anlaşılabilir: 1. Vajinadan gelen kan ve zarlar: Plasentanın tamamen ayrılmaması durumunda, zarların parçaları grimsi veya kırmızı bir tonda vajinadan dışarı çıkabilir. 2. Rahim tonusunun yokluğu: Plasenta, rahim duvarına tamamen yapışmışsa, organ boşluğunda gizlenir ve dışarıdan görünmez. 3. Hayvanın genel durumu: İnek depresyonda olabilir, dış uyaranlara yavaş tepki verir, iştahını kaybeder ve yüksek ateş gösterir. 4. Kötü koku: Plasentanın çürümeye başlaması, ineğin vajinasından gelen hoş olmayan bir kokuya neden olur. Bu belirtiler gözlemlendiğinde, bir veterinerden yardım alınmalıdır.

6. ayda (12. haftadan sonra) düşük riski önemli ölçüde azalır. Ancak, 20. haftadan önce gerçekleşen düşüklerin yaklaşık %70'i genetik sebeplerle meydana gelir ve bu nedenle düşük riski her zaman mevcuttur.

Bebeğin oksijeni anneden gelir. Anne karnındaki bebekler, plasenta ve göbek kordonu aracılığıyla annelerinin kanından doğrudan oksijen alırlar ve ihtiyaç duydukları karbondioksiti yine annelerine geri verirler.

Anne karnında bebeğin yukarı çıkması, plasentanın (bebeğin eşinin) yukarı doğru hareket etmesi anlamına gelir ve bu durum genellikle normal kabul edilir. Hamileliğin son haftalarına doğru, 24. haftadan itibaren plasenta yukarı doğru yer değiştirir ve orada kalır. Ancak, plasenta hala serviksi (rahim ağzı) örtüyorsa, vajinal doğum mümkün olmaz ve sezaryen doğuma başvurulması gerekir.

Ana rahminde gelişen bebek, plasenta ve göbek kordonu aracılığıyla beslenir. Beslenme süreci şu şekilde gerçekleşir: 1. Anne yemek yediğinde, besinler sindirim sistemi tarafından glikoz, yağ, vitamin, mineral ve protein gibi bileşenlere ayrılır. 2. Bu bileşenler annenin kan dolaşımına karışarak plasentaya ulaşır. 3. Göbek kordonundaki damarlar, bu besinleri plasentadan alarak bebeğe iletir. 4. Aynı zamanda bebeğin atık ürünleri de plasenta aracılığıyla annenin dolaşım sistemine geri gönderilir ve vücuttan atılır. Bu sistem, bebeğin gelişimi için gerekli tüm besinleri almasını sağlarken, aynı zamanda metabolik atıkların uzaklaştırılmasına da yardımcı olur.

Plasenta, bebekten sonra alınır çünkü doğumun ardından anne rahminden ayrılarak dışarı atılması gereken geçici bir organdır. Bu işlem, genellikle bebeğin doğumundan 5 dakika içinde gerçekleşir ve doktor veya ebe tarafından yapılır.