Plasenta

Plasenta previa durumu, hem anne hem de bebek için ciddi sağlık riskleri oluşturabilir. Anne için plasenta previa, şok belirtileri ve anemiye yol açabilecek şiddetli kanamalara neden olabilir. Bebek için ise plasenta previa, erken doğuma ve buna bağlı olarak prematüreye bağlı sorunlara neden olabilir. Bu nedenle, plasenta previa tanısı konan gebeliklerin yakından takip edilmesi ve doğum sürecinin dikkatle planlanması önemlidir.

Plasenta ve bebek eşi aynı şeyi ifade eder. Plasenta, anne karnındaki bebeğin gelişimi boyunca ona besin ve oksijen sağlayan, anne ile bebek arasında bağ kuran geçici bir organdır.

Plasenta, gebelik sırasında anne ve bebek arasında hayati bir arayüz görevi üstlenir ve çeşitli önemli işlevler yerine getirir: 1. Besin ve Oksijen Değişimi: Anne kanından fetüs kanına glukoz, amino asitler, vitaminler ve oksijen gibi temel besin maddelerinin geçişini sağlar. 2. Atık Ürünlerin Atılması: Fetüs kanından karbondioksit ve diğer metabolik atık ürünlerin anne kanına geçmesini sağlayarak bunların vücuttan atılmasını mümkün kılar. 3. Hormon Üretimi: Gebeliği sürdürmek ve fetal büyümeyi desteklemek için human korionik gonadotropin (hCG), progesteron ve östrojen gibi hormonlar üretir. 4. Bağışıklık Bariyeri: Annenin bağışıklık sistemi ile fetüs arasında bir bariyer oluşturarak fetüsü belirli enfeksiyonlardan ve bağışıklık tepkilerinden korur. 5. Koruma: Fetüsü fiziksel travmalardan veya şoklardan korumak için bir yastık görevi görür. 6. Fetal-Anne İletişimi: Fetüs ile anne arasındaki kimyasal sinyaller aracılığıyla iletişimi kolaylaştırır.

Evet, bebeğin eşi ve kordonu aynı şeyi ifade eder. Bebeğin eşi (plasenta), bebekle anne arasında kan alışverişini sağlayan, gebelik sırasında bebekle birlikte gelişen bir dokudur. Kordon ise bebekle plasenta arasında bağlantıyı sağlar, bebekten giden ve bebeğe gelen ana damarın bir aradadır.

Plasenta posterior, bebeğin plasentasının rahmin arka duvarındaki yerleşimi anlamına gelir. Bu durum tamamen normal bir yerleşimdir ve anne adayı veya bebek için herhangi bir tehlike oluşturmaz.

Plasenta direncinin yüksek olması, plasentanın kireçlenmesi (plasenta kalsifikasyonu) olarak adlandırılır ve bu durum bazı olumsuz sonuçlara yol açabilir. Olası sonuçlar: - Bebeğe giden oksijen ve besin miktarının azalması, bu da bebekte gelişim geriliği veya erken doğum riskini artırır. - Doğum sonrası annede yoğun vajinal kanama. - Preeklampsi riskinin yükselmesi. Ancak, plasenta kireçlenmesi tanısı alan birçok kadının gebeliği sağlıklı bir şekilde sonuçlanır ve son araştırmalar, bu durumun çok ciddi boyutlarda olmadığı sürece bebeğe zarar vermediğini ortaya koymaktadır. Tedavi: Plasenta kireçlenmesinin tedavisi yoktur; tanı alan kadınların daha sık takip edilmesi genellikle yeterlidir.

Human plasental laktojen (hPL) hormonu, gebelik sırasında plasenta tarafından üretilir ve çeşitli önemli işlevlere sahiptir: 1. Emzirme hazırlığı: Doğumdan sonra annenin süt üretimini destekler. 2. Metabolizma düzenlemesi: Hamilelik sırasında enerji ve besin dengesini düzenler, yağ depolanmasını artırarak sağlıklı kilo alımını sağlar. 3. Plasenta fonksiyonlarının desteklenmesi: Plasentanın gelişimini ve işlevini destekler, bebeğin oksijen ve besin almasını sağlar. 4. Kemik sağlığının korunması: Gebelik sırasında anne vücudundaki kalsiyum dengesini düzenler ve bebeğin kemik gelişimi için gereken kalsiyumu sağlar.

Koryon ve amniyon leve, gebeliğin ilerlemesiyle birleşir. Bu birleşme, plasentanın fetal kısmını oluşturan koryon frondosumun gelişmesiyle gerçekleşir.

Plasentanın etli ve kırmızı olmasının nedeni, maternal yüz olarak adlandırılan kısmının desidua bazalise yapışan ve kan damarları içeren bir yapıya sahip olmasıdır. Bu durum, plasentanın anne ile fetus arasında besin ve oksijen alışverişini sağlayan bir organ olarak işlev görmesinden kaynaklanır.

Köpeklerde doğum sonrası kese (plasenta), her yavru köpek doğduktan sonra atılır.

Hamilelikte kese aşağıda olduğunda (plasenta previa), bu durum hem anne hem de bebek için ciddi riskler taşıyabilir. Olası sonuçlar: - Kanama: Genellikle gebeliğin ikinci yarısında ağrısız vajinal kanama. - Erken doğum: Plasenta serviksi tamamen kapatıyorsa, normal doğum mümkün olmaz ve sezaryen gerekebilir. - Bebek gelişiminde sorunlar: Bebeğin aşağı inmesi, organlara baskı yaparak idrar sıklığında artış, kasıklarda ağrı ve vajina bölgesinde dolgunluk gibi belirtilere yol açabilir. Bu tür durumlarda düzenli doktor kontrolleri ve doktorun önerilerine uymak hayati önem taşır.

Trofoblastik hücreler, gebelik sürecinde önemli işlevler üstlenen özelleşmiş hücrelerdir. Başlıca görevleri şunlardır: 1. Plasenta Oluşumu: Trofoblast, plasentanın temel yapısını oluşturur ve fetal gelişim için gerekli ortamı sağlar. 2. Maternal Dolaşıma Entegrasyon: Maternal kan damarları ile etkileşime girerek, fetüs için gerekli besin maddelerinin ve oksijenin sağlanmasını sağlar. 3. Hormon Üretimi: HCG (İnsan Koryonik Gonadotropin) başta olmak üzere, çeşitli hormonların üretilmesini sağlar. 4. Bağışıklık Yanıtı: Maternal bağışıklık sisteminden korunmak için çeşitli mekanizmalar geliştirir, böylece fetal gelişim güvence altına alınır.

Ablasyo plasentanın (plasentanın erken ayrılması) en önemli risk faktörü hipertansiyon (yüksek kan basıncı) olarak kabul edilir.

Evet, plasenta bebeği zararlı maddelerden korur. Plasenta, koruyucu bir bariyer görevi görerek gelişmekte olan bebeği aşağıdaki potansiyel tehditlerden korur: - anne ortamındaki toksinler; - patojenler; - aşırı hormonlar. Ayrıca plasenta, bariyeri aşan maddelerin metabolize edilmesinde ve detoksifikasyonunda da hayati bir rol oynar.

Sinsitiyotrofoblast ve sitotrofoblast, trofoblastın iki farklı kısmıdır ve plasenta oluşumunda önemli rol oynarlar. Sinsitiyotrofoblast: - Tanım: Plazmoditrofoblasttan oluşan, çok çekirdekli bir hücredir. - İşlevi: Plasenta villusunu oluşturur ve anne ile fetüs arasında madde alışverişini sağlar. Sitotrofoblast: - Tanım: Tek çekirdekli hücrelerden oluşan iç tabakadır. - İşlevi: Mitoz bölünme burada gerçekleşir ve sinsitiyotrofoblastın gelişiminde rol oynar.

Plasenta, sadece plasentalı memelilerde bulunur. Bu grup, gebelik sırasında embriyonun beslenmesini ve oksijen alışverişini sağlayan özel bir organa sahip olan memelileri içerir. Diğer memeli türleri, monotremler (yumurtlayarak çoğalan) ve keseliler (erken doğan yavrularını kesede taşıyan), plasenta geliştirmezler.

Plasental migrasyon, plasentanın hamilelik sırasında pozisyon değiştirmesi sürecidir. Plasentanın yukarı doğru göç etmesi, büyüyen rahmin plasentayı pasif olarak yukarı çekmesi sonucu gerçekleşir.

Plasenta akreata oluşumunun ana nedenleri şunlardır: 1. Önceki Sezaryen Doğumlar: Sezaryen doğum geçirmiş kadınlarda plasenta akreata riski artar. 2. Rahim Cerrahileri: Önceki rahim ameliyatları veya kürtajlar, rahim duvarının yapısını bozarak plasentanın derin yapışmasına neden olabilir. 3. İleri Yaşta Hamilelik: 35 yaş ve üstü kadınlarda bu risk daha yüksektir. Diğer risk faktörleri arasında çoğul gebelikler, sigara kullanımı ve hormon dengesizliği yer alır.

Plasentanın kan akışı direnci, düşük dirençli olarak kabul edilir.

Gebelikte bebeğe kan akışı, annenin kanı aracılığıyla gerçekleşir. Bu süreç şu şekilde özetlenebilir: 1. Besinlerin Emilmesi: Annenin yediği besinler, ince bağırsak tarafından emilir ve kana karışır. 2. Göbek Kordonu: Emilen besin maddeleri, kana verildikten sonra göbek bağı aracılığıyla bebeğe iletilir. 3. Plasenta: Anne ve bebek arasında besin maddeleri, oksijen ve atık ürünlerin alışverişini sağlayan plasenta, kan akışını düzenler. Bu nedenle, annenin kan akışının sağlıklı olması, bebeğin beslenmesi ve gelişimi açısından büyük önem taşır.